Onderdeel A: Algemene gegevens
1. Auteur
Simone van der Vlugt
2. Titel
Zwarte Sneeuw
3. Uitgever, plaats, jaar van uitgave
Lemniscaat, Rotterdam 1e druk: 2000
4. Genre van het boek
Avontuur, Historisch
Onderdeel B: Beschrijving van de inhoud:
1. Wie is/zijn de hoofdrolspeler(s)?
Emma Mullenders: Emma is een meisje uit Limburg van veertien jaar oud. Ze is heel leergierig en ze weet goed wat ze wel en niet wil. Als ze door de armoede moeten verhuizen vind ze dat ook erg jammer. Omdat ze zo arm zijn kan Emma ook niet naar school en dat mist ze heel erg, want ze houdt van leren en is er goed in. Als ze door de armoede gedwongen in de mijn moet werken, is ze daar erg boos om. Ze wil niet haar hele leven onder de grond leven, er oud uitzien en heel vroeg dood gaan. Ze besluit er dan ook een einde aan te maken. Een goede eigenschap van Emma is dat ze erg behulpzaam is. Emma kan het ook erg goed vinden met haar broers en zusjes.
Rudolf Brandenburg: Rudolf is bevoorrecht door zijn rijke ouders die aandelen hebben in de mijn. Hij komt Emma tegen in de mijn. Zij wil hem graag laten zien hoe de mijn echt is. Maar als de tunnel instort komen ze samen vast te zitten. Daardoor raakt hij met haar bevriend en het lijkt erop dat hij ook een beetje verliefd op Emma is. Hij is heel behulpzaam en stuurt hun af en toe wat te eten. Rudolf kan natuurlijk wel gewoon naar school en hij wil heel graag fotograaf worden. Zelf heeft hij al wat lessen gehad, maar zijn vader wil dat hij in zijn voetsporen treedt. Toch gaat Rudolf zijn eigen gang en wordt fotograaf.
2. Waar spelen de gebeurtenissen zich af?
In Zuid-Limburg. Allereerst een klein deel in het kleine plaatsje Slenaken waar de familie Mullenders uit huis wordt gezet. En daarna in Kerkrade waar de grote kolenmijn is. De familie heeft daar een klein oud huisje toegewezen gekregen dat helemaal vies is van de kolenstof. Het huisje is ook heel krakkemikkig en goedkoop. Ook staat er bijna geen meubilair in, want daar zijn ze te arm voor. Een groot deel speelt zich ook af in de mijn. Het is er bloedheet en het werk is ontzettend zwaar. Ze moeten naar beneden met een hele lange ladder. In de mijn zijn verschillende winplaatsen en een wirwar van gangen. Het is er ook pikdonker en het enige wat je mee naar beneden kreeg, was een gaslamp want elektriciteit en petroleumlampen waren er toen nog niet.
3. Wanneer spelen de gebeurtenissen zich af?
Dit verhaal speelt zich af rond 1845. Er waren toen nog geen sociale wetten en kinderarbeid was heel normaal. Nederland probeerde ook niet echt om het tegen te gaan. Wat wel in Engeland gebeurde. Daar was kinderarbeid al verboden sinds 1833. Maar dat kwam in Nederland pas in 1874 en in die tijd speelt het boek niet. Leerplicht was er in 1845 ook nog niet. Dat kwam pas in 1900. Dit verhaal speelt zich grotendeels af in een mijn. In die tijd was er ook nog geen fonds voor zieke of invalide mijnwerkers. Ze kregen gewoon geen loon uitbetaald als ze niet kwamen. In de mijn gebeurde in 1845 ook nog alles met de hand. Er kwamen in 1866 pas paarden die in grote netten naar beneden en naar boven werden gehaald. Met de moderne mijnenindustrie moest ook nog gewacht worden tot 1890. Het aantal mijnen steeg toen snel en tot 1900 werd er steenkool gewonnen. Natuurlijk is werken in de mijn erg gevaarlijk en ongelofelijk ongezond. Het veroorzaakte ook invaliditeit en het veroorzaakte silicose: de gevreesde stoflongen. Na de Tweede Wereldoorlog werden alle mijnen een voor een gesloten. Dit klinkt goed maar het veroorzaakte ontzettend veel werkloosheid. Vooral in Kerkrade, de mijn waar dit verhaal zich afspeelt.
