Journey to Jo'burg door Beverley Naidoo

Verwachtingen en eerste reactie Ik heb dit boek gekozen op aanraden van een vriendin, die vertelde dat het een leuk boekje is en dat het goed te volgen is. En ook het thema van het boek leek mij erg leuk om over te lezen. En daarom wil je de dingen ook graag begrijpen. Ik had niet echt verwachtingen over het boek maar ik ben gewoon begonnen te lezen. Je kwam erg snel door de korte hoofdstukken heen. Ik snapte niet alles maar wel de grote lijnen. Samenvatting Naledi en Tiro wonen met hun Mmangwane Nono en kleine zusje Dineo in Sowete. Hun moeder werkt in Johannesburg wat 300 km verderop ligt. Ze zijn erg arm en hebben net het geld om voldoende voedsel te kopen. Hun kleine zusje Dineo wordt ernstig ziek. Hij heeft hoge koorts die maar niet weg gaat. Nalede en Tiro besluiten om hun moeder te gaan halen in Jo’Burg. Ze hebben alleen geen vervoer en moeten dus de 300 km lopen. Ze lopen en lopen. Ze komen bij een veld met allemaal sinaasappelbomen en ze willen er wat gaan plukken. Er komt een jongen aan en zegt dat ze dat niet mogen doen. Als zijn baas er achter komt schiet hij hen neer. Maar ze vertellen hun verhaal en dat ze al de hele dag lopen. De jongen besluit hen te helpen en ze kunnen in een schuurtje blijven slapen. Ze bedanken de jongen en gaan verder op weg naar Johannesburg. Ze kunnen nog een stuk meeliften. De man zet ze af in Johannesburg en geeft ze wat geld voor de bus. In de bus ontmoeten ze Grace, een jonge vrouw. Ze helpt de kinderen met het reizen en brengt ze bij het huis waar hun moeder werkt. Haar moeder werkt in dezelfde straat. Ze vertelt hen een aangrijpend verhaal over de demonstatie van scholieren. Dat ze door de politie waren gearresteerd en er zelfs velen waren neergeschoten. Aangekomen bij hun moeder vertellen ze dat Dineo erg ziek is en dat ze zo snel mogelijk naar het ziekenhuis moet. Hun moeder mocht van haar bazin een week met verlof maar als ze dan niet terug zou zijn zou ze haar moeten ontslaan. Dineo was nog zieker dan voordat Naldedi en Tiro waren vertrokken. De volgende dag gingen ze naar het ziekenhuis. Er waren veel moeders met zieke baby’s nog voor hun. Dineo was erg zwak en moest drie dagen in het ziekenhuis blijven. Het geld wat ze hadden was nog niet genoeg en moesten de volgende keer bijbetalen. De drie dagen duurden erg lang. Het wachten was niet leuk. Normaal als hun moeder er was deden ze leuke dingen. Maar nu had niemand er zin in. Moeder ging Dineo ophalen. Toen ze terug kwamen was iedereen blij om Dineo te zien. De dokter had gezegd dat ze nog steeds erg zwak was maar dat de koorts weg was. Ze moest meer melk fruit en vlees eten. Alleen had de dokter niet gezegd hoe ze aan het geld ervoor moesten komen. Naldedi moest nog vaak aan Grace denken. Ze was een bijzonder persoon. Ze zei tenmiste de dingen hoe ze echt waren en dat ze in een oneerlijk land woonden. Naldedi vond het erg belangrijk om later iets te gaan doen waar ook andere mensen wat aan hadden. Ze wilde dokter worden.
Analyse Personages: Naledi: zorgzaam, moedig en verstandig meisje. Tiro: moedige jongen met veel doorzettingsvermogen. Dineo: jongere zusje, erg ziek. Mma: moeder die voor het gezin hard werkt. Grace: eerlijke meid, en erg behulpzaam. Nono: grootmoeder die voor de kinderen zorgt omdat Mma werkt. Genre: Avontuur. Thema: Liefde voor je gezin, en er alles voor doen. Tijd: Het verhaal speelt zich in deze tijd af. De tijd die verloopt in dit verhaal is ongeveer over een maand. Manier van vertellen: de schrijver beschrijft wat de personen meemaken. Titelverklaring: De reis naar Johannesburg. Omdat de kinderen daarheen reizen om hun moeder op te halen. Eindoordeel en evaluatie Ik heb dit boek met veel plezier gelezen. Soms leek het zelfs net zo alsof ik een Nederlands boek aan het lezen was. Ik begreep niet alles zoals ik in mijn eerste reactie al vertelde maar toch vond ik het een indrukwekkend boek. De gebeurtenissen die erin voorkomen gebeuren daar ook echt dagelijks, dat maakt het heel aangrijpend. Ook vond ik het erg mooi dat ze in het boek wat plaatjes hadden gestopt van mensen in (Zuid) Afrika die daar zo leven. Ik zag er in het begin erg tegen op om engelse boeken te gaan lezen, maar makkelijke boekjes lukken gelukkig nog wel aardig. Het verslag vond ik niet erg om te maken, ik ben er zo ongeveer anderhalf uur mee bezig geweest dus het ging nog wel aardig snel. Ik hoop voor de volgende keer weer een leuk boekje te vinden, het liefst over ongeveer zo’n thema. En dat ik ook elke keer wat meer zou gaan begrijpen. Verwerkingsopdracht 26
Beverley Naidoo De achtergrond van deze vrouw heeft wel degelijk te maken met wat voor een soort boeken ze schrijft ze is geboren in Zuid-Afrika. Een erg racistisch land. Zij ging als blank meisje daar naar een school voor blanke mensen. Maar ze heeft de school verlaten. Ze werd boos om de dingen die ze zag, de vreselijke situatie voor de zwarte mensen die er horen. Later jaren heeft ze boeken erover geschreven in Engeland. Waaronder dit boek: Journey to Jo’Burg. Over de hele wereld wordt het boek veel gelezen in Zuid-Afrika was het boek eerst verboden maar pas na 1991 mocht het ook daar. In het boek lees je over de apartheid en de manier waarop de zwarte mensen behandeld worden. Het is heel realistisch omdat ze het natuurlijk allemaal zelf heeft meegemaakt. Een voorbeeld: er zijn bussen voor de blanke mensen en bussen voor de zwarte bevolking. Naledi en Tiro zaten in een bus voor blanke mensen en werden van alle kanten aangesproken en bekeken. Ze ontmoette in de bus Grace, zei vertelde de jongens: “dat hun niet degene moeste zijn die zich schuldig moesten voelen. Maar Zij degene waren die zich moeste schamen. Als de ‘blanke bussen’ half leeg waren en de ‘zwarte’ overvol waarom zou je dan niet in zo’n bus gaan zitten.” Erg duidelijk in dit voorbeeld de oneerlijkheid en het racisme in dit land.