Algemene gegevens
Titel: The Ideal Crash
Naam groep: dEUS
Datum: 13 april 1999
Plaats: Groningen
Land van herkomst: België Grondgenre: alternatieve rock
Biografie
Tom Barman raakte in zijn tienerjaren geïnteresseerd in muziek als Velvet Underground en Violent Femmes. De allereerste versie van dEUS coverde dan ook de nummers van deze groepen. In 1991 kwam Barman Stef Kamil Carlens tegen en samen gingen ze nummers schrijven en demo's maken. Door een van deze demo's komen ze in 1992 in de finale van de Rock Rally wedstrijd. Na wat toeren komen ze terug in Antwerpen en schilder Rudy Trouvé, Klaas Janzoons en hun vroegere buschauffeur Jules de Borgher komen er ook bij. Met hun gezamenlijke voorkeur voor Captain Beefheart, Tom Waits en John Coltrane gaan ze als groep wat nummers schrijven, deze nummers zigzaggen tussen ontzettend veel verschillende stijlen. Ze spelen in enkele voorprogramma's o.a. in: Walkabouts, Pere Ubu, X-legged Sally, Bettie Serveert, The Ex en Burma Shave. Begin '93 neemt in eigen beheer dEUS de maxisingle ‘Zea' op, die goed wordt ontvangen en regelmatig wordt gedraaid op de Belgische radio. Een maand na deze release tekent dEUS een contract met de Waalse independent BANG!. Ze gaan opnieuw de studio in en in februari 1994 is er de Belgische release van de eerste CD, Worst Case Scenario. Ze braken definitief door met de single Suds & Soda gevolgd door het evengoed ontvangen Via. Half Juni tekent dEUS een contract met het engelse Island Records. In de zomer staat dEUS op Torhout/Werchter, Dour, Pukkelpop, Reading en Lowlands. De daaropvolgende toer wordt vroegtijdig afgebroken, omdat De Borgher in Berlijn zijn enkel breekt. In plaats daarvan concentreert de groep zich op verschillende solo- en nevenprojecten. In 1995 brengt de groep de enkel via postorder te krijgen plaat ‘My Sister Is My Clock' uit, een collage van individuele projecten van de vijf leden. Rudy Trouvé verlaat de band, omdat hij zich volledig wil richten op zijn eigen band ‘Kiss My Jazz'. Vlak voordat in September 1996‘In A Bar Under The Sea'uitkomt, die nog avontuurlijker en gevarieerder is dan hun debuut stapt ook Stef Kamil Carlens over op Zita Swoon. Hiervoor in de plaats komen Danny Mommens en Craig Ward. In 1997 stort dEUS zich op een wereldtournee, met meer dan 160 concerten op 4 continenten, gedeeltelijk ook om de bassist Danny Mommens in te werken. Begin 1998 wordt dEUS benoemd tot cultureel ambassadeur. In 1998 vliegt dEUS in totaal drie keer naar Ronda een klein plaatsje in Spanje waar ze zich in een hotel annex studio voor muzikanten en andere kunstenaars volledig storten op het schrijven en opnemen van hun derde album. In Februari 1999 komt de single Instant Street uit. Op 8 Maart volgt hun derde officiële CD, The Ideal Crash. Dit is een plaat geworden met minder uitersten, een plaat die in het begin misschien wat trager en wat meer poppy klinkt, maar na elke draaibeurt mooier wordt. De nummers op deze CD gaan vooral over de verbroken liefde van Barman, maar hij hoopt dat het niet te zeurderig wordt. Het programma
Dit concert was voor de promotie van hun nieuwe CD "The Ideal Crash" en de nummers van die CD werden dus ook allemaal gespeeld, daarnaast werden ook een aantal oude publiekslievelingen gespeeld, dit was wel fijn, omdat ik de nieuwe CD nog niet zo goed kende en er zo toch nog een aantal bekende nummers voorbijkwamen. Enkele nummers die ze speelden waren: The Ideal Crash, Instant Street, Magdalena, Suds & Soda, Let's see who goes down first en Sister Dew. Als afsluiting werd Serpentine van hun vorige CD In A Bar Under The Sea gespeeld. De precieze volgorde weet ik niet omdat ik maar een paar nummers kende maar een echt duidelijke lijn in de volgorde van hun nummers zat er niet, het vrij rustige nummer Magdalena werd b.v. opgevolgd door Suds & Soda, waarin toch heel wat meer decibel geproduceerd werd. De ambiance
De zaal bestond uit twee delen, voor het podium een gedeelte waar je kon staan en in een halve cirkel daar omheen waren naar omhoog oplopend zitplaatsen. Helaas kon je vanaf een groot gedeelte van de zitplaatsen het podium niet zien. Ik vond dan ook dat, dat beter had gekund, want je hebt niets aan die plaatsen als je toch weinig kan zien. Je jas kon je voor een gulden afgeven, dus dat was wel goed geregeld. Behalve de plaatsen is de zaal wel geschikt voor concerten, want het geluid klonk wel mooi.
