Ben jij 16 jaar of ouder? Doe dan mee aan dit leuke testje voor het CBR. In een paar minuten moet je steeds kiezen tussen 2 personen.

Meedoen

Zebrass

Beoordeling 3.2
Foto van een scholier
  • Concertverslag door een scholier
  • 5e klas havo | 1045 woorden
  • 29 november 2001
  • 29 keer beoordeeld
Cijfer 3.2
29 keer beoordeeld

ADVERTENTIE
Nieuw seizoen Studententijd de podcast!

Studenten Joes, Tess en Annemoon zijn terug en bespreken alles wat jij wilt weten over het studentenleven. Ze hebben het onder andere over lentekriebels, studeren, backpacken, porno kijken, datediners, overthinken, break-ups en nog veel meer. Vanaf nu te luisteren via Spotify en andere podcast-apps! 

Luister nu
1. Algemene gegevens. Orkest: ZeBrass. Dirigent: Piet de Witte. Datum: Maandag 11 september 2000. Plaats van uitvoering: Aula. 2. Het programma. Om ons leerlingen met allerlei soorten muziek in aanraking te laten komen, hebben de uitvoerenden verschillende soorten muziekstijlen en muziekstukken gespeeld. Dit vond ik heel leuk, zo krijg je een goed beeld op muziek. De pauze was precies op tijd. Na al dat schrijven heb je toch zin om even naar buiten te gaan. Voor en ook na de pauze laten de muzikanten allerlei soorten muziek horen. 3. De ambiance. Een nadeel bij het concert vond ik de te kleine aula. Als je meer van voren zat waren de tonen soms erg gevoelig voor je oren. Het geluid kon niet weg. Aan de andere kant zat je wel echt midden in het concert, maar het concert was beter uitgekomen in een grote, lange en kolossale kerk. Hoe de zaal verder ingedeeld was, dat was keurig. Het is natuurlijk ook een schoolcon-cert, waar leerlingen zitten te schrijven. Opmerkingen over zitplaatsen en het goed kwijt kunnen van jassen zijn hier niet van belang.
4. De uitvoering. Bij het eerste stuk "O Magnum Mysterium van G. Gabrieli" viel de composi-tie mij op. Ik vond het een hele leuke compositie, het was een soort driehoek. Sommige stukken kende ik al van CD, maar ik vind het juist leuk om die stukken eens een keer in het echt te horen. Over de uitvoerders: Iedereen was wel goed, maar enkele mensen die zouden echt zo in een professioneel concert kunnen spelen. Tiny van de Wijdeven bijvoorbeeld. Ik vond het ontzettend knap zoals die man speelde. Verder hadden de uitvoerders allemaal nette kleding aan, wat niet erg opviel. 5. Het doel van het concert. De uitvoerenden hadden er plezier in om voor ons te spelen. Ze deden in dit schoolconcert niet strak en maakten zelfs nog een keer een (oude) grap. Ze deden net alsof ze ruzie hadden en het niet eens waren over het spelen van muziekstukken. Ze speelden toen eerst het stuk wat de ene man wilde en toen het stuk wat echt gepland was. Verder hadden de uitvoerenden als doel om de composities zo mooi mogelijk uit te voeren. De bedoeling van de dirigent was natuurlijk ook, om zoveel mogelijk verschillende muzieksoorten te laten horen. 6. De boeiende werking. Het programma is zeker aangepast voor het publiek, want ze wilden ons met allerlei soorten muziek kennis laten maken. Er was voldoende afwisseling en wat ik ook leuk vond was dat de dirigent, voordat het muziekstuk gespeeld werd, wat vertelde over de componist en het muziekstuk zelf. Hij wist ons op een boeiende manier te laten genieten van de muziekstukken. Ik vond het concert perfect geregeld en heb er niets aan toe te voegen. 7. Recensie. Ik had minder van het concert verwacht dan wat we te horen kregen. Ik heb echt zitten genieten van de knappe uitvoeringen. Vooral het stuk "Londener in New York van J. Parker", vond ik verschrikkelijk mooi, leuk en knap (zie verder in de recensie). Het vakmanschap was heel hoog en sommige mensen staken er echt boven uit door hun knappe speelstijl. Het concert was echt de moeite waard om te bezoeken. Je maakte kennis met allerlei soorten muziek en kreeg zo een goed beeld van muziek en het koperblazersorkest en hun soorten muziek. Klassieke muziek blijf ik het mooist vinden en dit concert heeft daar ook weer een bijdrage aan geleverd: Je droomt weg en ontspant. Het kan ook zijn dat je door klassieke muziek juist heel actief wordt. Dit is bij de meer snellere stukken. Verslag. 1. O Magnum Mysterium van G. Gabrieli. Een mooi stuk door de afwisseling van de hoge en lage blaasinstrumenten aan beide kanten. 2. Fanfare uit 'La Peri' van P. Dukas. Een goede fanfare mede door het slagwerk dat ook hevig mee doet. 3. Londoner in New York -Grand Central- van J. Parker. Een schitterend stuk waarbij je je echt een locomotief kan indenken die door een landschap rijdt. De trombone speelt een grote rol. Ook leuk omdat de locomotief nagedaan word door dempers op de instrumenten. 4. Franse suite door C. Debussy. - Ballet - Berceuse Heroique - General Lavine - eccentric