4. Wat is het belangrijkste probleem in dit boek?
De familie Mullerders, met vijf kinderen om voor te zorgen, kunnen de pacht van hun kleine boerderijtje in Slenaken niet meer betalen. Dat komt omdat de oogst mislukt is. Ze moeten opzoek naar nieuw werk. In Kerkrade is nog werk in de mijn dus moeten ze daar maar heen. Maar natuurlijk wil niemand van de familie de rest van hun leven in de mijn blijven werken, vroeg oud worden en dus ook vroeg doodgaan. Ook Emma Mullenders, de hoofdpersoon, kampt met dit probleem. Ze is heel leergierig en ze gaat veel liever naar school dan dat ze in de mijn werkt. Telkens als ze in de mijn afdaalt is ze bang voor een instorting. Ze wil ook niet dat de rest van haar leven zich onder de grond moet afspelen. Ze wil eruit! Ze wil ander werk. Dat is het grote probleem. Bij een beetje toeval en geluk, komt ze steeds verder. Je zou dus kunnen zeggen dat het belangrijkste probleem dat Emma ander werk wil is, maar dat is eigenlijk niet helemaal waar. Het grootste probleem is eigenlijk de armoede waar veel mensen in die tijd mee te kampen hebben. Eerst worden ze uit hun huis gestuurd en dan ziet er niks anders op dan mijnwerker te worden waarmee je niet veel mee verdient. In Kerkrade krijgt moeder Mullenders er nog een kind bij: Elmer en dat betekent nog meer mensen om te voeden. Soms moeten ze dus ook stelen om aan eten te komen. Meestal is er ook ontzettend weinig te eten of bijna niks. Dat betekent dat iedereen die kan in de mijn moet gaan werken. Vader, de jongens en Emma doen het zware werk. En na een tijdje moet Sofie ook op de Sintelberg kolen gaan uitzoeken. Daarna is Mayke aan de beurt en als Volkert besloten heeft ergens anders zijn geluk te beproeven, moet Moeder ook maar gaan werken met Elmer op haar schouder. Het leven in de mijn is heel hard en ze moeten de hele tijd proberen aan eten te komen.
5. Hoe begint het verhaal?
Het begint met dat de familie Mullenders uit hun boerderij wordt gezet, omdat ze de pacht niet meer kunnen betalen. De pastoor biedt hun aan om een brief te schrijven naar de pastoor in Kerkrade en aan hem te vragen of er nog werk is in de mijn. De Mullenders willen dit eigenlijk niet maar gaan toch akkoord. Omdat ze geen bezit meer hebben behalve de kruiwagen met wat kleine bezittingen moeten ze lopen. Het is op zijn minst twee dagen lopen naar Kerkrade. Ze hebben een lange en vermoeiende tocht voor de boeg. Emma heeft nog wat geld onder haar rok om eten van te kopen. Maar als ze door het bos lopen wordt Emma bang want ze ziet iets bewegen. Eerst vindt vader dat ze zich niet moet aanstellen, maar een paar tellen later staan er twee rovers op het pad. En natuurlijk willen die het geld. Ze dreigen dat ze hun zullen vermoorden met een mes als ze het geld niet geven. Vader Mullenders wordt bang en zegt tegen Emma dat ze het geld moet geven. De rovers zijn daarmee tevreden en gaan weg. Maar nu hebben ze geen geld meer om eten te kopen. De kleine kinderen worden moe en beginnen te zeuren. Maar iedereen is moe en ze hebben honger. Omdat ze niets te eten hebben, moeten ze gaan bedelen bij de boerderijen. Moeder vindt dit niet leuk maar het moet. Daardoor krijgen ze een brood en mogen ze wel ergens slapen. Na twee ontzettend vermoeiende dagen vol lopen en honger komen ze aan in Kerkrade. Maar ook daar zullen ze ontdekken dat ze dagen zwaar zijn en vol met honger.
6. Hoe loopt het af?
Emma is een soort van vriend geworden van Rudolf Brandenburg, omdat ze samen zaten opgesloten in de mijn. Hij helpt Emma en de familie door hun af en toe eten en drinken te sturen. Hij vindt het ook vreselijk dat mensen zoals Emma in de mijn moeten werken en hij gaat haar helpen. Omdat hij zelf tot een van de rijkeren behoort kan hij kijken of er niet iemand is die een dienstmeisje nodig heeft. En dat is het geval, Emma krijgt een baantje als dienstmeisje. Rudolf gaat naar Amsterdam om fotografie te studeren. Emma moet voor haar baantje naar Maastricht. Ze gaat met de koets. In Maastricht doet ze haar baantje goed en zijn haar bazen tevreden. In Maastricht komt ze ook haar broer Volkert tegen die de benen had genomen om ergens anders werk te zoeken. Omdat Emma af en toe hoog bezoek mag bedienen komt ze in aanraking met meneer Pustjens. Ook ziet ze Rudolf terug tijdens dat diner. Rudolf is klaar met zijn studie en gaat zelf als fotograaf beginnen. Er is nogal wat gedoe over de mijn de laatste tijd en dat is dus ook in Maastricht het gesprek van de dag. Als ze het erover hebben komt meneer Pustjens erachter dat Emma in de mijn heeft gewerkt en hij vraagt haar stiekem hem te helpen met een feuilleton over het leven in de mijn. Emma gaat akkoord en op haar vrije dagen vertelt ze haar verhaal. Dit is natuurlijk verboden, want ze mag niet voor twee mensen tegelijk werken. Ze doet het toch en ze probeert het geheim te houden. Maar na een tijdje ontdekken meneer en mevrouw het toch. En de consequentie is ontslagen worden. Maar mevrouw en meneer kunnen het ook wel een beetje begrijpen. Dus zit er niks anders op dan terug naar de mijn. Maar als ze bij meneer Pustjens komt en vertelt wat er is gebeurd biedt hij haar een baan aan bij de krant. Ze begint natuurlijk helemaal onderaan, maar ze leert om te schrijven en er zijn mooie kansen voor haar. Als ze daarna bij Putsjens weg wil gaan om haar spullen te halen zegt hij dat ze eens een kijkje moet nemen in het Atelier van Rudolf, omdat hij graag haar mening wil weten. Ze wordt nieuwsgierig en gaat een kijkje nemen. Het is een schokkende tentoonstelling: over kinderarbeid en dat was in die tijd heel ongebruikelijk. Emma is diep geschokt en al helemaal als ze haar eigen zusje in de mijn zit. Als Rudolf heeft gepraat met wat mensen, komt hij naar Emma toe. Ze praten erover en hij nodigt Emma uit voor een foto. Want dat had hij haar nog beloofd. En loopt het voor Emma dus nog mooi af, maar haar familie en honderden anderen moesten nog steeds in de mijn werken, bijna nooit daglicht zien en niet oud worden.
7. Waarop slaat de titel?
Het boek heet zwarte sneeuw. Zwart slaat op alle kolenstof in de mijn en dat alles zwart wordt. Sneeuw zou kunnen slaan op de zware, vermoeiende tijd is in de mijn. En dat het niet voorspoedig gaat. Of op de kolenstof die als sneeuw op je valt en in je komt.
