Waanzinnig verliefd door Bobje Goudsmit

Samenvatting:
Florien ontmoete Renko voor het eerst in de kantine. Hij is nieuw bij hen op school. Ze vind Renko meteen leuk. Na school vraagt Renko aan Florien als ze met hem uit wil. Florien mag van haar ouders maar één keer per maand uit dus gaat ze bij haar vriendin Kim logeren. Ze gaan samen naar het café, maar Renko komt niet opdagen. Ze gaan om half 2 naar huis.

Als Florien de volgende ochtend thuis komt zegt haar vader dat één of andere Renko gebeld heeft. Florien vergeeft Renko meteen en is gelijk weer waanzinnig verliefd. Die middag loopt Florien een beetje rond in de hoop Renko tegen te komen. En dan komt ze heb tegen, ze staan een beetje te praten. En ze overleggen om iedere avond om acht uur in het speeltuintje bij Florein op de hoek van de straat af te spreken.

Kim zegt dat ze moet uitkijken voor Renko omdat hij meisje gebruikt. Florien wil er niks van weten want ze is waanzinnig verliefd op Renko. Als ze op een avond weer in het speeltuintje zijn zoenen ze. Renko wil meer van Florien maar daar is ze nog niet aan toe zegt ze.

Elke keer als Renko en Florien samen uitgaan, flirt Renko met andere meisjes. Dit vindt Florien natuurlijk niet leuk. Dan vangt de vriend van Renko: Walter haar op, en zegt dat hij het niet meent en dat het door de drank komt.

Als Florien op een dag op haar buurjongetje Bram past komt Renko langs. Florien wil hem eerst niet binnen laten, maar ze doet het toch maar. Bram is ziek en Renko brengt hem naar bed. Florien loopt mee en kijkt hoe Renko hem lief toe dekt. Dan gaat Renko naar de slaapkamer van Mariette en Bart en gaat op het bed zitten. Renko zegt dat Florien naast hem moet komen zitten maar dat wil ze niet. Uiteindelijk doet ze het toch. Dan wil Renko met haar naar bed, maar Florien wil niet. Uiteindelijk laat ze het toch toe.

Een paar weken later ziet Florien Willemijn steeds meer met Renko op trekken. Het lijkt net dat hun wat hebben in plaats van Renko en Florien. Als ze op een avond weer in het speeltuintje zitten hebben ze een serieus gesprek. Renko zegt dat hij vrij wil zijn en niet gebonden wil zitten aan een meisje. Dit vindt Florien niet leuk en maakt het uit. Uiteindelijk blijven ze wel goede vrienden.

Personen:
Hoofdpersoon:
Florien: Is een vrij normaal meisje. Ze is netjes en goed opgevoed. Volgens Renko is Florien erg preuts.

Bijpersonen:
Renko: Is een knappe jongen en hij durft veel. Hij heeft een hele andere opvoeding gehad dan Florien. Zijn moeder geeft namelijk niet echt om hem. Renko denkt dat hij ieder meisje kan krijgen en er alles mee kan doen.

De ouders van Florien: Het zijn vrij normalle ouders. Ze hebben het beste met Florien voor, maar Florien vind ze soms wel een beetje overbezorgd.

Kim: Is Florien’s beste vriendin. Ze is best eigenwijs maar toch kunnen Florien en Kim het goed met elkaar vinden.

Bram: Is het oppas kindje van Florien. Bram is gek op Renko en zijn helm.

Mariette en Bart: Zijn de ouders van Bram, ze zijn vrij normaal.

Willemijn: Is een kantine meisje, dat later met Renko gaat.

Ook worden er nog een paar leraren genoemd.

Tijd:
Het boek is een 2001 geschreven, maar het zou ook zo in deze tijd kunnen gebeuren. Want er gebeuren dingen die er nu ook zo zouden kunnen gebeuren.

Plaats:
Bij Florien thuis. In het speeltuintje. In de vier wezen. Op school. Het huis van Mariette en Bart.

Probleem & afloop:
Het probleem is dat Florien verliefd word op Renko een nieuwe jongen bij hun op school. Maar Kim de vriendin van Florien vertrouwt hem niet. Maar Florien wil het niet geloven want ze is waanzinnig verliefd op Renko. Maar heeft Kim gelijk of is ze gewoon jaloers? Dan worden Florien’s ouders ook tegen de relatie met Renko. Uiteindelijk komt Florien erachter dan het Renko alleen maar om de zoenen gaat en niet eens echt om haar. Ook drinkt en rookt hij te veel. Tijdens het uitgaan, zoent hij ook gewoon met andere meisje dit vindt Florien natuurlijk niet leuk. Dan gaat Renko met Willemijn en maakt Florien het met hem uit, ze nog wel verliefd op hem.

Bladzijde uit het boek:
Renko plofte neer op het bed van Mariette en Bart en vouwde zijn armen onder zijn hoofd. Met zijn achterwerk zette hij zich een paar keer af, zodat de matras op en neer begon te deinen. ‘Lekker bed,’ zie hij, ‘kom eens naast me liggen.’ Niet op haar gemak bleef Florien in de deuropening staan. ‘Dat kan je niet maken,’ zei ze zacht, ‘het is hun slaapkamer.’ ‘Wat kan je niet maken?’ herhaalde Renko spottend. ‘Kinderen maken of zo?’ Dat was ik ook niet van plan, hoor. Ik ben niet gek! Een slimme jongen maakt geen jongen.’ Hij rolde zich op zijn zij, haalde uit zijn linker broekzak zijn portemonnee tevoorschijn en viste er een verpakte condoom uit, dat hij naast zich op het nachtkastje legde. Florien verstrakte: ‘Nee,’ stamelde ze, ‘nee, dat wil ik niet.’ Ze wilde zich omdraaien en naar beneden lopen, maar Renko sprong overeind en hield haar bij de deur tegen. Hij pakte haar bij haar kin beet en keek haar diep in de ogen. ‘Jij en ik,’ fluisterde hij, ‘wij horen bij elkaar. Dat weet je toch? Het is nu al twee weken aan tussen ons en je weet toch hoe gek ik op je ben? Elke avond sta ik in dat verdomde speeltuintje op je te wachten. Ze sloeg haar ogen neer. Haar hart hamerde als een idioot. Ze wist niet goed wat ze nu moest zeggen. Gisteren was vergeten. Haar hoofd was helemaal leeg, alleen nog zijn stem en zijn woorden drongen tot haar door. Hij begon haar overal te zoenen. Op haar neus, haar lippen, haar kin en voorhoofd. ‘We moeten altijd buiten vrijen. In de kou. Ik wil nu wel eens wat meer. Ik wil je dicht tegen me aanvoelen, lekker warm tegen mijn huid. Je bent zo zacht en zo mooi, lieve kleine ijskoningin. Ik heb gewoon verschrikkelijk zin in je. ‘Toe alsjeblieft. Ze smolt. Ze protesteerde niet toen hij haar langzaam terug de slaapkamer introk en haar ondertussen al zoenen voorzichtig begon uit te kleden. Eerst haar trui over haar hoofd, toen de knoopjes van haar blouse een voor een los, de rits van haar spijkerbroek naar beneden. Het verbaasde haar van haarzelf dat ze het zich allemaal gewoon liet gebeuren. En het nog plezierig en spannen vond ook. Aarzelend en verlegend sloeg ze haar arm om hem heen.

Ik heb deze bladzijde(n) gekozen omdat ik het raar vond dat Florien dit allemaal toeliet terwijl ze het niet eens wou. Uiteindelijk werden ze al vrijend op het bed betrapt door de ouders van Bram en Bram zelf lag heel hard te huilen in zijn bed. Dat lijkt me heel erg om te overkomen.

Schrijver:
Bobje Goudsmit is op 27 oktober in 1951 geboren. Na haar geboorte verhuisde ze naar Zwolle. Daar volgde ze het gymnasium. Ze studeerde Nederlands in Leiden en in Nijmegen was ze werkzaam als lerares Nederlands sinds 1976. Bobje begon al op haar vijfde met schrijven maar in 1991 werd haar eerste boek gepubliceerd. Ze heeft vier kinderen, waar haar boeken ook deels op gebaseerd zijn. De titels Afscheidsbrief en Waanzinnig verliefd werden genomineerd door de Jonge Jury.

Oordeling:
Ik vond het een leuk boek en het was ook best wel spannend toen ze betrapt werden. Het is ook wel grappig dat Florien hopeloos verliefd word op een jongen, en dat ze niet door heeft dat hij haar gebruikt.