Terug naar de kust door Saskia Noort

Samenvatting: Het verhaal gaat over Maria, een zangeres, die een rustig leven heeft samen met haar twee kinderen, Merel en Wolf. Als ze op een dag zwanger blijkt van haar derde kind, besluit ze een abortus te nemen. Ze verbreekt de relatie Geert, de vader van het kind. Een paar dagen na de ruzie met Geert krijg Maria een dreigbrief van een onbekende afzender, waarin staat dat iemand haar in de gaten houdt en dat ze een slecht mens is. Ze krijgt steeds meer dreigementen en uiteindelijk vlucht ze naar haar ouderlijk huis terug, waar haar zus Ans nu woont. Als ze dan hoort dat Steve, de vader van haar dochter Merel, weer terug is uit Amerika verdenkt ze hem ook een beetje. Als Maria een paar dagen bij Ans woont krijgt ze het bericht dat haar huis is afgebrand. De politie denkt dat het spontaan is ontstaan, maar Maria denkt dat haar stalker het gedaan heeft. Ans haar man Martin is sinds een paar weken spoorloos. Maria denkt dat hij iets met de dreigementen te maken kan hebben, omdat hij ook haar financiele zaken regelt. Ans schakelt hulp van Victor, een psychiater, in als Maria op een nacht helemaal dol wordt en zichzelf verwond. Victor denkt dat Maria psychische problemen heeft en stelt voor om haar op te nemen in een tehuis. Ans wil dat echter niet en zorgt ervoor dat Maria gewoon bij haar blijft en belooft Victor goed voor haar te zorgen. Als Maria op een ochtend alleen in het huis van Ans is komt er een man aan de deur, Harry, een vriend van Martin. Martin had geld van Harry belegd en Harry vraagt zich af waar dat geld gebleven was. Maria vertelt hem van haar verdenkingen over Martin en samen besluiten ze om Martin’s kantoor te doorzoeken. De avond voordat Maria met Harry naar het kantoor zou gaan, wil Victor haar toch laten opnemen in het tehuis. Uiteindelijk stemt Maria in, maar als ze haar spullen gaat pakken vlucht ze vanaf het balkon. Nadat ze heel ver heeft gerend en Victor en Ans kwijt is belt ze Harry, die haar op komt halen. Harry verzorgt haar en ze blijft bij hem slapen, wat tot seks lijdt. De volgende dag doorzoeken ze het kantoor van Martin, maar vinden nauwelijks informatie. Als ze weg willen gaan struikelt Maria over de prullenbak en vindt daarin een blaadje met daarop een website van een abortuskliniek. Ze gaat naar buiten om het Harry te vertellen, maar die ligt op de grond. Een seconde later wordt ze zelf ook getroffen door een klap en wordt alles zwart. Als Maria weer wakker wordt, ligt ze in een kleine kamer, vastgebonden op een bed. Ze krijgt veel pilletjes om haar in slaap te houden. Haar zus Ans vertelt dat ze Maria vastbindt en opsluit, omdat ze denken dat Maria Harry heeft vermoord en de politie haar daarom zoekt. Als ze na nog veel meer pillen weer wakker wordt, ligt ze in de kofferbak van een auto, haar handen vastgebonden op haar rug. In de achterbak vindt Maria een glasscherf, waarmee ze de touwen door probeert te snijden. Uiteindelijk stopt de auto en wordt ze ruw uit de kofferbak gesleurd en beveelt Ans Maria met haar mee te lopen. Ans is van plan Maria te gaan vermoorden, omdat ze er niet tegen kan dat Maria een kind heeft laten aborteren terwijl zij helemaal geen kinderen kan krijgen. Ze vertelt dat ze ook Martin heeft vermoord, omdat hij niet meer van haar hield. Opeens schieten Maria’s handen los en probeert ze te vluchten, maar Ans vliegt haar naar haar keel. Als Ans even niet oplet pakt Maria het pistool van haar af en richt het op Ans. Ans probeert Maria duidelijk te maken dat het geen zin heeft om haar dood te schieten, omdat toch niemand haar zou geloven. Maria wil Ans proberen mee te krijgen naar het politiebureau, als Victor en een paar rechercheurs ineens achter haar staan. Ans wordt opgepakt en Maria gaat mee met de ambulance naar het ziekenhuis. De kinderen zijn blij om hun moeder weer te zien en Geert is ook blij om Maria weer te zien. De opdrachten: Het thema van het boek is ‘niet alles is wat het lijkt’. Het wil niet altijd zo zijn, dat mensen zo zijn, als ze zich voordoen. Ans doet zich voor als een lieve vrouw die erg graag kinderen wilt, maar achteraf blijkt dat zij de gene is die geestelijk ziek is en niet Maria. Het boek is realistisch, want het is iets dat in het dagelijks leven echt zou kunnen gebeuren. Er worden geen rare voorwerpen of andere dingen gebeurd die in het dagelijks leven niet bestaan. De hoofdpersoon in dit verhaal is Maria. Ze is een lange vrouw, met een donkere huidskleur. Bij de mannen valt ze er in de smaak. Ze is erg lief, maar wel stoer en twee heeft kinderen. Maria is vaak weg in de avonden, doordat ze zangeres is. Een belangrijke bijpersoon is Ans, de zus van Maria. Zij is echt een moederfiguur. Ans en Maria lijken helemaal niet op elkaar. Ans lijkt veel braver en liever, maar daar lijkt allemaal niks van waar. Vroeger ergerde Ans zich heel erg aan Maria, zij zorgde namelijk voor haar zieke vader, wel Maria altijd weg was. Er komen Stereotypen niet echt voor. Natuurlijk wel een beetje, maar eigenlijk zijn alle personen in het boek een beetje apart. Ans lijkt een standaard lieve zorgzame vrouw, wat erg stereotypen is, alleen achteraf blijkt anders. Maria is helemaal niet standaard, die is er apart. De schrijven gebruikt het vertelperspectief ‘de ik situatie’. Dat betekend dus dat het vanuit de ogen van Maria is geschreven. In dit boek is de tijd eigenlijk de hele tijd chronologisch, alles wordt vertelt zoals ze het in die tijd beleefd. Soms komen er wel terug verwijzingen voor, zodat wij weten dat Ans vroeger voor haar vader zorgde, wel Maria feesten en uitging. Dit zijn vaak maar een paar zinnetjes, maar ze zijn erg belangrijk voor het verhaal. De schrijver gebruikt in het boek een symbolische betekenis van ruimte. Dat komt omdat ze eerst in Amsterdam woonde, waar het erg druk is. Dat heeft dus het symbool ‘druk’. Daarna gaat ze naar de kust, waar het bijna altijd rustig is. Daar voelen mensen zich vaak vrij. Dat heeft dus het symbool ‘rust en vrijheid’. Dit boek heb ik voor dit boekverslag gekozen, omdat het mij erg aansprak. Als ik boeken lees, gaat het meestal of problemen en zulk soort dingen. Ik kijk ook heel veel series die over dit onderwerp gaan. Ik weet niet of ik dit boek aan andere mensen wil aanraden, het ligt er denk ik erg aan, van wat voor boeken mensen houden. Als ze niet tegen zulke verhalen kunnen, moeten ze het zeker niet lezen. Alleen als mensen van deze genre houden, raad ik hem zeker aan. Ik vond het echt een leuk boek om te lezen, er zat veel spanning in.
De creatieve opdracht: 14-05-1999
Lief dagboek, Mijn baarmoeder doet nog steeds pijn, hij trekt de hele tijd maar weer samen. Hij werkt tegen. De arts zei dat het geen pijn zou doen, misschien een wee, menstruatieachtig gevoel in de onderbuik meer niet, maar hij loog! Ik hou dit niet langer vol. Een paar uur geleden lag ik rustig tv te kijken. Toen hoorde ik de brievenbus, ik hoopte dat er iets leuks bij zou zitten. Dus ik zette mezelf er toe om op te staan. De post was nat van de regen. Er was niks leuks bij, alleen maar rekeningen. Toen zag ik een ansichtkaart, ik dacht: ‘Gelukkig nog één leuk ding’. Maar daar bleek niks van waar. Het was een foto, hij was zwart-wit, maar daarop schattige, kleine, lieve babyvoetjes. Hoe kon iemand dat doen, na wat er vanmiddag is gebeurd! Ik hielt het niet meer, ik werd helemaal naar, ik werd misselijk, maar ik wilde weten wat er op de kaart stond. Ik draaide de kaart met trillende vingers om, ik slikte mijn tranen weg en las het: ‘Maria! Je bent een verrader. Een slet die haar kind heeft vermoord. Je bent je kinderen niet waard. Je bent het leven niet waard. Al jaren volg ik je. Iemand moet je straffen, hoer! Moordenaar! Ik hou je in de gaten.’ Ik ben zo bang. Welke idioot schrijft zoiets? Ik wist meteen wie het was. Het was Geert, hij was boos op mij dat ik zijn kind heb weg laten halen. Ik rook aan de kaart, misschien rook ik de geur van Geert, of misschien wel van iemand anders. Nee, dat zou vast niet, het is Geert! Het is nu 12 uur en ik lig alleen in mijn bed, waar Geert ooit heeft gelegen. Ik ben bang! Ik ga proberen te slapen, me af te sluiten van de wereld. Ik schrijf morgen weer, hopelijk, als ik nog leef! Maria.