Zakelijke gegevens: Auteur: Renate Dorrestein. Titel: Verborgen gebreken. Uitgave: Contact
1e druk: 1996
Aantal blz.: 237 p. Waarom heb ik het boek gekozen? Ik heb dit boek gekozen, omdat mijn docente Nederlands het me aangeraden heeft. Toen ik naar de bibliotheek ging had ik hem meteen gevonden en na het lezen van de samenvatting op de achterkant leek het me een mooi boek, dus had ik hem maar meegenomen. Mijn eerste persoonlijke reactie: Ik vond het een leuk boek, omdat het niet snel saai werd. Je werd ook soms nieuwsgierig gemaakt naar wat er dan weer gaat gebeuren en hoe bepaalde personen daar op reageren. En het is niet een doodnormaal gezin, de vader is er niet en de moeder kan de kinderen moeilijk onder de duim houden. Christine gaat samen met Tommie in een auto zitten en lopen dus weg en Waldo die gaat er in zijn eentje op uit om bergen te beklimmen terwijl zijn moeder dat nog wel had verboden. En om dat zo te beleven is het een spannend en boeiend boek geworden.
De samenvatting van het boek: Sonja, haar minnaar Jaap en haar kinderen Waldo, Christine en Tommie gaan op vakantie naar Schotland. De kinderen zijn allen van een verschillende man. In Schotland regent het pijpenstelen en Chris gedraagt zich zo vervelend, dat ze niet van de camping af mag. Als Waldo met Christine en Tommie op de kade staat, geeft Christine hem opeens een duw. Hij valt achterover en verdwijnt onder water. Chris en Tommie rennen weg. Ze sluipen in de auto van Agnes, die op reis is naar het huis van haar familie. Haar laatste broer, Robert, is pas overleden en ze gaat zijn as uitstrooien bij het huis. Ze ziet de kinderen, maar rijdt gewoon door. De beheerders van het huis, de familie Flynt, wonen even verderop. Ze kijken niet vreemd op van de kinderen die in de auto zitten, Agnes neemt immers vaker neefjes en nichtjes mee naar Schotland. Ze noemt het meisje Bazooka, vanwege de kauwgum die zij kauwt, en de jongen noemt ze Ivatug, omdat hij op een eskimo lijkt. Als Agnes aan de ouders van de kinderen denkt, wil ze de politie bellen. Maar Chris dreigt dat ze de politie dan zegt dat Agnes hen ontvoerd heeft. Agnes vraagt zich af wie de ouders van de kinderen zijn. De volgende dag ontdekt Agnes dat haar huis als vakantiewoning te huur wordt aangeboden. Ze wil bij de verhuurmaatschappij protesteren, maar de telefoon doet het niet. Later blijkt dat Chris deze onklaar heeft gemaakt. Bij nader onderzoek komt Agnes erachter dat Eline, de weduwe van Robert, het huis in de verhuur heeft gedaan. Ze moeten het huis verlaten en de familie Flynt is woedend op haar. Agnes wist hier echter niets van af. Inmiddels is de wasmachine kapotgegaan. Als ze in het dorp is, om een nieuwe slang voor de machine te kopen, valt ze flauw, voor het eerst in haar leven. Wanneer ze thuiskomt, zijn Chris en Tommie een verkleedspel aan het doen. Ze doet mee. Dan komt inspecteur Miller van Scotland Yard langs. Hij is op zoek naar twee vermiste kinderen, maar hij herkent Chris en Tommie niet, vanwege hun vermomming. Agnes besluit niets te zeggen, maar beseft, na het lezen van een krantenbericht, dat ze in een moeilijke situatie verkeert. De volgende dag vertelt Chris haar naam en gedraagt ze zich voorbeeldig, alsof ze bang is om weggestuurd te worden. Chris heeft op de één of andere manier de conclusie getrokken dat Waldo nog in leven is. De lezer weet echter dat er een lijk is gevonden in de haven, waar Chris hem een duw heeft gegeven. Nu overweegt ze om terug te gaan naar haar moeder. Ze gaat naar de slaapkamer van Agnes, om het haar te vertellen. Deze slaapt echter en Chris ontdekt een luchtbuks onder het bed. Vroeg in de ochtend komt er iemand van het verhuurbedrijf, om het huis te inspecteren. Als Chris de man ziet, wil ze Agnes beschermen. Ze schiet met de buks op hem en op hetzelfde moment krijgt Agnes een beroerte. Beide personen liggen stil op de grond en Chris vlucht het huis in. Ze richt daar vernielingen aan, waardoor het huis niet meer te verhuren is. Als Agnes bijkomt, strompelt ze met hulp van Chris het huis binnen. Ze besluit de kinderen weg te sturen voordat het lijk ontdekt wordt. Ze weet uit de krant in welk hotel haar moeder logeert en schrijft dat op een briefje. Ze zullen moeten liften. Wanneer Chris de dode uit het zicht wil slepen, blijkt hij weg te zijn. Hij is naar het ziekenhuis gebracht en is daar gestorven, zonder iets te zeggen. Agnes maakt het wapen schoon en realiseert zich dat ze naar een verpleeghuis zou moeten. De kinderen komen in het hotel aan en worden met hun moeder herenigd. Ze willen naar Agnes maar die is inmiddels door Muriel Flynt meegenomen. Dan gaan ze naar het eiland, waarvan ze veronderstellen dat Waldo daar naartoe is gezwommen. Tommie haalt het glazen oog van Agnes uit zijn zak en geeft het, zonder dat iemand het ziet, door aan Chris. Het onderwerp: Ik vind het duidelijk waar de tekst over gaat, want in het hele verhaal gaat het eigenlijk over familieproblemen en/of familierelaties waarbij misbruik één van de aanleidingen is. Het gaat over de relatie van Chris met haar moeder, die niet zo goed is en zo het gedrag van Chris sterk beïnvloed. Het gaat ook over de relatie van Chris met haar broer Waldo en de relatie tussen Agnes en haar inmiddels overleden broer Robert. Deze (familie) relaties leveren soms problemen op en beïnvloeden het gedrag en het leven van de personages. Ik vind het onderwerp wel interessant, want het is boeiend geschreven. Ik ben het boek wel een beetje gaan lezen, omdat ik de onderwerpen zag en dat sprak me wel aan. Ik had niet echt verwachtingen van het verhaal, ik had alleen wel gehoopt dat het geen saaie verhaal was. Als ik me wel eens niet zo goed voelde dacht ik er wel over na. Verder als dat kwam het niet. Het heeft me wel een heel kleine beetje laten inzien dat ik blij moet zijn met mijn familie. Ik ben niet anders over het onderwerp gaan denken. Ik verwachte dat er wel veel problemen zouden zijn en dat alles niet meteen opgelost zou worden. Ik vond het wel verrassend dat Chris en Tommie zo jong waren en toen al wegliepen. Ik vind dat het onderwerp goed uitgewerkt is en dat ze niet anders hoeft te schrijven over het onderwerp. Het is duidelijk waar het om gaat. Aangezien ik dus niet wist wat het onderwerp was van deze tekst wist ik ook niet op welke manier het uitgewerkt zou moeten worden. Maar nadat ik er op terugkijk vind ik dat het best wel een verrassende uitwerking is, want ik heb nog nooit een boek gelezen waarbij kinderen weglopen en dan worden opgevangen bij een vrouw die ze helemaal niet kennen. Ik denk niet dat er kanten van het onderwerp meer aandacht hadden moeten krijgen want wat er gebeurde in het boek heeft genoeg aandacht gekregen. De gebeurtenissen: Er is eigenlijk maar 1 heel belangrijke gebeurtenis in het boek en dat is wanneer Chris haar broer Waldo iets te enthousiast wil omhelzen, maar hem omduwt zodat hij met zijn hoofd op de kade ketst en daarna in het water valt. Door deze gebeurtenis is Chris heel erg geschokt en omdat ze denkt dat haar moeder heel boos zal worden besluit ze met Tommie in een wildvreemde auto te stappen die hun naar Agnes en haar huisje leidt. Door deze gebeurtenis veranderd heel de vakantie van Chris en Tommie want ze komen bij een wildvreemde vrouw terecht, en die van haar ouders, ondanks dat die van niets weten. Ook verandert hierdoor de vakantie van Agnes omdat ze nu ineens met twee jonge kinderen opgescheept zit. De nadruk ligt meer op de gedachten en de gevoelens van de personen, want het gedrag van Chris vloeit voort uit haar gedachten, dat zij van alle foute dingen de schuldige is en zich dus ook zo gedraagt. De gedachten en gevoelens van Agnes over en voor Robert (haar overleden broer) en haar gevoelens voor de kinderen (die haar herinneren aan de vele generaties Stams) beïnvloeden het gedrag van haar. De gebeurtenissen in het verhaal vloeien dus voort uit de gedachten en de gevoelens van de hoofdpersonen
In het begin vond ik het wel boeiend, maar na een paar hoofdstukken begon het me steeds minder te boeien. Het werd een beetje saai, maar in het totaal waren er wel genoeg boeiende gebeurtenissen. Ik vind ook dat de gebeurtenissen logisch uit elkaar voortkomen. Neem nou dat stukje dat Chris heel het huis van Agnes over hoop haalt, dit doet ze omdat ze het huis van Agnes onbewoonbaar wil laten worden zodat het niet verhuurd kan worden. Dit is erg logisch vind ik, vooral als je bedenkt dat Chris nog maar tien jaar oud is en dus op zo’n manier redeneert. Ook is het logisch dat Chris bij Agnes in de auto stapt, want ze wil niet gestraft worden door haar moeder en haar stiefvader, zo probeert ze dus van haar ouders en het ongeluk weg te vluchten. Dit vind ik dus logisch. Het heeft soms een gezellige sfeer, zoals met het verkleden. En een andere keer is het een minder prettige sfeer, zoals dat er net na het verkleden een politieman aan de deur komt. Ze maakten niet een echte indruk, maar ik had wel een verbeelding van wat er gebeurde. Ik hoefde niet veel aan te vullen en als dat wel moest was het niet vervelend. Ik vind het wel leuk als er iets niet verteld wordt. In het begin ging het heel gemakkelijk, maar na een aantal hoofdstukken heb ik echt moeten worstelen om verder te lezen. Maar daarna ging alles wel weer lekker verder. Ik heb nog niet echt een boek of film dat over hetzelfde genre gaat. De personen: Ik vind Chris wel een heldin, omdat ze lef heeft. Maar ik zou haar niet willen zijn, ik ben blij met mijn eigen ‘ik’. Ik kan me goed verplaatsen in de personages, omdat ik wel iets had van ‘Ja, dat zou ik ook ongeveer zo hebben gedaan, maar dan toch nog op een ander manier’ Ik zat niet zo erg in het verhaal dat ze gingen leven, maar ik had er wel mijn eigen beeld bij. Ik vind Chris een echt brutaal type dat soms heel erg kan veranderen. Ik vind dat alle eigenschappen die ze hebben bij het verhaal past en ook bij hun karakter. Ik bewonder Chris wel in het verhaal voor haar lef. Ik vind dat de beslissing om weg te lopen niet aanvaardbaar is, omdat ze nog minderjarig is en omdat ze het anders had moeten oplossen. Het is wel begrijpelijk dat ze is weggelopen, want haar moeder gaf haar weinig aandacht en gaf haar altijd overal de schuld van. Ik vind Agnes een heel sympathieke vrouw in tegenstelling tot Sonja, die weer heel erg onsympathiek is. Agnes is gewoon een heel vriendelijke vrouw, maar ook evenwichtig, zorgzaam, zelfstandig en spontaan. Sonja is meer onvriendelijk, egoïstisch, bazig en gevoelloos. Alleen wanneer haar kinderen verdwenen zijn verandert ze en heeft ze ineens het beste met ze voor. Van de hoofdpersonages Agnes en Chris kom je het meeste te weten, en wat je te weten komt is genoeg om hun gedrag te begrijpen. Chris doet namelijk zo stoer omdat ze niet genoeg aandacht van haar moeder krijgt en haar moeder heel onaardig tegen haar doet. Agnes is zo zorgzaam omdat ze vroeger heel veel met kinderen gewerkt heeft. Je hoeft maar weinig tot niets in te vullen over het innerlijke van de personages. Hier heb ik geen problemen mee, want het was niet vervelend. De opbouw: De opbouw van het verhaal vond ik niet erg ingewikkeld, maar het was af en toe wel lastig als er ineens werd overgesprongen op de gedachten van Agnes over gebeurtenissen met haar broers in het verleden. Hier was het vaak niet aangegeven dat er een sprong terug in de tijd werd gemaakt, van de één op de andere regel bevond je je ineens tientallen jaren terug. Dit was dus wel lastig. Het verhaal komt vrij langzaam op gang, het begint wel druk omdat de familie op vakantie gaat, maar er gebeurt niet meteen iets spannends zodat er meteen vaart achter zou zitten. Het verhaal wordt later wel spannend omdat je toch wil weten wat Chris gaat doen nadat ze haar broer Waldo van de kade heeft afgeduwd en hoe Agnes met de kinderen om zal gaan nadat ze heeft ontdekt dat ze in haar auto zitten. Ook was het wel even spannend toen Chris er achter kwam dat de man van het verhuurbedrijf die ze had neergeschoten verdwenen was, want dan wil je weten wat er met die man gebeurd is, waar hij naar toe is. Ik vind dat alles goed aan elkaar zit. Het verhaal is op sommige plekken best spannend, dat kan ook best door de manier waarop ze het schrijft komen. Ik denk dat er twee verhaallijnen door elkaar heen lopen, namelijk de verhaallijn met de gebeurtenissen van Chris, Tommie en Agnes en de verhaallijn over de gedachten van Agnes over het verleden en hoe ze het verleden met het heden vergelijkt en haar gedrag er een beetje op afstemt. Ik vind het niet erg dat er twee verhaallijnen zijn, maar het is wel lastig dat het onderscheid niet meteen duidelijk is omdat het in een bepaalde zin nog over de gebeurtenissen van nu gaat, en de volgende zin over gebeurtenissen uit het verleden. Er zijn niet heel veel terugblikken in het verhaal, maar het past wel bij het verhaal. Het gaat over familierelaties en daar horen terugblikken bij. Er werd wel wat met de tijd gespeeld, maar dat was wel leuk om te lezen en het maakte het interessant. Er zitten wel een paar flashbacks in het verhaal. Soms was het wel nodig, zodat je weet wat er gebeurt was. Anders ben je dadelijk het hele verhaal kwijt. Het is jammer dat het eind open is, want ik zou nog wel willen weten hoe er gereageerd word op de dood van Waldo en ik zou wel willen weten hoe het nou met Agnes afloopt en haar huisje. Dit vind ik bij dit boek best wel vervelend, want dan is er zoveel gebeurt door het hele verhaal heen en dan weet je niet hoe het nou afloopt. Er zijn verschillende ik-vertellers namelijk Agnes, Chris en Sonja. Je ziet het dus door meerdere personages. Het past wel bij het verhaal en ik vind dat het een mooi verhaal is geworden.
Het taalgebruik: De tekst is niet moeilijk, want ze gebruikt geen moeilijke woorden en andere moeilijke begrippen of technieken heb ik ook niet echt last van gehad. Het is volwassen geschreven, maar toch ook weer boeiend voor middelbare scholieren. Er was ook een goede verhouding tussen beschrijving, dialoog en de weergave van gedachten en gevoelens. Alleen af en toe waren er iets teveel gedachten van Agnes, maar dat werkte niet als een stoorzender, maar over het algemeen was er sprake van een goede verhouding. Ik vind dat de manier van vertellen gewoon normaal is, er valt niet echt iets aan op te merken. Het taalgebruik paste goed bij de personages en het onderwerp, Agnes is namelijk een vrij normale vrouw en haar taalgebruik was dan ook niet overdreven shockerend over uitermate zoetsappig. Chris is meer een stoerder personage, dus haar taalgebruik was ook “stoerder”, ze noemt Agnes bijvoorbeeld een ‘stom wijf’ Ik vond het een leuk boek, dat niet zo snel saai was. De personages waren anders dan dat ik gewend ben dus was het boeiend om te lezen. Evaluatie: Het boek “Verborgen gebreken” was een mooi, maar toch wel aangrijpend verhaal, met een interessant onderwerp dat mij wel aanspreekt. Het verhaal was niet moeilijk te lezen omdat het uit veel korte zinnen bestond zodat ook je aandacht er beter bij werd gehouden. Het was een spannend boek, in het midden was het wel wat minder, maar het werd wel weer spannend tot aan de laatste bladzijde. Het boek was echt de moeite waard om te lezen en ik ben ook blij dat ik het gelezen heb.