Weg door Marjan van Abeelen

Schrijver:Marjan van Abeelen

Titel: Weg

Uitgever:Van Holkema & Warendorf 2007

Aantal bladzijden: 144 bladzijden

Waar het ik het vandaan? : Ik heb het bij de bibliotheek in Wieringerwerf geleend.

Waarom heb ik dit boek gekozen? : Ik zocht naar een boek en deze leek me wel leuk.

Thema: Gescheiden ouders/ Mishandeling

Samenvatting:

Brenda moet van Sophie op haar halfbroertje (Jéjé) en –zusje (Anna) passen, maar daar heeft ze eigenlijk geen tijd voor omdat ze aan een CKV opdracht moet werken samen met haar beste vriendin Tamar. Daar krijgt Brenda ruzie over met haar moeder Sophie. Brenda stoot haar been tegen de tafel en dat is de zoveelste blauwe plek, maar nu hoeft ze geen smoes te bedenken.
Brenda gaat douchen, maar voordat ze in de douche stond riep haar moeder al weer dat ze melk moet halen voor Jéjé. Brenda doet wat ze zegt, maar Brenda is al laat. Beneden vraagt ze aan Larry haar halfbroer of hij het even wilt doen. Brenda gaat naar school.

Toen Brenda thuis kwam was haar moeder erg boos over al de was die niet in de droger was gedaan en sloeg Brenda hard op haar wang. Sophie belooft dat het nooit meer zal gebeuren maar dat had ze al vaker gezegd. In de badkamer doet ze er een zalfje op.
De deurbel gaat Brenda doet open, Larry staat voor de deur met een poesje in zijn hand. Tot Brenda’s verbazing mag het poesje die nu Mauw-Mauw heet blijven.
Maud vraagt of Brenda en haar vriendinnen mee gaan winkelen uit school. Eveline vindt dat Maud al veel kleding en bling bling heeft. In de stad gaan ze naar de Mac en daarna naar een sieraden winkel. Als Maud wat gevonden heeft gaat ze afrekenen en lopen de winkel uit. Maar dan gaat het alarm af. Ze moeten van de bewakers mee naar het kantoortje achter de winkel. Daar moeten ze hun tassen leegmaken. In Brenda’s tas zitten oorbellen die ze niet betaald heeft. Brenda heeft de oorbellen niet in de tas gedaan, ze snapt er niks van.
Brenda en Maud moeten mee naar het politiebureau. Maud en Brenda zitten niet bij elkaar in een cel. Als ze Brenda gaan fouilleren moet ze haar shirt en broek uitdoen om te kijken of ze niet nog meer gestolen heeft. De agente ziet de blauwe plekken op de rug van Brenda die ze gekregen had doordat ze struikelde over de knuffel van Jéjé en Sophie haar geschopt had. Maar Brenda zei dat ze gevallen was. Maar de agente kon geen spullen meer in haar kleding vinden. De agente belt naar haar huis om te vertellen dat ze op het politiebureau zit.
Als ze terug komt is er nog een mevrouw bij, Suzanne van Haucke is een maatschappelijk werkster bij de politie. Brenda moet haar rug weer laten zien omdat de agente niet gelooft dat ze gevallen is. Suzanne probeert Brenda over te halen om te vertellen maar Brenda blijft maar zeggen dat ze gewoon gevallen is. Brenda krijgt het kaartje van Suzanne en ze wordt naar het verhoorkamertje gebracht. Ze komen een agent tegen die Maud meegenomen had, hij zei dat het een kinderrechter werkje werd.
Brenda wordt verhoord. Ze vertelt de waarheid dat ze niet weet hoe het in haar tas komt en dat ze niks gestolen heeft. De agente vraagt nog even door en dan zegt ze dat haar verhaal klopt. Maud had al bekend dat zij het in Brenda’s tas had gedaan.
Johan de vriend van Sophie en Larry komen Brenda ophalen. Brenda vroeg wat haar moeder zei. Ze was eerst heel boos maar later erg bezorgd over dat ze in de gevangenis zat.
Brenda belt Tamar op om alles te vertellen. Dan gaat ze douchen en op haar bed liggen met alleen haar onderbroek aan. Maar dan komt Larry binnen en gooit een shirtje naar Brenda. Larry kwam om even met Brenda te praten, want hij ziet dat het niet zo goed met Brenda gaat. Hij zegt ook dat ze er goed uitziet en vraagt of ze een keer mee uitgaat met zijn vrienden.
Tamar is verliefd op Larry en vraagt allemaal dingen over hem aan Brenda op weg naar school. Op school komen ze Eveline tegen maar Maud nog niet.
Als Brenda thuiskomt is ze helemaal doorweekt en gaat douchen er blijft een spoor van natte voeten achter. Na het douchen wordt Sophie kwaad op Brenda omdat ze het niet opgeruimd had. Ze pakt de houten badborstel en begint Brenda te slaan. Brenda is bang en ligt in elkaar gekrompen op de grond, opeens stopt Sophie met slaan en zegt dat niemand dit ooit mag weten.

Brenda blijft een paar dagen thuis, Sophie heeft haar ziek gemeld. Sophie, Johan, Anna en Jéjé gaan dit weekend op visite bij haar opa en oma. Larry vraagt aan zijn vader of hij uit mag, hij vraagt ook of Brenda mee mag maar Sophie wil dat niet hebben. Tijdens het afwassen haalt Larry Brenda over om stiekem mee te gaan.
Zaterdag avond als Sophie, Johan en de kinderen weg zijn gaat Brenda naar Tamar toe om een film te kijken. Als de film af is besluiten ze om toch even in de discotheek te gaan kijken.
Larry vraagt of Brenda wilt dansen maar ze gaat eerst even naar de wc. Als ze terug komt ziet ze niemand meer en begint maar te dansen. Dan staat opeens Larry voor haar neus en legt zijn handen op Brenda’s heupen maar dat wilt ze niet. Om kwart voor 1 gaan Brenda, Tamar en haar vriendinnen naar huis.
Als Brenda thuiskomt ziet ze dat er lichten branden en dat de auto van Johan voor de deur staat. Brenda durft niet naar binnen te gaan omdat ze bang is dat Sophie haar gaat slaan. Ze verstopt zich achter de auto. Dan stopt een politie auto vlak bij haar en ze wordt opgepakt. Maar Brenda verteld dat ze hier woont maar nog niet naar binnen wou, de agenten bellen aan en Brenda gaat naar binnen. Sophie is heel boos op Brenda dat ze toch weg is gegaan en verteld ook wat er met Johan gebeurd is, hij heeft een hartaanval gehad. Sophie is erg boos en duwt Brenda in de gangkast. Ze doet de deur op slot.
De volgende ochtend als Brenda nog in de kast zit gaat de deur plotseling open, Brenda vraagt wat er precies met Johan gebeurd is. Haar moeder vertelde over vroeger hoe blij ze was dat Brenda naar de crèche ging. Brenda werd naar haar kamer gestuurd en ze probeerde haar vader te bellen die nu in Schotland woont. Ze hebben over haar moeder gepraat en haar vader stelde voor om bij hen in het hotel te komen slapen als haar vader samen met Alice, zijn vriendin, in Nederland komen. Brenda vond het een goed idee.
Larry was laat thuis gekomen en wist dus ook nog niet wat er met zijn vader gebeurd was. Toen hem alles uitgelegd was ging hij zich snel wassen om bij zijn vader op bezoek te kunnen.
Brenda praat met Tamar over haar moeder, maar ze durft niet te vertellen wat Sophie echt doet. Daar schaamt ze zich te veel voor. Ze praten nog wat over jongens. Totdat Maud naar hun toe komt en haar excuses aan wil bieden.
Brenda zoekt haar truitje, die ze aan wilt als ze naar haar vader toe gaat, tussen de schone was en gaat hem strijken, als Sophie ziet dat al haar was op de grond en rommelig in de wasmand ligt wordt ze heel boos op Brenda. Sophie pakt Brenda vast en duwt haar tegen de strijkplank aan, Brenda krijgt het strijkijzer op haar been terecht en het wordt helemaal rood.
Als haar vader haar komt ophalen doet het nog erg pijn. In de taxi laat Brenda de brandwond zien en ze gaan naar de dokter toe. Brenda krijgt versterkte pijnstillers mee.
Brenda heeft het heel erg leuk bij haar vader. En ze hebben beloofd dat Brenda ook een keer naar Schotland moet komen.

Brenda moet even nieuwe koffie halen maar ze gaat per ongeluk op de staart van Mauw-Mauw staan. Sophie werd heel erg boos en pakte haar bij haar haren vast, Sophie had allemaal haren in haar hand. Brenda dacht dat Sophie haar ging vermoorden. Brenda rende naar buiten en liep weg. Larry en Johan rende achter haar aan maar ze konden haar niet meer inhalen. Brenda is weggelopen.

Die nacht heeft Brenda onder een brug geslapen. Maar ze weet niet waar ze heen moet, ze gaat naar Tamar toe. Tamar verteld dat Johan gebeld heeft of Brenda misschien bij haar is. Maar Brenda kan niet blijven, dus Tamar geeft Brenda geld, schone kleren en wat eten mee.
Brenda gaat maar een beetje in de stad lopen. Ze gaat daarna naar de kinderboerderij en komt een vrouwtje tegen met een kindje. Ze praten wat over van alles. Brenda begint zich te vervelen en bedenkt dat ze ook naar de O’tjes kan gaan (O’tjes zijn haar vriendinnen Octavia, Odillia en Olivia) .
Daar aangekomen vraagt Brenda of ze haar kunnen helpen. De O’tjes stellen voor om naar het Jongeren Informatie Punt te gaan. En ze vertellen ook dat je strafbaar bent om iemand die weggelopen is in huis te nemen dus daar kan Brenda ook al niet blijven. Maar Brenda kan wel in de boot van hun oom blijven, hun oom is een tijdje weg op reis. Brenda krijgt nog wat geld, eten en mobieltje mee.
Brenda slaapt al een paar dagen in de boot en belt Larry bijna elke dag om te vertellen dat het goed gaat. Na een paar dagen is het eten op en moet Brenda boodschappen doen, maar dan komt er een man aan die naar de boot gaat waar Brenda net uitkomt. Brenda besluit dat ze daar niet meer kan overnachten, en gaat weer weg.
Het begint te regenen en Brenda is kletsnat. Ze gaat schuilen in een bushokje waar ook twee jongens staan te wachten. Ze bieden haar aan om even bij hun thuis te schuilen en op te drogen. Brenda wil eerst niet mee maar later gaat ze toch mee. De jongens zien dat er iets met Brenda is en vragen wat er aan de hand is. Brenda verzwijgt het eerst maar verteld later alles over haar moeder en dat ze weggelopen is. Van de jongens mag ze wel even in bad en droge kleren lenen. Ze bieden Brenda ook aan om bij hen te overnachten, maar dan moeten ze dat wel aan de politie melden.
Brenda belt Larry weer en verteld dat alles goed is, Larry wist al via de politie dat ze bij de jongens zat maar had nog niet het adres gekregen.
Brenda heeft heel erg lekker geslapen. En ze praten over een oplossing want Brenda kan niet altijd bij de jongens blijven. Brenda herinnert de maatschappelijk medewerkster op het politiebureau. Ze bellen haar op en ze gaan naar het politiebureau om met haar te praten. Ze gaan samen een oplossing zoeken ze kan misschien naar de crisisopvang. Frank, één van de jongens, wil weten hoe het gesprek ging. Brenda kan uiteindelijk bij Tamar blijven en Sophie moet opgenomen worden.
Brenda vertelt Tamar alles wat ze meegemaakt hebben. Larry komt binnen en is heel blij om Brenda te zien. Hij zoent Brenda op haar mond. Larry heeft ook een brief van Sophie voor Brenda mee.

Brenda wil graag naar haar vader in Schotland en vraagt ook of Larry mee mag.

Titelverklaring:
Ik vind het een goede titel want ze loopt weg. En toen ik de voorkant zag snap je door de titel wel waar het een beetje overgaat. Ik denk dat ik wel een andere titel bedacht had zoals slaan of smoesjes.

Beoordeling:
Ik vind het een heel leuk maar ook zielig boek. Ik vind het heel erg wat er met Brenda gebeurd is en ik denk dat je uit het verhaal wel goed kunt halen hoe ze zich voelt. En het lijkt ook net of het een echt verhaal is, maar dat kon ik niet voorin uit het boek halen. Ik begrijp ook heel goed dat ze weggelopen is, Haar gevoelens zijn gewoon heel goed te lezen. Je leest het boek ook snel uit omdat je wilt weten wat er gaat gebeuren.
Het stuk dat ze in de gangkast opgesloten zit. Kon je goed met Brenda meeleven dat ze het echt heel rot vond en dat ze ook erg bang was. Ik vond het ook niet voorspelbaar wat er kan gebeuren omdat ik het niet meegemaakt heb gelukkig.
Het verrassendste stuk vond ik het einde wel omdat ze met haar stiefbroer heeft. Maar ik vind het wel een leuk eind, want alles komt uiteindelijk toch nog goed.

Perspectief:
Het verhaal is een personaal perspectief. Want je weet eigenlijk alleen de gedachten van Brenda. Je kunt wel lezen dat Tamar verliefd is op Larry maar dat vertelt ze aan Brenda. Ik vind dat op zich wel goed want het is toch een zielig verhaal dat over Brenda gaat. Ik kan niet echt vinden wat de uitgever er over zegt. Maar ik heb wel een andere mening gevonden op de site van Marjan van Abeelen. Dit schrijft hij/zij: Ik kwam 2 weken geleden bij de bibliotheek. Ik keek bij de nieuwe boeken en ik zag het boek Weg van Marjan van Abeelen liggen. Ik las de achter kant en ik dacht dit boek moet ik hebben. Die zelfde avond nog begon ik aan het boek. Zonder dat ik het merkte was het al 11 uur ‘s avonds en ik had het boek bijna uit. Ik heb het uit gelezen en het was een prachtig boek. Echt een aanrader!!
Ik ben het hier mee eens want ik had dat ook maar dan had ik dat bij het midden van het boek, toen was het ineens 12 uur ’s avonds.


Verhaallijn:
Brenda’s ouders zijn gescheiden en ze wordt ook nog eens mishandeld door haar moeder. Maar gelukkig heeft ze wel een héle leuke stiefbroer die Brenda graag wilt helpen, maar Brenda ontkent alles. Tot het uit de hand loopt en wegloopt….

Personages:
Brenda is de hoofdpersoon van het boek. Ze is een beetje een onzeker meisje, want waarom slaat haar moeder alleen haar en niet Larry, Jéjé of Anna? Brenda weet niet wat ze moet en schaamt zich er ook voor. Als haar moeder Brenda bij haar haar pakt kan Brenda er niet meer tegen en loopt ze weg.
Een andere hoofdrolspeler is Larry. Hij is 17 jaar. Hij is de stiefbroer van Brenda en ze kunnen het goed met elkaar vinden. Larry is verliefd op Brenda. Larry maakt zich een beetje zorgen over Brenda hij ziet dat het niet goed gaat met haar. Maar Brenda laat niets los. Als Brenda weer terug gevonden is is Larry erg blij haar weer te zien en zoent haar.

Plaats en tijd:
Het verhaal speelt zich in de zomer af, want er wordt veel over warme dagen gesproken. En ’s winters is het niet zo warm. Het speelt zich af in een stad of groot dorp met een haven. Het verhaal heeft niet echt een jaartal waar het zich in afspeelt, het zou zich ook nu kunnen afspelen.

Geschikte leeftijd:
Het boek geeft aan dat het voor 14+ is maar ik ben 13 en vind dat ik het ook wel kan lezen. Maar het is wel een zielig boek dus voor iemand van 8 is het zeker geen goed boek. Maar mensen van zeg maar 80 kunnen het ook lezen, het is toch een onderwerp dat ook echt gebeurt.

Bedoeling van de auteur:
De auteur wil wel amuseren maar ik denk ook dat ze willen dat als je iemand kent die dit ook overkomen is of als het op dit moment gebeurt moet helpen. Er met hem/ haar over praten. Ik denk ook dat de auteur je wil laten opletten in je omgeving.

Over de schrijver:
Marjan van Abeelen werd op 6 december 1959 in Rotterdam geboren. Als kind was ze erg avontuurlijk en vaak buiten te vinden. Zo speelde ze toen ze vijf jaar was midden in het centrum van de stad. De boeken van Enid Blyton vond ze leuk. Opstellen schrijven, ‘taal maken’, was wat ze het liefst op school deed. Ook deed ze aan atletiek. Na de mavo heeft Marjan nog een jaar de havo gedaan, maar dat heeft ze niet afgemaakt. Ze spijbelde zo veel dat de decaan haar aanraadde een andere opleiding te volgen.

Marjan wilde iets avontuurlijks en iets met mensen doen, dus werd ze politieagente. Dat is ze 7 ½ jaar geweest. In de periode bij de politie kreeg ze boulimia, een eetstoornis, maar met de hulp van haar man, is ze daar weer helemaal bovenop gekomen. Vervolgens is ze gaan werken bij Onderwijs Opvang Voorziening Rotterdam. Ze begeleidt jongeren die om welke reden dan ook niet meer welkom zijn op hun reguliere school.
Toen Marjan drieënveertig was, besloot ze ‘Dun’ te schrijven: een boek voor jongeren. ‘Dun’ vertelt het verhaal van het meisje Lies, dat zichzelf veel te dik vindt. Ze gaat lijnen, maar slaat daarin zo door dat ze zelfs geld steelt om haar vraatzucht te verbergen. Lies is erg op zichzelf, verlegen en eenzaam. Marjans eigen ervaringen met boulimia hebben meegespeeld in de totstandkoming van het verhaal. Toch is het niet het verhaal van Marjan, maar dat van Lies. Het uitgangspunt voor een boek is altijd een bepaalde boodschap, die Marjan de lezers wil meegeven. Zo wil ze met ‘Dun’ laten zien dat je over je problemen moet praten en dat er mensen zijn, die jou willen helpen; dat je er niet alleen voor staat.
Kenmerkend voor Marjans boeken is haar heldere stijl. Ze gebruikt korte zinnen met weinig moeilijke woorden. ’s Morgens schrijft ze het liefst. Als haar kind naar school is, zet ze een grote pot thee, pakt ze haar schriftje en begint ze te schrijven. Het leuke aan schrijven, vindt Marjan de ideeën, die ontstaan tijdens het schrijven. Het verhaal schrijft zichzelf, als het ware. Minder leuk aan schrijven, vindt ze het corrigeren van spel- en stijlfouten. Een goed boek vindt Marjan een boek met vaart, dat niet te ingewikkeld is en wel herkenbaar is.
Zo’n boek is bijvoorbeeld ‘Baby’. Het gaat over Babette, een meisje van vijftien, dat zwanger is. In het boek komt goed naar voren wat er allemaal op je afkomt als je zwanger bent. Wil ik het kind houden of niet? Als ik het kind wil houden, wat moet ik dan allemaal hebben? Waar moet ik rekening mee houden? En als ik het kind niet wil houden, hoe gaat een abortus dan in zijn werk? Alle vragen daaromtrent worden in ‘Baby’ beantwoord.
‘Baby’ schreef Marjan bijna in één keer tijdens een vakantie in Oostenrijk. Ze had even ‘vergeten’ dat ze hoogtevrees had en aan de voet van de berg ging ze dan ook liever schrijven, dan genieten van het mooie uitzicht!