Donderdag 27 november 2008 ben ik met mijn moeder en mijn zus naar het koninklijk concertgebouworkest geweest. Het concertgebouw zelf is erg mooi, wit met vloeiende lijnen en ronde hoeken en de bekende goud lier boven op het gebouw, de stijl is Weens classicime. In de grote zaal, waar het orkest speelde, was zelf ook erg mooi. Achter het orkest was een orgel van ongeveer 15 meter hoog en langs de muren hingen platen met de namen van gerespecteerde componisten, als Japin, Mozart, Bach. De musici hen kleding waren op elkaar afgestemd, de vrouwen waren helemaal in het zwart, de meesten hadden een mooie jurk aan, en de mannen waren in pak. De man die in de tweede compositie een belangrijke rol speelde stond vooraan en had een zwarte coltrui met een lange overjas.
Het genre van de stukken was klassiek. Het orkest gaf een overweldigend geluid, de muziek was vol en had een snel tempo.
De dirigent was Jaap van Zweden, eerst heeft hij prijzen binnen gesleept met vioolspelen. Vanaf 1995 ging jaap van Zweden ook dirigeren. Tussen 1996 ten 2000 was hij chef-dirigent van het Orkest van het Oosten in Enschede. Daarna stapte hij over naar het Residentie Orkest, waar hij tot 2004 chef-dirigent was.
Vanaf 2005 is Van Zweden chef-dirigent en artistiek leider van het Radio Filharmonisch Orkest en de Radio Kamer Filharmonie als opvolger van Edo de Waart.
Het eerste stuk dat werd gespeeld was van J. Wagenaar en hete Ouverture ‘Cyrano de Bergerac’ Daarna was het Mozart, Hoboconcert in C, KV314, hierin speelde een man met een klarinet een belangrijke rol, omdat ik vooraan zat hoorde ik de knopjes klikken en hem een grote adem teug nemen nadat hij een melodie had gespeeld.
Ik vind het erg knap dat mensen zo lang niet kunnen in ademen, ik heb dus erge bewondering voor deze man want hij moest hele lange stukken spelen. Als laatste werd de vijfde symfonie van Sjostakovitsj gespeeld.
Er werden veel instrumenten gebruikt zo als de viool en de bas, hieruit bestond een groot deel van het orkest en waren alle stukken duidelijk te horen. Daarnaast was er ook een trommel, schuiftrombone en cello. In het laatste stuk werd er ook gebruik gemaakt van twee harpen.
Van mij had er ook een rustiger stuk tussen mogen zitten, want het was allemaal zo snel en overweldigend dat je niet echt meemaakt wat er allemaal wordt gespeeld. Wel voel je de trillingen en ben je de hele tijd betoverd.
Het genre van de stukken was klassiek. Het orkest gaf een overweldigend geluid, de muziek was vol en had een snel tempo.
Vanaf 2005 is Van Zweden chef-dirigent en artistiek leider van het Radio Filharmonisch Orkest en de Radio Kamer Filharmonie als opvolger van Edo de Waart.
Het eerste stuk dat werd gespeeld was van J. Wagenaar en hete Ouverture ‘Cyrano de Bergerac’ Daarna was het Mozart, Hoboconcert in C, KV314, hierin speelde een man met een klarinet een belangrijke rol, omdat ik vooraan zat hoorde ik de knopjes klikken en hem een grote adem teug nemen nadat hij een melodie had gespeeld.
Ik vind het erg knap dat mensen zo lang niet kunnen in ademen, ik heb dus erge bewondering voor deze man want hij moest hele lange stukken spelen. Als laatste werd de vijfde symfonie van Sjostakovitsj gespeeld.
Er werden veel instrumenten gebruikt zo als de viool en de bas, hieruit bestond een groot deel van het orkest en waren alle stukken duidelijk te horen. Daarnaast was er ook een trommel, schuiftrombone en cello. In het laatste stuk werd er ook gebruik gemaakt van twee harpen.
Van mij had er ook een rustiger stuk tussen mogen zitten, want het was allemaal zo snel en overweldigend dat je niet echt meemaakt wat er allemaal wordt gespeeld. Wel voel je de trillingen en ben je de hele tijd betoverd.
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden