Il nome della rosa door Umberto Eco

Samenvatting: De naam van de roos.

Umberto Eco

Het boek De Naam van de Roos vertelt een verhaal van zeven dagen dat zich afspeelt in de veertiende eeuw in een benedictijnenklooster ergens in het noorden van Italië. Het boek vangt aan met een voorwoord van de schrijver, Umberto Eco. Hierin vertelt hij de lezer hoe hij aan zijn bronnen is geraakt om het boek te schrijven. Vervolgens komt er een kleine opmerking van hem om de indeling van de verschillende dagen aan te geven, zoals hij deze in zijn bronnen ook terugvond. Voor het verhaal begint is er ook nog een proloog die dient om de lezer als het ware op te warmen voor het verhaal. We krijgen al een ruwe schets van wat er gedurende de jaren voor de zeven dagen heeft afgespeeld en ook komen we al te weten wie de belangrijkste personages zijn.

In de zeven dagen waar het verhaal zich in afspeelt, worden er enkele vreemde moorden gepleegd op monniken. William van Baskerville, een Franciscaner, wordt op pad gestuurd samen met zijn novice, zijn leerling, om in dat klooster een samenkomst te organiseren tussen de van ketterij beschuldigde Franciscanen en enkele pauselijke afgezanten. Hij komt enkele dagen voor de samenkomst in het klooster aan en maakt al een zeer intelligente indruk op de Benedictijnen. Wanneer William en zijn novice zich wat gevestigd hebben op hun verblijfplaats, komen ze te weten dat er al een eerste moord gepleegd is. De abt, de leider van het klooster, wil eigenlijk dat William de moordzaak probeert op te lossen. William stond er namelijk voor bekend een uitstekende speurneus te zijn. De abt wil voorkomen dat de moord de bijeenkomst van zijn orde en de pauselijke gezanten verhindert. Hij stemt in met deze opgave en probeert stukje per stukje het raadsel op te lossen.

Alles verloopt niet van een leien dakje, want tijdens het verloop van zijn onderzoek worden er nog drie moorden gepleegd. De Heilige Inquisitie, de kerkrechtbank, is enkele dagen na de aankomst van William ook aangekomen in de abdij en heeft de zaak op zich genomen. Iedereen die iets met de moord te maken kan hebben, wordt onmiddellijk beschuldigd van ketterij. Toch blijken ook zij er niet in te slagen de moordzaken op te lossen, want er gebeuren nog twee moorden wat het totaal dan al op vijf brengt. William komt op een spoor terecht dat hem leidt naar de grote bibliotheek van het klooster dat binnenin een hele wirwar is van gangen en trappen. Zijn onderzoek valt dan weer terug stil omdat de bibliotheek enkel toegankelijk is door de bibliothecaris. Volgens William zouden alle slachtoffers een mysterieus boek in handen gehad hebben dat misschien de oplossing voor de moordpartijen zou kunnen bevatten. Des te meer William en zijn leerling Adson over het boek te weten komen, des te meer ze beginnen te snappen van het raadsel.

Tijdens hun zoektocht komt Adson in contact met een meisje uit het milieu van het uitschot, waar hij op verliefd wordt. Hij komt spijtig genoeg nooit haar naam te weten omdat zij hem onmiddellijk weer verlaat. Hij vergelijkt haar met een roos, waarvan de titel is afgeleid. De bijeenkomst mislukt vervolgens ook nog.

Op het einde van het verhaal vindt William de moordenaar, namelijk de blinde pater Jorge die uiteindelijk zelfmoord pleegt op de wijze waardoor de andere paters ook zijn gestorven. Hij had namelijk een giftige stof aan de rand van het boek gedaan waardoor de paters die het boek lazen, stierven door vergiftiging. De reden van de pater om de bladzijden van het boek te vergiftigen was dat het boek humor bevatte, wat volgens de pater van de duivel afkomstig was. Het verhaal eindigt dus zeer tragisch, maar dit komt ook omdat twee paters, die beschuldigd werden van ketterij, op de brandstapel sterven. Nadat al deze gebeurtenissen hebben plaatsgevonden verlaten William en zijn leerling het klooster.

Aan het eind van het boek geeft de auteur ook nog een naschrift, waarin hij vertelt over de methodes om een boek te schrijven en over de eigenschappen van een boek.