Ben jij 16 jaar of ouder? Doe dan mee aan dit leuke testje voor het CBR. In een paar minuten moet je steeds kiezen tussen 2 personen.

Meedoen

Zondagsrust door Frans Coenen

Beoordeling 6.5
Foto van een scholier
Boekcover Zondagsrust
Shadow
  • Boekverslag door een scholier
  • 5e klas vwo | 4116 woorden
  • 20 februari 2006
  • 20 keer beoordeeld
Cijfer 6.5
20 keer beoordeeld

Boekcover Zondagsrust
Shadow
Zondagsrust door Frans Coenen
Shadow
ADVERTENTIE
Overweeg jij om Politicologie te gaan studeren? Meld je nu aan vóór 1 mei!

Misschien is de studie Politicologie wel wat voor jou! Tijdens deze bachelor ga je aan de slag met grote en kleine vraagstukken en bestudeer je politieke machtsverhoudingen. Wil jij erachter komen of deze studie bij je past? Stel al je vragen aan student Wouter. 

Meer informatie
1. Praktische gegevens
1.1 Titel: Zondagsrust
Auteur: Frans Coenen
1.2 Jaar van uitgave: 1902
1.3 Aantal bladzijden: 113
1.4 Datum boekverslag: 24-10-2005

2. Inhoud en opbouw
2.1 Typering:
Dit boek is een psychologische roman. Tijdens het verhaal wordt ingegaan op de gedachten en denkbeelden van de hoofdpersonen, Dirk, Kato en Marietje Verhoef. Het lijken alledrie tegenpolen van elkaar te zijn, alledrie kijken ze op een andere manier tegen de gebeurtenissen aan, daarom is het extra leuk dat je met hen meedenkt.

2.2 Samenvatting:
Het verhaal begint op een zondagmorgen. Op de eerste van het huis, midden in een lange straat, wonen Kato en Dirk Verhoef. Zij ontwaakten door de geluiden die Marietje, de dochter van Kato, maakte. Marietje was meestal druk en onrustig als zij wakker was.