8. Korte samenvatting van het boek.
De familie Mullenders is arm en ze kunnen de pacht van hun boerderijtje niet meer betalen. De moeten eruit en ze vertrekken naar Kerkrade om daar in de mijn te gaan werken. Ze krijgen een huis zwart van de kolenstof om in te wonen en kunnen gelijk beginnen. Het werk in de mijn is ontzettend zwaar, vermoeiend en eentonig. Emma vind het eng in de mijn, ze is bang voor een instorting en ze wil niet haar hele leven doorbrengen onder de grond. Als er op een dag een rijke familie die aandelen heeft in de mijn komt kijken, wordt het werk bijna helemaal stilgelegd. Emma lokt Rudolf (lid van de rijke familie die aandelen heeft in de mijn) mee één van de gangen in om hem het echte leven onder de grond te laten zien. Maar dan gebeurt hetgeen waar ze altijd zo bang voor is geweest. De gang stort in en samen met Rudolf zit ze opgesloten. Na een tijd vast te hebben gezeten raken ze bewusteloos door het mijngas. Daarvoor hebben ze al wel een paar keer op de muren getikt om contact te maken. En gelukkig worden ze gevonden en naar boven gehaald. Rudolf en Emma blijven vrienden. Rudolf blijft ook eten sturen en soms ontmoeten ze elkaar. De dorpelingen maken daar ruzie over, want zij krijgen geen extra’s. Na een lange tijd in de mijn kan Emma weg, omdat Rudolf een baantje voor haar heeft gevonden als dienstmeisje. De ouders zijn daar niet blij mee want dat betekent weer een inkomen minder. Volkert was voor Emma namelijk ook al weggegaan. Maar ze belooft wat geld te sturen en vertrekt. Rudolf gaat naar Amsterdam om fotografie te studeren. In Maastricht doet ze haar baantje goed en ze ziet haar broer weer. Als meneer Pustjens, van de krant, hoort dat ze in de mijn heeft gewerkt nodigt hij haar uit, om haar verhaal te vertellen tegen betaling. Ze gaat akkoord, terwijl het eigenlijk verboden is. Van haar verhaal komt elke week een stukje in de krant en de mensen zijn diep geschokt. Als meneer en mevrouw het ontdekken wordt ze ontslagen als dienstmeisje. Maar meneer Pustjens biedt haar een baan aan bij de krant. Zo heeft ze een kans om te leren schrijven en hogerop te komen. Hij raadt haar ook aan om bij de tentoonstelling van Rudolf te gaan kijken. Dat doet ze en ze is geschokt als ze ziet dat het gaat over kinderarbeid. Ze ziet ook haar eigen zusje. Rudolf komt naar haar toe en hij gaat een foto van haar maken, want dat had hij beloofd in de mijn.
Onderdeel C: Eigen mening over zwarte sneeuw
Mooi: Het verhaal is heel mooi omdat het veel verdriet heeft, maar toch ook weer dingen waarvan je veel kan leren en dingen die goed gaan. Omdat het zo goed geschreven is en alles mooi in evenwicht is.
Echt: Dit verhaal lijkt zo echt omdat het met een beetje toeval ook echt had kunnen gebeuren. Het leven in de mijn wordt beschreven zoals velen dat ook echt hebben meegemaakt. Het boek is geschreven zoals het leven in de mijn ook echt ging. Hoeveel honger mensen hadden en dat er overal om hun heen mensen stierven aan stoflongen en instortingen. Wat velen natuurlijk niet is overkomen is het geluk en de moed van Emma om hogerop te komen en maar door te blijven vechten. Voor de rest had het allemaal echt kunnen gebeuren en dat is waarom het zo echt lijkt.
Verdrietig en zielig: Het is ontzettend zielig om te lezen van meisjes van acht die door moeten gaan voor meisjes van tien om eerder de mijn in te kunnen en het echt zware werk te verrichten. Of als er mensen overlijden door een instorting. Of moeders met baby’s op hun buik die de kolen uitzoeken. Ook overlijden er veel mensen aan stoflongen. En natuurlijk is er de honger waar iedereen mee zit. Dit is natuurlijk ontzettend verdrietig en dat doet je toch denken: wat hebben wij het nu toch goed.
Spannend: Als Emma en Rudolf samen opgesloten zijn in de mijn is het ontzettend spannend of ze er wel levend vanaf zullen komen. Ze kunnen maar geen contact maken met de buitenwereld. En er is mijngas. Het gas komt steeds lager en even later moeten ze ook de lamp uit doen. De volgende stap is om te gaan liggen want het mijngas komt steeds lager. Ze kunnen nog moeilijk ademhalen en ze zijn nog steeds niet gevonden. Daarna raken ze bewusteloos… Dit is heel spannend, omdat je weet dat ze eigenlijk wel gevonden moeten worden, want het boek is nog lang niet uit, maar ze bevinden zich ook in een ontzettend gevaarlijke situatie.
Page turner: Dit boek kan je niet meer loslaten. Zelf heb ik het vanaf hoofdstuk twee in één avond uitgelezen. De reden dat je dit boek niet kan loslaten, is dat het zo verdrietig is en je graag wilt weten hoe het afloopt. Omdat het maar tweehonderd bladzijden heeft kan je het redelijk snel uitlezen. Je wil weten af Emma nou uit de mijn komt en of ze het baantje nou krijgt. Het houd je ook heel erg bezig omdat het zo erg is.
