Tristan en Isolde door Jaap ter Haar

Titelbeschrijving

Jaap ter Haar, Tristan en Isolde
Stond geen druk in het boek Callenbach, Kampen

Samenvatting van de inhoud

Banchefleur van Loonnois is samen met een ridder, Rivalin genaamd. Terwijl Banchefleur op het kraambed ligt, vecht Rivalin met Morgan. Als Banchefleur hoort dat Rivalin gesneuveld is, sterft ze met haar kind in haar armen. Het kind heet Tristan, wat betekent; Hij, die door droefheid heen zijn tocht door het leven edel en moedig volbrengt. Tristan wordt door Rohand opgevoed en grootgebracht. Rohan wordt op een kwade dag ontvoerd door Noren en na ontsnapping komt hij bij een zonderlinge kluizenaar terecht. Tristan vlucht naar koning Mark, die over Cornwallis regeert. Tristan moet aan het hof blijven. Rohand zegt tegen Tristan dat hij niet zijn vader is, wat Tristan erg verdrietig maakt. Hij belooft dat hij zich zal wreken op Morgan. Tristan krijgt van koning Mark een leger mee, en ontzet Loonnois van de overheersing van Morgan. Dan verklaren de Ieren de oorlog aan koning Mark. Omdat al zijn soldaten bij Tristan zijn, wordt hij verslagen. Hij moet iedere drie jaar driehonderd pond goud of zilver geven, en honderd jongens of meisjes uit de edele geslachten. De heerser van Ierland, Morhout, eist de jongens en meisjes voor zich op. Koning Mark vraagt over er niet een uitweg is en Morhout zegt dat iemand met hem in een tweekamp mag vechten. Als hij wint moesten ze de pacht gewoon betalen, zou de tegenstander winnen, dan waren ze vrij. Tristan wil tegen Morhout vechten. Op een eiland vechten ze heel lang, totdat Tristan Morhout dood kan slaan. Koning Mark vindt dat een overwinning op de Ieren, maar de Ieren zullen dit natuurlijk niet ongestraft laten. Een heer geeft een raad aan koning Mark dat hij Isolde, van het Ierse koningshuis, moet trouwen. Tristan neemt de opdracht op zich om uit te gaan kijken naar Isolde. Als hij bij de Ieren vraagt om Isolde, zegt de koning daar, dat Tristan Chwelm moet doden. Tristan doodde heel de bende van Chwelm en vroeg daarna om de hand van Isolde. Isolde was inmiddels van hem gaan houden, en hij ook van hem. Toch mocht Tristan niet met Isolde trouwen, omdat ze van koning Mark was. Al Tristan dat tegen Isolde zegt, wordt ze heel boos. Ze zegt dat hij haar bedrogen heeft. Als ze met de boot bijna weer in Cornwallis komen, komt het weer goed en willen ze eigenlijk gaan trouwen. Isolde trouwt met koning Mark. Toch zoeken Tristan en Isolde elkaar regelmatig op want ze kunnen helemaal niet meer zonder elkaar. Een paar ridders die jaloers zijn op Tristan, gaan bij koning Mark vertellen dat Isolde niet van hem houdt, maar van Tristan. De koning wordt boos dat dat gezegd wordt, maar toch gaat hij twijfelen. Als Tristan en Isolde elkaar weer ontmoeten, bespiedt Mark hun. Gelukkig merkt Tristan dat en gaat over koetjes en kalfjes praten. Toch betrapt koning Mark hun als ze een keer samen zijn. Tristan moet gedood worden maar hij vlucht. Ook Isolde wordt beproefd of ze schuldig is. Ze gaan met een gezelschap op weg naar een priester. Tristan verkleedt zich als een pelgrim en gaat vermomd ook mee. Als ze van de boot aan land stappen draagt de pelgrim, Tristan dus, Isolde aan wal. Daar struikelt hij expres en Isolde valt in zijn armen. Als ze bij de priester zijn moet Isolde zweren dat ze nog nooit iemand ander dan de pelgrim en de koning heeft omarmd. Daarna vluchten Tristan en Isolde. Maar ze kunnen niet blijven leven in het woud en Isolde gaat terug. Tristan wordt lid van de Ridders van de Ronde Tafel. Overal door het landt doet hij goede dingen en als hij een kasteel ontzet heeft trouwt hij met een meisje dat ook Isolde heet. In dat gevecht is hij gewond geraakt door een giftige pijl en wordt erg ziek. Als hij voelt dat hij gaat sterven, vraagt hij aan zijn vrouw Isolde of ze de koningin Isolde wil roepen. Ze wordt jaloers op de koningin, maar toch doet ze het. Als er een boot met zwarte zeilen aan zou komen varen, dan zou de koningin er niet in zitten en als het witte zeilen waren, zou ze er wel zijn. Tristans vrouw Isolde zegt tegen Tristan dat ze een schip ziet. Als Tristan vraagt wat voor kleur de zeilen hebben, zegt ze dat het zwarte zeilen zijn, maar het waren witte. Tristan sterft dan door verdriet. Als de koningin Isolde in het vertrek komt, heeft ze veel verdriet. Tristans vrouw Isolde laat de koningin Isolde alleen. Als een priester even later het vertrek inkomt, ziet hij dat de koningin door verdriet bij het bed van Tristan is gestorven. Zoveel hielden ze nog van elkaar.

Het onderwerp

Het boek gaat over Tristan en Isolde die samen het geluk zoeken, maar het niet kunnen vinden.

Het thema

Als je iemand liefheb, moet je daar gewoon voor uit komen, ook al is dat moeilijk of ondoenlijk.

Het genre

Het is een avonturen- en liefdesroman. Er worden avonturen beleefd die allemaal worden beleefd omdat twee mensen elkaar liefhebben.

De karakters

De hoofdpersoon is Tristan. Tristan is een heldhaftige, avontuurlijke persoon. Zijn leven draait eigenlijk maar om één persoon en dat is Isolde. Hij doet alles om samen met haar gelukkig te zijn, maar dat kan niet omdat zij de vrouw is van de koning. Om Isolde te vergeten gaat hij proberen zijn leven te wijden om het geluk van anderen te verbeteren. Hij kan haar niet vergeten en sterft deels door een verwonding en deels door de liefde die niet beantwoordt kan worden.
Een belangrijke bijpersoon is Isolde. Zij zit in de moeilijke situatie dat zij van Tristan houdt, maar met koning Mark is getrouwd. Ook zij sterft door liefdesverdriet.

Het perspectief

Het perspectief is de personale verteller. Het leven van Tristan wordt deels beschreven en deels maak je het zelf mee.

De opbouw

Het boek is verdeeld in hoofdstukken. Naarmate het boek vordert worden de personen ouder. Het is een levensbeschrijving van de hoofdpersoon. Het verhaal is dus chronologisch. Het verhaal wordt afgesloten zoals ieders leven wordt afgesloten: met de dood. Het leven van de hoofdpersoon verandert eigenlijk niet. Hij blijft steeds houden van Isolde. Het enige is dat hij zich probeerde een nieuw leven te geven.

Titelverklaring

Het is natuurlijk niet zo moeilijk om de relatie tussen de titel en het boek te zoeken. Het gaat in het boek over Tristan en Isolde, dus dat is de titel dan ook.

Taal en stijl

Het boek is in algemeen Nederlands geschreven. Het taalgebruik is zo als het gewoon overal meemaakt. Er worden afwisselend dialogen en beschouwingen in beschreven.

De schrijver

Jaap ter Haar werd op 25 maart 1922 in Hilversum geboren. Hij wilde al op vroege leeftijd schrijver worden. Nadat hij zijn diploma HBS haalde, wilde hij toch liever dominee worden. Mede door de oorlogsomstandigheden kwam daar niets van. Na de bevrijding meldde hij zich aan bij de mariniers, kreeg zijn opleiding in Amerika en vertrok als lid van de voorlichtingsdienst naar Indonesië. Hij gaf daar een krantje uit voor de mariniers en schreef stukjes voor de kranten in Nederland. Na een nieroperatie werd hij afgekeurd voor de dienst. Hij ging werken bij de Wereldomroep. Hij trouwde en kreeg vier kinderen. Maar omdat de Wereldomroep niet langer toestond dat werknemers bijverdiensten hadden, moest Jaap ter Haar kiezen. In 1952 koos hij voor het beroep als schrijver.
In 1967 ontliep hij net de onderscheiding voor het kinderboek van het jaar voor Boris door het staken van stemmen bij de jury.
In 1974 ontving hij een Gouden griffel voor Het wereldje van Beer Ligthart.
In 1972 ontving hij de Nienke van Hichtumprijs voor Geschiedenis van de Lage Landen. De laatste jaren woonde hij in Laren en schreef geen verhalen meer.
In zijn laatste jaren, zei hij zelf, schilderde hij ze. In 1998 overleed hij.
De meeste boeken die Jaap ter Haar heeft geschreven waren eerst hoorspellen, bijv. Saskia en Jeroen. Hij schreef ook geschiedenisboeken, waarin hij de feiten vaak afwisselt met verhalende stukken zodat de boeken informatief maar boeiend blijven. Bijv. De geschiedenis van de lage landen. Verder bewerkte hij ook sagen en legendes, waar Tristan en Isolde een voorbeeld van is. Bij elkaar heeft hij wel 110 boeken geschreven.

Beoordeling

Het boek is goed te lezen. Er staan geen moeilijke woorden in, of zinnen waar je overheen struikelt. Ook het lettertype en de afstand tussen de regels en letters zijn goed gekozen. Het is soms een somber boek, maar ook een gelukkig boek. Als Tristan en Isolde samen zijn, zijn ze gelukkig en is het boek vredig. Zeker op het einde van het boek is het boek somber en zelfs droevig, omdat Tristan en Isolde niet samen gelukkig kunnen zijn. Er zit behoorlijk wat spanning in als Tristan avonturen beleeft. Het boek is ook meeslepend. Je laat je meeslepen in de gevoelens van de hoofdpersoon. Het is een sympathiek boek. Het boek is ook bekend. Over de liefde ligt dat natuurlijk een beetje gevoelig, maar ik kom dit wel tegen in het dagelijkse leven!? Het boek is erg gevoelig. Hoe Tristan en Isolde met elkaar omgaan, je zou er bijna jaloers op worden! Het boek is van goede lengte. Er ontbreekt niets aan het verhaal en er is ook niet teveel beschreven. Het boek is niet humoristisch, maar toch ook niet saai of langdradig. Het boek is wel aardig. Het boek is informatief. Er ligt een achterliggende boodschap in. Je kunt trouwens bij de meeste boeken wel een achterliggende gedachte verzinnen. Het is een origineel verhaal. Het is een legende, die bewerkt is door de schrijver. Ik kom ook niet veel boeken tegen die zich in die tijd en plaats afspeelden. En al helemaal niet met zo’n thema. Het boek is in het begin optimistisch. Tristan kan alles en krijgt alles voor elkaar. Hij handelt alle opdrachten goed af. Als Isolde in zijn leven komt, en hij weet dat ze onbereikbaar is wordt het boek niet echt pessimistisch, maar optimistisch blijft het boek zeker niet.