Vroeger was Kato een rijke dame geweest. Toen ze met jonkheer Van Ravensweerd getrouwd was. Ze liep in mooie kleding en had het goed thuis. Maar na zijn dood zorgde zijn familie ervoor dat zij slechts een klein deel van z’n geld kreeg. Naast dat kleine beetje geld en een paar van haar spullen had ze niets. Gelukkig kwam ze Dirk tegen. Zij kenden elkaar nog van vroeger. Dirk wilde haar wel trouwen. Hij dacht dat zij hem wel dankbaar zou zijn, welke andere vent zou nu iets met haar willen?! Kato was niet knap en had een kind, maar ze zou voor het huishouden kunnen zorgen dacht Dirk.
Met Kato’s reputatie was het niet al te best. Men zag haar als een hoer. Ze dacht dat het goed zou staan als ze een getrouwde vrouw was, dus ging ze in op Dirks aanzoek.
Echt een gelukkig stel zijn Kato en Dirk niet. Ze maken vaak ruzie om dingen van niks. Kato is erg ongelukkig om het feit dat ze nu zo’n armoedig bestaan moet leiden. Dat was vroeger wel anders geweest. Dirk zorgt als enige voor het inkomen. Hij werkt in de wasserij. Veel verdient hij er niet mee, maar als je goed met geld om kan gaan is het goed te doen. Maar Kato was hier zeker niet de beste in en een goede huisvrouw was ze ook al niet.
Ook op deze zondag, traditioneel eigenlijk een dag van rust, ontstonden er weer vele ruzietjes in het gezin Verhoef. Het begon ’s ochtends al. Kato had het petroleumstel niet bijgevuld en Dirk kon nu geen thee zetten. En meteen schreeuwen en schelden tegen elkaar.
Nadat iedereen gewassen en aangekleed was, wat ook niet helemaal zonder horten en stoten verliep doordat Kato vond dat Marietje niet meewerkte met wassen en zich te langzaam aankleedde, was het tijd voor koffie met wat lekkers. Marietje werd zoals altijd de deur uitgestuurd om bij de winkel gebakjes te halen. Het geld moest ze maar van Dirk krijgen. Dirk was nogal gierig ingesteld als het om zijn geld ging, maar gaf meestal toch toe. Na het eten van de gebakjes ontstonden er weer een aantal meningsverschillen tussen Kato en Dirk die zich altijd weer uiten tot ruzies. Meestal gaat het over geld. Kato kan zich gewoon niet aanpassen aan het leven met minder geld dan ze vroeger gewend was. En Dirk vind dat Kato ook wel eens wat voor hem mag terugdoen, hij is immers degene die werkt voor het geld. Dan verwacht hij op z’n minst dat er voor het huishouden gezorgde word.
Na enige tijd kregen de Verhoefs weer trek en werd Marietje er weer op uit gestuurd, om haringen te halen dit keer. Omdat Kato vond dat Marietje er te lang over deed kreeg Marietje het weer over haar heen toen ze thuis was gekomen. Marietje was omgelopen om zo haar vriendje, Japie, waar ze wel eens mee speelde te kunnen zien.
Later kregen Kato en Dirk zin in sterke drank. Om even onderuitgezakt te genieten van een lekkere slok. Weer werd Marietje naar de winkel gestuurd, dit keer voor een fles sterke drank. Eenmaal teruggekeerd met een fles, schonken Kato en Dirk hun glaasjes vol en genoten van hun borrel. De sfeer werd meteen wat meer ontspannen. Een tijdje later werd er ineens aangebeld. Marietje moest opendoen. Het bleek de moeder van Kato te zijn, die niet al te geliefd was bij hen. Kato en Dirk vermoedden dat ze alleen kwam om te kijken of er wat te halen viel, een lekker drankje bijvoorbeeld. In de eerste instantie waren zij niet van plan haar iets aan te bieden, maar nadat de oude de fles had gezien en erom vroeg gaven zij haar toch wat. De oude vrouw ging in op haar kinderen, dat zij het ongelukkig met hen had getroffen. Haar jongste zoon zat in de gevangenis en haar andere dochter noemde zij een slet en woonde zelfs nog bij haar in huis. Al snel raakte de drank op en werd Marietje er weer uit gestuurd om de fles te laten vullen en nog wat koekjes te halen. Nadat ook deze fles leeg begon te raken werd het de oude toch iets te veel. Al ruziënd over een meningsverschil en half dronken liep ze de deur uit.
Het werd alweer wat later en het begon al tijd te worden voor het avondeten. Voor de zoveelste keer werd Marietje naar buiten gestuurd om wat voor het avondeten te halen. Dirk ergerde zich eraan dat er altijd hetzelfde op tafel staat: lapjes vlees, sla en aardappels. En ook op deze avond was dat het menu.
Na het eten werd Marietje al gauw naar bed gestuurd. Ook dit verliep niet helemaal zonder ruzie en slaan. Dirk had het ook al snel gehad met de dag, hij moest morgen weer vroeg op om te werken, en dook maar het bed in. Kato genoot nog na van de zondagsrust met een boek en wat lekkers. Maar toen bij haar de slaap opkwam ging ze ook maar naar bed.

2.3 Tijd:
a- Het verhaal speelt zich af rond 1900. Dat is ook wel te merken aan de manier waarop men in het verhaal leeft. Op de zondag waren de straten uitgestorven, er liepen alleen mensen die ’s ochtends naar de kerk gingen en later weer terug. Op de eerste pagina wordt verteld dat er melkwagens rondrijden. Het schijnt in het verhaal normaal te zijn dat als de kinderen niet gehoorzamen ze een klap krijgen. In het boek wordt ook duidelijk dat de mannen werken en de vrouwen voor het huishouden zorgen, er was dus nog niet echt sprake van emancipatie. Ook komt er een sterk verschil tussen de armen en rijken naar voren. De hoofdpersonen vallen onder de wat minder bedeelden, lopen in oude, versleten kleren en moeten maar gelukkig zijn met elke dag hetzelfde soort eten.

b- Het verhaal gaat over een zondag. Vanaf het moment dat de hoofdpersonen ’s morgens opstaan, tot het moment dat ze diezelfde dag weer naar bed gaan. De verhaaltijd bedraagt dus één dag.
Het verhaal loopt in chronologische volgorde.
Ik heb er erg lang over gedaan om het boek helemaal te lezen. Dit kwam doordat het taalgebruik anders was dan ik gewend ben (een beetje oud en plat Nederlands) en er voor mij onbekende woorden in voorkwamen. Ik denk dat ik er ongeveer 7 uur over heb gedaan om het boek te lezen.
c- Vertraging:
Het verhaal loopt heel chronologisch, elk moment en elke gebeurtenis wordt best uitgebreid beschreven. Een echt opvallende vertraging kwam er niet in voor. Er was wel sprake van een soort vertraging op bladzijde 29 t/m 34. Kato denkt hier terug aan hoe haar leven eruit zag toen zij nog een rijke dame was. Ze vergelijkt het leven met haar rijke echtgenoot van toen met haar leven nu, met Dirk als echtgenoot. Het wordt je duidelijk waarom Kato niet echt gelukkig is met Dirk, waarom ze niet meer bij haar oude echtgenoot is, hoe ze bij Dirk terecht is gekomen… Deze vertraging is dus best belangrijk. Je krijgt ook een wat duidelijker beeld van haar persoonlijkheid en je begrijpt de manier waarop de hoofdpersonen met elkaar omgaan (niet heel vredelievend, niet als een gelukkig gezinnetje) beter.
Versnelling:
Op bladzijde 110 was er sprake van een versnelling, aangegeven met een witregel. Voor de witregel was Dirk naar bed gegaan, had Kato de in bed huilende Marietje tot stilte gebracht en ging Kato lekker, onderuitgezakt in haar stoel een boek lezen. Na de witregel was het al een tijdje later, de regel begint dan ook met ‘Na een lange poos deed ’t donker-zangig slaan van de klok…’ Het gedeelte waar Kato in haar boek leest wordt dus eigenlijk overgeslagen, waarschijnlijk omdat het ook niet echt een belangrijke gebeurtenis is.
e- Flashback:
Op bladzijde 22 en 23 is er sprake van een korte flashback. Dirk denkt terug aan de tijd dat Kato wat kreeg met de rijke meneer Van Ravensweerd. Toen vond hij haar nog een leuke en knappe meid. Na de dood van Van Ravensweerd was hij op Kato afgestapt en had haar ten huwelijk gevraagd. Hij dacht dat ze hem wel dankbaar zou zijn omdat hij met haar wilde trouwen, welke man wou haar nou hebben. Kato zat immers zonder spullen, had nauwelijks geld, droeg een kind bij zich en knap was ook al niet meer. Hij dacht dat Kato wel een goede huisvrouw zou wezen. Maar dit bleek niet zo te zijn. Dirk moest zorgen voor het geld en Kato deed bijna niets in huis. Soms was het zo erg dat Dirk zelf maar aan de slag ging met schoonmaken en opruimen.
Met deze flashback wordt duidelijk wat de reden was van Dirk om Kato ten huwelijk te vragen. Anders zou je het echt niet begrijpen dat deze twee mensen, die elkaar nauwelijks kunnen uitstaan, toch samen getrouwd zijn.


2.4 Ruimte:
a- De gebeurtenissen spelen zich allemaal af in het huis waar de hoofdpersonen wonen. Op de zondag blijven meneer en mevrouw Verhoef de hele dag binnenshuis. Wanneer zij iets nodig hebben sturen ze Marietje de straat op om het te halen. Maar de vertelde gebeurtenissen waren alleen in het huis. Om precies te zijn: op de eerste verdieping van het huis, midden in een lange straat.
b- Het is een nogal triest verhaal over een zondag. Alle hoofdpersonen zijn niet echt gelukkig. Hun leven bevat totaal geen spanning, er is geen sprake van verliefdheid in het huwelijk ban Kato en Dirk, ze hebben niet veel geld, lopen in oude, versleten kleren… Deze treurigheid wordt versterkt door de belangenruimtes. Het weer speelt hierbij een grote rol. De hele zondag was een grauwe dag. Het regende telkens. De straten waren uitgestorven. Ook werden de ruimtes in het huis vaak beschreven als donker of grauw. Alle voorkomende belangenruimtes maakten het verhaal dus nog net ietsje triester.

2.5 Personages:
a- Kato Verhoef: Kato is nou niet echt dat je zegt een gezellige, aardige dame. Ze is niet tevreden met haar leven nu. Ze had veel liever nog getrouwd willen zijn met een rijke man, maar zit nu ‘opgescheept’ met Dirk, een niet zo rijke man. Kenmerkend aan Kato is dat ze de neiging heeft om altijd de schuld bij anderen te leggen en nooit haar fouten toe te geven. Ook staat ze niet bepaald stil bij de gevoelens van anderen maar denkt ze vooral aan haar eigen gevoelens. Ze vindt dat ze het maar slecht getroffen heeft met dit leven en het lijkt net alsof ze medelijden heeft met zichzelf. Kato heeft een nogal opvliegend karakter. Om de kleinste dingen springt ze al uit haar vel. Dit gebeurt vaak bij haar dochter Marietje. Ze laat haar dochter vele klusjes voor haar opknappen zoals het halen van eten, drank of spullen bij de winkel, het dekken van de tafel, etc. Maar als Marietje er dan iets te lang over doet, iets wat ze moest pakken niet kan vinden, te veel geluid maakt of zelfs te lang en stil in een boek leest krijgt ze het over haar heen. Kato schreeuwt vaak tegen Marietje en scheld haar ook regelmatig uit. Ze deelt ze vaak klappen uit en sleurt haar dochter gewoon mee als ze mee moet komen. Ook is Kato nogal een ‘vreetzak’. Als er eten staat neemt zij er altijd het meeste van. Ze was ook stiekem blij nadat ze boos was op Marietje (om niets eigenlijk) en haar dochter voor straf geen gebakjes mocht hebben. Nu kon zij ze lekker zelf opeten. Ook door de drank gooit ze nog extra suiker. En bij het avondeten was zij degene die smakkend en kluivend het vlees opat. (Geen wonder dat ze dik is.)
- Dirk Verhoef: Dirk is een stuk rustiger dan Kato. Hij laat alles maar een beetje over zich heenkomen en heeft niet snel de neiging om ergens tegenin te gaan. Wel is hij erg gierig ingesteld als het om geld gaat. Hij is degene die voor het inkomen zorgt. Hij werkt bij de wasserij en echt veel verdient hij er niet mee. Hij is ook bang voor het dreigende ontslag sinds zijn baas anders tegen hem doet. Op zijn vrije dag doet hij het liefst niets. Dirk wil zich sowieso niet bezighouden met het huishouden.
Tijdens de ruzietjes met zijn vrouw, die regelmatig voorkomen, heeft hij wel altijd z’n woordje klaar. Maar toch blijft hij de rustige hier.
Hij vertelt zijn vrouw vaak dat ze wat rustiger tegen Marietje moet wezen en haar dochter niet meteen zo hard aan hoeft te pakken. En hij suste zelfs de ruzie die Kato met haar moeder kreeg.
- Marietje: Het karakter van Marietje wordt niet heel duidelijk in het verhaal. Wel viel me op dat zij de enige niet-ongelukkige van het gezin is. Maar ik denk dat dit ook komt doordat ze nog jong is en niet echt beseft hoe het leven werkelijk in elkaar zit als je voor het huishouden moet zorgen, moet werken en geld verdienen, ze weet niets van mislukte huwelijken, enz. Als Kato Marietje opdraagt iets voor haar te doen dan doet Marietje dit ook altijd. Meestal is Marietje wel een braaf meisje, maar soms blijft ze wel stiekem, als ze iets bij de winkel moet halen, iets langer weg zodat ze haar Japie waar ze wel eens mee speelt kan zien. Ondanks het harde optreden van haar moeder houdt Marietje wel erg veel van haar. Marietje is een best slim meisje. Ze weet wanneer ze haar moeder wel of juist beter niet om iets kan vragen en wanneer ze beter een tijdje uit de buurt van haar moeder en Dirk moet blijven omdat ze tijd willen om te vrijen.
- Juffrouw Verhoef: Zijn is de moeder van Kato. Ze komt maar even in het verhaal voor dus echt veel kom je niet over haar te weten. Het was te merken dat ook zij niet echt tevreden is met haar leven. Ze vindt dat ze het maar slecht getroffen heeft met haar kinderen. Fie, haar ongetrouwde dochter die nog bij haar thuis woont. Manus, haar jongste zoon die gevangen zat voor mishandeling van een kameraad in dronkenschap. In een dronken bui riep ze zelfs dat ze maling had aan al haar kinderen, Kato, Manus, Fie en Jan.


b- Kato Verhoef: Is de vrouw van Dirk en de moeder van Marietje.
- Dirk Verhoef: Is de man van Kato.
- Marietje: Is de dochter van Kato en Van Ravensweerd.
- Juffrouw Verhoef: Is de moeder van Kato.
- Fie: Is de tweede, ongetrouwde dochter van Juffrouw Verhoef en woont nog bij haar moeder thuis.
- Manus: Is de jongste zoon van Juffrouw Verhoef.
- Jan: Is de tweede zoon van Juffrouw Verhoef.
- Van Ravensweerd: Is de postbode. Hij kwam dagelijks langs het restaurant om even bij te kletsen. Hij kent alles en iedereen in het dorp.
- Japie: Is een vriendje van Marietje. Ze speelt wel eens met hem buiten.
- Meneer Frikkers: Is de bovenbuurman van Kato, Dirk en Marietje.

2.6 Vertelwijze:
Het verhaal wordt elke keer vanuit de ogen van een ander personage verteld. Het heeft een wisselend perspectief. Je maakt de gevoelens van elke persoon mee en komt erachter hoe zij tegen de dingen aankijken. Dit was wel verwarrend want op sommige momenten wist ik niet meer vanuit welk personage het verhaal werd verteld. De personages worden namelijk niet altijd met dezelfde naam aangeduid of er werd voor twee verschillende personen dezelfde naam gebruikt. Kato Verhoef werd ook aangeduid met Kato, mevrouw Verhoef of Verhoef. Dirk Verhoef werd ook aangeduid met Dirk, meneer Verhoef of Verhoef. En Marietje werd ook wel M’rie of zus genoemd.

2.7 Structuur:
a- Het boek is niet verdeeld in hoofdstukken, het verhaal loopt gewoon aan één stuk door. Het verhaal wordt chronologisch verteld. De gebeurtenissen worden verteld in een volgorde waarin ze in het echt ook plaats zouden vinden. Er wordt slechts over één dag verteld. Vanaf het moment dat de hoofdpersonen opstaan totdat ze weer gaan slapen.

b- Het boek heeft een opening in de handeling. Het verhaal begint op een zondagochtend wanneer het gezin Verhoef ontwaakt uit hun slaap. Je weet dan nog niets over de hoofdpersonen. In de loop van het verhaal worden de personages uitgewerkt.
c- Het verhaal heeft een open einde. Het eindigt op het moment dat iedereen van het gezin Verhoef naar bed is gegaan en in slaap is gevallen. Het verhaal gaat over een, voor de hoofdpersonen, gewone zondag. Hoe zij hem elke week beleven. Daarom zou het verhaal ook niet echt een einde kunnen hebben. Er is geen sprake van een gebeurtenis die kan eindigen. Na deze beschreven zondag gaat hun leven gewoon weer verder.

3. Thema en motieven
3.1 Thema:
Het is moeilijk om een goed thema bij dit verhaal te geven. Ik wilde wel alle belangrijkste motieven er in hebben, maar dat vind ik erg lastig. Dit zou een geschikte thema bij het verhaal kunnen zijn:
- Een arm gezin brengt de zondag door in een ongelukkige atmosfeer van verveling, ontspanning wordt gezocht in drank en eten.

3.2 Belangrijkste motieven:
- Ongelukkigheid: Alles in het boek wordt zeer triest, grauw, lelijk en uitzichtloos naar voren gebracht. Kato Verhoef vindt dat ze niet gelukkig is, zou liever weer een rijke dame zoals vroeger zijn, heeft behoefte aan kleren zondar gaten en scheuren… ‘Wat was dat nou voor ’n leve, dat ze had… as je ’t vroeger zo anders gewend was geweest!…’ (blz.29) Dirk verhoef heeft er spijt van dat hij met Kato is getrouwd en voelt zich in deze armoedige situatie ook niet gelukkig…’’t Zat niet in ‘m, anders was;ti waarachtig ’n kroegloper geworde, zo lelijk vernoke was je met zo’n wijf!’ (blz. 23) Wanneer Marietje ook maar iets fout doet of als haar moeder denkt dat haar dochter iets fout doet krijgt ze er al van langs. Een gelukkig kind zou je Marietje niet kunnen noemen. Ze wordt regelmatig geslagen en moet de telkens doen wat haar moeder haar opdraagt. ‘Het huilen hield aan, onderdrukt klagend, dan ineens uitschietend in een scherpe kreet: au! Moeder!… o! moeder!…’ (blz. 20)
- Armoede: De hoofdpersonen leven in armoede. Dirk is de enige die voor de inkomsten zorgt, maar verdient niet bepaalt veel. Kato was het vroeger veel rijker gewend en zit er nog meer mee dat ze zo armoedig moet leven. ‘Hij werkte zich uit z’n naad en zij klaagde nog dat-i te weinig thuis bracht!… Tien guldes voor ’t huishoue in de week,… dat was toch ordentelijk… daar kon je royaal van bestaan… as je maar ’n beetje wist huis te houe…’ (blz. 22)

- Verveling: Op de zondag blijven Kato en Dirk de hele dag binnen. Het staat niet duidelijk in de tekst maar het lijkt net alsof ze, om de verveling te onderdrukken, maar gaan eten of drinken. Dan laten ze Marietje haringen halen, of gebakjes. Of ze gaan aan de sterke drank. Echt iets te doen toen hebben ze niet.
- Ontspanning: In de tijd waarin de hoofdpersonen leven was de zondag traditioneel een dag van rust. Een dag waarop de meesten niet hoeven te werken en kunnen ontspannen. ‘Het was een zondag en alles bleef stil lang over het gewone uur, dat de ambachtslieden met bleke slaapgezichten haastig naar hun werk gaan.’ (blz. 5). En op de achterkant van het boek staat: ‘Zondagsrust is het trieste verhaal van een zondag. Hoezel traditioneel een dag van rust…. Ontspanning wordt gezocht in sterk drank.’

3.3 Titelverklaring:
De titel ‘Zondagsrust’ is vrij logisch te verklaren. Het hele verhaal gaat over een zondag en hoe de hoofdpersonen deze zondag beleven. De zondag is een dag van rust. Een dag dat de meesten niet hoeven te werken en ontspanning zoeken.

4. Persoonlijke mening
4.1 Meest treffende/mooiste gedeelte:
Ik ben geen treffend of mooi gedeelte tegengekomen. Er gebeurt ook niet echt veel in het verhaal, het is een beetje eentonig. De momenten in het verhaal die mij wel opvielen waren de gedeeltes waar Kato haar dochter pijn deed. Als Marietje te lang wegbleef wanneer ze iets moest halen voor haar ouders kreeg ze klappen. Één keer liet Marietje per ongeluk een stoel omvallen, waardoor Kato’s stemming weer omsloeg en ze Marietje sloeg. Dit soort harde optredens tegen haar dochter komen meerdere malen terug in het verhaal. Het zal in die tijd wel niets opvallends zijn, maar het viel mij wel erg op omdat wij het tegenwoordig niet normaal vinden je kind zo te behandelen.

