Ben jij 16 jaar of ouder? Doe dan mee aan dit leuke testje voor het CBR. In een paar minuten moet je steeds kiezen tussen 2 personen.

Meedoen

Crossroads (1986)

Beoordeling 6.7
Foto van een scholier
  • Filmverslag door een scholier
  • Klas onbekend | 1079 woorden
  • 17 augustus 2004
  • 24 keer beoordeeld
Cijfer 6.7
24 keer beoordeeld

ADVERTENTIE
Overweeg jij om Politicologie te gaan studeren? Meld je nu aan vóór 1 mei!

Misschien is de studie Politicologie wel wat voor jou! Tijdens deze bachelor ga je aan de slag met grote en kleine vraagstukken en bestudeer je politieke machtsverhoudingen. Wil jij erachter komen of deze studie bij je past? Stel al je vragen aan student Wouter. 

Meer informatie
Filmverslag Crossroads De film begint op een kruispunt en eindigt ook op een kruispunt vandaar dat de titel van de film Crossroads is. Op dat kruispunt sluit Willy Brown een deal met Legba, maar eigenlijk wil Willy die hele deal niet. Ergens in Island woont een jongen, Eugene genaamd. Hij zit op een klassieke muziekschool maar speelt liever de Blues. Hij is gek van Robert Johnson en heeft al zijn 29 nummers gespeeld. Ergens heeft hij gehoord dat er 30 nummers zijn, en hij gaat op zoek naar dat ene nummer die hij nog niet heeft. Eugene besluit naar het rusthuis te gaan waar Willy Brown zit, want hij heeft vroeger veel met Robert Johnson opgetreden. Maar als hij in het rusthuis komt wil Willy geen contact met Eugene. Eugene krijgt een geweldig idee, en wordt schoonmaker in het rusthuis. Zo komt hij toch in contact met Willy, en ontdekt zo ook dat Willy gewoon kan lopen. Eugene helpt Willy ontsnappen als Willy hem het 30e nummer zal leren. Ze reizen met het geld dat Eugene nog heeft naar Memphis en komen daar Francis tegen, die hun in de eerste instantie wil neersteken, maar daarna toch besluit vrienden met ze te worden. Eugene krijgt van Willy een elektrische gitaar met versterker. Dit alles wordt betaald met het horloge van Willy. Francis lift naar het zuiden en Willy en Eugene kunnen net op tijd mee liften. Als ze bij een tent aankomen om te spelen en wat geld te verdienen worden ze meteen weggestuurd. De eigenaar van de tent wil iets met Francis, maar Francis heeft niet echt door dat hij rare plannen heeft. Willy en Eugene redden haar net op tijd, en nemen de auto van de man mee. Ze komen aan in een verlaten schuur en zijn van plan daar te overnachten. Maar dan valt de politie binnen en het geld van Francis wordt in beslag genomen. Dan besluiten ze maar in een pensionnetje te overnachten. Die avond gaan ze allemaal apart uit. Willy gaat naar een zwarte tent, en Eugene en Francis gaan naar Countrey tent. Daar berooft Francis een man, omdat ze niet zonder geld kan leven. Als de man ontdekt dat Francis zijn portemonnee heeft gestolen, worden ze meteen uit de tent gegooid. Ze vluchten naar de zwarte tent, waar Willy zit. Daar mogen ze eigenlijk niet komen, dus worden ze niet echt van harte ontvangen. Maar Willy weet de situatie te redden door Eugene als Lightning Boy te benoemen en hem te laten spelen. Eerst is het publiek nog wat afwachtend, maar daarna maken Willy en Eugene er een groot feest van, en ze verdienen er ook nog wat mee! De volgende dag vertrekt Francis vroeg in de ochtend zonder dat Eugene het weet. Willy hoort dat ze vertrekt en geeft haar $100 mee voor onderweg. Eugene is erg verdrietig en vraagt Willy of hij hem het 30e nummer wil leren. Dan geeft Willy toe dat er helemaal geen 30e nummer is, en dat Robert Johnson er echt maar 29 gespeeld heeft. Nu wordt Eugene nog verdrietiger, hij pakt zijn gitaar en begint te spelen. Terwijl Eugene speelt denkt Willy terug aan de deal die hij met Legba sloot, hij realiseert zich weer dat hij die hele deal niet wou. Zo snel mogelijk wil hij die hele deal verbreken. ’s Middags gaan ze in de stromende regen naar een huis, wat nu een pension is op zoek naar Lilly Fontein, maar het meisje zegt dat zij allang dood is, en dat ze een kleindochter van Lilly is. Willy laat het meisje een plaatje zien van het kruispunt waar hij de deal met Legba heeft gesloten, en vraagt haar of ze weet waar het is. Het meisje weet wel waar het is, en vraagt een andere jongen of hij hun daar heen wil brengen. Als ze op het kruispunt aangekomen zijn zegt Willy dat Eugene net zo lang moet spelen tot dat Legba komt. Als Legba er is, verteld Willy hem dat hij het contract wil verbreken omdat hij het geen eerlijke deal vindt. Maar het blijkt dat hij het contract niet zomaar kan verbreken, daarvoor moet eerst een strijd afgelegd worden tegen Jack Butler, om te bewijzen dat het niet goed is om de blues te leren op de manier van Legba. Als Willy en Eugene verliezen staan ze onder leiderschap van Legba. De wedstrijd wordt gehouden in een groot kerkachtig gebouw, en als ze daar binnen komen drukt Willy nog snel een magisch zakje in de handen van Eugene. Het publiek is helemaal enthousiast en de wedstrijd begint. Al gauw lijkt het erop dat Jack gaat winnen. Jack doet van alles met zijn gitaar en Eugene moet antwoorden met precies hetzelfde stukje, dan komt er een stuk dat Eugene niet helemaal na kan spelen, daardoor lijkt het erop dat Eugene gaat verliezen. Maar Eugene gaat door en speelt iets heel moeilijks dat hij heeft geleerd op de klassieke muziekschool. Jack probeert het na te spelen, en probeert het een paar keer. Uiteindelijk lukt het hem niet om het stukje helemaal na te spelen en Eugene wint de strijd tegen Jack. Het publiek is dolenthousiast, en Willy en Eugene spelen de rest van de avond. Legba verscheurt het contract en loopt weg. Dan reizen Willy en Eugene naar Chicago, maar voor ze daar aankomen, sluiten ze een deal. Als ze daar zijn aangekomen laat Willy Eugene alleen, en moet Eugene de Blues verder verspreiden zoals Robert Johnson en Willy Brown dat hebben gedaan. De film begint met een flashback naar het kruispunt waar het contract wordt getekend. De film is afgelopen als Eugene de strijd tegen de duivel{ Jack Butler} heeft gewonnen en het contract wordt verscheurd. Eigenlijk gaat de hele film er dus om dat Eugene goed leerde spelen en het contract met Legba verbroken werd. Muziekstijl van de Film: In de film wordt vooral de blues gebruikt. In deze film wordt de Blues gekenmerkt door een wat rauwe donkere zangpartij. De Bluesteksten in deze film hebben vaak een wat sombere toon met meestal het thema ‘relatieproblemen’. De typische bluesinstrumenten in deze film zijn: akoestische gitaar en mondharmonica. Kortom: in deze film is de Blues een muziekstijl vol emotie.
Eigen Mening: Ik vond het een film waarin je leerde ontdekken hoe het ‘Blueswereldje’ nou werkelijk in elkaar steekt. Het was een film waar echt een goed verhaal in zat. Maar ik ben geen aanhanger of fan van de Blues dus persoonlijk sprak het me niet echt aan.

REACTIES

Log in om een reactie te plaatsen of maak een profiel aan.

Andere verslagen van "Crossroads (1986)"