Watertanden door Maaike Kroesbergen

Zakelijke gegevens Maaike Kroesbergen
Watertanden, Augustus, Amsterdam, 2005-1, 219 blz. Roman Eerste reactie Ik heb dit boek gekozen voor mijn scriptie, omdat het boek in 2005 is geschreven en het een debuut is van een vrouwelijke schrijver. Ook heb ik het gekozen, omdat het verhaal me aansprak. Uiteindelijk bleek het geen goede keuze te zijn geweest. Ik vond dit boek niet leuk om te lezen en dit kwam vooral door de schrijfstijl. Op zich was het verhaal in het boek niet slecht, maar door de wannabee literaire schrijfstijl had ik er al na de eerste paar bladzijden genoeg van. Verdieping
Samenvatting Het verhaal wordt verteld door Lee Borg. In het verhaal komen weinig personen voor, omdat er het grootste gedeelte van de tijd alleen gepraat wordt over Lee en haar “jeugdliefde” Vir Balder. Als 14 jarig meisje was Lee verliefd op de 45-jarige Vir. Ze kwam elke dag na school naar hem toe om bij hem te zijn en om boeken te lezen. Boeken waren haar tweede grote liefde. Ze was vooral geobsedeerd door het boek Lolita, wat ook over een jong meisje met een oude man gaat. Vir ging niet op haar avances in. Toen zij 16 was en hij dus 47 gingen ze samen op vakantie naar Griekenland, om dit mooie land te bekijken. Daar stopte Lee hem elke avond vol met slaappillen en had seks met hem, waar hij de volgende dag niets meer van wist. Totdat hij haar op een dag zonder een woord te zeggen verliet en op de boot stapte om terug naar huis te gaan. Zijzelf zou zogenaamd naar haar ouders gaan die ergens verder weg in Griekenland op haar zouden wachten, wat natuurlijk niet waar was. Nu is Lee 27 en gaat terug naar het plaatsje Ossenfoort, waar ze is opgegroeid en waar ze Vir heeft leren kennen, om wraak te nemen op hem. Ze heeft een foto gevonden in de krant die door hem is gemaakt, over het ganzenbloedband in Ossenfoort, en gebruikt dit als excuus om erheen te gaan. Ze is namelijk eigenlijk culinair journaliste, maar doet nu of ze het verhaal achter dit artikel wil onderzoeken. Ze komt hier verschillende oude vrienden tegen: Ton, Remy, Paul, Esmee en de Ingenieur. Deze hebben allemaal hun eigen mening over haar. Tijdens haar zoektocht naar Vir komt ze er ook nog achter wie het ganzenbloedbad op zijn geweten heeft, het is de Ingenieur. Ook heeft ze tijdens haar verblijf voortdurend last van een pijnlijke kies, die getrokken moet worden. Uiteindelijk ontmoet ze Vir en doet ze zich voor als journaliste. Hij herkent haar niet. Ze praten de hele middag en gaan uiteindelijk met elkaar naar bed. Dan komt hij erachter wie ze is en hij stuurt haar een brief waarin hij haar vraagt om niet hetzelfde te doen als hij zo lang geleden ook bij haar deed, maar dit is tevergeefs. Ze verlaat hem zonder worden en gaat terug naar Amsterdam, naar haar vriend Bo.
Verhaaltechniek De schrijfster heeft veel onnodige vergelijkingen en beschrijvingen gebruikt. Het verhaal speelt zich, in het verleden, af in Ossenfoort, bij Virs huis en in Griekenland. In het heden speelt het zich af in de trein en in Ossenfoort. In het verleden was Lee nog maar een meisje van 14 (en 16) en in het heden is zij 27 jaar oud. Het verhaal wordt verteld vanuit het hij/zijperspectief en we kijken door de ogen van Lee naar de gebeurtenissen. Het enige doel van Lee in dit verhaal is het wraak nemen op Vir, hij die haar jeugd heeft “verpest”. Ze verandert door het verhaal heen niet van gedachte. Het boek begint met het “Voorspel”. Dit is een vooruitblik. Je ziet hier het eind van het boek, dat ze een wond op haar been heeft, maar dat weet je nog niet. Hierna volgt de Proloog, waarin je eerst het verleden ziet en daarna weer het eind van het heden, waarin ze verteld dat ze haar hele verhaal heeft opgeschreven op papier. Het verhaal begint middenin de handeling. In het eerste hoofdstuk zit Lee, in het heden, in de trein naar Ossenfoort. Hierna wordt steeds per hoofdstuk omgewisseld van het heden naar het verleden. In het laatste hoofdstuk, de epiloog, zit ze in de trein terug naar Amsterdam, terug naar haar vriend. Ze heeft alleen nog een wond op haar been, de tandafdrukken van Vir, over als herinnering. Het boek heeft een gesloten einde. Thematiek Het thema wat centraal staat in dit boek is wraak. Maar ook het smachten naar iets wat onbereikbaar is komt voor. Motieven voor deze thema’s zijn: - Het terugkeren naar je geboortestad - De zoektocht naar je oude liefde - De dagboekfragmenten van toen ze nog klein was - De zeurende kies - Het vallen op een veel oudere man: het leeftijdsverschil. - De liefde voor boeken
Het verband tussen de titel en het thema is dat watertanden is wat zij deed als ze aan Vir dacht. Het houdt dus verband met het smachten naar hem. Schrijver Het boek is voor het eerst gepubliceerd in april 2005. Het is het eerste boek van Maaike Kroesbergen. Het werk valt niet te vergelijken met andere werken van deze schrijfster, omdat het haar enige boek is. Ze is geboren in 1973 en heeft Nederlands gestudeerd. Ze werkte als docent en onderzoeker aan de Vrije Universiteit. Sinds enkele jaren runt zij haar eigen bedrijf. Beoordeling Ik vond dit geen leuk boek om te lezen. Dit kwam vooral omdat de schrijfstijl me niet aanstond. Ook het taalgebruik in het boek vond ik te verwarrend. In dit boek worden zoveel beschrijvingen en (petrarkische) vergelijkingen gestopt dat je er zowat de draad van het verhaal door kwijt raakt. Deze vergelijkingen zijn ook totaal overbodig. Het is té. Er wordt niets aan je fantasie over gelaten. Ik heb het boek alleen uit gelezen, omdat ik wilde kijken of ik er aan het eind toch iets van waardering voor zou kunnen opbrengen, maar dit is niet echt gelukt. Als een boek niet lekker leest vind ik het al niet leuk meer om het te lezen. Het verhaal op zich was niet slecht bedacht. Dat een 14 jarig meisje op een 45 jarige man valt is natuurlijk wel iets bijzonders. Het laat je wel nadenken over of dit echt voorkomt. Doordat je alles door de ogen van het meisje ziet ga je bijna begrijpen waarom ze op deze oude Vir valt. Het is wel goed dat Vir zo sterk blijft en niet aan de verleiding toegeeft. In eerste instantie lijkt deze relatie niet erg realistisch, maar doordat je alle gevoelens van het meisje leert kennen lijkt dit het toch wel te zijn. De opbouw van het verhaal is verder ook goed, omdat je steeds meer te weten komt over de relatie tussen Vir en Lee in het verleden en tegelijkertijd de zoektocht naar Vir in het heden ook steeds verder gaat. Het is ook goed dat aan het eind van het verhaal Lee voet bij stuk houdt en hem verlaat en zich niet opnieuw door hem laat verleiden. Anders was het een slap einde geworden. Maar dit alles weegt toch niet op tegen de slechte schrijfstijl van het verhaal. Dit heeft het boek, voor mij, echt verpest. Daarom zou ik dit boek ook aan niemand aanbevelen om te lezen.