Word toch wakker! door Ellen Tijsinger

Algemene informatie Titel: Word toch wakker! Auteur: Ellen Tijsinger
Uitgever: Lemniscaat
Illustrator omslag: Jan Wesseling
Verschijningsjaar: 1988
Aantal bladzijden: 185 Karakterbeschrijving hoofdpersonen Tim: Jongen van 8 jaar, die denkt dat hij al heel veel is. Hij is erg ongeduldig, en heeft veel hulp nodig. Hij krijgt een auto-ongeluk, en komt in coma terecht. Het is heel spannend of hij er weer uitkomt. Uiteindelijk komt alles goed, en mag hij weer mee naar huis toe. Jasmijn: Meisje van 12 jaar. Ze heeft het heel moeilijk met het ongeluk van Tim, haar broertje. Ze moet thuis veel helpen. Gelukkig krijgt ze veel steun van Edwin en Hilde. Maar ze blijft het hele verhaal erg prikkelbaar. Ze is vaak verdrietig, maar ook bang, hoe het met Tim zal aflopen. Ze is heel blij als ze in de poppenkastvoorstelling mag spelen. Ze krijgt een goede oppeper, als ze verliefd wordt. Jasmijn heeft lang blond haar, (Joep strijkt door haar lange blonde haren heen. Jasmijn heeft blauwe ogen (Jasmijn’s blauwe ogen glinsteren van verliefdheid.
Vader: Het gaat sinds het ongeluk slecht met hem, hij praat weinig. Zijn collega’s hebben gezegd dat hij maar even moest stoppen met werken, want hij deed veel dingen fout, door zijn slechte concentratie. Hij gaat maar elke dag naar café’s toe, want hij wil de rest van het gezin er niet mee belasten. Hij kan goed met Jasmijn over zijn problemen en Tim praten. Moeder: Heeft veel last van hoofdpijn, is heel erg prikkelbaar. Ze vraagt Jasmijn vaak om hulp. Gelukkig krijgt ze ook steun van Margo en Joep, wat haar goed doet. Titelverklaring De titel van het boek is ‘Word toch Wakker!’. Dit vind ik een goede titel. Tim komt in coma te liggen, en ze hopen allemaal dat hij er weer uit komt. Het hele verhaal draait daar eigenlijk om. Als je in coma ligt, dan slaap je als het ware, en ze hopen dus dat hij wakker wordt. Beschrijving plaats en tijd
De plaats waar het verhaal zich afspeelt is voor een deel in het ziekenhuis, bij Tim. Maar ook bij Jasmijn thuis. Het is waarschijnlijk in een grote stad, er wordt veel over grachten gepraat, en die zie je niet in kleinere steden. Het verhaal speelt zich ook rond deze tijd af. Dat is heel duidelijk eruit te halen, want er hangt veel apparatuur boven het bed van Tim, dat had men vroeger nog niet. Ook waren er vroeger nog geen laptops (waar de vader mee werkt is café’s). Samenvatting Jasmijn en haar broertjes – Tim en Dump – waren op een middag bij Margo en Joep – de poppenspelers van de stad – aan het helpen met de poppen maken, voor de voorstelling die binnenkort is. Als het tijd is, gaan ze naar huis. Jasmijn en Dump lopen al vooruit, want Tim wou niet mee. Plotseling horen ze allemaal geluiden, gierende banden, piepende remmen, een harde klap, een schreeuw, en dan helemaal niets meer. Jasmijn schrikt. Ze rennen als een gek naar de richting van het geluid. Jasmijn wil zien wat er is gebeurd. Ze ziet dat Tim daar ligt, en schrikt. Ze ziet dat Tim helemaal bleek is, en zijn ogen dicht heeft. Ze probeert hem wakker te schudden. Haar ouders worden gewaarschuwd. Al snel komt de ambulance, en word Tim meegevoerd naar het ziekenhuis, zijn ouders gaan mee. Als Jasmijn’s ouders weer thuis komen, vertellen ze hoe Tim’s toestand eraan toe is; Tim ligt in coma, en zijn overlevingskans is erg klein. Vanaf dan is het thuis één grote chaos. Vincent – het andere broertje van Jasmijn – huilt veel, Haar vader is heel stil, haar moeder heeft veel last van hoofdpijn, en Dump snapt er niet veel van. Jasmijn moet heel veel helpen thuis, en kan zich op school slecht concentreren. Gelukkig heeft ze veel steun aan Edwin en Hilde die bij haar in de klas zitten. De toestand van Tim blijft een lange tijd kritiek. Jasmijn word verliefd, en het gaat weer wat beter met haar. Jasmijn gaat in het begin weinig naar Tim toe, omdat ze niet durft. Later spreekt ze met de broeder af, dat ze 2x in de week naar Tim toegaat. Jasmijn neemt bandjes met de lievelingsmuziek van Tim op, in de hoop dat hij dingen gaat herkennen, en sneller ontwaakt uit de coma. Margo is zwanger, en omdat ze elke dag kan gaan bevallen, moet ze naar het ziekenhuis toe, want het zou voor het kindje niet goed zijn, als ze thuis bevalt. Helaas kan nu de poppenkastvoorstelling niet doorgaan, maar ze bedenken een oplossing, Jasmijn kan in Margo’s plaats. Jasmijn vindt het meteen geweldig!! Ze is dolblij als het dan eindelijk zover is, maar ook is ze nog wel zenuwachtig, ook al heeft ze veel geoefend. Tijdens een ruzie van Jasmijn’s ouders, vluchtten Jasmijn en haar broertjes, ze gaan een eindje wandelen. Ze komen langs winkels, waar een plakkaat hangt, waarop de openingstijden van een tentoonstelling hangt. Het blijkt een tentoonstelling te zijn van de man die Tim heeft aangereden. Ze besluiten, naar lang twijfelen toch daar naar toe te gaan. De man en zijn vrouw zijn erg blij dat ze komen. Jasmijn kan toch goed met ze overweg, ook al was ze heel boos op de man die Tim heeft aangereden. Jasmijn gaat er later nog een keer naar toe. De man zegt dat hij een schilderij voor Tim wil gaan maken, Jasmijn is meteen enthousiast. Als het schilderij klaar is, blijft het eerst nog thuis staan, later brengen Jasmijn, haar vader en haar broertjes hem naar Tim toe. Tim ontwaakt uit de coma. Hij kan nog heel weinig zelf, het is alsof hij weer een baby is. Jasmijn helpt hem heel veel, met wassen, maar ook met dingen zoals eten. Tim krijgt veel therapieën, hij gaat snel vooruit. Eindelijk is het dan zover, Tim mag mee naar huis. Jasmijn geeft samen met Joep een poppenkastvoorstelling, als afscheidsfeestje. Dit vinden alle kinderen heel erg leuk. Iedereen is weer blij dat Tim thuis is.