Boekverslag Nederlands
Module 6

Titelbeschrijving
Jan Wolkers, Zomerhitte, Amsterdam, De Bezige Bij, 2005 eerste druk.

Motivatie boekkeuze
Voordat ik aan dit boek begon was ik bezig met een ander boek. Maar dat boek beviel mij niet, ik snapte er eigenlijk helemaal niets van want het was zo onduidelijk allemaal. Dus ik ging even rondkijken welke boeken mijn klasgenootjes aan het doen waren en toen zag ik iemand met het boek zomerhitte, ik heb de film ervan gezien en het boek bleek niet heel dik te zijn dus daarom heb ik dit boek gekozen.

Samenvatting
De ik-verteller is een fotograaf die twintig jaar geleden voor het eerst op het eiland was om een fotoreportage te maken van konijnen die leden aan myxomatose. Daarna komt hij er regelmatig terug en huurt hij een zomerwoning van een eilandbewoner. Wanneer hij met zijn camera op pad is, ziet hij op het naaktstrand een mooie, jonge vrouw. Hij raakt geobsedeerd door haar haargroei. Daar waar ze zoals de meeste vrouwen anno 2005 geschoren schaamhaar heeft, ziet hij wel dotten haar onder haar oksels. Dat is voor een moderne vrouw ook wel bijzonder. Hij gaat naast haar liggen, hij moet zich van haar uitkleden, omdat hij op het naaktstrand ligt. Ze komen met elkaar in gesprek. Ze werkt in de zomer enkele maanden in een disco op het eiland om haar studie geschiedenis te kunnen betalen. Ze heet Kathleen. Ze beloven elkaar weer te zien.

Die avond gaat de fotograaf naar de disco waar Kathleen werkt. Het zit er vol met boerenpummels die te veel zuipen en hij kan er zo ruzie mee krijgen. Gelukkig is Kathleen een aantal van die pummels verbaal gemakkelijk de baas. Hij wacht op haar, maar als de disco sluit, stapt ze in een auto bij een oudere man. Hij is eigenlijk een beetje jaloers, omdat hij wel wat voor haar voelt. Hij ontmoet dan Federici, een oudere man die jarenlang met een rich old lady door Europa heeft getoerd en menig museum aan de binnenkant heeft gezien. Ook deze oudere man heeft een oogje op Kathleen, maar in de loop van het verhaal blijkt dat het zuiver een platonisch oogje is. Aangezien hij kunstminnaar is, zou hij wel eens een afsplitsing van Wolkers kunnen zijn.

Ook de volgende dag ziet de ik-verteller deze Federici weer die opnieuw wat meer van zijn avonturen vertelt. Nadat hij weer wat foto's genomen heeft, gaat de fotograaf naar het naaktstrand en ja hoor, daar verschijnt Kathleen weer. Ze vertelt hem dat verder op het strand kwallen liggen die eigenlijk gefotografeerd moeten worden. Maar het is een smoes om met hem mee naar zijn kamer te gaan. Daar vertelt ze van de oude man: ze wordt door hem betaald als ze zich voor zijn gezicht bevredigd. De fotograaf vraagt of ze dat ook voor hem wil doen en ze wil dat wel doen.

Wanneer hij de volgende dag op een terrasje zit, komt de oudere man bij wie Kathleen na de disco in de auto stapte, daar ook zitten, even later gevolgd door een jonge man die er een beetje crimineel uitziet. Ze vinden het niet leuk als hij een foto van hen maakt. Later ontmoet hij een vogelwachter van het eiland die hem vertelt dat hij een nest met velduilen weet te zitten, waarvan de fotograaf een foto kan maken. Ze gaan er naar toe, maar omdat velduilen gevaarlijk zijn als ze broeds zijn, gebeurt er iets ergs. De velduil pikt een oog uit bij de vogelwachter. Het is een dramatische gebeurtenis. De fotograaf zorgt ervoor dat er een ambulance komt. Hij heeft er ook een foto van genomen. Het speelt erg door zijn hoofd en hij wil het allemaal van zich af vertellen aan Kathleen, maar ze is niet in de disco. Wel ontmoet hij opnieuw Federici. Ze hebben het over Kathleen en speculeren over haar afwezigheid, ze drinken een slobberwijntje en Federici maakt voortdurend aantekeningen. Hij noemt het waarnemingen. Ze drinken zoveel dat de fotograaf eigenlijk niet meer kan rijden, maar hij doet het toch. Onderweg vindt hij zich een gevaar op de weg en hij zet zijn auto langs de kant. De politie die langs komt, kan hem zo niet veel maken.

