Le fabuleux destin d'Amélie Poulain (2001)

Filmanalyse: Credits: Titel: Le fabuleux destin d’Amélie Poulain
Regisseur: Jean-Pierre Jeunet
Acteurs: Audrey Tatou, Matthieu Kassovitz, Rufus, Yolande Moreau, Dominique Pinon, Isabelle Nanty
Land van herkomst: Frankrijk
Verschijningsjaar: 2001
Body doubles: geen
Productie: Claudie Ossard
Scenario: Jean-Pierre Jeunet en Guillaume Laurant
Camera: Bruno Delbonnel
Montage: Hervé Schneid
Art direction: Aline Bonetto
Muziek: Yann Tiersen

Distributie: Paradiso Entertainment Verhaal: Amélie is een jonge vrouw die zich na de dood van haar moeder heeft teruggetrokken in haar eigen kleine wereldje waarin de kleinste dingen van groot belang zijn en waarin kleine oorzaken grote gevolgen hebben. Na het vinden van een kistje met jeugdherinneringen besluit ze die aan de eigenaar terug te geven en maakt een afspraak met zichzelf: als het aanslaat zal ze haar leven veranderen en zich voortaan meer in het leven van anderen mengen, zo niet, dan gaf ze alle hoop op. De eigenaar van het kistje is dolgelukkig. Vanaf die dag probeert ze door kleine dingetjes de mensen om zich heen wat gelukkiger te maken. Brieven sturen onder een andere naam, rare filmpjes opsturen, een huis saboteren en haar vaders tuinkabouter op reis sturen. Totdat ze het fotoalbum van een vreemde, verlegen jongen vindt, waar ze verliefd op wordt. Met een heleboel raadsels geeft ze hem uiteindelijk het album terug. Waarna de jongen natuurlijk ook verliefd op haar wordt. Het verhaal is soms wat ingewikkeld doordat de levendige fantasie van Amélie en de jongen ook gewoon in het verhaal worden verfilmd, zodat er af en toe iets gebeurt dat helemaal niet kan. Verder is het verhaal niet ingewikkeld. Acteurs: Ik vond de acteurs erg goed. Ze leefden zich allemaal in hun rol in. Ze kwamen daardoor ook erg overtuigend over. Vooral Amélie vond ik erg goed. Ze leek een wat vreemd meisje dat erg alleen was en dan toch nog probeerde anderen gelukkig te maken. Ook de gelukkige gezichtsuitdrukking als telkens een van haar plannetjes gelukt was vond ik erg overtuigend. Ook de boze groenteman vond ik erg goed. Hij was echt een bullebak waar je geen medelijden mee had als Amélie iets had uitgehaald in zijn huis. En hij keek er altijd goed kwaad bij. Vormgeving: De art direction sloot erg goed aan bij het verhaal. De omgeving was telkens erg passend voor wat er zich afspeelde. De kamer van Amélie is een goed voorbeeld. Amélie is een fantasievol, alleen meisje. Haar kamer is zo’n beetje haar hele wereldje. Die was ook erg fantasievol ingericht, vrolijke kleurtjes, grappige schilderijtjes en aparte meubels. Ook was ze de enige in de flat met plantjes voor haar raam. En er liep de hele tijd een poesje rond. Bij haar vader, de arts die haar nooit liefde gaf en van wie de vrouw was overleden, was het erg kaal thuis, bruine muren, een kast en een tafel waren dan ook zowat het enige in zijn huis. Maar hij had wel een mooie, verzorgde tuin, waar hij al zijn aandacht aan besteedde. Ook de metrostations vind ik een goede locatie om de vreemde jongen zijn vrije tijd door te laten brengen. Camera: De camera bewoog vooral langzaam, volgde de personen van de achterkant en de zijkant, bijna nooit van voren. Er werd veel close-up gebruikt waarbij de ersonen wel van voren gezien werden. Af en toe werd er een versnelling gebruikt, waardoor een onbelangrijk stuk zo voorbij was. Het zorgde af en toe ook voor een meer verwarrend gevoel. Door de close-ups zag je de gezichtsuitdrukkingen heel goed. Zodat je de gedachten en gevoelens van de personen zo va hun gezichten kon lezen. Geluid: De muziek was allen beeldversterkend. De film was in zijn geheel vrolijk en de muziek ook. Als Amélie gelukkig over straat liep hoorde je een vrolijk achtergrondmuziekje. De melodieën geven onopvallend een dromerige sfeer, en zorgen dat je nog meer meegevoerd wordt.
Montage: Er werd eigenlijk alleen maar in de film geknipt als er werd overgegaan naar een andere plaats of locatie van het verhaal. Door de montage zie je niet telkens de reis die de personen afleggen, die is ook overbodig want dan gebeurt er toch niks. Daardoor gebeurt er nou constant iets in het verhaal. Betekenis van de film: Je word er ten eerst erg vrolijk van. Het is een vrolijk verhaal. Ik denk dat er je wordt geprobeerd bij te brengen dat je ook op de kleine dingen in het leve moet letten, ook die zijn belangrijk, in welk opzicht dan ook. Je moet goed omgaan met je medemens, probeer eens iets aardigs voor ze te doen. En er is niks dat geen oorzaak heeft, overal zit wel een bedoeling achter. Eigen mening: De film is erg leuk en vrolijk. Het verhaal is goed en te begrijpen. Het is ook wel herkenbaar, de personages zouden mensen uit je eigen omgeving kunnen zijn. Ze zijn heel gewoon. Je wordt je bewust dat er ook onbelangrijk lijkende dingen zijn die toch erg bepalend voor je leven kunnen zijn.