De uitvoering
De kwaliteit van het spel was erg goed. Tom Barman en Craig Ward sloten erg goed op elkaar aan en ook de rest paste er goed bij, zodat het een harmonieus geheel werd. Het was dus niet zo dat de een beter was dan de andere, maar de een stond wel meer op de voorgrond dan de andere, zoals Tom Barman, omdat zijn aandeel groter was en hij de zanger en gitarist is, die meestal meer op de voorgrond staat. Van de gespeelde nummers kende ik maar een paar, zoals Suds & Soda, Serpentine, Sister Dew en Instant Street. De rest klopte wel aardig met mijn verwachtingen, ik had van verschillende mensen al wel gehoord hoe de nieuwe CD was en ik kende al twee nummers van de CD (Instant Street en Sister Dew) en de rest sloot hier goed op aan. Verder paste het wel bij de voorgaande CD's alleen is de nieuwe CD meer poppy, maar aan de andere kant ook dieper en grimmiger. De lichtshow was erg speciaal, hier was veel aandacht aan besteedt en dat was te zien ook, want het was erg mooi. Bij Suds & Soda werd gebruik gemaakt van stroboscopisch licht en rook, wat de snelheid van het nummer erg versterkte en bij langzamere en lieflijker nummers als Sister Dew en Serpentine was er een hele mooie lichtshow, met verschillende kleuren licht en lichtstippen die door de hele zaal gingen, hierdoor werd een dromerige sfeer gecreëerd, die erg goed bij de tekst en de muziek van die nummers past. Bij de rest van de nummers werden er iets minder lichteffecten gebruikt, maar dat was even zo goed nog heel mooi. Dit waren bijvoorbeeld dingen als verschillende kleuren licht, ronddraaiende schijnwerpers, etc. Het doel van het concert
De band dEUS is ontstaan omdat ze muziek willen maken en niet voor de commercie, dit dragen ze dan ook uit. Wanneer ze namelijk op het podium staan kun je zien dat ze er plezier in hebben om het publiek mooie muziek te laten horen en het publiek ook verder te vermaken. Dit doen ze door verrassende wendingen aan sommige nummers te geven, mooie lichts- en geluidseffecten en soms ook door grappen te maken of andere dingen te zeggen. Een ander belangrijk doel van dit concert was om hun nieuwe CD, The Ideal Crash, te promoten. Deze CD is pas uitgebracht en nu hebben ze een tour door heel Europa, waarvan ook twee in ons land. De CD is geheel gemaakt in Spanje waar ze in totaal ongeveer een jaar hebben gezeten. De nummers gaan vooral over de liefde en problemen daarin. Barman, die de meeste nummers schrijft, heeft deze teksten vooral vanuit zijn eigen ervaringen geschreven. Hierdoor klinken soms wat sombere klanken door in de nummers. De boeiende werking
Wat mij het meest opviel waren de special effects, en dan met name de lichteffecten tijdens nummers als Magdalena, Sister Dew en Serpentine. Door dit licht plus deze muziek beleefde je het concert erg intens. Ook het stroboscopisch licht en de rook tijdens Suds & Soda pasten erg goed bij het nummer omdat het, het nummer nog meer versnelde. Ook de uitvoering van de nummers was erg goed, dit begon vaak rustig en eindigde in een soort van geluidsexplosie. Ook werd er hier en daar wat geïmproviseerd, deze wendingen aan de nummers zijn erg mooi gedaan. Wat beter anders had gekund, waren de zitplaatsen aan de zijkant, ze hadden daarvoor of minder plaatsen moeten verkopen of een andere zaal moeten gebruiken. Mijn mening
Ik vond dit concert heel erg mooi en heb dan ook erg genoten. De muziek was erg mooi en goed op elkaar afgestemd, ook de uitvoering was erg goed en er stond duidelijk echt een groep en niet zomaar een paar mensen die daar nou eenmaal stonden omdat ze geld willen verdienen. De nummers zelf waren goed opgebouwd en het programma was een harmonieus geheel Van verschillende mensen had ik al gehoord dat de nummers van de nieuwe CD erg mooi waren en dat was inderdaad niets teveel gezegd. Dit concert was voor het grootste gedeelte on hun nieuwe CD te promoten, hierin zijn ze dan goed geslaagd, want ik wil de CD zeker nog een keer kopen. Een ander doel was om het publiek te vermaken, ook hierin zijn ze goed geslaagd, want ik vond het een leuke avond en heb erg genoten van de muziek. Wat ook heel mooi gedaan is, zijn de lichteffecten, deze pasten allemaal goed bij de nummers en voegde er zelfs wat aan toe. Een snel nummer met snel licht en dromerige muziek met dromerig licht. Hierdoor kwam er een bepaalde sfeer en beleefde je de muziek veel intenser. Wat iets minder was en beter had gekund, was de plaatsverdeling, het was leuker geweest als je het overal had kunnen zien. Wat ik ook een beetje miste waren de grappen er waren nog wel enkele, maar toch een stuk minder dan anders. In de recensie ‘Constant optreden dEUS' heeft Ivo Cooymans het over dat dEUS voor hun huidige toer heeft gekozen voor meer constantere optredens. Dit klopt wel, de nummers zijn harmonieuzer en er zijn dus minder uitersten, de nummers werken inderdaad naar een climax toe, maar dat dit niet voor de opbouw zou eindigen vind ik niet helemaal terecht. Langzamere en snellere nummers werden afgewisseld, maar als je het alleen als een climax beschouwt wanneer een optreden eindigt met een geluidsexplosie in plaats van het wat rustiger Serpentine, kun je toch beter naar een andere voorstelling gaan. Volgens Cooymans is er minder plaats voor improvisatie, hiermee ben ik het ook niet eens. Bij sommige nieuwe nummers kan inderdaad niet echt geïmproviseerd worden, maar dit geldt ook voor sommige oudere nummers, tijdens het concert werd er dan ook bij verschillende nummers wel geïmproviseerd. Ook vond ik het concert van dEUS meer dan gewoon goed. Ik vond het namelijk een geweldig optreden. Ik kan iedereen aanraden een keer naar een concert van dEUS te gaan, omdat het ontzettend mooie muziek is met toch wel redelijk wat variatie en er hier en daar ook geïmproviseerd wordt, waardoor de nummers een hele ander wending krijgen dan op de CD. Sowieso klinkt de muziek live vele malen mooier dan op de CD. Je krijgt een volledige show met mooie lichteffecten en muzikale hoogstandjes.
Titel: The Ideal Crash
Naam groep: dEUS
Datum: 13 april 1999
Plaats: Groningen
Land van herkomst: België Grondgenre: alternatieve rock
Biografie
Tom Barman raakte in zijn tienerjaren geïnteresseerd in muziek als Velvet Underground en Violent Femmes. De allereerste versie van dEUS coverde dan ook de nummers van deze groepen. In 1991 kwam Barman Stef Kamil Carlens tegen en samen gingen ze nummers schrijven en demo's maken. Door een van deze demo's komen ze in 1992 in de finale van de Rock Rally wedstrijd. Na wat toeren komen ze terug in Antwerpen en schilder Rudy Trouvé, Klaas Janzoons en hun vroegere buschauffeur Jules de Borgher komen er ook bij. Met hun gezamenlijke voorkeur voor Captain Beefheart, Tom Waits en John Coltrane gaan ze als groep wat nummers schrijven, deze nummers zigzaggen tussen ontzettend veel verschillende stijlen. Ze spelen in enkele voorprogramma's o.a. in: Walkabouts, Pere Ubu, X-legged Sally, Bettie Serveert, The Ex en Burma Shave. Begin '93 neemt in eigen beheer dEUS de maxisingle ‘Zea' op, die goed wordt ontvangen en regelmatig wordt gedraaid op de Belgische radio. Een maand na deze release tekent dEUS een contract met de Waalse independent BANG!. Ze gaan opnieuw de studio in en in februari 1994 is er de Belgische release van de eerste CD, Worst Case Scenario. Ze braken definitief door met de single Suds & Soda gevolgd door het evengoed ontvangen Via. Half Juni tekent dEUS een contract met het engelse Island Records. In de zomer staat dEUS op Torhout/Werchter, Dour, Pukkelpop, Reading en Lowlands. De daaropvolgende toer wordt vroegtijdig afgebroken, omdat De Borgher in Berlijn zijn enkel breekt. In plaats daarvan concentreert de groep zich op verschillende solo- en nevenprojecten. In 1995 brengt de groep de enkel via postorder te krijgen plaat ‘My Sister Is My Clock' uit, een collage van individuele projecten van de vijf leden. Rudy Trouvé verlaat de band, omdat hij zich volledig wil richten op