De volgende dag gaat hij weer naar het strand en ziet een vreemd tafereel. Kathleen en de jongeman zijn op het strand. De man gaat surfen en brengt een zware rugzak afkomstig van een zeilboot aan wal. Waarschijnlijk gaat het om een drugssmokkel. Als de politie aankomt, houdt Kathleen die aan de praat en de jonge man verstopt de rugzak in de duinen. De fotograaf heeft die rugzak snel gevonden en verstopt hem nog beter. Dan gaat hij weer terug naar huis. Hier zit Federici op hem te wachten: hij vertelt wat hij gezien heeft op het strand. Federici vindt het niet handig en zegt dat hij maar beter de politie had kunnen waarschuwen. De ik-figuur zegt dan dat hij in dat geval ook Kathleen verraden zou hebben. Federici die al gezien heeft dat de jonge man een pistool droeg, zegt dat hij een pistool bezit uit de tijd dat hij met de oude dame door Europa toerde. De fotograaf mag die voorlopig wel hebben. Die denkt dat hij het niet nodig heeft. Hij gaat daarna wat bloemen van dichtbij fotograferen en als hij omhoog kijkt, kijkt hij in het pistool van de jonge crimineel die hem dwingt de rugzak met drugs weer op te sporen. Ze gaan het duingebied in, waar de fotograaf zich wat zekerder voelt, omdat hij er al jaren foto's maakt. In een moerassig gebied laat hij een zware wilgentak naar achteren schieten, die precies op de keel van de jonge crimineel terechtkomt. Die is meteen dood. Hij ziet dat hij een hartoperatie heeft ondergaan en bindt de zware rugzak aan hem vast. Hij laat hem met rugzak en al onder water verdwijnen.

Thuisgekomen ziet hij dat Federici op hem wacht. Hij vertelt weer van de jongeman, maar eindigt ermee dat die in een sportwagen is gestapt en verdwenen is. Federici twijfelt eraan of hij hem moet geloven. Die avond verschijnt Kathleen in zijn woning: ook zij komt namens haar baas (de oude man) verhaal halen. De ik-figuur vertelt opnieuw het verhaal. In ruil daarvoor krijgt hij een adembenemende portie seks. Het pistool dat hij van Federici heeft gekregen is de volgende morgen verdwenen, net als Kathleen. Wordt hij toch door haar bedrogen? De ik-figuur gaat naar het hotel waar Federici verblijft en vertelt hem nu de ware toedracht van de dood van de jonge man. Federici schrikt wel. Daarna gaat de fotograaf naar de woning van Kathleen en die vertelt het verhaal dat de oude man zelfmoord gepleegd heeft. Ze heeft er geen wroeging over en opnieuw beleven ze een seksueel pleziertje met elkaar. De fotograaf vindt dat ze samen weg moeten gaan van het eiland. Hij nodigt haar uit bij hem te komen wonen. Ze stemt erin toe, maar moet nog wat voorbereidingen treffen. De huiseigenaar die hem het huis verhuurt, is niet zo blij dat hij een week eerder vertrekt en hij moet dan ook het volle pond betalen. Daarna wordt het nog noodweer in de broeiende zomerhitte die er steeds geheerst heeft en in dat noodweer komt Federici hem nog een keer bezoeken. Ze praten nog wat over de zelfmoord van de oude drugsbaas. Wanneer de ik-verteller aangeeft dat hij met Kathleen verder wil, twijfelt Federici aan de goede bedoelingen van haar. Hij waarschuwt dat liefde blind kan maken. (een mooie woordspeling in dit verhaal waarin steeds over uitgepikte ogen wordt gesproken) Toch heeft hij ongelijk, want wanneer hij Kathleen gaat ophalen, is ze er inderdaad klaar voor om met hem af te reizen. Op de boot naar het vasteland ontdoet ze zich van het pistool. Dat is alvast een geheim minder. Ze zegt tegen de fotograaf, dat hij ook nog een geheim voor haar heeft. Dat zal hij later ooit wel eens vertellen. Maar in het begin van de roman, toen ze elkaar op het naaktstrand ontmoetten had ze al gezegd: “Je moet nooit teveel weten. Wat je niet weet, bestaat niet.” Eerst gaat ze met de fotograaf naar zijn vakantiehuis in Frankrijk, waar hij schelpenzand zal kopen waarin zij zich zal mogen wentelen en dan zal hij een foto van haar maken.

