Primaire gegevens
Verschenen in: 1975
Aantal blz.: 156
Leestijd: 3 uur
Uitgelezen op: 10 december 1999
Verantwoording van de keuze
Ik heb dit boek gekozen nadat ik een aantal recensies had gelezen van een aantal boeken, oa die van Harry Mulisch waaruit ik kon opmaken dat dit boek vrij makkelijk leesbaar was met niet zo’n moeilijk taalgebruik. Twee Vrouwen is een psychologisch-mythische liefdesroman waarin de liefde tussen twee vrouwen centraal staat. Dit onderwerp sprak me meteen aan omdat ik hier nog maar weinig van had gelezen. De rode draad van het verhaal is het verband met Orfeus en Eurydice, twee figuren uit de Griekse mythologie. Omdat ik bij het vak KCV zojuist het Orfeusthema heb afgerond wsa ik zeer benieuwd hoe men dit in een modern verhaal zou verwerken. Verwachtingen vooraf
Na het lezen van een paar recensies en het boek eens doorgekeken te hebben heb ik vrij hoge verwachtingen van het boek. Ten eerste omdat het onderwerp me aanspreekt. Ten tweede omdat het boek toch vrij uitnodigend dun is en op een goede maar niet op een al te moeilijke manier is geschreven. Omdat ik het verhaal over Orfeus en Eurydike erg boeiend vond, dacht ik dat dit verhaal dat op dit mythologische verhaal is gebaseerd me daarom ook erg zou aanspreken. Deze verwachtingen zijn grotendeels uitgekomen. Het Orfeusthema was duidelijk te achterhalen en het verhaal was vlot te lezen.  Dit werk heeft me wel een beetje aan het denken gezet omdat het onderwerp ‘homoseksualiteit’ vroeger in de tijd dat dit boek werd geschreven en zelfs nu nog ooit een soort van taboe is. In het verhaal wordt zeer realistisch weergegeven dat het meteen duidelijk wordt hoe belachelijk (en vernietigend) de vooroordelen over homoseksualiteit zijn. Ik denk dat dit boek veel mensen aan het denken heeft gezet, iets dat altijd goed is.  Ik heb wel iets aan dit werk gehad omdat het me nu een stuk duidelijker is geworden (zie antwoord boven) hoe sommige mensen tegen homoseksuelen aankijken en hoe kwetsend dit kan zijn. Ik heb van Mulisch geleerd dat je met twee voeten op de grond moet zijn, dat je niet weg mag dromen, dat je niet bij alles moet stilstaan en in het verleden leven (omkijken). Dit boek spreekt me wel aan. Het was een goed boek maar ik vond het wel jammer dat je van sommige figuren niet veel te weten komt, zoals Alfred.Twee Vrouwen draait eigenlijk meer om mythologie dan om psychologie. Het boek is mooi in elkaar gezet. Korte samenvatting van de inhoud

Het hoofdpersonage Laura Tinhuizen, een intellectuele museumconservatrice, wordt vijf jaar na de scheiding met Alfred, die inmiddels is hertrouwd met een zekere Karin waarmee hij twee kinderen heeft, verliefd op het 20-jarige kapstertje Sylvia Nithart. Er ontwikkelt zich een lesbische relatie tussen de 35-jarige Laura en de 15 jaar jongere Sylvia. Sylvia trekt ook bij Laura in. De verhouding wordt voor de ouders van Sylvia en voor de in een rusthuis in Nice verblijvende moeder van Laura geheimgehouden. Maar bij een bezoek van Laura en Sylvia, waarbij Sylvia het zogenaamde buurmeisje is, doorziet de bejaarde moeder van Laura de situatie en moet in bedwang worden gehouden omdat ze ziedend is van woede. Na deze teleurstelling voor Laura wordt ze, samen met Silvia uitgenodigd voor een toneelstuk van een bevriende schrijver, genaamd Orpheus vriend. Bij deze voorstelling is natuurlijk ook Alfred aanwezig met zijn vrouw Karin.De stellen maken kruislings kennis met elkaar tijdens het nazitje. Deze ontmoeting lijkt nadelige gevolgen te hebben want Silvia gaat er vandoor met Alfred naar Engeland. Na enige weken komt Silvia plots weer bij Laura terug met de mededeling zwanger te zijn geraakt voor Laura. Dit dubbelbedrog valt Alfred, die voor Silvia Karin en kroost in de steek had gelaten, zo zwaar dat hij Silvia neerschiet en haar daarbij 3 maal raakt, waarvan het schot in haar hart haar fataal werd. Tijd
Historische tijd: De eerste helft van de jaren ’70
Vertelde tijd: ongeveer een week in augustus
Vertel tijd: 3 tot 4 uur