4.2 Andere boeken over hetzelfde thema:
Ik ken zelf geen andere boeken met hetzelfde thema. Ik heb wat rondgekeken en een paar boeken gevonden over ongeveer hetzelfde thema:
- ‘Bastaard uit Carolina’ door Dorothy Allison. Over een meisje dat met haar familie een armoedig bestaan leidt in South Carolina, en regelmatig wordt mishandeld door haar stiefvader, waardoor ze het vertrouwen in haar moeder verliest.
- ‘Madame Bovary: a story of provincial life’ door Gustave Flaubert. Over een naar ongrijpbaar geluk hunkerende vrouw, die zich, teleurgesteld door de nuchterheid en middelmatigheid van haar man, een dorpsdokter, in roekeloze liefdesverhoudingen stort, hetgeen tot haar ondergang leidt.


4.3 Mijn mening over het boek:
Echt heel aangrijpend vond ik dit verhaal niet. Het boek op zich was wel goed. Het was vooral erg realistisch en goed gedetailleerd geschreven. Elke gebeurtenis werd ruim en nauwkeurig uitgewerkt. Dit was ook mogelijk omdat het verhaal slechts over één dag ging, een zondag. Frans Coenen is erg goed om het grauwe en trieste, uitzichtloze en lelijke van mensen en dingen naar voren te brengen. Dit maakte het ook een zeer somber verhaal. Dat is onder andere ook een reden dat het verhaal mij niet echt aansprak. Ik hou ook van humor en spanning in een boek. Spanning was ook iets wat ik niet ben tegengekomen tijdens het lezen van dit boek. Het verhaal was nogal eentonig. Dat eentonige paste wel weer goed bij het boek, net zoals het sombere gevoel wat naar voren kwam. Het verhaal gaat alleen over één zondag en door dit eentonige en sombere komt het beter naar voren hoe vele (arbeiders)gezinnen in die tijd toen leefden. Ze waren niet echt uitermate gelukkig, hadden niet veel te besteden en maakten nauwelijks iets leuks of spannends mee. De manier waarop dit verhaal geschreven is past en klopt gewoon perfect bij het boek. Maar het is gewoon niet waar ik van hou.
Volgens mij is het ook wel erg lastig om een echt leuk en spannend verhaal over één zondag te schrijven. Maar ik zou het al een stuk interessanter hebben gevonden als er wat meer verschillende ruimtes werden gebruikt. Nu spelen alle gebeurtenissen zich af in één en dezelfde ruimte. Zo had de schrijver zich ook kunnen verdiepen in de gebeurtenissen op straat, in de winkels of bij anderen thuis. Je kreeg ook niets te weten over de leefomgeving van de hoofdpersonen. Je weet niet in wat voor buurt ze wonen, tussen wat voor soort mensen zij leven, wat zij tegenkomen als ze de deur uitgaan… Dit kwam dus allemaal niet voor in het verhaal dat maakte het voor mij een beetje saai.
Maar ik wou wel kwijt dat ik het erg apart en best origineel vond om een verhaal over één zondag te lezen. Ik ben nog nooit zo’n soort boek tegengekomen. Het was weer eens wat anders.
Het taalgebruik in het boek was ook wel even wennen voor mij. Er werden meerdere malen woorden gebruikt die ik niet kende en de taal waarmee de personen spreken is nogal plat en niet zoals het ‘beschaafde Nederlands’ van nu. Veel woorden werden verkort. Vaak werd er ‘-i’ gebruikt in plaats van ‘hij’: ‘…als ’t op geld an kwam, dan was-i zo vrekkig as t’r an toe.’ (blz. 29)
En ik kwam ook een aantal, voor mij, onbekende woorden tegen: ‘alkloof’ werd meerdere malen gebruikt en wat ‘prakkizeren’ betekent’ (blz. 35) ben ik nog steeds niet achter.
Dit soort taalgebruik, wat ik niet relaxed vind lezen, is voor mij ook een reden dat ik het niet zo’n leuk boek vind.

REACTIES

Log in om een reactie te plaatsen of maak een profiel aan.

Andere verslagen van "Zondagsrust door Frans Coenen"