Eerste persoonlijke reactie
Vreemd: Ik vond het een vreemd boek om te lezen, want de fotograaf komt opeens Federici tegen en ze zijn dikke vrienden terwijl ze elkaar eigenlijk helemaal niet kennen. En meteen vinden ze Kathleen helemaal geweldig, terwijl ze die ook niet kennen.

Nieuwsgierig makend: Als je het boek leest, wil je het ook af lezen. Ik kan nou niet zeggen dat het echt spannend is maar nieuwsgierig makend is het zeker, want je vraagt je wel of hij nou eigenlijk wel iets met Kathleen gaat krijgen.

Origineel: Ik vindt het boek origineel omdat het zich afspeelt op een Waddeneiland en ik ken eigenlijk geen boek wat daar over gaat dus dat is wel leuk om te lezen dat het een keer gaat over een rustige plaatst in plaats van een drukke stad.

Ingewikkeld: Sommige delen in het boek zijn wel ingewikkeld, omdat niet alles duidelijk uitgelegd wordt en het is ook wel jammer dat de naam van de fotograaf niet bekend wordt dus je geen duidelijk beeld hebt wie er nou eigenlijk aan het woord is als hij met Federici praat.

Mooi: Ik vind het wel een mooi boek om te lezen, want het gaat over onoverwinnelijke liefde. En hoe de fotograaf en Frederici over Kathleen praten is heel apart maar wel netjes. Ze vertellen het allemaal heel beschaaft terwijl alles over seks gaat en dat je volgens sommige mensen niet normaal open over seks kan praten.

Verwerkingsopdrachten

1a.
De fotograaf
Dit is de hoofdpersoon en tevens de verteller van het verhaal. Hij wordt niet met naam genoemd in het boek. De man is een natuurfotograaf die voor een opdracht op het eiland is.

Kathleen
Zij is de vrouw waar de fotograaf zo gek op is. De eerste indruk die je van haar krijgt is niet slecht. Ze komt niet over als een vrouw die in het criminele circuit zou kunnen zitten. Naarmate het verhaal zich vordert, kom je erachter dat ze toch een beetje apart is.

Federici
Hij is een vriend van de fotograaf. De fotograaf leert hem in het begin van het boek kennen wanneer hij op Kathleen wacht. Hij is een wijze man, die al veel heeft meegemaakt. Ook geeft hij de fotograaf adviezen, die hij vaak goed kan gebruiken. Hij is de steun en toeverlaat van de verteller.

De jonge crimineel
Hij is samen met Kathleen het hulpje van de oude man. Hij is een goed getrainde kerel. Hij knapt de vieze werkjes van de oude man op.

De oude man
Hij is de baas van Kathleen en de jonge crimineel. Hij is een man die handelt in drugs. Ook hij eindigt dood. Hij pleegt zelfmoord voor de ogen van Kathleen, wanneer hij het verhaal van de fotograaf te horen krijgt.