Tijdsvolgorde: niet-chronologisch. Er zijn veel flashbacks  Er is sprake van een drievoudige terugblik van Laura: -herinneringen aan haar moeder. -Herinneringen aan de verhouding met Sylvia. -Herinneringen aan haar eigen jeugd. Het verhaal heeft een open einde. Ruimte
Het verhaal speelt zich voornamelijk af in Amsterdam, op een korte vakantie in Nice na. De reis van Laura van Amsterdam tot aan Avignon wordt beschreven. Noord en zuid worden in het boek tegenover elkaar gezet, waarbij zuid staat voor licht en vrijheid. Het boek bevat een paar verwijzingen naar de Griekse oudheid, zoals het verhaal van Orpheus en Eurydike. Sylvia kan vergeleken worden met Eurydike, Laura met Orpheus; het obscure hotelletje waar Sylvia met Alfred onderduikt, de onderwereld. De Amstel waar het hotelletje ligt, de rivier van de onderwereld, de Styx. Op de avond dat Sylvia terugkomt bij Laura terug uit de onderwereld vrijen ze met elkaar op zolder onder de blote sterrenhemel, ze zijn bijna in de hemel, bijna aan God gelijk ( Sylvia is opgestaan uit de dood). Maar in werkelijkheid zijn ze slechts nietige mensen, en de volgende dag gaat Sylvia definitief naar het dodenrijk: Alfred vermoordt haar. Wijze van vertellen
Er is sprake van een ik-verteller: Laura. De lezer weet evenveel als de ik-figuur weet, denkt, voelt of beleeft. Thema
Het thema is de dramatisch eindigende liefde tussen twee vrouwen. Je kunt er ook een ander thema uit halen (algemener): de mens is sterfelijk en kan zijn lot niet ontvluchten. Motieven
1. Lesbische liefde tussen Laura en Sylvia. 2. De dood: De moeder van Laura gaat dood ( begin). Sylvia wordt vermoord door Alfred. 3. Orpeusmotief: Laura verliest net als Orfeus definitief de geliefde
6. Zwart - wit - zwart: kleur van de dood
De avond van het toneelstuk heeft Sylvia een zwarte jurk aan. Het gesprek met Alfred leidt indirect tot Sylvia's ondergang. Wit: kleur van het leven

De spelers uit het toneelstuk dragen in de eerste scene (in de bovenwereld, de wereld der levenden) witte kleding. In de scene verderop in het stuk over de onderwereld zijn ze in het zwart gekleed. Wanneer Sylvia zwanger bij Laura terugkeert is zij in het wit gekleed. Schimmen terugkerend uit het dodenrijk zijn immers ook wit. Personages
Hoofdpersoon, Round character
Laura Tinhuizen. Laura is opgegroeid in een ‘goed’ milieu. We leren haar kennen door haar herinneringen, haar gedachten, haar optreden tijdens bepaalde gebeurtenissen en de manier waarop zij het verhaal verteld. Laura’s vader speelt een belangrijke rol in bijna al haar herinneringen, ze heeft dan ook veel bewondering voor hem. Hij geeft haar als het ware steun in moeilijke momenten. Laura en haar vader hadden een goede band met elkaar, in tegenstelling tot zij en haar moeder. Volgens Laura is haar moeder iemand die zich teveel met haar leven bemoeid. Laura is een vrouw van 35, mager, een beetje onverzorgd. Ze denkt veel over dingen na en is geinteresseerd in historische spullen en gebeurtenissen. Bijfiguur, Flat character
Sylvia Nithart
Sylvia, een 20-jarige kapster, is niet erg spraakzaam. Ze bezit een sterke wil. Haar doen en laten is uitgekiend en het lijkt alsof ze alles ver van te voren heeft bedacht, iets wat we bijv. zien bij het plan om Laura haar kind te schenken dmv Alfred te misbruiken. Ze is uitgekookt en heeft een hard karakter. Sylvia is 20, heeft een beetje een jongensachtig maar mooi figuur en blond haar. Ze is een beetje het tegenovergestelde van Laura. Sylvia is een Flat character omdat zij geen innerlijke ontwikkeling doormaakt (deze wordt niet beschreven). Andere bijfiguren
Alfred: een criticus, heeft geen respect voor zijn vrouw Karin (hij bedriegt haar met Sylvia) en Sylvia ( hij schiet haar dood). De moeder van Laura: een ‘ouderwets persoon’, die dertig jaar geleden ‘in de tijd is blijven steken’, zo vertelt Laura. Ze kan de lesbische relatie van haar dochter niet accepteren. Titel
De titel verwijst naar de twee vrouwen, Laura en Sylvia en naar hun lesbische verhouding. Motto
Het motto is een citaat van Sappho: …weer doorsidderde mijn hart Eros, zoals de wind op de bergen in eiken valt. Sappho was een Griekse dichteres, die veel (lesbische) poëzie schreef.