Tprieel van troyen door Segher Diengotgaf

Samenvatting: Tijdens de grote oorlog tussen de Trojanen en de Grieken, wordt een wapenstilstand van veertig dagen gehouden. Tot nu toe is er in de oorlog hevig gevochten. De Trojaanse strijders probeerden elkaar in dapperheid te overtroeven, omdat ze allemaal wilden opvallen voor de vrouwen waarop ze verliefd waren geraakt. Op de avond voor dat de oorlog weer verder zal gaan. Nodigt Koning Priamus de strijders en vrouwen uit om samen te dineren. Na de maaltijd vermaken de vrouwen en de ridders zich in het prieel. In deze vreedzame omgeving vol met bloemen bomen en ander groen, mooi fluitende vogels en fonteinen. Spelen zich verschillende interessante gesprekken af tussen de ridders en de vrouwen, die door de ridders worden aanbeden. Pollidamas wil Helena van zijn liefde op de hoogte brengen, maar hij weet niet hoe hij moet beginnen. Mennoen weet niet hoe hij zijn liefdesverklaring aan Pollexina moet overbrengen. En tenslotte Menfloers hij wil iets met Andromache. Maar die is al getrouwd met Hector. De liefdes verklaringen worden op listige manier in de wind geslagen. De drie mannen zijn op het slagveld voor niemand bang, maar als het over de liefde gaat weten ze niet wat ze moeten zeggen. De vrouwen weten hier echter wel goed mee om te gaan. Zij weten de problemen dan ook zo op te lossen dat iedereen zijn waardigheid behoudt en niemand op hun tenen wordt getrapt. Thema: De hoofse liefde, het boek gaat ook verder negens anders om. Het was de bedoeling van Segher de hoofse liefde te beschrijven, maar op een zodanige manier dat de relatie niks wordt. De strijd om troyen die wel wordt genoemd, heeft zeker geen belangrijke plaats in het verhaal. In de hoofse romans is de strijd alleen nog van belang, omdat dit direct gekoppeld is aan de vrouw. De ridder strijd voor de vrouw, zij is het waar je je voor moet uitsloven.
De idee: De bedoeling van Segher is erg goed uitgewerkt, de hoofse liefde. Het was in die tijd in om daar over te schrijven en te lezen, zeker als je van adel was. En voor de jonge ridders die graag ook van adel wilden zijn waren de hoofse romans een manier om de manieren te leren. De stromingen die Segher gebruikt om die hoofse liefde te beschrijven zijn: - De vrouw die aanbeden wordt door een nederige man, afkomstig uit de “fin’ amors-traditie. - De vrouw die de man op afstand houdt, maar hem tegelijkertijd een goed hart toe draagt. Titel verklaring: De titel ’t Prieel van Troyen, het prieel is een ommuurde plaats dat men in de middel eeuwen beschouwde als een utopische siertuin. Het paradijs op aarde. Met de volgende elementen, zingende vogels, bloeiende bomen en geurende kruiden en bloemen, ook een prieel (een tuinhuisje) om de tere blanke huid te beschermen. (een bruine huid was voor een boer) Opbouw: Het is een erg kort verhaal dat in chronologische volgorde loopt. Het hoofd verhaal duurt maar 40 dagen, voordat die 40 dagen in gaan wordt de situatie uitgelegd aan de lezer. Uit die 40 dagen is een dag er belangrijk en dat is de laatste, dan spelen de liefdes verklaringen in het prieel. Het stuk over het prieel wordt het meest uitgebreid beschreven over het geheel gezien. Perspectief: Dit is erg middeleeuws, omdat het verhaal door mondelinge overlevering is door gegeven. Dit zegt iets over het perspectief namelijk dat er een alwetende verteller is. Deze vertelt het verhaal, net zo als dat een minstreel zou doen in de middeleeuwen. De alwetende verteller weet veel over de personen, je komt ook te weten hoe ze zich voelen. Ruimte: Het speelt zich af in Troyen, dit is niet zomaar een plaats. Daar vond volgens de middeleeuwers de belangrijkste oorlog plaats van de geschiedenis. De Troyaanse geschiedenis was dus ook erg bekent. De middeleeuwers waren voor het Troyen, deze had ook de dapperste en bekendste ridders uit alle windstreken. Het prieel is ook niet zomaar uitgekozen. Liefde erg gebonden aan allerlei idyllen, dus moeten de liefdes verklaringen ook in een mooie omgeving plaats vinden. Symboliek: In het prieel, zitten ze allemaal op een mooie plek. Het prieel en de liefde samen is al een symbolisch, het had ook ergens anders voor kunnen komen. Maar dat ze onder een boom zaten versterkt nog meer het liefdes gevoel.