Interessant en informatief: Omdat dit gaat over de werkelijkheid van vroeger is het heel interessant om te lezen hoe het was om in de mijn te werken. Ook is het informatief op een leuke manier. Je leert over het leven in de mijn. Hoe school geregeld was en uitkeringen. Ook leer je over de enorme honger en de hele tijd bezig zijn met werken om in leven te blijven.
1. Auteur
Simone van der Vlugt
2. Titel
Zwarte Sneeuw
3. Uitgever, plaats, jaar van uitgave
Lemniscaat, Rotterdam 1e druk: 2000
4. Genre van het boek
Avontuur, Historisch
Onderdeel B: Beschrijving van de inhoud:
1. Wie is/zijn de hoofdrolspeler(s)?
Emma Mullenders: Emma is een meisje uit Limburg van veertien jaar oud. Ze is heel leergierig en ze weet goed wat ze wel en niet wil. Als ze door de armoede moeten verhuizen vind ze dat ook erg jammer. Omdat ze zo arm zijn kan Emma ook niet naar school en dat mist ze heel erg, want ze houdt van leren en is er goed in. Als ze door de armoede gedwongen in de mijn moet werken, is ze daar erg boos om. Ze wil niet haar hele leven onder de grond leven, er oud uitzien en heel vroeg dood gaan. Ze besluit er dan ook een einde aan te maken. Een goede eigenschap van Emma is dat ze erg behulpzaam is. Emma kan het ook erg goed vinden met haar broers en zusjes.
Rudolf Brandenburg: Rudolf is bevoorrecht door zijn rijke ouders die aandelen hebben in de mijn. Hij komt Emma tegen in de mijn. Zij wil hem graag laten zien hoe de mijn echt is. Maar als de tunnel instort komen ze samen vast te zitten. Daardoor raakt hij met haar bevriend en het lijkt erop dat hij ook een beetje verliefd op Emma is. Hij is heel behulpzaam en stuurt hun af en toe wat te eten. Rudolf kan natuurlijk wel gewoon naar school en hij wil heel graag fotograaf worden. Zelf heeft hij al wat lessen gehad, maar zijn vader wil dat hij in zijn voetsporen treedt. Toch gaat Rudolf zijn eigen gang en wordt fotograaf.
In Zuid-Limburg. Allereerst een klein deel in het kleine plaatsje Slenaken waar de familie Mullenders uit huis wordt gezet. En daarna in Kerkrade waar de grote kolenmijn is. De familie heeft daar een klein oud huisje toegewezen gekregen dat helemaal vies is van de kolenstof. Het huisje is ook heel krakkemikkig en goedkoop. Ook staat er bijna geen meubilair in, want daar zijn ze te arm voor. Een groot deel speelt zich ook af in de mijn. Het is er bloedheet en het werk is ontzettend zwaar. Ze moeten naar beneden met een hele lange ladder. In de mijn zijn verschillende winplaatsen en een wirwar van gangen. Het is er ook pikdonker en het enige wat je mee naar beneden kreeg, was een gaslamp want elektriciteit en petroleumlampen waren er toen nog niet.
3. Wanneer spelen de gebeurtenissen zich af?
Dit verhaal speelt zich af rond 1845. Er waren toen nog geen sociale wetten en kinderarbeid was heel normaal. Nederland probeerde ook niet echt om het tegen te gaan. Wat wel in Engeland gebeurde. Daar was kinderarbeid al verboden sinds 1833. Maar dat kwam in Nederland pas in 1874 en in die tijd speelt het boek niet. Leerplicht was er in 1845 ook nog niet. Dat kwam pas in 1900. Dit verhaal speelt zich grotendeels af in een mijn. In die tijd was er ook nog geen fonds voor zieke of invalide mijnwerkers. Ze kregen gewoon geen loon uitbetaald als ze niet kwamen. In de mijn gebeurde in 1845 ook nog alles met de hand. Er kwamen in 1866 pas paarden die in grote netten naar beneden en naar boven werden gehaald. Met de moderne mijnenindustrie moest ook nog gewacht worden tot 1890. Het aantal mijnen steeg toen snel en tot 1900 werd er steenkool gewonnen. Natuurlijk is werken in de mijn erg gevaarlijk en ongelofelijk ongezond. Het veroorzaakte ook invaliditeit en het veroorzaakte silicose: de gevreesde stoflongen. Na de Tweede Wereldoorlog werden alle mijnen een voor een gesloten. Dit klinkt goed maar het veroorzaakte ontzettend veel werkloosheid. Vooral in Kerkrade, de mijn waar dit verhaal zich afspeelt.
4. Wat is het belangrijkste probleem in dit boek?
De familie Mullerders, met vijf kinderen om voor te zorgen, kunnen de pacht van hun kleine boerderijtje in Slenaken niet meer betalen. Dat komt omdat de oogst mislukt is. Ze moeten opzoek naar nieuw werk. In Kerkrade is nog werk in de mijn dus moeten ze daar maar heen. Maar natuurlijk wil niemand van de familie de rest van hun leven in de mijn blijven werken, vroeg oud worden en dus ook vroeg doodgaan. Ook Emma Mullenders, de hoofdpersoon, kampt met dit probleem. Ze is heel leergierig en ze gaat veel liever naar school dan dat ze in de mijn werkt. Telkens als ze in de mijn afdaalt is ze bang voor een instorting. Ze wil ook niet dat de rest van haar leven zich onder de grond moet afspelen. Ze wil eruit! Ze wil ander werk. Dat is het grote probleem. Bij een beetje toeval en geluk, komt ze steeds verder. Je zou dus kunnen zeggen dat het belangrijkste probleem dat Emma ander werk wil is, maar dat is eigenlijk niet helemaal waar. Het grootste probleem is eigenlijk de armoede waar veel mensen in die tijd mee te kampen hebben. Eerst worden ze uit hun huis gestuurd en dan ziet er niks anders op dan mijnwerker te worden waarmee je niet veel mee verdient. In Kerkrade krijgt moeder Mullenders er nog een kind bij: Elmer en dat betekent nog meer mensen om te voeden. Soms moeten ze dus ook stelen om aan eten te komen. Meestal is er ook ontzettend weinig te eten of bijna niks. Dat betekent dat iedereen die kan in de mijn moet gaan werken. Vader, de jongens en Emma doen het zware werk. En na een tijdje moet Sofie ook op de Sintelberg kolen gaan uitzoeken. Daarna is Mayke aan de beurt en als Volkert besloten heeft ergens anders zijn geluk te beproeven, moet Moeder ook maar gaan werken met Elmer op haar schouder. Het leven in de mijn is heel hard en ze moeten de hele tijd proberen aan eten te komen.
5. Hoe begint het verhaal?
Het begint met dat de familie Mullenders uit hun boerderij wordt gezet, omdat ze de pacht niet meer kunnen betalen. De pastoor biedt hun aan om een brief te schrijven naar de pastoor in Kerkrade en aan hem te vragen of er nog werk is in de mijn. De Mullenders willen dit eigenlijk niet maar gaan toch akkoord. Omdat ze geen bezit meer hebben behalve de kruiwagen met wat kleine bezittingen moeten ze lopen. Het is op zijn minst twee dagen lopen naar Kerkrade. Ze hebben een lange en vermoeiende tocht voor de boeg. Emma heeft nog wat geld onder haar rok om eten van te kopen. Maar als ze door het bos lopen wordt Emma bang want ze ziet iets bewegen. Eerst vindt vader dat ze zich niet moet aanstellen, maar een paar tellen later staan er twee rovers op het pad. En natuurlijk willen die het geld. Ze dreigen dat ze hun zullen vermoorden met een mes als ze het geld niet geven. Vader Mullenders wordt bang en zegt tegen Emma dat ze het geld moet geven. De rovers zijn daarmee tevreden en gaan weg. Maar nu hebben ze geen geld meer om eten te kopen. De kleine kinderen worden moe en beginnen te zeuren. Maar iedereen is moe en ze hebben honger. Omdat ze niets te eten hebben, moeten ze gaan bedelen bij de boerderijen. Moeder vindt dit niet leuk maar het moet. Daardoor krijgen ze een brood en mogen ze wel ergens slapen. Na twee ontzettend vermoeiende dagen vol lopen en honger komen ze aan in Kerkrade. Maar ook daar zullen ze ontdekken dat ze dagen zwaar zijn en vol met honger.
6. Hoe loopt het af?
Emma is een soort van vriend geworden van Rudolf Brandenburg, omdat ze samen zaten opgesloten in de mijn. Hij helpt Emma en de familie door hun af en toe eten en drinken te sturen. Hij vindt het ook vreselijk dat mensen zoals Emma in de mijn moeten werken en hij gaat haar helpen. Omdat hij zelf tot een van de rijkeren behoort kan hij kijken of er niet iemand is die een dienstmeisje nodig heeft. En dat is het geval, Emma krijgt een baantje als dienstmeisje. Rudolf gaat naar Amsterdam om fotografie te studeren. Emma moet voor haar baantje naar Maastricht. Ze gaat met de koets. In Maastricht doet ze haar baantje goed en zijn haar bazen tevreden. In Maastricht komt ze ook haar broer Volkert tegen die de benen had genomen om ergens anders werk te zoeken. Omdat Emma af en toe hoog bezoek mag bedienen komt ze in aanraking met meneer Pustjens. Ook ziet ze Rudolf terug tijdens dat diner. Rudolf is klaar met zijn studie en gaat zelf als fotograaf beginnen. Er is nogal wat gedoe over de mijn de laatste tijd en dat is dus ook in Maastricht het gesprek van de dag. Als ze het erover hebben komt meneer Pustjens erachter dat Emma in de mijn heeft gewerkt en hij vraagt haar stiekem hem te helpen met een feuilleton over het leven in de mijn. Emma gaat akkoord en op haar vrije dagen vertelt ze haar verhaal. Dit is natuurlijk verboden, want ze mag niet voor twee mensen tegelijk werken. Ze doet het toch en ze probeert het geheim te houden. Maar na een tijdje ontdekken meneer en mevrouw het toch. En de consequentie is ontslagen worden. Maar mevrouw en meneer kunnen het ook wel een beetje begrijpen. Dus zit er niks anders op dan terug naar de mijn. Maar als ze bij meneer Pustjens komt en vertelt wat er is gebeurd biedt hij haar een baan aan bij de krant. Ze begint natuurlijk helemaal onderaan, maar ze leert om te schrijven en er zijn mooie kansen voor haar. Als ze daarna bij Putsjens weg wil gaan om haar spullen te halen zegt hij dat ze eens een kijkje moet nemen in het Atelier van Rudolf, omdat hij graag haar mening wil weten. Ze wordt nieuwsgierig en gaat een kijkje nemen. Het is een schokkende tentoonstelling: over kinderarbeid en dat was in die tijd heel ongebruikelijk. Emma is diep geschokt en al helemaal als ze haar eigen zusje in de mijn zit. Als Rudolf heeft gepraat met wat mensen, komt hij naar Emma toe. Ze praten erover en hij nodigt Emma uit voor een foto. Want dat had hij haar nog beloofd. En loopt het voor Emma dus nog mooi af, maar haar familie en honderden anderen moesten nog steeds in de mijn werken, bijna nooit daglicht zien en niet oud worden.
Het boek heet zwarte sneeuw. Zwart slaat op alle kolenstof in de mijn en dat alles zwart wordt. Sneeuw zou kunnen slaan op de zware, vermoeiende tijd is in de mijn. En dat het niet voorspoedig gaat. Of op de kolenstof die als sneeuw op je valt en in je komt.
8. Korte samenvatting van het boek.
De familie Mullenders is arm en ze kunnen de pacht van hun boerderijtje niet meer betalen. De moeten eruit en ze vertrekken naar Kerkrade om daar in de mijn te gaan werken. Ze krijgen een huis zwart van de kolenstof om in te wonen en kunnen gelijk beginnen. Het werk in de mijn is ontzettend zwaar, vermoeiend en eentonig. Emma vind het eng in de mijn, ze is bang voor een instorting en ze wil niet haar hele leven doorbrengen onder de grond. Als er op een dag een rijke familie die aandelen heeft in de mijn komt kijken, wordt het werk bijna helemaal stilgelegd. Emma lokt Rudolf (lid van de rijke familie die aandelen heeft in de mijn) mee één van de gangen in om hem het echte leven onder de grond te laten zien. Maar dan gebeurt hetgeen waar ze altijd zo bang voor is geweest. De gang stort in en samen met Rudolf zit ze opgesloten. Na een tijd vast te hebben gezeten raken ze bewusteloos door het mijngas. Daarvoor hebben ze al wel een paar keer op de muren getikt om contact te maken. En gelukkig worden ze gevonden en naar boven gehaald. Rudolf en Emma blijven vrienden. Rudolf blijft ook eten sturen en soms ontmoeten ze elkaar. De dorpelingen maken daar ruzie over, want zij krijgen geen extra’s. Na een lange tijd in de mijn kan Emma weg, omdat Rudolf een baantje voor haar heeft gevonden als dienstmeisje. De ouders zijn daar niet blij mee want dat betekent weer een inkomen minder. Volkert was voor Emma namelijk ook al weggegaan. Maar ze belooft wat geld te sturen en vertrekt. Rudolf gaat naar Amsterdam om fotografie te studeren. In Maastricht doet ze haar baantje goed en ze ziet haar broer weer. Als meneer Pustjens, van de krant, hoort dat ze in de mijn heeft gewerkt nodigt hij haar uit, om haar verhaal te vertellen tegen betaling. Ze gaat akkoord, terwijl het eigenlijk verboden is. Van haar verhaal komt elke week een stukje in de krant en de mensen zijn diep geschokt. Als meneer en mevrouw het ontdekken wordt ze ontslagen als dienstmeisje. Maar meneer Pustjens biedt haar een baan aan bij de krant. Zo heeft ze een kans om te leren schrijven en hogerop te komen. Hij raadt haar ook aan om bij de tentoonstelling van Rudolf te gaan kijken. Dat doet ze en ze is geschokt als ze ziet dat het gaat over kinderarbeid. Ze ziet ook haar eigen zusje. Rudolf komt naar haar toe en hij gaat een foto van haar maken, want dat had hij beloofd in de mijn.
Onderdeel C: Eigen mening over zwarte sneeuw
Mooi: Het verhaal is heel mooi omdat het veel verdriet heeft, maar toch ook weer dingen waarvan je veel kan leren en dingen die goed gaan. Omdat het zo goed geschreven is en alles mooi in evenwicht is.
Echt: Dit verhaal lijkt zo echt omdat het met een beetje toeval ook echt had kunnen gebeuren. Het leven in de mijn wordt beschreven zoals velen dat ook echt hebben meegemaakt. Het boek is geschreven zoals het leven in de mijn ook echt ging. Hoeveel honger mensen hadden en dat er overal om hun heen mensen stierven aan stoflongen en instortingen. Wat velen natuurlijk niet is overkomen is het geluk en de moed van Emma om hogerop te komen en maar door te blijven vechten. Voor de rest had het allemaal echt kunnen gebeuren en dat is waarom het zo echt lijkt.
Verdrietig en zielig: Het is ontzettend zielig om te lezen van meisjes van acht die door moeten gaan voor meisjes van tien om eerder de mijn in te kunnen en het echt zware werk te verrichten. Of als er mensen overlijden door een instorting. Of moeders met baby’s op hun buik die de kolen uitzoeken. Ook overlijden er veel mensen aan stoflongen. En natuurlijk is er de honger waar iedereen mee zit. Dit is natuurlijk ontzettend verdrietig en dat doet je toch denken: wat hebben wij het nu toch goed.
Page turner: Dit boek kan je niet meer loslaten. Zelf heb ik het vanaf hoofdstuk twee in één avond uitgelezen. De reden dat je dit boek niet kan loslaten, is dat het zo verdrietig is en je graag wilt weten hoe het afloopt. Omdat het maar tweehonderd bladzijden heeft kan je het redelijk snel uitlezen. Je wil weten af Emma nou uit de mijn komt en of ze het baantje nou krijgt. Het houd je ook heel erg bezig omdat het zo erg is.
Interessant en informatief: Omdat dit gaat over de werkelijkheid van vroeger is het heel interessant om te lezen hoe het was om in de mijn te werken. Ook is het informatief op een leuke manier. Je leert over het leven in de mijn. Hoe school geregeld was en uitkeringen. Ook leer je over de enorme honger en de hele tijd bezig zijn met werken om in leven te blijven.
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden