.1 PRIMAIRE GEGEVENS VAN HET GELEZEN WERK
. Ondertitel: geen
c. Verschenen in: eerste druk 1958, d. Aantal blz.: 146
e. Leestijd: ongeveer 8 uur
f. Uitgelezen op: 25 mei 2000
g. Gebruikte secundaire literatuur: geen
1.2 VERANTWOORDING VAN DE KEUZE
Een vriend had het al eerder gelezen en zag het op mijn boekenlijst staan, hij zei dat het de moeite waard was om dit boek te lezen en dat heb ik dan ook gedaan. 1.3 VERWACHTINGEN VOORAF
Ik had natuurlijk wel een positieve verwachting, ik wist dat het over de tweede wereld oorlog ging en ik had verwacht dat het wat ouderlijk geschreven zou zijn, maar dat was zeker niet het geval. 1.4 EERSTE REACTIE ACHTERAF
Ik vond het jammer dat het allemaal een beetje oppervlakkig is, het gaat echt alleen om Waldo en af en toe wordt er iets over de oorlog verteld, maar niet veel . Het was echt zo’n lekker “weglees” verhaal, zo’ n boek dat je in 1 keer uitleest.
1.5 KORTE SAMENVATTING VAN DE INHOUD
Waldo, een jongetje van 9 jaar, heeft samen met ouders in mei 1940 de vlucht genomen naar Frankrijk. Vader, moeder en Waldo vormen een hecht gezin. In de tweede nacht komen ze bij een oud, heksachtig vrouwtje . Waldo is ervan overtuigd, dat de oorlog niet hun zaak is en voelt zich veilig. Waldo wordt door zijn vader soms ‘kerkuiltje’ genoemd vanwege zijn voorliefde voor wierook. In de verte horen ze ’s nachts het oorlogsgeschut. De volgende dag blijkt de grenspost gesloten. Waldo beleeft de hele tocht als iets spannends en opwindends. Het gezin laat zich meedrijven met de massa naar een andere grenspost. Plotseling worden de vluchtelingen verrast door een Duitse luchtaanval. Waldo’s ouders worden hierdoor gedood. Een verpleegster ontfermt zich over Waldo. De argeloze opvatting van Waldo over de oorlog zal langzamerhand veranderen . De dokter besluit samen met de verpleegster da Waldo wordt overgeplaatst naar een vluchtelingenkamp. Hij rijdt mee met een soldaat, Everist. Ze komen aan bij een marktplein waar een chaotische drukte heerst. Er wordt namelijk uitgedeeld. Opeens ontmoet hij zijn 5 jaar oudere buurmeisje Vera. Vera weet Waldo over te halen om met haar mee te gaan, het is volgens haar veiliger. Haar vader vecht voor het vaderland en haar moeder is ze in de drukte kwijt geraakt. Waldo en Vera overnachten in een mosterdfabriek. Ze dromen over de toekomst: de zee, een huisje in de duinen, Engeland. Ze besluiten om naar de kust te trekken. Waldo voelt zich veilig bij Vera. Zij neemt nu de plaats in van zijn ouders. De Duitse tanks naderen, de kinderen verstoppen zich in een hooischuur, maar ze worden gevonden en gedwongen om naar buiten te komen. Tegen alle verwachtingen in zijn deze Duitsers aardig. Ze krijgen zelfs een sinaasappel. Vera besluit terug naar huis te keren . Nadat ze de nacht hebben doorgebracht in een bunker, gaan ze vol goede moed naar Oom Andreas in Triel , van wie ze hulp verwachten. Als ze bij oom Andreas aankomen worden ze alles behalve vriendelijk ontvangen. Ze mogen wel even snel een boterham eten. Binnen zien Waldo en Vera Duitsers feestvieren. Hevig geschokt vluchten de kinderen het huis uit. Als ze bij een station gaan schuilen voor de regen, ziet hij Everist als krijgsgevangene. Na een tijdje lopen ze verder en gaan in een bootje liggen in de Rivier de Leie. Hier is het heel rustig en geen spoor van de oorlog. Dan komen er motoren aan met 4 Duitsers. De Duitsers geven Waldo en Vera te eten en zullen hen meenemen naar Antwerpen , wat anders nog een aantal dagen lopen zal zijn geweest. Wanneer ze een tussenstop maken, krijgt Waldo iets waardoor hij in slaap valt…(drank) Als hij bijkomt vindt hij Vera halfdood. De Duitsers hebben haar op gruwelijke wijze verkracht en haar later aan haar lot over gelaten. Waldo gaat hulp halen bij zigeuners. Vera wordt met een ziekenauto naar Gent vervoerd. Als Waldo met de 2 zigeuners in Gent aankomt, krijgt hij van de zuster te horen dat Vera is overleden. Waldo gaat met de zuster in de Kapel bidden. Dan ontstaat er een gedachte dat God de mensen meer verdriet dan blijdschap gaf. Hij schrikt van zijn eigen gedachte en ademt de geur van wierook in, die zijn boze gedachten zal verjagen. 2.1 TIJD: a. Vertelde tijd: Het verhaal speelt in Mei 1940 in België. Het boek bevat 9 hoofdstukken , in de eerste 4 hoofdstukken worden 4 dagen vertelt, de vlucht duurt dan al 5 dagen, maar over de eerste dag wordt niks verteld. De hoofdstukken 6 tot en met 9 beslaan 1 dag!! Die dag is dus het kernpunt van het boek. a. Verteltijd: ongeveer 12 uur
b. Chronologisch of niet: Het verhaal is geheel chronologisch. c. Flashbacks: af en toe denkt Waldo terug aan hoe hij zijn ouders dood vond en hij denkt ook aan de Duitser zonder Hoofd. Als hij zich verdrietig voelt denk hij aan de dingen die er gebeurd zijn. d. Begin in medias res of niet: In het begin van het boek verteld Waldo dat hij en zijn ouders gevlucht zijn, je zit dus gelijk in het verhaal. e. Gesloten einde of open einde: Waldo blijft helemaal alleen achter. Er wordt niet verteld wat hij nou gaat doen. Dat mag je zelf invullen, dus op zich wel een open eind. 2.2 RUIMTE: a. Topografische plaats: Het verhaal speelt zich voornamelijk af in West-Vlaanderen.en voor een klein stuk ook in Oost – Vlaanderen. Precieze plaatsnamen zijn: Poperingen, Menen, Tielt, Gent. b. Klimatologische omstandigheden: Het grootste gedeelte loopt Waldo buiten in de zon. Maar soms worden emoties door een klimatologische verandering ondersteunt. Bijvoorbeeld aan het eind als Waldo naar het ziekenhuis loopt, regent het. Heel triest dus. 2.3 WIJZE VAN VERTELLEN: Het verhaal wordt verteld door Waldo. Al zijn er soms uitspraken die een 9 jarige jongetje niet verzinnen kan. Zoals op bladzijde 6: “Als men negen jaar is, is er echter heel wat, wat men nog nooit gezien of gehoord had. 2.4 SPANNING: Het begin is in principe niet echt spannend, het is meer de werkelijkheid en de manier waarop dat beschreven word, waardoor je door wilt lezen. Er zitten een aantal spannende momenten in, bijvoorbeeld: Als zijn ouders overlijden, of als ze zich moeten verstoppen in de hooischuur. 2.5 THEMA: Het thema van het boek is: de tegenstelling tussen de ongerepte, dromerige kinderen en de wreedheid die een oorlog met zich meebrengt. 2.6 MOTIEVEN: - de dood - vriendschap - angst - eenzaamheid. - Verdriet
2.7 PERSONAGES: a. Innerlijke en uiterlijke kenmerken van de hoofdperso(o)n(en): De belangrijkste persoon in het boek is: Waldo Havermans. Waldo is een 9 jarig jongetje, uit Vlaanderen. Hij heeft blond haar, en een bleke huid. Hij lijkt op zijn vader. ( Vader wordt verder niet duidelijk beschreven) b. Karakter of type: Waldo denkt een groot deel van het verhaal da hem niks kan overkomen . Hoe verder de reis vordert hoe meer dat veranderd. Op bepaalde momenten twijfelt Waldo aan het de goedheid van God. Waldo laat zich niet snel kennen. Hij is verliefd geworden op Vera, maar dit verbergt hij. c. Bijpersonen: De bijpersonen zijn: Vader,moeder en Vera. De belangrijkste bijpersoon is Vera. Vera is een gelovig meisje en ze is 15 jaar oud. Vera neemt voor een groot deel de plaats van Waldo’s ouders in. Vera weet en begrijpt veel meer dan Waldo en kan goed met de verschillende situaties omgaan. 2.8 STIJL: De zinsbouw en de woordenkeus van de schrijver is niet erg moeilijk. Je leest het erg makkelijk. 2.9 TITEL, ONDERTITEL EN MOTTO: wierook slaat op de voorliefde voor wierook van Waldo. Tranen op het verdriet van de oorlog. Als Waldo verdriet heeft en de geur van wierook ruikt, vergeet hij zijn verdriet heel even. 2.10 GENRE: Het is een oorlogsroman over een gedeelte van de tweede wereld oorlog. Hoe kan een mens veranderen door leed? 2.11 RELATIE TUSSEN TEKST EN AUTEUR: Ward Ruyslinck was zelf 12 jaar toen de oorlog uitbrak. Zoals hij het zelf noemt is 12 jaar een leeftijd waarop men moet worden behandeld met genegenheid, voorzichtigheid en begrip. In plaats daarvan werd Ward geconfronteerd met een wereld van: zinloos geweld, haat, honger zelfzucht en bekrompenheid. Deze negatieve indrukken werden versterkt door de dood van zijn 19 jarige broer. Op dat moment begon hij te twijfelen aan de goedheid van god. Het boek wierook en tranen gaat dus op een bepaalde manier over hemzelf. 3.2 DE PERSOONLIJKE BEOORDELING: ik vond het een mooi boek. Mijn mening is toch een beetje beïnvloed nu ik weet, dat het eigenlijk voor een deel het leven van de schrijver aantoont. Het is makkelijk door te lezen je hoeft er niet echt over na te denken. Want hetgeen wat er staat is echt gebeurd. Ik zou hem wel aanraden aan andere mensen.
c. Verschenen in: eerste druk 1958, d. Aantal blz.: 146
e. Leestijd: ongeveer 8 uur
f. Uitgelezen op: 25 mei 2000
g. Gebruikte secundaire literatuur: geen
1.2 VERANTWOORDING VAN DE KEUZE
Een vriend had het al eerder gelezen en zag het op mijn boekenlijst staan, hij zei dat het de moeite waard was om dit boek te lezen en dat heb ik dan ook gedaan. 1.3 VERWACHTINGEN VOORAF
Ik had natuurlijk wel een positieve verwachting, ik wist dat het over de tweede wereld oorlog ging en ik had verwacht dat het wat ouderlijk geschreven zou zijn, maar dat was zeker niet het geval. 1.4 EERSTE REACTIE ACHTERAF
Waldo, een jongetje van 9 jaar, heeft samen met ouders in mei 1940 de vlucht genomen naar Frankrijk. Vader, moeder en Waldo vormen een hecht gezin. In de tweede nacht komen ze bij een oud, heksachtig vrouwtje . Waldo is ervan overtuigd, dat de oorlog niet hun zaak is en voelt zich veilig. Waldo wordt door zijn vader soms ‘kerkuiltje’ genoemd vanwege zijn voorliefde voor wierook. In de verte horen ze ’s nachts het oorlogsgeschut. De volgende dag blijkt de grenspost gesloten. Waldo beleeft de hele tocht als iets spannends en opwindends. Het gezin laat zich meedrijven met de massa naar een andere grenspost. Plotseling worden de vluchtelingen verrast door een Duitse luchtaanval. Waldo’s ouders worden hierdoor gedood. Een verpleegster ontfermt zich over Waldo. De argeloze opvatting van Waldo over de oorlog zal langzamerhand veranderen . De dokter besluit samen met de verpleegster da Waldo wordt overgeplaatst naar een vluchtelingenkamp. Hij rijdt mee met een soldaat, Everist. Ze komen aan bij een marktplein waar een chaotische drukte heerst. Er wordt namelijk uitgedeeld. Opeens ontmoet hij zijn 5 jaar oudere buurmeisje Vera. Vera weet Waldo over te halen om met haar mee te gaan, het is volgens haar veiliger. Haar vader vecht voor het vaderland en haar moeder is ze in de drukte kwijt geraakt. Waldo en Vera overnachten in een mosterdfabriek. Ze dromen over de toekomst: de zee, een huisje in de duinen, Engeland. Ze besluiten om naar de kust te trekken. Waldo voelt zich veilig bij Vera. Zij neemt nu de plaats in van zijn ouders. De Duitse tanks naderen, de kinderen verstoppen zich in een hooischuur, maar ze worden gevonden en gedwongen om naar buiten te komen. Tegen alle verwachtingen in zijn deze Duitsers aardig. Ze krijgen zelfs een sinaasappel. Vera besluit terug naar huis te keren . Nadat ze de nacht hebben doorgebracht in een bunker, gaan ze vol goede moed naar Oom Andreas in Triel , van wie ze hulp verwachten. Als ze bij oom Andreas aankomen worden ze alles behalve vriendelijk ontvangen. Ze mogen wel even snel een boterham eten. Binnen zien Waldo en Vera Duitsers feestvieren. Hevig geschokt vluchten de kinderen het huis uit. Als ze bij een station gaan schuilen voor de regen, ziet hij Everist als krijgsgevangene. Na een tijdje lopen ze verder en gaan in een bootje liggen in de Rivier de Leie. Hier is het heel rustig en geen spoor van de oorlog. Dan komen er motoren aan met 4 Duitsers. De Duitsers geven Waldo en Vera te eten en zullen hen meenemen naar Antwerpen , wat anders nog een aantal dagen lopen zal zijn geweest. Wanneer ze een tussenstop maken, krijgt Waldo iets waardoor hij in slaap valt…(drank) Als hij bijkomt vindt hij Vera halfdood. De Duitsers hebben haar op gruwelijke wijze verkracht en haar later aan haar lot over gelaten. Waldo gaat hulp halen bij zigeuners. Vera wordt met een ziekenauto naar Gent vervoerd. Als Waldo met de 2 zigeuners in Gent aankomt, krijgt hij van de zuster te horen dat Vera is overleden. Waldo gaat met de zuster in de Kapel bidden. Dan ontstaat er een gedachte dat God de mensen meer verdriet dan blijdschap gaf. Hij schrikt van zijn eigen gedachte en ademt de geur van wierook in, die zijn boze gedachten zal verjagen. 2.1 TIJD: a. Vertelde tijd: Het verhaal speelt in Mei 1940 in België. Het boek bevat 9 hoofdstukken , in de eerste 4 hoofdstukken worden 4 dagen vertelt, de vlucht duurt dan al 5 dagen, maar over de eerste dag wordt niks verteld. De hoofdstukken 6 tot en met 9 beslaan 1 dag!! Die dag is dus het kernpunt van het boek. a. Verteltijd: ongeveer 12 uur
b. Chronologisch of niet: Het verhaal is geheel chronologisch. c. Flashbacks: af en toe denkt Waldo terug aan hoe hij zijn ouders dood vond en hij denkt ook aan de Duitser zonder Hoofd. Als hij zich verdrietig voelt denk hij aan de dingen die er gebeurd zijn. d. Begin in medias res of niet: In het begin van het boek verteld Waldo dat hij en zijn ouders gevlucht zijn, je zit dus gelijk in het verhaal. e. Gesloten einde of open einde: Waldo blijft helemaal alleen achter. Er wordt niet verteld wat hij nou gaat doen. Dat mag je zelf invullen, dus op zich wel een open eind. 2.2 RUIMTE: a. Topografische plaats: Het verhaal speelt zich voornamelijk af in West-Vlaanderen.en voor een klein stuk ook in Oost – Vlaanderen. Precieze plaatsnamen zijn: Poperingen, Menen, Tielt, Gent. b. Klimatologische omstandigheden: Het grootste gedeelte loopt Waldo buiten in de zon. Maar soms worden emoties door een klimatologische verandering ondersteunt. Bijvoorbeeld aan het eind als Waldo naar het ziekenhuis loopt, regent het. Heel triest dus. 2.3 WIJZE VAN VERTELLEN: Het verhaal wordt verteld door Waldo. Al zijn er soms uitspraken die een 9 jarige jongetje niet verzinnen kan. Zoals op bladzijde 6: “Als men negen jaar is, is er echter heel wat, wat men nog nooit gezien of gehoord had. 2.4 SPANNING: Het begin is in principe niet echt spannend, het is meer de werkelijkheid en de manier waarop dat beschreven word, waardoor je door wilt lezen. Er zitten een aantal spannende momenten in, bijvoorbeeld: Als zijn ouders overlijden, of als ze zich moeten verstoppen in de hooischuur. 2.5 THEMA: Het thema van het boek is: de tegenstelling tussen de ongerepte, dromerige kinderen en de wreedheid die een oorlog met zich meebrengt. 2.6 MOTIEVEN: - de dood - vriendschap - angst - eenzaamheid. - Verdriet
2.7 PERSONAGES: a. Innerlijke en uiterlijke kenmerken van de hoofdperso(o)n(en): De belangrijkste persoon in het boek is: Waldo Havermans. Waldo is een 9 jarig jongetje, uit Vlaanderen. Hij heeft blond haar, en een bleke huid. Hij lijkt op zijn vader. ( Vader wordt verder niet duidelijk beschreven) b. Karakter of type: Waldo denkt een groot deel van het verhaal da hem niks kan overkomen . Hoe verder de reis vordert hoe meer dat veranderd. Op bepaalde momenten twijfelt Waldo aan het de goedheid van God. Waldo laat zich niet snel kennen. Hij is verliefd geworden op Vera, maar dit verbergt hij. c. Bijpersonen: De bijpersonen zijn: Vader,moeder en Vera. De belangrijkste bijpersoon is Vera. Vera is een gelovig meisje en ze is 15 jaar oud. Vera neemt voor een groot deel de plaats van Waldo’s ouders in. Vera weet en begrijpt veel meer dan Waldo en kan goed met de verschillende situaties omgaan. 2.8 STIJL: De zinsbouw en de woordenkeus van de schrijver is niet erg moeilijk. Je leest het erg makkelijk. 2.9 TITEL, ONDERTITEL EN MOTTO: wierook slaat op de voorliefde voor wierook van Waldo. Tranen op het verdriet van de oorlog. Als Waldo verdriet heeft en de geur van wierook ruikt, vergeet hij zijn verdriet heel even. 2.10 GENRE: Het is een oorlogsroman over een gedeelte van de tweede wereld oorlog. Hoe kan een mens veranderen door leed? 2.11 RELATIE TUSSEN TEKST EN AUTEUR: Ward Ruyslinck was zelf 12 jaar toen de oorlog uitbrak. Zoals hij het zelf noemt is 12 jaar een leeftijd waarop men moet worden behandeld met genegenheid, voorzichtigheid en begrip. In plaats daarvan werd Ward geconfronteerd met een wereld van: zinloos geweld, haat, honger zelfzucht en bekrompenheid. Deze negatieve indrukken werden versterkt door de dood van zijn 19 jarige broer. Op dat moment begon hij te twijfelen aan de goedheid van god. Het boek wierook en tranen gaat dus op een bepaalde manier over hemzelf. 3.2 DE PERSOONLIJKE BEOORDELING: ik vond het een mooi boek. Mijn mening is toch een beetje beïnvloed nu ik weet, dat het eigenlijk voor een deel het leven van de schrijver aantoont. Het is makkelijk door te lezen je hoeft er niet echt over na te denken. Want hetgeen wat er staat is echt gebeurd. Ik zou hem wel aanraden aan andere mensen.
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden