Wie niet weg is wordt gezien door Ida Vos

Wie niet weg is wordt gezien A Zakelijke gegevens -Titel: Wie niet weg is wordt gezien -Auteur: Ida Vos -Uitgever: Leopold -Jaar van uitkomen: 1981 -Type boek: Waargebeurd Oorlogsverhaal B Inhoud Het boek begint in Rotterdam , waar Rachel (de hoofdpersoon) woont, samen met haar zus Esther en haar ouders. Het is aan het begin van de oorlog. Die avond moeten ze oefenen leren te verduisteren (dat moest van de Duitsers. dan scherm je de ramen af met zwarte kleden zodat de geallieerden niet wisten waar een stad was), het eerste teken voor Rachel dat de oorlog begint. De dag daarna staat het gezin tussen veel mensen op de Beukelsdijk, waar soldaten op en neer marcheren. De vader van Rachel zegt: “Nederland heeft gecapituleerd. Dit marcheren is nog maar het begin.” Dan moeten ze verhuizen vanwege het bombardement op Rotterdam naar Rijswijk. Daar woont familie van haar, en ze gaat samen met haar neefje, Leo, naar school. Het gaat van kwaad tot erger voor de joden, en zo komt het dat Rachel samen met haar gezin moet onderduiken. Haar eerste adres is bij een pastoor, waar ze een hele lange periode blijft totdat er een kapelaan benoemd wordt die bij de pastoor gaat wonen, (een kapelaan, is iemand die de pastoor helpt, een assistent) en dus moeten ze bij de pastoor vandaan. Daarna komt Rachel en haar gezin in Hoorn, dat haar tweede onderduikadres is. Dat huis is nog krapper dan het huis van de pastoor, en er komen alsmaar meer mensen bij, maar na een korte tijd is het niet meer veilig, en moet ze een ander onderduikadres zoeken. Zo komt ze bij een nieuw adres: Venhuizen, bij twee aardige mensen. Maar toch is Rachel heel erg veranderd sinds ze moest onderduiken. Ze durft haast niets meer en is heel bang dat ze gepakt wordt door de moffen, de Duitsers. En dan, als de oorlog voorbij is, durft ze eerst niet eens naar buiten. Het is de dag van de bevrijding van Nederland. Iedereen is buiten om het met elkaar te vieren, maar Rachel en haar zus Esther zijn te bang om naar buiten te gaan. Gelukkig is dit na een paar weken weer over. Omdat het huis in Venhuizen te klein is voor Rachel en haar gezin, moeten ze verhuizen. Als ze weer in Rijswijk zijn vraagt haar vader (ze zijn eerst tijdelijk bij iemand in het huis) aan het gemeentehuis of er een huis vrij is. En na een tijdje is er een bericht dat er een heel groot huis is vrijgekomen. Een huis waar eerst een NSB er woonde, maar nu mogen zij erin wonen. Na een korte periode zit het huis vol met familieleden en kennissen die allemaal slachtoffers waren van de oorlog. Sommigen kwamen uit een concentratiekamp en anderen hebben de hele oorlog ondergedoken. Maar heel veel familieleden van Rachel zijn omgekomen in een concentratiekamp. Daarom is er ook een vrijblijvende haat in haar over Duitsers. C Mening Ik vond dit wel een interessant boek. Je krijgt een beeld van hoe het was voor joden (vooral joodse kinderen). Ik heb wel meerdere keren een boek over de oorlog gelezen, maar ik vond dit tot nu toe wel de mooiste. Het enige wat mij wel verbaasde in dit boek was dat ze in het huis van een NSB er mochten wonen, maar wat gebeurde er met die NSB er? Dat staat niet in het boek vermeld.
D Informatie over de auteur Geboortedatum: 13 december 1931
Geboorteplaats: Groningen, Nederland
Biografie: In 1936 verhuisde ik met mijn ouders en zusje van Groningen naar Rotterdam, waar ik in 1940 het Duitse bombardement van die stad meemaakte. Direct daarna verhuisde ik naar Rijswijk, waar het veiliger was, dachten we toen. Vanaf 1943 zat ik ondergedoken. Joodse kinderen (en volwassenen) werden vervolgd door de Duitse bezetter. Daarom moesten we ons jarenlang verstoppen om niet naar een concentratiekamp te worden gestuurd. Na de oorlog keerde ons hele gezin terug naar Rijswijk. Ik behaalde in 1950 het diploma A kleuteronderwijs. In 1952 slaagde ik voor examen B. Ik stond met veel plezier voor de klas tot mijn huwelijk in 1956. Ik kreeg drie kinderen en vijf kleinkinderen. In 1975 schreef ik mijn eerste gedichten, daarna veel verhalen en ten slotte kinderboeken
Hobby’s: Lezen, luisteren naar muziek, spelletjes doen met mijn kleinkinderen en het allerleukste vind ik voorlezen aan kinderen en volwassenen. Wat vind ik mijn mooiste boek?: Dat is moeilijk te zeggen. Mijn hart gaat het meest uit naar mijn eerste jeugdboek: “Wie niet weg is wordt gezien” omdat ik in dit boek mijn eigen ervaringen heb beschreven. Dat gebeurd in mijn andere boeken ook, maar dan gebruik ik ook veel verhalen die andere mensen met hebben verteld. Het mooiste boek dat ik ooit heb gelezen is een boek van Jona Oberski: “Kinderjaren”. Andere waargebeurde oorlogsverhalen van Ida Vos: “Anna is er nog” en “Dansen op de brug van Avignon”. E Andere Informatie Bekroningen: -Een Vlag en Wimpel in 1982 -Het beste boek door het Centrum voor Kunstzinnige vorming van de jeugd door de kinderjury’s van Drenthe, Limburg, West-Overijssel, Hilversum/Laren en Den Haag, 1982. Het is vertaald in Duitsland, Denemarken en Amerika. Meningen van andere schrijvers: “Het aangrijpenste boek over de oorlog dat ik ooit las”.Renée Douwes, Hervormd Nederland. Identificatie is dè voorwaarde voor een goed kinderboek. Directe herkenbaarheid is nog zo’n voorwaarde. Zoiets kan alleen een goed en echt schrijfster of schrijver bewerkstelligen. Zo’n boek is er. Het heet: “Wie niet weg is wordt gezien”. En de schrijfster die het kon is er ook: Ida Vos. Frank Herzen, Elsevier’s Magazine. “Ik ben enthousiast over dit boek. Het is concreet en geeft informatie. Het lijkt me dan ook erg geschikt als aanknopingspunt voor het praten met kinderen over de oorlog en als lesmateriaal (het hele boek of hoofdstukken) op school”. Tineke Sjenitzer, Nieuw Israëlitisch Weekblad.