Liza Ferschtman & Bas Verheijden

Algemene gegevens Titel: Klassiekconcert Liza Ferschtman (viool) Bas Verheijden (piano) Datum: 12 november 2004
Grondgenre: Klassieke muziek, met name uit de romantiek
Informatie: Liza Ferschtman (1979) speelt al sinds haar vijfde viool. Ze werkte onder meer samen met het Nederlands Philharmonisch Orkest en Jaap van Zweden. Ook in het buitenland is zij geen onbekende en daar won zij bijvoorbeeld het Internationale Concours van Sion in Zwitserland in 2003. Bas Verheijden (1974) begon op tienjarige leeftijd met pianospelen het heeft sindsdien vele prijzen gewonnen zoals het Prinses Christina Concours in 1991 en tweemaal het Steinway Concours in 1990 en 1992. De afgelopen jaren maakte hij tournees door Italië, Spanje, Indonesië, Groot-Brittannië en Denemarken. Het programma 1. Ludwig van Beethoven

Vioolsonate nr. 6 opus 30 nr. 1 in A (1802) -Allegro -Adagio, molto espressivo -Allegretto con variazioni
2. Francis Poulenc
Sonate voor viool en piano (1949) -Allegro con fuoco -Intermezzo (très lent et calme) -Presto tragico
Pauze
3. Claude Debussy
Sonate voor viool en piano (1917) -Allegro vivo -Intermède: Fantasque et léger -Finale: très animé 4. César Franck
Vioolsonate in A (1886) -Allegretto ben moderato -Allegro -Recitativo – Fantasia -Allegretto poco mosso
Toegift: het scherzo uit ‘l’Oiseau de feu’ van Igor Stravinsky
Het concert begon met een rustige sonate van Beethoven. Hierna volgde een wilde en dramatische sonate van Francis Poulenc. Dit was een leuke afsluiting voor de pauze. Na de pauze werd begonnen met een mooi stuk van Debussy. Ook dit was weer wat rustiger. Ter afsluiting een stuk van Franck wat erg vrolijk was. Voor deze volgorde is gekozen om het programma afwisselend te houden. Na een snel stuk werd een langzamer stuk gespeeld en ook vrolijk en dramatisch wisselde elkaar af. Het publiek had hierdoor elke keer weer iets anders om naar te luisteren en zo werd het niet eentonig. De toegift was een soort grapje; er kwamen een heleboel virtuoze stukjes in voor en aan het eind had het hele publiek respect voor het talent dat deze beide musici hebben en werd er een staande ovatie gegeven. Deze volgorde wijkt wel af van die in het programma boekje. Liza Ferschtman legde uit waarom ze dit gedaan hadden: ze vonden het stuk van Franck beter ter afsluiting. De ambiance Het concert werd gegeven in de moderne kerk ‘de Morgenster’. Deze kerk heeft een grote zaal die zeer geschikt is voor het geven van concerten. In deze zaal passen 400 mensen die op een oplopende tribune zitten waardoor je vanaf elke plaats de spelers evengoed kan zien. Er is geen podium waardoor je op de spelers neerkijkt maar dat maakt voor de muziek niet uit. Doordat het een kleine zaal was had het geheel ook iets gezelligs. De ruimte had ook een hele goede akoestiek, wat voor concerten natuurlijk heel belangrijk is. Het geluid was mooi vol en warm en er waren geen echo’s. Voor de zaal was ook nog een foyer waar je je jas op kon hangen en in de pauze een kopje thee kon drinken.
De uitvoering Ik vond zowel Liza Ferschtman als Bas Verheijden heel mooi en goed spelen. In al de stukken die ze uitgevoerd hebben maakten ze niet één fout; dit laat toch zeker, in combinatie met de mooie klank, zien wat voor een hoog niveau zij hebben. Bij Liza haar spel vond ik vooral het vibrato en de dubbelgrepen erg mooi. Ik kende geen van de stukken die ik zou gaan horen en ik verwachtte er ook niet te veel van omdat ik niet zo heel veel van klassieke muziek hou. Het eerste stuk voldeed ook aan die verwachting. Ik vond het niet zo heel bijzonder op het Adagio na waar bijzondere melodieën in voor kwamen. Het tweede stuk, dat van Poulenc, vond ik verrassend leuk. Het had iets sinisters en hele mooie melodieën en dissonanten. Ook kwamen er een heleboel leuke viooltechnieken in voor zoals pizzicato en glissando. Het Allegro en Presto waren snel en opzwepend, het Intermezzo was kalm en eenvoudiger. Na de pauze kwamen twee stukken die ik weer iets minder leuk vond. Ze werden nog steeds heel mooi uitgevoerd maar deze vond ik weer iets saaier. Als toegift speelden ze een deel uit ‘de Vuurvogel’ van Stravinsky. Ook dit stuk vond ik heel erg mooi en het had zelfs iets grappigs. Niet alleen de muziek die gemaakt werd was bijzonder, maar ook de show die eromheen gegeven werd mocht er wezen. In bijvoorbeeld rusten in het eerste deel van Poulenc stonden ze allebei doodstil. Ze hielden deze rust dan net iets langer aan dan je zou verwachten wat een heel spannend moment opleverde. Ook bewogen ze heel veel met de muziek mee. In dramatische momenten ging Liza soms heel wild bewegen en ook Bas deed dat. Ze leefden helemaal met de muziek mee. Verder gaven ze ook nog voor elk stuk een uitleg over wat het stuk voor hen betekende en wat voor voorstellingen ze bij de muziek hadden. Zo vertelde Liza bij het derde deel van Poulenc hoe ze voor zich zag dat het zich op een kermis afspeelde met veel clowns en duistere goochelaars. Dit zorgde ervoor dat je bij elk muziekstuk een filmpje voor je zag van wat er zou kunnen gebeuren. Dit gaf het iets bijzonders. Het doel van het concert Het doel van dit concert was het zo mooi mogelijk uitvoeren van de composities en het amuseren van het publiek. Ook was het de bedoeling om de CD te promoten die Liza Ferschtman en Bas Verheijden onlangs hebben opgenomen. Hierop staan al de werken die ze deze avond hadden uitgevoerd met uitzondering van de Beethoven sonate. De CD is daarentegen wel aangevuld met werken van onder andere Stravinsky, Tchaikovsky en Shostakovich. Na afloop van het concert was het dan ook mogelijk om deze CD te kopen. De boeiende werking Het boeiendst aan het concert was toch wel hoe mooi de stukken uitgevoerd werden en ook de show die eromheen gegeven werd. Ik verveelde me geen moment omdat het programma vooral goed in elkaar zat waardoor er veel afwisseling in de stukken was. Voor mij was het extra interessant omdat ik steeds oplette hoe Liza viool speelde. Ik keek dan hoe ze haar handen hield bij bepaalde technieken. Op zo een manier kon ik er nog wat van leren ook. Recensie Ik ging in eerste instantie niet naar dit concert voor de muziek maar vooral om Liza nog een keer te zien. Zij is namelijk een keer op tournee geweest naar Costa Rica met het orkest waar ik in speel en daar kende ik haar nog van. Ik vond het heel leuk om haar nog een keer te horen spelen en ze is ook wel een soort voorbeeld voor me. Het bijzondere aan dit concert was ook nog dat ik voor het eerst een klassiek stuk echt heel leuk vind. Op de CD die ze verkochten stond ‘de Vuurvogel’ helemaal en ik vind dit zo een mooi stuk dat ik nu ga proberen om dit zelf te spelen. Verder ben ik er ook wel achter gekomen dat ik niet alle soorten klassieke muziek mooi vind op dit moment. Waarschijnlijk verandert dit nog wel in de loop van mijn leven. De stukken die ik het mooist vond waren van Poulenc en Stravinsky en dit zijn de wat modernere componisten. Met alle recensies die ik in kranten of op internet heb gelezen ben ik het helemaal eens. Overal zijn ze lovend over Liza Ferschtman en Bas Verheijden en hun CD. Ik zou dit concert zeker aanraden aan mensen die van klassieke muziek houden en deze werken op een hoog niveau uitgevoerd willen horen. Voor mensen die wat minder van klassieke muziek houden zou ik aanraden om de modernere stukken eens te beluisteren want ze zijn zeker niet saai!