Louise
1 Het verhaal gaat over een meisje dat rondzwerft op een metrostation in Parijs. Ze ontmoet daar meerdere mensen en beland zelfs bij de politie en in een inrichting. 2 Louise: Ze loopt veel achter haar zogenaamde vrienden aan terwijl eigenlijk te zien is dat ze het eigenlijk niet wil, al worden haar gevoelens niet goed beschreven. Zij is wel de gene waar meestal de aandacht op gevestigd wordt. De camera kijkt meestal haar kant op. Yaya: Hij is verliefd op Louise, en hij is van zichzelf een rustig type, geen vechtersbaas vergeleken met de ander jongens waarmee Louise omgaat, maar verder is niet bekend van hem wat hij denkt. Gaby: Jongen die wordt opgehaald door Louise, die hij niet kent, en loopt gewoon achter haar aan. Het is te zien dat het een klein mannetje is, want hij doet alles wat de anderen ook doen. Stelen bijvoorbeeld. Hij vindt Louise erg aardig. Louise is de hoofdpersoon, zij wordt steeds achtervolgd door de camera, ieder ander personage heeft een speciale band met haar. 3 Gaby sprak mij het meest aan omdat hij een leuke uitstraling heeft. Hij heeft een leuk koppie en is ook een lieve jongen. Hij is eerst zo mak als een lammetje en wordt later een kleine crimineel. Het is ook vreemd te zien hoe goed gelovig hij is. Als Louise aan het begin van het verhaal zegt dat ze een bekende van zijn vader is gelooft hij haar meteen en loopt als een hondje achter haar aan. Op het punt dat Gaby tegen Louise zegt dat hij verliefd op haar is sprak hij me het meest aan. Het was erg grappig om te horen. 4 De zwervers in de film zien er echt als zwervers uit. Ze zouden zo van de straat geplukt kunnen zijn. Als je naar Louise kijkt zou je niet zeggen dat ze in metrostations rondzwerft, maar eerder lekker thuis zit te lezen of uitgaat met vrienden
Rémi en zijn vrienden zien er ook best wel als criminelen uit. Yaya is een soort zwerver, die er ook zo uitziet maar hij ziet er wel een beetje als een charmeur uit. Een soort ‘nette zwerver’. 5 In de film wordt vaak bewogen met de camera zodat het er uitziet alsof het een real-life programma is. Het is ook best real-life, want in de metrostations lopen vaker criminelen en zwervers rond. Ook door de bewegingen van de camera wordt beschreven dat het erg rumoerig is en er vel actie is. Dat behoort het ook te zijn want het groepje moet vaak wegrennen voor politie als ze weer een misdaad gepleegd hebben. Zo wordt goed laten zien hoe stressend dat is. De camera wordt meestal bewogen vanaf ooghoogte. 6 Er wordt soms overgegaan van het ene beeld naar het andere, eerst vanaf voor gekeken, dan vanaf achteren. Ook wordt er wel eens met de camera gedraaid. Bij een gesprek tussen twee wordt er de ene keer naar de ene persoon gekeken, dan weer naar de andere. Daardoor is er een speciaal effect. 7 Toen Rémi in de metro zat was er een zielig muziekje. Hij keek er ook zielig bij dus het was wel muziek die erbij hoorde. Op een gegeven moment veranderde de muziek in dreigende muziek en zag je Louise in beeld komen. Toen dat stuk begon dacht ik iets als; ’Louise springt voor me metro’, of iets dergelijks, maar er gebeurde niets. 8 De bedoeling van de regisseur is om menzen te laten zien hoe het er soms aan toegaat in de Metrostations van Parijs. Er wordt laten zien dat mensen twee heel verschillende kanten hebben, tenminste, zo zag ik het. Ik denk dat het de regisseur er niet omging om veel geld te verdienen, maar meer om iets van het echte leven te laten zien. Deze film is waarschijnlijk een melo-drama, maar als iemand maar stukjes zou zien zou men zeggen dat het ene documentaire is. 9 In ‘De kleine blonde dood’ wordt meer gesproken, en is er waarschijnlijk meer aandacht aan besteed. Het neemt daar een langere tijd in beslag, en er gebeurt ook meer. Er zit echt een inleiding, kern en slot in, met een niet zo mooi einde. Bij ‘Louise’ zit er minder verhaal in en neemt de film minder tijd in. De film ‘De kleine blonde dood’ heeft een wat huiselijkere sfeer, en gaat meer over het leven van een jongen met zijn familie dan in ‘Louise’. Daar wordt meer aandacht besteed aan juist het tegenovergestelde van thuis, namelijk buiten. 10 Met eigenlijk alle recensies ben ik het eens. Het is niet helemaal duidelijk wat de regisseur met de film bedoelde. In NRC, AD, VK en Trouw wordt allen beschreven hoe Louise zich gedraagt. Dat is ongeveer wel hetzelfde als hoe ik het zag. Altijd vrolijk, ook als de politie achter haar aan komt. Het is een meisje dat valt op verkeerde jongens, maar zich ontfermt over een 8-jarige jongen wiens ouders niet voor hem kunnen zorgen.
1 Het verhaal gaat over een meisje dat rondzwerft op een metrostation in Parijs. Ze ontmoet daar meerdere mensen en beland zelfs bij de politie en in een inrichting. 2 Louise: Ze loopt veel achter haar zogenaamde vrienden aan terwijl eigenlijk te zien is dat ze het eigenlijk niet wil, al worden haar gevoelens niet goed beschreven. Zij is wel de gene waar meestal de aandacht op gevestigd wordt. De camera kijkt meestal haar kant op. Yaya: Hij is verliefd op Louise, en hij is van zichzelf een rustig type, geen vechtersbaas vergeleken met de ander jongens waarmee Louise omgaat, maar verder is niet bekend van hem wat hij denkt. Gaby: Jongen die wordt opgehaald door Louise, die hij niet kent, en loopt gewoon achter haar aan. Het is te zien dat het een klein mannetje is, want hij doet alles wat de anderen ook doen. Stelen bijvoorbeeld. Hij vindt Louise erg aardig. Louise is de hoofdpersoon, zij wordt steeds achtervolgd door de camera, ieder ander personage heeft een speciale band met haar. 3 Gaby sprak mij het meest aan omdat hij een leuke uitstraling heeft. Hij heeft een leuk koppie en is ook een lieve jongen. Hij is eerst zo mak als een lammetje en wordt later een kleine crimineel. Het is ook vreemd te zien hoe goed gelovig hij is. Als Louise aan het begin van het verhaal zegt dat ze een bekende van zijn vader is gelooft hij haar meteen en loopt als een hondje achter haar aan. Op het punt dat Gaby tegen Louise zegt dat hij verliefd op haar is sprak hij me het meest aan. Het was erg grappig om te horen. 4 De zwervers in de film zien er echt als zwervers uit. Ze zouden zo van de straat geplukt kunnen zijn. Als je naar Louise kijkt zou je niet zeggen dat ze in metrostations rondzwerft, maar eerder lekker thuis zit te lezen of uitgaat met vrienden
Rémi en zijn vrienden zien er ook best wel als criminelen uit. Yaya is een soort zwerver, die er ook zo uitziet maar hij ziet er wel een beetje als een charmeur uit. Een soort ‘nette zwerver’. 5 In de film wordt vaak bewogen met de camera zodat het er uitziet alsof het een real-life programma is. Het is ook best real-life, want in de metrostations lopen vaker criminelen en zwervers rond. Ook door de bewegingen van de camera wordt beschreven dat het erg rumoerig is en er vel actie is. Dat behoort het ook te zijn want het groepje moet vaak wegrennen voor politie als ze weer een misdaad gepleegd hebben. Zo wordt goed laten zien hoe stressend dat is. De camera wordt meestal bewogen vanaf ooghoogte. 6 Er wordt soms overgegaan van het ene beeld naar het andere, eerst vanaf voor gekeken, dan vanaf achteren. Ook wordt er wel eens met de camera gedraaid. Bij een gesprek tussen twee wordt er de ene keer naar de ene persoon gekeken, dan weer naar de andere. Daardoor is er een speciaal effect. 7 Toen Rémi in de metro zat was er een zielig muziekje. Hij keek er ook zielig bij dus het was wel muziek die erbij hoorde. Op een gegeven moment veranderde de muziek in dreigende muziek en zag je Louise in beeld komen. Toen dat stuk begon dacht ik iets als; ’Louise springt voor me metro’, of iets dergelijks, maar er gebeurde niets. 8 De bedoeling van de regisseur is om menzen te laten zien hoe het er soms aan toegaat in de Metrostations van Parijs. Er wordt laten zien dat mensen twee heel verschillende kanten hebben, tenminste, zo zag ik het. Ik denk dat het de regisseur er niet omging om veel geld te verdienen, maar meer om iets van het echte leven te laten zien. Deze film is waarschijnlijk een melo-drama, maar als iemand maar stukjes zou zien zou men zeggen dat het ene documentaire is. 9 In ‘De kleine blonde dood’ wordt meer gesproken, en is er waarschijnlijk meer aandacht aan besteed. Het neemt daar een langere tijd in beslag, en er gebeurt ook meer. Er zit echt een inleiding, kern en slot in, met een niet zo mooi einde. Bij ‘Louise’ zit er minder verhaal in en neemt de film minder tijd in. De film ‘De kleine blonde dood’ heeft een wat huiselijkere sfeer, en gaat meer over het leven van een jongen met zijn familie dan in ‘Louise’. Daar wordt meer aandacht besteed aan juist het tegenovergestelde van thuis, namelijk buiten. 10 Met eigenlijk alle recensies ben ik het eens. Het is niet helemaal duidelijk wat de regisseur met de film bedoelde. In NRC, AD, VK en Trouw wordt allen beschreven hoe Louise zich gedraagt. Dat is ongeveer wel hetzelfde als hoe ik het zag. Altijd vrolijk, ook als de politie achter haar aan komt. Het is een meisje dat valt op verkeerde jongens, maar zich ontfermt over een 8-jarige jongen wiens ouders niet voor hem kunnen zorgen.
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden