100 helden, Arthur Umgrove

CKV1 beperkt verslag Titel: 100 helden. Van: Arthur Umgrove. Datum: vrijdag 13 oktober 2000. Genre: cabaret. Plaats: Jan van Besouwhuis Goirle. Korte samenvatting Een “cabaretshow” met veel muziek. Het ging voornamelijk over de grootvader van Arthur die volgens Arthur een held was in de oorlog. Arthur zag zijn opa als een held en heeft daar zijn hele show aan opgedragen. De hele show hing samen van geluid en “grappige” spelingen met geluid. Er zat een pianist bij Arthur op het podium die gek genoeg niet vermeld word op het kaartje want het was duidelijk geen eenmansshow. De show bestond uit korte verhalen die verteld werden in een liedje. Bijvoorbeeld over dat hij vroeger toen hij nog jong was probeerde om naar Parijs te komen door te liften met een aantal vrienden. Nou dit werkte dus niet. Hij vertelde dat hij uit Vught kwam en dat hij een rijkeluiskindje was. Maar daar was hij niet gelukkig en wilde weg. Maar niemand wou hen en zijn vrienden mee nemen. Hoe verder ze in het liedje komen hoe dichterbij de bestemming wordt. Tot ze uiteindelijk opgehaald worden door de vader van Sander, een van zijn vrienden weer terug naar huis. Dit is op zich wel grappig maar het is wel gejat van Acda en de Munnik. De humor moet je uit z’n teksten halen. En dat is soms wel vervelend. Want het si niet altijd even goed te verstaan. Tussen de verschillende liedjes door vertelt hij iedere keer wat over zijn opa. En die liedjes hebben op de een of andere manier wel wat met elkaar te maken, niet veel maar er is een samenhang. Halverwege de show is er wel een leuk moment. Dan komen ze met geluid spelletjes. De pianist speelt een stukje en zingt daarbij. Een erg emotioneel liedje. Arthur steek de draak met zijn liedje door toepassende geluiden te maken bij zijn tekst. De meest rare geluiden variërend van een bel tot een luchthoorn, van een triangel tot een fluitje. De pianist reageert geërgerd in het begin maar later negeert hij Arthur en gaat steeds sneller spelen zodat Arthur hem met moeite bij kan houden. Als het liedje ten einde is geeft Arthur zo’n opmerking van: “goh, moet je vaker doen.” De pianist kijkt teleurgesteld en Arthur begint weer over zijn opa te praten en er begint weer een nieuw liedje. Eigen mening. Ik vond het ronduit slecht. Het was totaal niet grappig. Er zaten grappige momneten in maar het mag zich zeker geen cabaret noemen. Het is een slecht aftreksel van Acda en de Munnik. Arthur bezit over een groot muzikaal talent en zou daar maar verder mee moeten gaan want grappig is hij zeker niet. Hij kan zingen hij kan gitaar spelen trom spelen en heeft duidelijk gevoel voor ritme. Maar zijn gevoel voor humor is rond uit belabberd. Als het onder de genre muziek had gestaan was het een mooie show geweest. De muzikale effecten van de show waren erg goed maar het was gewoon niet grappig. Het was niet dat het een mislukte poging was tot grappig zijn, of tenminste daar leek het niet op. Ik denk dat het publiek 2 à 3 keer goed gelachen heeft. Waarvan 1 keer was omdat iemands mobiele telefoon afging en dat Arthur daar lekker fel op in ging. Conclusie: uitermate slechte cabaret voorstelling.