Feitelijke gegevens
Titel: Twee zusters
Oorspronkelijke titel:idem
Auteur: Inez van Dullemen
Verschijningsdatum 1e druk: februari 2012
Gebruikte druk: 1e
Aantal bladzijden: 107
Uitgeverij: De Bezige Bij
Verfilmd als: n.v.t.
Verslag geschreven door: Kees van der Pol
Biografie auteur
Inez van Dullemen (1925) debuteerde in 1949 met Ontmoeting met de andere. Dat is een toepasselijke titel: de ontmoeting met de andere mens staat overal in haar werk centraal, zoals ook de confrontatie met andere landen en culturen. Dankzij een reisbeurs voor de novelle Het wiel (1950) verbleef Van Dullemen een jaar in Spanje en Parijs. Daar leerde ze de theatermaker Erik Vos kennen, met wie ze in 1954 trouwde.
In 1965 ging Van Dullemen met haar gezin voor twee jaar naar de Verenigde Staten. Voor de Volkskrant schreef ze reisbrieven over de Amerikaanse samenleving. Die ervaring leidde ook in haar literaire werk tot groter geëngageerdheid en soberheid. Tegelijkertijd begon ze zich voor haar romans nauwkeurig te documenteren. Een voorbeeld daarvan is de roman Luizenjournaal (1969), over de vlucht van de in de negentiende eeuw vervolgde Mormonen naar Salt Lake City.
De flaptekst
Inez van Dullemen verbleef ooit in een huis in Amerika, waarin kort daarvoor een meisje zelfmoord had gepleegd. De familie was dezelfde dag nog uit het huis vertrokken, met achterlating van al hun spullen. Via brieven, gedichten en tekeningen van het meisje kon Inez van Dullemen haar leven scherfje voor scherfje, als een gebroken spiegel, aan elkaar leggen. Langzaam kwam ze achter het drama dat zich in het huis had afgespeeld. De geschiedenis heeft haar nooit losgelaten. Met de roman Twee zusters heeft ze de vorm gevonden om dit indrukwekkende familiedrama in vitale en directe stijl gestalte te geven.
Motto
Het motto is afkomstig uit het toneelstuk “The Tempest (De Storm) van William Shakespeare.
“Were are such stuff as dreams are made on
And our little life is rounded with a sleep.”
Opdracht
“Voor Erik”
Eerste zin van het boek
“Het bos sloot zich achter haar. Ze reed over een rode kleiweg die zich langs gammele bruggetjes boven lege greppels voerde.”(blz. 7)
Quotes
“Holly, veroordeel me niet, verafschuw me niet, ik draag geen schuld. Je moet niet denken dat ik zijn gedrag heb uitgelokt, dat veronderstellen veel mensen en zeker ook psychiaters- die staan altijd klaar om de schuld op het “verleidelijke”slachtoffer te werpen, misschien prikkelt die gedachte hun libido.”( Blz. 63)
“De pijn kroop door haar verstijfde lichaam en het was of ze het litteken voelde trekken dat de schaar in hun beider kinderpolsen had gekerfd om hun lotsverbondenheid mee te bevestigen. Met hun tong hadden ze de bloeddruppels van elkaars huid gelikt. Nu heb ik jouw bloed gedronken, had Heather gezegd. En doordrongen van de ernst van dit ritueel had ze geantwoord: Nu heb ik jouw bloed gedronken. We zijn bloedzusters voor altijd. “(blz. 105)
“ Voortdurend zie ik dat beeld voor me: hoe ze uit mij gleed toen ze geboren werd, dat kleine blauwe kind met de navelstreng rond haar hals- ene grijzige slang met bloedvaten, heel sterk.
Haar gezichtje daarboven was donker en opgezwollen… daar heb ik aldoor aan moeten denken toen ik die blauwe striem om haar hals zag, aan die navelstreng, alsof de tijd ertussen was weggevallen.” (blz. 107)
Trivia
Inez van Dullemen woonde ooit in een huis in Amerika, waarin kort daarvoor een meisje zelfmoord had gepleegd. Ze heeft de situatie gereconstrueerd en er jaren later een roman over geschreven,
Samenvatting
Deel I
Holly Hughes gaat heel lang nadat er een drama in de familie is geweest, nog een keer terug naar het huis van haar jeugd. Ze woonde er met een paar broertjes die verder niet in het verhaal voorkomen en haar twee jaar oudere zusje Heather. Dat was een heel creatief meisje, maar ze heeft uiteindelijk zelfmoord gepleegd. Holly heeft heel leuke herinneringen aan haar zus: o.a. aan het rijden in de drie Rolls- Roycen van haar vader. Tijdens het rijden wordt een van die mooie “monsters” hem fataal: hij rijdt het water in. Daarna gaat het bergafwaarts met Heather: ze ziet vreemde dingen, voorspelt zaken zoals de dood van haar opa, waarna ze zich daaraan schuldig voelt en het lijkt erop alsof ze schizofreen is. Ze ziet later haar opa in verschijningen. Uit dagboekfragmenten laat Heather zien dat ze bang is en zich bijvoorbeeld ziet verdrinken. Ze heeft angst om verder te leven valt in een ander dagboekfragment te lezen. Als ze twaalf jaar is, wordt ze lichamelijk benaderd door haar vader. In het laatste fragment van deel I zegt Heather dat ze dood wil, omdat het in de hemel veel leuker is.
Deel II
In dit deel gaat het voornamelijk over de gebeurtenissen met Heather en haar vader en het gevolg. Holly gaat met haar moeder (Todi) Heather naar een kliniek brengen, waar ze zal worden behandeld voor haar meervoudige persoonlijkheidsprobleem, Ze wordt er in observatie gehouden en ze vertelt over de incestrelatie met haar vader. Toen ze twaalf jaar was, had hij haar mooi genoeg gevonden om aan zijn seksuele lusten te voldoen. Ook Holly praat over het misbruik van haar zusje, waar ze zelfs een keer stiekem getuige van is geweest.
Het is in het algemeen mogelijk dat een misbruikt kind zich een andere persoonlijkheid aanmeet om niet steeds geconfronteerd te worden met zichzelf. Heather doet in haar schizofrenie aanvallen soms alsof ze een jongetje (Wart) is en andere keer praat ze ineens een oud-Iers dialect. De psychiaters proberen uit Heather te halen of ze niet zelf de aanleiding geweest is voor het incest.
Het contact tussen de zusjes blijft intussen wel goed. Heather vraagt steeds of Holly op bezoek wil komen. Als ze keer op bezoek is, vindt Holly dat de zwarte trui die Heather aanheeft, haar miststaat. Zelf heeft ze een rode trui aan en ze ruilen van trui. Dat is een mooi symbolisch gegeven. Ook wordt er een droom beschreven waarin Heather ziet dat ze door een jury de doodstraf krijgt opgelegd, wat zal geschieden door ophanging. Het zijn vooruitwijzingen naar de zelfmoord van Heather. Die wordt namelijk gekweld door een enorm schuldgevoel: heeft zij het incestverhaal niet uitgelokt? Er is ook een klein hoofdstukje waarin de moeder van Heather, Todi, spreekt met de psychiater. Die geeft ook aan dat Heather een borderlinesyndroom heeft. Hij vraagt haar wanneer dat gekomen is. Todi wil het liefst ontkennen dat het iets met incest te maken heeft. Heather kondigt in brieven haar naderend afscheid aan. Wanneer Heather haar daad gepleegd heeft, ziet Holly twee grote H’s in de lucht afgebeeld. Ze beschrijft daarna de begrafenis van haar zusje. Het zijn bloedzusjes van elkaar.
In het allerlaatste hoofdstuk geeft Todi prijs dat Heather bij de geboorte haar navelstreng om haar hoofd had. Daaraan moest ze denken toen ze de dode Heather zag die door ophanging om het leven was gekomen.
Het boekverslag gaat verder na deze boodschap.
Verder lezen
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden