Semmelweis (2001)

Inleiding De volledige naam van Semmelweis is Ignaz Semmelweis.Hij was een Hongaarse arts die van 1818 tot 1865 leefde. Hij vond het verband tussen het ontstaan van Kraamvrouwenkoorts en de slecht hygiëne in een ziekenhuis. Uittreksel Semmelweis werkte in 1848 in een Weens ziekenhuis. Hij was erg verbaasd over het sterftecijfer onder de vrouwen op zijn afdeling. Hij confronteerde professor Klein hiermee. Dhr. Klein legde aan hem uit dat de oorzaak van het hoge sterftecijfer de schaamte voor een arts was. Semmelweis was het hier niet mee eens. Het sterftecijfer op de vroedvrouwenafdeling was 9% lager dan op de afdeling waar Semmelweis werkte, dit kon niet het gevolg zijn van schaamte voor een arts. Dhr. Klein legde uit dat ook de bouw van arts een oorzaak zijn; een arts is grover gebouwd dan een vroedvrouw. Ook zei hij dat de buitenlandse studenten patiënten ruwer behandelde dan de Oostenrijkse studenten. Ook hier was Semmelweis het er niet mee – eens. Hij kam er na een tijdje achter dat vrouwen die op de straat bevallen was geen kraamvrouwenkoorts kreeg. Semmelweis wordt ontslagen; hij is lastig en onderzoekt de verkeerde dingen, en stelt te moeilijke vragen. Maar hij moet en zou het ‘mysterie’ oplossen. Daarom komt hij als vrijwilliger terug. In de tussentijd dat hij weg was daalde het sterftecijfer enorm. Maar nu hij terug was steeg het sterftecijfer weer. Door de dood van een arts kreeg Semmelweis zijn plaats. De arts stierf doordat hij tijdens een sectie van een lijk door een onvoorzichtige student in zijn vinger werd gesneden.Semmelweis ontdekte na een tijdje dat Kolletschka, de overleden arts, gestorven was aan de kraamvrouwenkoorts. Dhr.Klein lachte hem uit. Hierdoor werd hij ‘aangemoedigd’ verder onderzoek te verrichten. Hij ontdekte dat door sectie te verrichten rottende deeltjes in je poriën terecht kwamen die je door wassen met water alleen niet weg kon spoelen. Zo brachten artsen de ziekte over. Dit verklaarde ook dat op de afdeling van de vroedvrouwen een lager sterftecijfer was; vroedvrouwen verrichten geen secties dus ze kunnen de ziekte niet overbrengen. Semmelweis bewees dit aan dhr Klein door een experiment; eerst moest dhr Klein aan z’n handen ruiken, hierna wassen met water en dan weer ruiken. Er was geen verschil. Maar toen moest dhr Klein zijn handen wassen in een chloorzout oplossing, na dat hij zijn handen had gewassen en er weer aan rook was er wel een verschil: de rottende geur was weg. Toen meerdere mensen dit ‘ritueel‘ volgde ,na elke sectie, daalde het sterftecijfer aanzienlijk: 18% naar 2,45% in drie weken. Professor Klein vond het maar gepruts van Semmelweis en besloot het contract van Semmelweis niet te verlengen. In 1863 was Semmelweis weer in Boedapest. Hij voelde zich in de Middeleeuwen, o.a. door de slechte hygiëne. Hij schafte gelijk zoveel mogelijk lakens aan en stelde chloorzout oplossingwassingen verplicht. Doordat de medici niet wilde luisteren stortte hij in 1865 geestelijk in. Hij overleed een tijdje erna in een Weens gesticht