Originaliteit: Relevatie: De hoofse romans werden niet alleen geschreven om mensen te kunnen vermaken. Ze werden ook geschreven om de jonge ridders manieren bij te leren. Het was dus ook een soort lesmateriaal. Stijl: Het is in een verhalende stijl geschreven. Dit komt doordat het een verhaal is dat door mondelinge overgave ontstaan is. Argumenten mooy: De schrijver slaagt er zeker in het verhaal erg hoofse te maken. Dat is voor die tijd eigenlijk vereist, omdat het in die tijd mode was geworden dat je roman hoofse was. De schrijver heeft goed verwoordt, door de stoere ridders een kans te geven in dit enge liefdes avontuur. De ridders stellen zich nederig op voor de vrouw, ze wordt aanbeden door de ridders. Voor die stoere ridders is een liefdes verklaring moeilijker dan vechten op het slagveld. Sommige elementen van het hoofse vind ik overdreven, omdat je je als ridder toch niet zo nederig op stelt. Je bent en je blijft een ridder een stoere kerel, je moet met vrouwen zeker netjes omgaan. Maar die moeten ook wel een stootje kunnen hebben, in die tijd was dat natuurlijk uit den boze. De vrouwen worden in hun waarde gelaten terwijl de ridders vol van liefdesverdriet weg gaan. Zelf als de vrouw de ridder wat aandoet blijft hij trouw. Of dit nu wel zo goed is, je krijgt dan zulke watjes. Het is net of de vrouwen wijzer zijn dan de mannen, maar als je je zo kwetsbaar opstelt hebt je altijd je man nodig om wat op te lossen. Waar ben je dan nog als vrouw. De bedoeling van de schrijver is dus goed tot uitdrukking gekomen in het boek. Dit kun je weten door wat ik boven aan heb gezegd. De elementen die het hoofse moet hebben. Verder vond ik het wel een mooi boek, omdat er mooi verteld wordt. De woorden die de schrijver gebruikt zijn zeker niet saai, ze zijn juist ook voor deze tijd er mooi. Het spel dat er in het boek gespeeld wordt is ook best aardig, alleen vind ik de rol van de vrouw op sommige punten minder. De ridders overigens gedragen zich ook uiterst verlegen en nederig, iets dat je alleen tegenover God mag doen. De standen en ragen in die tijd hadden invloed, maar die ridders waren toch ook erg hoog in dit rangen en standen gedoe. Als ze dan in die tijd zich dan toch aan die regels moeten houden vind ik het erg netjes wat de ridders doen en ook wat die vrouwen doen, ze beschadigen tenminste de eer van de ridder niet. Ze beledigt hem, maar op een heel subtiele manier zodat die ridder er alleen liefdesverdriet aan over houd. De vrouw in kwestie houdt het voor zich zelf, daar kan ik het wel in vinden. Mijn eigen mening: Ik had verwacht dat er het boek ook een gevecht zou plaats vinden, om de vrouw te imponeren. Deze werden wel genoemd maar niet beschreven. Dit vond ik wel jammer ik had graag over een middeleeuws gevecht willen lezen. Dan wist ik ook hoe heldhaftig die mannen dan wel niet waren. Ik houd wel van wat actie, ik heb het erg gemist. Maar het is en blijft een hoofs boek. Echt veel andere verwachtingen had ik niet, ik heb een afwachtende houding in genomen. Ik vond dat het er op leek dat sommige stukken in het boek wat korter waren beschreven om plaats te maken voor de scène in het prieel. Hierin herkende ik wel dingen die er gebeurde, dingen die mij ook wel dicht naderde. Ook kan ik best begrijpen dat je moeite hebt op je liefde voor iemand uit te spreken, ja dan is vechten soms nog makkelijker. Ik vind het ook wel een beetje triest hoe de gesprekken van de ridders en de vrouwen aflopen. Ik zal maar net doen of je dit in je droom vertelde, hij was helemaal niet aan het dromen. Dan voelt hij zich ook nog schuldig aan het fijt dat hij heeft lopen dromen. Maar de eer van de ridder is wel gered. Het was een toneelstuk, de personen waren wel levendig, maar je kon je niet inleven. De vertelsituatie is ook zo dat dat gewoon niet kan. De personen waren wel erg boeiend, het doen en laten. Daar wist ik nog niet zo veel vanaf, het is dus ook nog eens een literaire verrijking. Van de ridders had ik wel wat meer dapperheid verwacht en van de vrouwen iets meer gevoel en wijsheid (misschien te allerdaags). De opbouw was er goed, eerst een uitleg over de situatie. Dan de liefdeservaring en vervolgens een afronding van het verhaal. Deze stukken gaan in verschillende snelheden. Het eerste stuk bestrijkt een hele voor geschiedenis en negenendertig dagen van wapenstilstand. En wordt vrij snel behandelt. Dan komt het stuk over het prieel, een dag. En wordt zeer uitgebreid beschreven. Het tweede deel is de ochtend na de liefdesscène, de wapenstilstand is ten einde en ook het boekje. Ik vind de opbouw lekker, het is niet zo dat je niks komt te weten in van de leefwereld, het is ook niet zo dat het ellen lang duurt. Gewoon snel naar het belangrijkste deel. Het taalgebruik in het boek. Het Oudnederlands is erg moeilijk te lezen, dat komt omdat het een andere taal is geworden. De vertaling was goed te lezen, het las lekker door en had geen moeilijkheden met woorden.