La vita è bella (1997)

La vita è bella · De titel van de film is: La vita è bella. · Jaar : In 1997 is de film geregisseerd. De film speelt zich af in de Tweede Wereldoorlog. · De regisseur is : Roberto Benigni, een Italiaanse regisseur met veel ervaring. · De acteurs zijn : Roberto Benigni als Guido (juist, dat is de regisseur!) Nicoletta Braschi als Dora Giorgio Cantarini als Giosué Horst Buchholz als Dr. Lessing Seregio Burtric als Ferruccio · De hoofdlijn van het verhaal is: Oorlog, joden, concentratiekampen enz. Ik denk dat Roberto Benigni wil laten zien hoe het er in een concentratiekamp aan toe gaat, maar dan wel op zijn eigen manier. Dat doet hij door er een spel van te maken. · Recensies / Artikelen: Zijn niet gebruikt. Het is gebaseerd op de Tweede Wereldoorlog. · Het genre van de film: Het genre van de film is Romantische komedie, het ‘liefdesverhaal’ tussen Guido en Dora. Komedie: Guido brengt alles heel komisch en verzint de gekste dingen. · Eerste indrukken : In het begin leek het me niet zo’n mooie film. Het was Italiaans gesproken en dat spreekt me sowieso niet zo aan. Dat vond ik wel jammer. Het begin was niet echt boeiend, een beetje langdradig. Je moest je aandacht er in het begin wel bijhouden omdat je het anders moeilijk kon volgen. Later bleek dat het helemaal geen saaie film was, maar juist een hele mooie. De film sprak me wel aan omdat het over de Tweede Wereldoorlog ging, dat is toch wel een boeiend onderwerp. · Locatie : Het decor was ‘oud’. Het speelt grotendeels in een concentratiekamp. De kleding is heel toepasselijk. Dora is rijker dan Guido dat kun je duidelijk zien aan de kleding. De kleding pas ook goed bij de tijd waarin het speelt. Mannen hebben bijna allemaal een hoed op en de vrouwen dragen rokken. Het ziet er allemaal realistisch uit. · Belichting / Kleur : Door de kleur en belicht leek het echt alsof je in een film zat die zich lang geleden afgespeeld had. Er werden dan ook sombere kleuren gebruikt. Geen felle vrolijke kleuren, want die tijd was niet vrolijk. Belichting is goed over nagedacht. Het verhaal is in twee delen in te delen. Het stuk voor het concentratiekamp en in het concentratiekamp. In het eerste deel wordt er veel licht gebruikt, het zien er allemaal tamelijk vrolijk uit. In het tweede deel wordt duidelijk minder licht gebruikt, dit komt overeen met de sfeer. Een beetje angstig. · Camerawerk /-standpunten: Er werd vaak vanuit de personen gefilmd. Bijvoorbeeld dat stukje dat Giosué in het kastje zit. Dan zie je steeds stukjes vanuit zijn ogen bekeken. En ook kwamen er veel medium shots in voor, dus waar de personen vanaf hun middel te zien waren, daar denk ik bijvoorbeeld aan als de personen aan tafel zitten te eten of in de slaapzaal van het concentratiekamp. · Kaders: In de film wordt goed gebruik gemaakt van allerlei verschillende kaders. · Geluid / muziek: Er zit weinig muziek in de film en heeft Volgens mij dus ook geen grote invloed. · Speciale effecten: Er zijn geen speciale effecten gebruikt. Of ze vielen niet echt op. · Relatie tussen titel en inhoud : De titel “La vita è bella” betekent in het Nederlands “Het leven is mooi”. Een man komt een vrouw tegen en krijgt daar een relatie mee en later krijgt hij een kind van haar. Dat is iets moois in het leven. Het leven in een concentratie kamp is natuurlijk niet leuk maar het mooie ervan is dat Guido Giosué blijft steunen om zijn leven niet te laten ruïneren door het feit dat hij in een concentratie kamp zit. Dat is weer iets moois. · Hoofdrolspeler(s): Guido: een echte levensgenieter, bekijkt alles van de zonnige kant en is zeer eigenwijs, heeft altijd overal een oplossing voor. Dora: verlegen persoontje, is altijd erg bezorgd om Guido en Giosué. Giosué: lijkt heel veel op zijn vader, hij is ook zeer eigenwijs. · Sleutelscène(s): Guido verkleedt zich als vrouw om naar Dora te kunnen, maar als hij wordt ontdekt, wordt hij dood geschoten. Giosué zit ondertussen al die tijd in een kastje waar hij van Guido niet uit mocht komen totdat de kust veilig was. Al gauw komen de Amerikanen en worden ze bevrijdt. Giosué komt uit het kastje en er komt dan net een tank aanrijden. Hij denkt dat hij het spel gewonnen heeft en hij wordt meegenomen. Onderweg komt hij zijn moeder tegen en gaat met haar mee naar huis. · Eindindruk: Het was over het algemeen toch nog een leuke film al leek dat in het begin niet zo te zijn. Mijn mening Over het algemeen was het een goede en zeer indrukwekkende film. Het eerste gedeelte was wel saai, maar noodzakelijk om de rest van de film te kunnen volgen. Ik vind het een echte aanrader er zit van alles in, romantiek, humor, het heeft ook iets weg van een oorlogsfilm. Dat speelt in ieder geval een grote rol in de film. De hoofdpersoon (Guido) maakt veel indruk. Hij zorgt ervoor dat zijn zoontje niks overkomt en probeert ook nog bij zijn vrouw te komen terwijl hij weet wat dat voor hem kan betekenen. Daarnaast is hij ook nog grappig.