De storm (2009)

De storm

Vrijdag 18 september 2009, ben ik samen met een paar vrienden naar de film: ‘De storm’ geweest in theater ‘De Leest’ in Waalwijk. Van tevoren wist ik al dat de film over de watersnoodramp in Nederland in 1953 zou gaan. Daarom leek het mij interessant om naar die film te gaan…

De film:

In de film gaat het over een jonge vrouw, haar baby, en haar familie. Als er op een avond ineens een grote vloedgolf komt, wordt hun huis omver gespoeld door het water. Ze vluchten met z’n allen naar de zolder en proberen daar droog te blijven. Maar door de enorme kracht en stroming van het water, wordt het huis in tweeën gebroken. Haar zus en moeder verdrinken daardoor in het kolkende water. Haar vader was eerder al meegenomen door de vloedgolf.

Uiteindelijk blijven alleen de jonge vrouw en haar baby nog over. Om haar baby te beschermen tegen het water en de vrieskou, stopt ze haar baby in een kist met een lekkere warme deken en zet de kist boven haar op een soort extra verdiepinkje neer, zodat haar baby droog staat. Zelf heeft ze nog maar een heel klein droog stukje over om op te zitten en daar probeert ze zich dan ook zo stil mogelijk te houden.
Even later wordt ze dan toch meegesleurd door het water en kan ze niet meer bij haar baby. Ze wordt net op tijd uit het ijskoude water gered voordat ze verdrinkt,
alleen haar baby wordt vergeten.

Ze wordt opgenomen in een ziekenhuis, omdat ze onderkoeld was en de weg kwijt is, ze maakt zich namelijk zorgen om haar baby. Er is een café dat als opvanghuis voor iedereen gebruikt wordt, daar gaat ze naartoe. En samen met een andere man gaat ze een dag later weer terug naar de plek van het huis om haar baby te zoeken. Alleen kan ze haar baby niet meer vinden. Wel het kistje waar ze hem in had gestopt, maar de baby zelf is verdwenen. Maar als ze aan het kleedje in het kistje voelt, is dat droog, dus ze weet bijna zeker dat haar baby nog in leven is.

’s Nachts in het opvanghuis wordt ze wakker van een huilende baby en ze is er van overtuigd dat het haar baby is. Iedereen zegt alleen dat dit niet waar is en dat ze niet van die waanbeelden voor zich moet halen en haar baby dood is.

Later in de film blijkt dat 18 jaar later, bij een bijeenkomst over de ramp, dat haar kind dichterbij is dan ze denkt. De vrouw die ze er namelijk 18 jaar geleden van verdacht had haar kind te hebben ‘gestolen’, was ook op de bijeenkomst. En ze had een oudere zoon bij zich. Na heel wat vragen, geeft de vrouw dan eindelijk toe dat het haar kind inderdaad niet is…

De maker van de film:

De bedoeling van de maker is mensen een beetje te laten zien hoe het er ongeveer aan toe ging in de dagen rond de watersnoodramp. Zo hebben ze speciaal voor de film een deel van België onder laten lopen, zodat het allemaal heel echt zou lijken. Ook zijn er allerlei oude voertuigen en oude kledingstijlen gebruikt. Zelfs de koffers die de mensen in de film gebruiken om hun dierbare spullen te redden zijn van vroeger.
Maar aan het begin van de film is ook een echt, oud radiofragment van vroeger te horen. En in de loop van de film krijg je soms ook oude tv-fragmenten van de watersnoodramp te zien. Dit maakt de film een beetje tot een documentaire, maar toch ook weer tot een speelfilm.

De cultuurhistorie

De film gaat dus over een waargebeurde ramp in Nederland in 1953. Bij deze ramp zijn een heleboel mensen omgekomen en op deze manier wordt dat een beetje onder de aandacht gebracht. Veel mensen hebben gevochten voor hun leven en zijn hun huis kwijtgeraakt. Maar de meesten niet alleen hun huis, maar ook hun hele hebben en houden.
Toen het gebeurde waren de mensen er toen niet op voorbereid, het kwam allemaal erg onverwachts. Nu zijn we er wel goed op voorbereid met o.a. de aanleg van dijken, de Maeslandkering en de afsluitdijk. Er wordt veel aandacht gegeven aan de veiligheid van de dijken, zodat een volgende ramp voorkomen kan worden.

Mijn mening:

Ik vond het een hele mooie film. Het is ook allemaal heel begrijpelijk en goed in elkaar gezet vind ik. Je kunt je na het zien van de film wel voorstellen hoe het eraan toe ging in de dagen rond de ramp. Het heeft zeker indruk op mij gemaakt. Je wordt helemaal meegenomen in het verhaal van de film. Ik zou andere mensen dan ook zeker adviseren ernaartoe te gaan. Het is echt de moeite waard.