1b.
De thematiek in dit boek is onoverwinnelijke liefde. De fotograaf gaat de held uithangen om zijn geliefde, Kathleen, te redden. Er vallen 2 doden voor deze liefde.

1c.
Het verhaal speelt zich af in de zomer. Een zeer hete zomer om precies te zijn. Het speelt zich af na januari 2002, want er wordt met betalingen op een terras namelijk over euro’s gesproken. Kathleen vertelt in het verhaal dat ze in 1978 geboren is. In de tijd van het verhaal zou ze dan dus 25 zijn, wat ongeveer wel kan kloppen. De vertelde tijd is ongeveer 2 weken, aangezien de verteller 3 weken op het eiland zou blijven en 1 week eerder weggaat. De gebeurtenissen worden logisch chronologisch verteld. Er worden geen flashbacks gebruikt.

1d.
Het verhaal speelt zich af op een van de Waddeneilanden. Welke eiland is onduidelijk, maar het is in ieder geval een eiland waar er gebruik gemaakt mag worden van de auto. Het naaktstrand speelt ook een vrij belangrijke rol, want dat is de plek waar de fotograaf Kathleen ontmoet en omdat er zich een aantal belangrijke gebeurtenissen afspelen daar. De gebeurtenissen spelen zich grotendeels af aan het strand, in het huisje van de fotograaf, in de duinen en in Het Dorstige Hert (een café).Het verhaal heeft geen flashbacks en wordt chronologisch verteld.


1e.
Het verhaal is in het ik-perspectief verteld. De ik-persoon, oftewel de fotograaf, vertelt het verhaal achteraf. De gebeurtenissen worden nauwkeurig beschreven en je kunt jezelf daardoor goed in het boek inleven. De verteller is betrouwbaar, maar hij maakt tussendoor ook grappen. Zo zegt hij wanneer hij met de jonge crimineel door de duinen loopt: 'Wat heb jij eigenlijk een rotkop. Heb jij indertijd niet een klein rolletje gehad in The Godfather? Daar liep zo'n onderdeurtje in rond dat allerlei vieze werkjes moest opknappen en eindigde in een ketel met kokende pastasaus.'

1f.
Het verhaal begint vanaf het begin. De verteller begint namelijk eerst met een poëtische beschrijving van het strand. Daarna vertelt hij dat hij al vaker op het eiland is geweest en dan begint het eigenlijke verhaal eigenlijk pas.

Het einde van het verhaal is open. Kathleen en de fotograaf zitten op een boot terug naar het vaste land, maar er is nog steeds een geheim. De fotograaf heeft namelijk nog niet verteld wat er echt met de jonge crimineel is gebeurd. De laatste dialoog gaat dan ook als volgt: ‘Jij hebt ook nog een geheim,’ zei ze met een afgewend gezicht. Ik knikte. ‘Dat komt later. Je hebt al zoveel meegemaakt de laatste tijd. Eén dode is voorlopig genoeg.’

Voor het verhaal is er ook nog een klein gedicht van William Carlos Williams, dat in verband staat met het verhaal. Het gedicht gaat namelijk over liefde en dat wordt vergeleken met een schelp uit de zee.

1g.
De schrijftaal is makkelijk te begrijpen en komen wel een paar aparte beschrijvingen in voor. Zo beschrijft hij een bijna kaal hoofd als: “Een gebruinde schedel luchtig bedekt met witte haren.”

2a.
De romans van Jan Wolkers kenmerken vooral de grote openheid over seksualiteit. Hij was de eerste literaire schrijver die zo ver ging in het onderwerp. Zijn eerste uitgever vond ook dat hij te veel ‘vieze woorden’ schreef en die moest vervangen door Latijnse termen. Andere kenmerken van zijn boeken zijn de thema’s die hij gebruikt zoals dood, religie, kust, geweld en de natuur. De boeken van Jan Wolkers hebben vaak autobiografische elementen.