zijn eigen band ‘Kiss My Jazz'. Vlak voordat in September 1996‘In A Bar Under The Sea'uitkomt, die nog avontuurlijker en gevarieerder is dan hun debuut stapt ook Stef Kamil Carlens over op Zita Swoon. Hiervoor in de plaats komen Danny Mommens en Craig Ward. In 1997 stort dEUS zich op een wereldtournee, met meer dan 160 concerten op 4 continenten, gedeeltelijk ook om de bassist Danny Mommens in te werken. Begin 1998 wordt dEUS benoemd tot cultureel ambassadeur. In 1998 vliegt dEUS in totaal drie keer naar Ronda een klein plaatsje in Spanje waar ze zich in een hotel annex studio voor muzikanten en andere kunstenaars volledig storten op het schrijven en opnemen van hun derde album. In Februari 1999 komt de single Instant Street uit. Op 8 Maart volgt hun derde officiële CD, The Ideal Crash. Dit is een plaat geworden met minder uitersten, een plaat die in het begin misschien wat trager en wat meer poppy klinkt, maar na elke draaibeurt mooier wordt. De nummers op deze CD gaan vooral over de verbroken liefde van Barman, maar hij hoopt dat het niet te zeurderig wordt. Het programma
Dit concert was voor de promotie van hun nieuwe CD "The Ideal Crash" en de nummers van die CD werden dus ook allemaal gespeeld, daarnaast werden ook een aantal oude publiekslievelingen gespeeld, dit was wel fijn, omdat ik de nieuwe CD nog niet zo goed kende en er zo toch nog een aantal bekende nummers voorbijkwamen. Enkele nummers die ze speelden waren: The Ideal Crash, Instant Street, Magdalena, Suds & Soda, Let's see who goes down first en Sister Dew. Als afsluiting werd Serpentine van hun vorige CD In A Bar Under The Sea gespeeld. De precieze volgorde weet ik niet omdat ik maar een paar nummers kende maar een echt duidelijke lijn in de volgorde van hun nummers zat er niet, het vrij rustige nummer Magdalena werd b.v. opgevolgd door Suds & Soda, waarin toch heel wat meer decibel geproduceerd werd. De ambiance
De kwaliteit van het spel was erg goed. Tom Barman en Craig Ward sloten erg goed op elkaar aan en ook de rest paste er goed bij, zodat het een harmonieus geheel werd. Het was dus niet zo dat de een beter was dan de andere, maar de een stond wel meer op de voorgrond dan de andere, zoals Tom Barman, omdat zijn aandeel groter was en hij de zanger en gitarist is, die meestal meer op de voorgrond staat. Van de gespeelde nummers kende ik maar een paar, zoals Suds & Soda, Serpentine, Sister Dew en Instant Street. De rest klopte wel aardig met mijn verwachtingen, ik had van verschillende mensen al wel gehoord hoe de nieuwe CD was en ik kende al twee nummers van de CD (Instant Street en Sister Dew) en de rest sloot hier goed op aan. Verder paste het wel bij de voorgaande CD's alleen is de nieuwe CD meer poppy, maar aan de andere kant ook dieper en grimmiger. De lichtshow was erg speciaal, hier was veel aandacht aan besteedt en dat was te zien ook, want het was erg mooi. Bij Suds & Soda werd gebruik gemaakt van stroboscopisch licht en rook, wat de snelheid van het nummer erg versterkte en bij langzamere en lieflijker nummers als Sister Dew en Serpentine was er een hele mooie lichtshow, met verschillende kleuren licht en lichtstippen die door de hele zaal gingen, hierdoor werd een dromerige sfeer gecreëerd, die erg goed bij de tekst en de muziek van die nummers past. Bij de rest van de nummers werden er iets minder lichteffecten gebruikt, maar dat was even zo goed nog heel mooi. Dit waren bijvoorbeeld dingen als verschillende kleuren licht, ronddraaiende schijnwerpers, etc. Het doel van het concert
