Deel 1. Verhaalanalyse. Complete titelbeschrijving. De volledige titel van het boek is Terug naar Oegstgeest, geschreven door Jan Wolkers. Het boek is uitgegeven door Meulenhoff, Amsterdam. De eerste druk was in 1965. De dertigste druk was in 1994. Copyright Jan Wolkers, Pomona, Texel. Omslag Peter Donkersloot. Vormgeving binnenwerk Jan Vermeulen en Marlous Bervoets. Auteurinformatie. Enkele gegevens over Jan Wolkers: Jan Hendrik Wolkers is geboren op 26 oktober 1925 te Oegstgeest. Hij was de derde in het gezin van elf kinderen. Na de mulo, die hij om onbekende redenen niet heeft afgemaakt, ging hij beeldhouwkunst studeren en begon vanaf 1957 boeken te schrijven tijdens een stage in Parijs. Hij trouwde twee keer, een keer in 1947 en scheidde in 1957, en hij hertrouwde in 1958. In zijn werk komen enkele terugkerende thema’s voor, zoals liefde, dood, verrotting, vitalisme en aftakeling. Enkele bekende boeken van hem zijn: Serpentina’s petticoat, Kort Amerikaans en Het Tillenbeest. Titelverklaring. De titel Terug naar Oegstgeest kan op twee manieren uitgelegd worden; het feit dat Jan Wolkers naar Oegstgeest gaat en het feit dat hij zijn herinneringen aan zijn jeugd in Oegstgeest ophaalt. Samenvatting. Het boek is verdeeld in 16 delen. Aangezien het boek grotendeels uit flashbacks bestaat, is het onmogelijk een normale samenvatting te geven. Daarom vat ik de delen per stuk samen: 1. Een houten roos. Inleidend hoofdstuk waarin verteld wordt hoe de familie in Oegstgeest terechtkwam en hoe ze daar een deftige delicatessenwinkel begon. 2. Terug naar Oegstgeest. De ik- figuur passeert een kerkje, waar zijn broer begraven ligt. Dit levert veel herinneringen op. Het doel van zijn reis naar Oegstgeest is een bezoek aan zijn ouders. 3. Voor koffie en thee. Dit hoofdstuk speelt zich af rond de gebeurtenissen rondom de geboorte van de ik- figuur. Ook beschrijft hij dat hij zag hoe de dokter zijn moeder toucheerde, wat leidde voor hem tot dwanghandelingen, zoals het doden en martelen van dieren. 4. Terug naar Oegstgeest. De ik-figuur gaat weer bij de winkel kijken en bezoekt de buurvrouw van zijn ouders. 5. De betekenis der cijfers. Reeks van jeugdherinneringen verbonden aan zijn lagere school. Hij beschrijft zijn juffrouws. 6. Terug naar Oegstgeest. Op weg van zijn huis naar zijn lagere school ziet hij zijn vader en praten ze over hun buurvrouw Teeng. 7. Springbok en Perlimoen. De ik- figuur gaat naar de derde klas. Hij beschrijft zijn leraar Papagaai. Verder wordt het begin van zijn puberteit beschreven; hevige verliefdheid, seksuele spelletjes, gevechten met de katholieke school en een optocht voor het 40 jarig jubileum van de koningin. 8. Terug naar Oegstgeest. De ik- figuur verteld over de toverlantaarn die vroeger thuis hadden. Ook herinnert hij zich dat z'n oom hem vertelde dat zijn oma maanden had doodgelegen voordat ze gevonden werd. 9. The Plendid Thirties. De armoede dwong zijn ouders om kamers te gaan verhuren. Maar het gezin breidt zich steeds verder uit en de armoede wordt steeds erger. De ik- figuur gaat naar de Mulo, maar na zijn slechte kerstrapport haalde zijn vader hem van school om in de winkel te helpen. Maar snel daarna werd de winkel gesloten
10. Terug naar Oegstgeest. De ik- figuur bekijkt kranten uit een krantenarchief om te zien of hij niets vergeten was. Verder beschrijft hij dat hij een keer zoete wijn voor de kerkmis had gekocht en waar iedereen flinke teugen van nam. 11. Euthanasie en vivisectie. De ik- figuur beschrijft zijn eerste baantje als dierenverzorger in een academisch ziekenhuis. Samen met zijn collega martelt en dood hij de dieren. Dan breekt de oorlog uit en de ik- figuur is bang dat zijn broer zal sneuvelen, wat niet gebeurt. Ook beschrijft hij zijn ontslag. 12. Terug naar Oegstgeest. Bij terugkeer naar het laboratorium vergelijkt de ik- figuur het laboratorium met concentratiekampen. Hij herinnert zich de geslachte konijnen voor de feestmaaltijden thuis en zijn angst om zelf geslacht te worden door zijn vader. 13. Schildersverdriet of hoe- langer- hoe- liever. De ik- figuur beschrijft zijn beginnende interesses voor beeldende kunst. Hij beschrijft zijn baantje als tuinjongen op het landgoed van dhr. Houtheer. Na een jaar gaat hij werken bij de tuinman Broodster. 's Avonds neemt hij tekenlessen en ontmoet een meisje waar hij verliefd op wordt. 14. Terug naar Oegstgeest. De ik- figuur bezoekt het verwaarloosde landgoed van dhr. Houtheer. 15. Ezau's handen. In dit hoofdstuk staat het sterven van zijn broer centraal. Alle herinneringen aan zijn broer komen boven, met als duidelijkste de verschijning van een reusachtige paling als voorteken van zijn broers dood aan difterie. 16. Terug naar Oegstgeest. Ook in dit hoofdstuk overheersen de gedachtes aan zijn broer. Dit is t.g.v. de sloop van het ouderlijk huis. Hier overheerst de herinnering aan de regenjas, het enige dat hij nog van zijn broer had, die kapotging toen hij een jonge reiger wou vangen. Deze pikte de jas kapot en vloog weg. Met dit beeld van bevrijding eindigt de roman. Thema. Er zijn twee thema's aanwezig in het boek: dood en ondergang. Het thema dood vinden we terug in de dood van zijn broer en het thema ondergang vinden we terug in de ondergang van de winkel en de sloop van het huis. Motto. Voorin het boek staat een stukje uit "Through the Looking- glass" van Lewis Carroll: 'If seven maids with seven mops

Swept it for half a year, Do you suppose', the Walrus said, That they could get it clear?' 'I doubt it' said the Carpenter, And shed a bitter tear. Genre. Het boek is een psychologische roman met een autobiografische laag. Motieven. De motieven in het boek zijn angst, schuldgevoelens opstandigheid en eenzaamheid. Idee. Het idee van de schrijver was om de lezers zijn jeugd mede te delen, maar vooral zijn pijnlijke ervaringen van zich af te schrijven. Het lijkt wel of hij dit boek heeft geschreven om het verleden definitief af te sluiten. Structuur. Het boek telt 248 bladzijdes en als je 40 bladzijdes per uur leest, kan je dit boek uitlezen in ruim 6 uur. De verhaaltijd is langer dan de verteltijd. Het verhaal is beschreven door de ogen van Jan Wolkers, die zelf ook de hoofdpersoon van het boek is. Het boek bestaat uit 16 delen: 1. Een houten roos. 2. Terug naar Oegstgeest
3. Voor koffie en thee
4. Terug naar Oegstgeest
5. De betekenis der cijfers
6. Terug naar Oegstgeest
7. Springbok en Perlimoen
8. Terug naar Oegstgeest
9. The Splendid Thirties
10. Terug naar Oegstgeest
11. Euthanasie en vivisectie
12. Terug naar Oegstgeest
13. Schildersverdriet of hoe- langer- hoe- liever
14. Terug naar Oegstgeest
15. Ezau's handen
16. Terug naar Oegstgeest
Personen. De hoofdpersoon van het boek is Jan Wolkers zelf. De andere personen in het boek zijn zijn ouders en zijn oudste broer. Tijd en Tijdsvolgorde. Er is geen precieze tijd aan te geven, want het verhaal speelt zich wisselt af in het heden en in het verleden. Er wordt wel veel over Wolkers jeugd verteld. Het verhaal is niet chronologisch verteld. Het verhaal bevat veel flash- backs. Ruimte. Het verhaal speelt zich af in Oegstgeest. Bronvermelding. Ik heb mijn informatie uit: Het boek "Terug naar Oegstgeest". De internetpagina www.scholieren.com. Deel 2 Persoonlijke tekstbeleving. Ik vond Terug naar Oegstgeest geen leuk boek. Vorig jaar heb ik ook al een boek van Jan Wolkers gelezen, dus ik kende zijn stijl al wel een beetje. Uit zijn korte zinnen en eenvoudige taalgebruik komt duidelijk naar voren dat Jan Wolkers een afkeer heeft van mooischrijverij. Maar ik heb toch liever die mooischrijverij dat het stijve taalgebruik dat Jan Wolkers hanteert. Een beetje mooiere en uitgebreide beschrijving zou af en toe wel op zijn plaats zijn. Verder is het heel verwarrend dat het verhaal steeds wisselt van het heden naar het verleden. Je moet goed lezen, anders snap je niet dat je in een keer weer zo'n 25 jaar in het verleden zit. Eigenlijk waren er geen leuke aspecten aan het boek, behalve dan het zeer gemakkelijk is om te lezen. De situaties die Wolkers schetst en uitdiept stuiten mij tegen de borst. Dit is vooral in het gedeelte dat hij er plezier in heeft om insecten en dieren te mishandelen, martelen en vermoorden. Ik kan er echt niet bij met m'n hoofd dat iemand dat kan doen. Die diertjes zijn hulpeloos en niet opgewassen tegen mensen. Ik kan sowieso al niet tegen dierenleed, maakt niet uit wat voor dieren, en ik heb het boek dus grotendeels met afschuw zitten lezen. Dit gedeelte van het boek doet me denken aan mijn oom Harry. Hij vindt het ook leuk om insecten te martelen en deed dat dan ook vaak toen hij klein was. Ik kan het dan ook niet goed met hem vinden. En dit is toch wel de grootste reden dat ik dit boek een kutboek vind. Daarom heb ik ook geen sympathie voor de ik- figuur. Ik vind hem een masochistisch zwijn, met geen gevoelens. Hij maakt het leven voor zijn ouders heel moeilijk, en dat kunnen ze er eigenlijk niet bij hebben, want ze zijn al erg arm en hebben al veel zorgen van de andere kinderen. Er is eigenlijk niemand in het boek waar ik wel erg veel sympathie voor heb; de overige karakters worden ook opgezet in de trant van de ik- figuur. Een van de leuke aspecten van het boek vind ik de symboliek. Ik vind het altijd wel leuk om naar de bedoeling achter de tekst te zoeken. Zoals bijvoorbeeld het vervallen landgoed van dhr. Houtheer, het bevrijden van de jonge reiger, het weerbericht op zijn geboortedag en de reusachtige paling. Wolkers ziet dit als allemaal voortekenen voor wat er komen gaat. Ik zou dit boek aan niemand aanraden, tenzij ze niet van lezen houden en het ze niet uit maakt of er een goed verhaal in zit of niet.