2b.
In het begin van zijn carrière (1963) waren volgens Wolkers zelf de uitgangspunten van zijn oeuvre dood, hel, seks en verrotting. Het boek past zeker weten in het oeuvre van Jan Wolkers want het boek gaat over seks, kust, natuur, geweld en dood.

3a.
Onderwerp
Het onderwerp van het boek is liefde. Ik vind dat het onderwerp goed bij het boek past want het hele boek gaat over dat de fotograag en Frederici een grote passie hebben voor Kathleen. Het onderwerp is niet origineel maar elke schrijver weet er wel een andere draai aan te geven dus het wordt op een hele originele manier verteld. Dus daarom is het elke keer weer interessant om een boek te lezen over liefde. Ik denk dat iedereen wel te maken heeft met dit onderwerp. En ook iedereen op hun eigen manier dus je kunt het boek ook op bepaalde manieren bekijken.

Gebeurtenissen
Alle gebeurtenissen in het boek zijn interessant en belangrijk. De eerste ontmoeting tussen Kathleen en de fotograaf is erg belangrijk, ze leren elkaar kennen op een naaktstrand waar hij foto’s van haar maakt. Dan heb je al meteen een bepaald beeld van de personages. De gebeurtenissen zijn allemaal op een aparte manier beschreven de ene gebeurtenis is weer heel spannend en de andere is weer heel poëtisch beschreven. De moord op de jonge crimineel wordt wel onduidelijk beschreven. Je weet wel wat er gebeurd is maar omdat hij tegen alle andere personages er over liegt weet je zelf ook niet meer wat er waar is. Je weet wel dat hij vermoord is en dat hij tegen Kathleen de waarheid niet zal vertellen.

Personages
Ik vind dat de fotograaf de held probeert uit te hangen maar of hij nou echt een held is weet ik niet. Hij probeert Kathleen te helpen, hij doet zijn best en in die zin is hij wel een held. De personages worden wel heel duidelijk beschreven en je kunt bij elk personage een duidelijk beeld krijgen. De personages zouden zo levensecht kunnen zijn. Vooral Kathleen, ze houdt van het strand en werd ik een café. Nou dat kan iedereen zijn. Niet iedereen is natuurlijk een deel van een criminele operatie. Maar dat zou heel goed echt kunnen zijn. Ook de fotograaf maakt een echte indruk alleen wordt er niet heel veel duidelijk over zijn leven buiten het eiland om want hij komt er natuurlijk niet vandaan en is er alleen op vakantie. De beslissingen die de personages maken zou ik niet altijd zelf maken. De fotograaf verplaatste bijvoorbeeld de tas met drugs en ik zou het gewoon laten liggen. Je werkt jezelf allemaal in de problemen.

Opbouw
De opbouw van het boek is duidelijk en chronologisch. Bijna alles wordt duidelijk uitgelegd en het is makkelijk te begrijpen. Erg spannend is het boek niet, je bent meer nieuwsgierig hoe het af gaat lopen dan dat je moet nagelbijten omdat het zo spannend is. Er zitten geen flashbacks in het boek. Aan het einde van het boek zit je nog wel met wat vragen. Je weet wel waar ze heen gaan en wat ze gaan doen maar hoe gaat dat verder? Het boek begon me eigenlijk al te boeien in het begin, ook omdat ik de film heb gezien en graag wou weten of het verhaal op de film leek en omdat het natuurlijk meteen begint over de rare en mysterieuze ontmoeting tussen Kathleen en de fotograaf.

Taalgebruik
Het taalgebruik in het boek is niet moeilijk. En er zit genoeg dialoog in. Ik vind niet dat het meer of minder moet zijn. Er worden wel veel aparte omschrijvingen gebruikt zoals de omschrijving over het bijna kale hoofd: “Een gebruinde schedel luchtig bedekt met witte haren.” Ik vind het taalgebruik passen bij de personages.