Beschrijvingsopdracht Korte motivatie: Een motivatie heb ik eigenlijk niet. Ik pak meestal boek en lees het gewoon. dat vind ik juist het leuke eraan. Soms heb je een leuk boek te pakken, de andere keer een minder leuke. Mijn moeder zei dat ik een keer een boek van Jan Wolkers moest lezen. Ik heb er gewoon een gepakt. Het viel me reuze mee. Denk dat ik er meer zal gaan lezen. Korte samenvatting: De ouders van Jan beginnen in Oegstgeest een kruidenierswinkel. Jan wordt geboren op zijn vaders 35ste verjaardag. Als Jan een half jaar is krijgt hij bronchitis, waardoor hij astmatisch blijft. Een ongeluk met de kroepketel, die gebruikt wordt om te stomen bij ziekte, is de oorzaak van het litteken op zijn linkerslaap. Jan groeit op in een streng gereformeerd gezin. Hij is voor zijn ouders, die hem graag zouden zien als een braaf en gelovig jongetje, geen gemakkelijk kind. Het gezin waarin Jan opgroeit is groot. Het meeste contact heeft hij met zijn broer, met wie hij uit ruimtegebrek het bed moet delen. Zij hebben een haat-liefde verhouding, hoewel de bewondering voor zijn broer bij Jan de overhand heeft. Er komen veel herinneringen aan de lagere - schooltijd naar boven. Op juffrouw Vink is hij dol, in tegenstelling tot juffrouw Hakkenberg van de tweede klas. Zo goed als het bij de eerste ging, zo slecht gaat het dan ook bij de tweede. Hij gaat daarop naar een andere school, waar het weer goed gaat. Jan herinnert zich allerlei anekdotes van de hoofdonderwijzer ‘de papegaai’. De schrijver bezoekt beide scholen, evenals een overbuurvrouw en het pand van de winkel, waarin inmiddels een middenstandsbank gevestigd is. Na de lagere school volgt Jan de MULO, die hij nooit afmaakt, omdat hij van school verwijderd wordt. Hij deelt de geloofsovertuiging van zijn ouders niet. Als hij iets uitgehaald heeft, volgt onvermijdelijk de cirkelgang: straf, wraak, medelijden, schuldgevoel. Na het verlaten van de school moet Jan helpen in de winkel van zijn ouders waarmee het door de crisisjaren van de oorlog steeds slechter gaat. Jan is niet erg geschikt als winkelbediende omdat hij arme mensen weleens iets gratis geeft. De ouders van jan verhuren kamers en, om geld voor de kapper te besparen, koopt vader een tondeuse. Uiteindelijk wordt de winkel opgeheven, en gaat Jans vader een kantine in een kasteel beheren. Op zijn 14de krijgt Jan zijn eerste echte baantje bij het Academisch Ziekenhuis. Samen met een andere verzorger bedrijft Jan wrede spelletjes met dieren. Al in de vroege kinderjaren is er sprake van ambivalente gevoelens voor dieren en er zijn meerdere voorbeelden van sadisme. Zijn tweede baantje is tuinjongen op een landgoed. Jan tekent veel in de tuin en studeert Engels en Frans uit de boeken van zijn zus. Hij bezoekt de avondtekenschool en neemt les in machineschrijven. Hij krijgt een vriendinnetje, maar door zijn stuntelige toenaderingspogingen, loopt dit stuk. Na nog enkele baantjes krijgt hij in 1943 werk op het distributiekantoor in Oegstgeest. In die tijd begint hij griezelverhalen te schrijven. Als Jan een oproep krijgt voor de arbeidsdienst, duikt hij onder. De schrijver bezoekt verschillende van zijn vroegere werkplekken: de laboratoria, waar de sfeer niets veranderd is, en het landgoed, dat er totaal verwaarloosd bij ligt. Het boek eindigt met het overlijden van zijn geliefde broer en de herinneringen aan hem. Eerste persoonlijke reactie: Het verhaal is realistisch geschreven. Het is ook voor een groot gedeelte waar gebeurd. De schrijver verteld over zin eigen leven van vroeger. Het is ook makkelijk te lezen. Je hebt twee hoofdstukken nodig om door te hebben hoe het boek in elkaar zit. Maar als je dat eenmaal door hebt is het niet zo moeilijk meer. Een van vroeger en een van nu. Moeilijke woorden staan er eigenlijk niet in of ik moet erover heen hebben gelezen. Ik vond het wel interessant om te lezen hoe men 60 jaar geleden hun jeugd door bracht. Ik denk dat wij nu anno 2000 wel van geluk mogen spreken. Ik vond het ook een beetje bizar. Hij martelde namelijk dieren en had al de foto's van zijn broer verbrand.
Uitgewerkte persoonlijke reactie: Het verhaal gaat over herinnering ophalen van zijn jeugd. In de even hoofdstukken gaat hij terug naar de plaatsen waar hij vroeger vaak kwam. De oneven hoofdstukken gaan over zijn jeugd. Hij is dan de ik persoon die vanalles doet. Ik vond het onderwerp wel interessant. Ik vond het leuk om te lezen hoe hij nou zijn jeugd heeft beleeft en hoe hij daar nu op terug kijkt. Dat is best wel grappig om te lezen. Ik vind dat de schrijver het onderwerp het wel op een grappige wijze uitwerkt. Het is in het begin wel iets verwarrend maar na een paar hoofdstukken ben je daar al aan gewend. De hoofdpersoon is geen held. Hij heeft eigenlijk helemaal niets gedaan waardoor hij een held zou zijn. Het is iemand die zijn jeugd verteld. Toen heeft hij niet echt iets gedaan waarom je hem een held zou kunnen noemen. Het gedrag van de hoofd persoon keur ik soms goed. Hij schildert en is vaak behulpzaam. Maar af en toe keur ik het af. Hij marteld dieren. Maakt ze soms zelfs dood. Dat kun je echt niet goedkeuren
Ik vind dat de persoon niet voorspelbaar reageert. Dan doet hij iets wat je echt niet verwacht. Dat is op zich wel leuk. Ik vind dat helemaal niet storend. Dat maakt het verhaal ook minder saai
De opbouw is best ingewikkeld. Dat komt door die twee verschillende soorten hoofdstukken. Je moet telkens omschakkelen naar een ander soort hoofdstuk. Het verhaal is op zich een en al flash back. Maar als je alleen de oneven hoofdstukken zou pakken is geen flashback. Het is weer iets anders. Ik vind dat wel grappig. Het is weer een keer iets anders. Je ziet de gebeurtenissen door de ogen van een persoon. Je weet dus niet echt wat andere mensen van hem vinden. Je zou het wel zelf kunnen bedenken, omdat hij presies beschrijft wat er gebeurde en een beetje vertelde hoe de mensen reageerden. Verdiepingsopdracht Eigenlijk had ik weinig verwachtingen van het boek. Alleen dat het anders zou zijn dan de boeken die ik eerst allemaal las. Deze verwachting is eigenlijk best goed uit gekomen. Het boek is absoluut niet chronologisch geschreven, en heeft zelfs een zeer warrige opzet. Dat het niet chronologisch is, is makkelijk te bewijzen want er wordt in het boek veel gebruik gemaakt van flashbacks. Er is een duidelijk onderscheid te maken tussen de hoofdstukken, je hebt namelijk twee soorten hoofdstukken in dit boek. De hoofdstukken “Terug naar Oegstgeest” waarin hij in het heden is. En alle andere hoofdstukken waarin hij terug gaat naar het verleden, dit zijn de flashbacks. Het speelt zich af van vlak voor de Tweede Wereldoorlog tot aan de oorlog en in het heden wat toen 1965 was. Het verhaal is niet-continu. Er wordt regelmatig een stuk overgeslagen. Bijvoorbeld het eerst schooljaar gaat in drie bladzijdes voorbij. er is dus een hele hoop weggelaten. De belangrijkste flashbacks zij de oneven hoofdstukken waarin hij zijn jeugd verteld. Vooruitwijzingen zijn er eigenlijk niet. Die flashback laten de jeugd van hem zien. Op zich is dat wel grappig.Het speelt zich af van vlak voor de Tweede Wereldoorlog tot aan de oorlog en in het heden wat toen 1965 was.De hoofdfiguur van het verhaal is een man van rond de veertig jaar, die zijn geboorteplaats bezoekt om inspiratie op te doen voor het boek dat hij gaat schrijven. Hij bezoekt eerst zijn ouders, die hem vertellen over zijn obsessie voor dieren die hij van jongsafaan al heeft gehad. Jan Wolkers (hoofdpersoon), was een jongen die niet veel aandacht besteedde aan zijn uiterlijk. Hij droeg oude en vieze kleren, zijn haar zat in de war en hij had vaak vieze handen en nagels. Verder is er niet zo veel over het uiterlijk van de hoofdpersoon te vertellen, dat is natuurlijk omdat hij in het verhaal de ik-persoon is. Jan Wolkers heeft een complex karakter. Hij denkt heel tegendraads. Hij verzet zich bijvoorbeeld streng tegen het geloof. Ook heeft hij een vreemde kijk op het leven en op de dood. Hij heeft een haatliefdesrelatie met zijn broer en eigenlijk ook een beetje met zijn vader. Hij merkte pas hoeveel hij van zijn broer hield toen hij dood was. Ook doet hij soms rare dingen. Zoals bijvoorbeeld het op een gruwelijke wijze vermoorden van insekten, muizen en ratten. Relatie tussen broer en de verteller: Verteller heeft een bijzondere band met zijn broer omdat zijn broer hem uit zee heeft gered en omdat ze samen een reuzenpa-ling gezien hadden. De verteller denkt vaak aan zijn broer nadat hij overleden is. Relatie tussen vader en verteller: Er is sprake van twee soorten relaties tussen de verteller en zijn vader,de haatrelatie omdat het geloof er diep inzat en omdat hij het huishouden tiraniseerde.De andere relatie is die van de waardering van het schilder-werk van de verteller en de bewondering van zijn vader. Relatie tussen moeder en verteller: Zij had veel bewondering voor de verteller maar liet dat niet zien bij aanwezigheid van de vader. Juffrouw Vink; Zij heeft veel aandacht voor haar klas en ook voor Jan. Juffrouw Hakkenberg; Zij is erg streng voor haar klas en heeft het niet goed voor met Jan. Hoofdonderwijzer; Hij heeft wel veel aandacht voor de klas maar kan soms heel driftig worden en tuigt dan zijn zoon af in de klas. Broodster; Hij heeft veel geld over om Jan voor hem te laten werken en heeft wel een band met Jan. De hoofdpersoon is een karakter geen type. Hij is echt en zeker niet verzonnen. Ik vind dat ik me eigen niet met de hoofdpersoon kan identificeren. Ik woon niet in een arm gezin. Ik heb geen broers of zusters. Ik maak geen dieren onnodig dood. Ik kan gewoon naar school. Ik schilder niet. Dus het is niet een erg herkenbaar persoon voor mij. Evaluatie Ik vond het goed boek. Het was niet heel erg goed maar toch goed. Het was leuk om te lezen. Niet al te ingewikkeld. Makkelijk te begrijpen omdat het heel realistisch was. Geen moeilijk onderwerpen. Jammer dat in het begin een beetje lastig was, met die twee soorten hoofdstukken. Ik vind niet echt dat er iets aan mening is verandert na de verdiepings opdracht. Ben niet echt ontevreden, maar je bent er toch best wel lang mee bezig. Het was niet echt moeilijk. De verdiepings opdracht was iets lastiger maar het was te doen. Viel reuze mee ik had best wel snel uit. Als je een maal door de eerste 3, 4 hoofdstukken bent heb je het boek zo uit. In het begin was de hoofdstuk opbouw een beetje onduidelijk en verwarrend. Voor de rest geen onduidelijkheden. Het maken van het lees verslag was niet zo'n probleem. Alleen sommige dingen van de verdieping moest ik nog een keer opzoeken. Wat ook al weer continu en chronologisch was. Volgende keer ga ik er toch eerder aan beginnen omdat best veel werk is.