Zeer lage klanken en vreemde wendingen. Het stuk zou voor ballet geschreven zijn, maar het blijkt later dat je er helemaal niet goed op kan dansen. Vooral in het tweede deel komen er lage tonen in voor en wordt het een slepend stuk. Een leuk muziekstuk, door de vreemde ritmes en wendingen. 5. Peaches en Regalia door F. Zappa. Een echt pop- en jazzmuziekstuk. De titel "vrede voor het koninklijk huis" is eigenlijk een vreemde titel, want de componist interesseerde zich niet veel voor het koninklijk huis. Een vrolijk stuk waarbij de melodieën steeds op hoog tonen uitlopen. 6. La Triomphante - Rondo; sounds of war - van F. Couperin. Het muziekstuk beeld de oorlog uit. Er staan drie trompetten in een driehoek. Een indrukwekkend en mooi muziekstuk omdat je van alle kanten de dreiging van de oorlog echt voelt. 7. Don Quichotte rhapsody van J.F. Michel. De componist Michel maakte een muzikale uitbeelding van het verhaal van een heer, die denkt dat hij een soort koning is. Eigenlijk is hij maar een arme sloeber, waaraan een steekje los is. Gelukkig wordt hij later door zijn vrienden nog geholpen. Eén keer in het Spaanse muziekstuk doen ze snel een demper op het instrument wat heel wat bekwaamheid vereist. In het muziek-stuk zit een duidelijk ritme wat wel eens kan wisselen, maar dat geeft het slagwerk wel aan. Kortom een grappig muziekstuk waar je vol aandacht naar zit te luisteren. 8. Cor d'Afrique van P. de Witte. Dit is een Afrikaans muziekstuk met veel ritme en veel herhalingen. De lagere tonen hebben een ritmische betekenis en vormen niet de melodie. De melodie wordt gevormd door de hogere instrumenten, vooral door de hoorn. Ronald Slager is de solist die zijn werk voortreffelijk levert. 9. Children of Sanchez van C. Manzione. Het muziekstuk komt op gang met de afwisselende tonen van de trombone en de bastuba. Het slagwerk komt op en de kleinere instrumenten vallen in met aanzwellende tonen die heel het muziekstuk zullen accentueren. Ik vind het een mooi muziekstuk door de vele accoorden die er zijn. Ik vind het ook een verdrietige melodie waar je echt in mee kan gaan.

REACTIES

Log in om een reactie te plaatsen of maak een profiel aan.