De band dEUS is ontstaan omdat ze muziek willen maken en niet voor de commercie, dit dragen ze dan ook uit. Wanneer ze namelijk op het podium staan kun je zien dat ze er plezier in hebben om het publiek mooie muziek te laten horen en het publiek ook verder te vermaken. Dit doen ze door verrassende wendingen aan sommige nummers te geven, mooie lichts- en geluidseffecten en soms ook door grappen te maken of andere dingen te zeggen. Een ander belangrijk doel van dit concert was om hun nieuwe CD, The Ideal Crash, te promoten. Deze CD is pas uitgebracht en nu hebben ze een tour door heel Europa, waarvan ook twee in ons land. De CD is geheel gemaakt in Spanje waar ze in totaal ongeveer een jaar hebben gezeten. De nummers gaan vooral over de liefde en problemen daarin. Barman, die de meeste nummers schrijft, heeft deze teksten vooral vanuit zijn eigen ervaringen geschreven. Hierdoor klinken soms wat sombere klanken door in de nummers. De boeiende werking
Wat mij het meest opviel waren de special effects, en dan met name de lichteffecten tijdens nummers als Magdalena, Sister Dew en Serpentine. Door dit licht plus deze muziek beleefde je het concert erg intens. Ook het stroboscopisch licht en de rook tijdens Suds & Soda pasten erg goed bij het nummer omdat het, het nummer nog meer versnelde. Ook de uitvoering van de nummers was erg goed, dit begon vaak rustig en eindigde in een soort van geluidsexplosie. Ook werd er hier en daar wat geïmproviseerd, deze wendingen aan de nummers zijn erg mooi gedaan. Wat beter anders had gekund, waren de zitplaatsen aan de zijkant, ze hadden daarvoor of minder plaatsen moeten verkopen of een andere zaal moeten gebruiken. Mijn mening
Ik vond dit concert heel erg mooi en heb dan ook erg genoten. De muziek was erg mooi en goed op elkaar afgestemd, ook de uitvoering was erg goed en er stond duidelijk echt een groep en niet zomaar een paar mensen die daar nou eenmaal stonden omdat ze geld willen verdienen. De nummers zelf waren goed opgebouwd en het programma was een harmonieus geheel Van verschillende mensen had ik al gehoord dat de nummers van de nieuwe CD erg mooi waren en dat was inderdaad niets teveel gezegd. Dit concert was voor het grootste gedeelte on hun nieuwe CD te promoten, hierin zijn ze dan goed geslaagd, want ik wil de CD zeker nog een keer kopen. Een ander doel was om het publiek te vermaken, ook hierin zijn ze goed geslaagd, want ik vond het een leuke avond en heb erg genoten van de muziek. Wat ook heel mooi gedaan is, zijn de lichteffecten, deze pasten allemaal goed bij de nummers en voegde er zelfs wat aan toe. Een snel nummer met snel licht en dromerige muziek met dromerig licht. Hierdoor kwam er een bepaalde sfeer en beleefde je de muziek veel intenser. Wat iets minder was en beter had gekund, was de plaatsverdeling, het was leuker geweest als je het overal had kunnen zien. Wat ik ook een beetje miste waren de grappen er waren nog wel enkele, maar toch een stuk minder dan anders. In de recensie ‘Constant optreden dEUS' heeft Ivo Cooymans het over dat dEUS voor hun huidige toer heeft gekozen voor meer constantere optredens. Dit klopt wel, de nummers zijn harmonieuzer en er zijn dus minder uitersten, de nummers werken inderdaad naar een climax toe, maar dat dit niet voor de opbouw zou eindigen vind ik niet helemaal terecht. Langzamere en snellere nummers werden afgewisseld, maar als je het alleen als een climax beschouwt wanneer een optreden eindigt met een geluidsexplosie in plaats van het wat rustiger Serpentine, kun je toch beter naar een andere voorstelling gaan. Volgens Cooymans is er minder plaats voor improvisatie, hiermee ben ik het ook niet eens. Bij sommige nieuwe nummers kan inderdaad niet echt geïmproviseerd worden, maar dit geldt ook voor sommige oudere nummers, tijdens het concert werd er dan ook bij verschillende nummers wel geïmproviseerd. Ook vond ik het concert van dEUS meer dan gewoon goed. Ik vond het namelijk een geweldig optreden. Ik kan iedereen aanraden een keer naar een concert van dEUS te gaan, omdat het ontzettend mooie muziek is met toch wel redelijk wat variatie en er hier en daar ook geïmproviseerd wordt, waardoor de nummers een hele ander wending krijgen dan op de CD. Sowieso klinkt de muziek live vele malen mooier dan op de CD. Je krijgt een volledige show met mooie lichteffecten en muzikale hoogstandjes.
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden