b Verborgen gebreken, Wolters Noordhoff, Groningen, 2000-1, 223 blz (eerste druk 1996 door Uitgeverij Contact)
c Het is een roman.
2 Eerste reactie
a Na het lezen van de achterkant van het boek, leek het me een leuk boek. Daarom heb ik voor dit boek gekozen. b In het begin vond ik het boek saai en langdradig, maar na een tijdje vond ik het steeds leuker worden en op het einde vond ik het zelfs leuk. 3 Verdieping
a De familie Jansen gaat op vakantie naar Schotland. Het gezin bestaat uit Chris(tine) (10), Waldo (16) en Tommie (4). Ze hebben elk een andere vader. Hun moeder Sonja (40) heeft nu weer een nieuwe vriend, Jaap (30). Geen van de kinderen heeft eigenlijk echt zin om met hen op vakantie te gaan en ze laten dat goed merken. Sonja is onverbiddelijk en ze moeten dus toch mee. Tijdens de vakantie hebben ze vaak ruzie. De dag dat ze naar het eiland Mull gaan mogen de kinderen nog even in Schotland vrij rondlopen. Waldo wil niet mee naar Mull. Hij wil alleen rondtrekken. Waldo neemt nog even afscheid van Chris en Tommie. Als Chris en Waldo als begroeting tegen elkaar opspringen valt Waldo. Chris hoort nog net hoe zijn achterhoofd de kade raakt. Ze schrikt heel erg, neemt Tommie bij de hand en begint te rennen. Als Agnes Stam (70) op de veerboot erachter komt dat ze haar auto is vergeten af te sluiten, gaat ze naar haar auto. Als ze op haar eindbestemming Port na Ba aankomt ziet tot haar grote verbazing dat er twee vreemde kinderen in haar auto zitten. Ze besluit ze mee te nemen naar haar vakantiehuisje. Jaap en Sonja zijn erg ongerust als ze hun kinderen missen. Ze denken dat ze ontvoerd zijn. Ze worden ondergebracht in een hotel. Agnes krijgt een brief van haar schoonzus met het verzoek het vakantiehuisje te verlaten omdat haar schoonzus het huisje wil verhuren. Agnes wordt dan ondergebracht in een nabijgelegen hotel. De familie Flynt komt het huisje schoonmaken. In de krant die de familie meeneemt ziet Agnes een foto van Tommie en Chris. Er staat bij dat ze vermist worden. Agnes besluit om te zwijgen, want de ouders van Tommie en Chris verblijven in het hotel waar Agnes ook heen gaat. De makelaar komt. Agnes is haar glazen oog kwijt. Agnes geeft de man een rondleiding door het huis. Hij merkt op dat het huis in zo'n slechte staat is. Het is onmogelijk te verhuren. Als Agnes met de man naar buiten gaat, voelt ze zich niet lekker en zakt in elkaar. De man vangt haar op en wil haar helpen. Op dat moment komt Chris met de luchtbuks naar buiten die ze onder het bed heeft gevonden. Ze denkt dat de man Agnes bedreigd en schiet hem neer. Agnes realiseert zich dat de kinderen weg moeten voordat er iemand komt kijken en de buks vindt met de vingerafdrukken van Chris erop. Ze stuurt de kinderen weg met een briefje waar het hotel van hun ouders op staat. Ze gaan liften. Als ze bij het hotel aankomen en bij de ingang tegen hun ouders opbotsen zijn die dolgelukkig dat ze weer terug zijn. Nu is het gezin weer bijna compleet. Op Waldo na dan. Die is nog aan het rondtrekken. Tenminste, dat denken ze ... b De schrijfstijl die gebruikt is niet echt moeilijk. Er worden niet zo veel moeilijke woorden gebruikt. Het verhaal speelt zich af in Schotland in de vakantie en voornamelijk op het eiland Pont na Ba. Het verhaal neemt ongeveer twee weken in beslag. Het meest worden Chris, Tommie en Agnes beschreven. Waldo, Sonja en Jaap worden niet zo veel beschreven. Chris is een meisje van 10 jaar. Ze is erg bazig ten opzichte van haar jongere broertje Tommie. Tommie is een jongetje van 4 jaar. Hij doet alles wat Chris zegt. Agnes is een oude vrouw van 70 jaar. Ze is nooit getrouwd geweest en heeft geen kinderen. Ze is wel heel erg dol op kinderen. De meest voorkomende situatie is het verblijven van Chris, Tommie en Agnes op Port na Ba en het dagelijkse leven van hen daar. Het verhaal wordt chronologisch verteld met af en toe een flashback. Het is een auctoriaal verhaal. De verteller is alwetend, maar speelt geen rol in het verhaal. c Het thema van dit boek is dat je niet weg kunt lopen voor je problemen. Je moet ze oplossen. Het tekstgedeelte dat daar typerend voor is, is het gedeelte waarop Agnes besluit om de kinderen weg te sturen met een briefje waar de naam van het hotel van hun ouders op staat. Het verband tussen de titel en het thema is dat je van de buitenkant niet kunt zien of iemand (innerlijke) gebreken heeft, maar die persoon zal ze toch op moeten lossen
d Het werk is voor het eerst gepubliceerd in 1996.
Verborgen gebreken is geschreven door Renate Dorrestein. Ze is geboren in 1954 in Amsterdam. Ze is opgegroeid in een rooms-katholiek gezin. Meteen na het behalen van haar gymnasiumdiploma in 1972 stort ze zich in de journalistiek. Ze startte haar loopbaan als journalist bij het weekblad Panorama. Vanaf 1982 zit ze in de redactie van het feministische tijdschrift Opzij. Voor dit blad schreef ze talloze columns. Ook is ze hoofdredactrice geweest van het tijdschrift Mensen van nu, maar die is inmiddels opgegeven. Ze schreef ook in een aantal andere tijdschriften. Ze probeert in haar columns bewust te provoceren om te de wereld wakker te schudden .In 1983 debuteerde ze als romanschrijfster met Buitenstaanders.Haar reputatie als een van de meest fantasierijke Nederlandse schrijfsters van deze tijd is met deze roman gevestigd. In 1986 en 1987 is ze verbonden aan de University of Michigan als 'writer in residence'. Ze baart veel opzien in de VS met haar lezing Who wants to write like a woman?
In 1986 richtte ze de Anna Bijns stichting op. Deze stichting reikt ieder jaar een prijs uit aan invloedrijke vrouwelijke auteurs. De zelfmoord van haar zus heeft veel invloed op haar werk. Haar zus leed jarenlang aan eetstoornissen en heeft uiteindelijk een einde aan haar leven gemaakt.
In de roman Het perpetuum mobile van de liefde (1988) schrijft ze er voor het eerst over.
In Heden schrijft ze over haar ziekte ME.
Het werk is geschreven voor 1996. Het is dus een na-oorlogse roman. (na de tweede wereldoorlog).
Ik heb nog geen andere boeken van Renate Dorrestein gelezen, dus ik weet niet of dit werk typerend is voor de schrijver.
4 Beoordeling
De verhaalelementen die voor mij een positieve werking hebben zijn dat het boek aangrijpend is, dat ik me er iets bij kan voorstellen, het heeft humor en het is spannend. De passage die me het sterkt aanspreekt is het gedeelte waarop Agnes de kinderen een briefje geeft met de naam van het hotel van hun ouders erop, zodat ze herenigd worden met hun ouders. Het spreekt me aan omdat je je heel erg kunt inleven in Agnes. Het verhaalelement dat voor mij een negatieve werking heeft is het begin. Er gebeurde weinig en ik vond het erg langdradig. Ook vond ik het irritant dat de bijbel er (vooral in het begin) bij werd betrokken, want dat zegt mij eigenlijk vrij weinig. Ik kan dit boek niet met andere boeken of met een film vergelijken. Het thema heeft me aan het denken gezet. Als iemand gebreken heeft kun je dat vaak niet aan de buitenkant zien. Het taalgebruik is redelijk eenvoudig. Mijn eindoordeel is dat Verborgen gebreken best een mooi boek is. Alleen het begin vind ik saai. Hoe verder je in het boek komt, hoe leuker het wordt. En aan het eind is het zelfs heel spannend. Ik zou een ander wel aanraden om het boek te lezen.
a Na het lezen van de achterkant van het boek, leek het me een leuk boek. Daarom heb ik voor dit boek gekozen. b In het begin vond ik het boek saai en langdradig, maar na een tijdje vond ik het steeds leuker worden en op het einde vond ik het zelfs leuk. 3 Verdieping
a De familie Jansen gaat op vakantie naar Schotland. Het gezin bestaat uit Chris(tine) (10), Waldo (16) en Tommie (4). Ze hebben elk een andere vader. Hun moeder Sonja (40) heeft nu weer een nieuwe vriend, Jaap (30). Geen van de kinderen heeft eigenlijk echt zin om met hen op vakantie te gaan en ze laten dat goed merken. Sonja is onverbiddelijk en ze moeten dus toch mee. Tijdens de vakantie hebben ze vaak ruzie. De dag dat ze naar het eiland Mull gaan mogen de kinderen nog even in Schotland vrij rondlopen. Waldo wil niet mee naar Mull. Hij wil alleen rondtrekken. Waldo neemt nog even afscheid van Chris en Tommie. Als Chris en Waldo als begroeting tegen elkaar opspringen valt Waldo. Chris hoort nog net hoe zijn achterhoofd de kade raakt. Ze schrikt heel erg, neemt Tommie bij de hand en begint te rennen. Als Agnes Stam (70) op de veerboot erachter komt dat ze haar auto is vergeten af te sluiten, gaat ze naar haar auto. Als ze op haar eindbestemming Port na Ba aankomt ziet tot haar grote verbazing dat er twee vreemde kinderen in haar auto zitten. Ze besluit ze mee te nemen naar haar vakantiehuisje. Jaap en Sonja zijn erg ongerust als ze hun kinderen missen. Ze denken dat ze ontvoerd zijn. Ze worden ondergebracht in een hotel. Agnes krijgt een brief van haar schoonzus met het verzoek het vakantiehuisje te verlaten omdat haar schoonzus het huisje wil verhuren. Agnes wordt dan ondergebracht in een nabijgelegen hotel. De familie Flynt komt het huisje schoonmaken. In de krant die de familie meeneemt ziet Agnes een foto van Tommie en Chris. Er staat bij dat ze vermist worden. Agnes besluit om te zwijgen, want de ouders van Tommie en Chris verblijven in het hotel waar Agnes ook heen gaat. De makelaar komt. Agnes is haar glazen oog kwijt. Agnes geeft de man een rondleiding door het huis. Hij merkt op dat het huis in zo'n slechte staat is. Het is onmogelijk te verhuren. Als Agnes met de man naar buiten gaat, voelt ze zich niet lekker en zakt in elkaar. De man vangt haar op en wil haar helpen. Op dat moment komt Chris met de luchtbuks naar buiten die ze onder het bed heeft gevonden. Ze denkt dat de man Agnes bedreigd en schiet hem neer. Agnes realiseert zich dat de kinderen weg moeten voordat er iemand komt kijken en de buks vindt met de vingerafdrukken van Chris erop. Ze stuurt de kinderen weg met een briefje waar het hotel van hun ouders op staat. Ze gaan liften. Als ze bij het hotel aankomen en bij de ingang tegen hun ouders opbotsen zijn die dolgelukkig dat ze weer terug zijn. Nu is het gezin weer bijna compleet. Op Waldo na dan. Die is nog aan het rondtrekken. Tenminste, dat denken ze ... b De schrijfstijl die gebruikt is niet echt moeilijk. Er worden niet zo veel moeilijke woorden gebruikt. Het verhaal speelt zich af in Schotland in de vakantie en voornamelijk op het eiland Pont na Ba. Het verhaal neemt ongeveer twee weken in beslag. Het meest worden Chris, Tommie en Agnes beschreven. Waldo, Sonja en Jaap worden niet zo veel beschreven. Chris is een meisje van 10 jaar. Ze is erg bazig ten opzichte van haar jongere broertje Tommie. Tommie is een jongetje van 4 jaar. Hij doet alles wat Chris zegt. Agnes is een oude vrouw van 70 jaar. Ze is nooit getrouwd geweest en heeft geen kinderen. Ze is wel heel erg dol op kinderen. De meest voorkomende situatie is het verblijven van Chris, Tommie en Agnes op Port na Ba en het dagelijkse leven van hen daar. Het verhaal wordt chronologisch verteld met af en toe een flashback. Het is een auctoriaal verhaal. De verteller is alwetend, maar speelt geen rol in het verhaal. c Het thema van dit boek is dat je niet weg kunt lopen voor je problemen. Je moet ze oplossen. Het tekstgedeelte dat daar typerend voor is, is het gedeelte waarop Agnes besluit om de kinderen weg te sturen met een briefje waar de naam van het hotel van hun ouders op staat. Het verband tussen de titel en het thema is dat je van de buitenkant niet kunt zien of iemand (innerlijke) gebreken heeft, maar die persoon zal ze toch op moeten lossen
De verhaalelementen die voor mij een positieve werking hebben zijn dat het boek aangrijpend is, dat ik me er iets bij kan voorstellen, het heeft humor en het is spannend. De passage die me het sterkt aanspreekt is het gedeelte waarop Agnes de kinderen een briefje geeft met de naam van het hotel van hun ouders erop, zodat ze herenigd worden met hun ouders. Het spreekt me aan omdat je je heel erg kunt inleven in Agnes. Het verhaalelement dat voor mij een negatieve werking heeft is het begin. Er gebeurde weinig en ik vond het erg langdradig. Ook vond ik het irritant dat de bijbel er (vooral in het begin) bij werd betrokken, want dat zegt mij eigenlijk vrij weinig. Ik kan dit boek niet met andere boeken of met een film vergelijken. Het thema heeft me aan het denken gezet. Als iemand gebreken heeft kun je dat vaak niet aan de buitenkant zien. Het taalgebruik is redelijk eenvoudig. Mijn eindoordeel is dat Verborgen gebreken best een mooi boek is. Alleen het begin vind ik saai. Hoe verder je in het boek komt, hoe leuker het wordt. En aan het eind is het zelfs heel spannend. Ik zou een ander wel aanraden om het boek te lezen.
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden