Titel Spijt! Samenvatting Op een dag gaat David naar school. Hij heeft zich verslapen en als hij bij de brug aankomt ziet hij dat Niels, zijn beste vriend, al weg is. Hij komt nog net op tijd. Als hij de gymzaal binnen komt ziet hij dat Jochem er nog niet is. Hij hoopt ook niet dat hij nog komt, want hij is dat gepest een beetje zat aan het worden. Op het laatste moment komt Jochem toch nog binnen. Natuurlijk maakt Tino van Dijk, hun mentor en gymleraar, weer een rotopmerking over de dikke Jochem. Als de gymles afgelopen is, rennen Justin, Remco en Sanne meteen de kleedkamer in. Ze pakken Jochems kleren en hangen ze in een boom. Sanne, Justin en Remco willen namelijk niet dat Jochem op de klassenfoto komt die zo gemaakt gaat worden, want hij zou alles verpesten. Ze zeggen tegen Jochem dat hij zijn kleren na de klassenfoto terug kan krijgen. Tino doet er niets tegen en lacht gewoon vrolijk mee. Als David een paar dagen later bij Frans zit, ziet hij dat hij zijn boek heeft vergeten. Sanne ziet het en geeft hem Jochems boek. David wil het teruggeven maar hij is bang uitgelachen te worden. Als Davids moeder ‘s avonds zijn Franse woordjes overhoord ziet ze dat hij niet zijn eigen boek heeft maar dat van Jochem. David vertelt hoe hij daar aan komt en hij moet het van zijn moeder naar Jochem terug gaan brengen. Als hij bij Jochem aan komt zet zijn moeder meteen chips en collo tafel. David weet niet wat hem overkomt. Het blijkt dat Jochems moeder helemaal niets van het gepest afweet en denkt dat David en Jochem de beste vrienden zijn. Jochem wil niet veel vertellen maar hij zegt dat hij 1 goede vriendin heeft die Nienke de Graaf heet. David zegt tegen Jochem dat als hij geholpen wil worden hij dat tegen David moet zeggen. De avond van het klassenfeest breekt aan en David is vastbesloten verkering aan Vera te vragen wat hij al zo lang wou. Als het feest is begonnen zoekt David naar Vera maar hij kan haar nergens vinden. Als hij in de gang komt ziet hij Vera staan. Maar ze staat te zoenen met Youssef. Davids wereld stort in. Ondertussen zijn Sanne, Justin en Remco Jochem dronken aan het voeren. Hij staat te kotsen bij een boom en wordt uitgescholden voor varken. Hij roept David om hulp maar die heeft het te druk met Vera. De volgende dag komt de rector binnen. Hij vertelt dat Jochem de vorige avond na het klassenfeest niet is thuisgekomen. Er gaat een schok door de klas. Iedereen weet dat het hun schuld is. Ze zijn te ver gegaan. En dat wisten ze. De politie is Jochem al aan het zoeken, maar nog zonder resultaat. David kan niet hulpeloos toekijken en besluit om zelf actie te ondernemen. Hij belt Nienke op en samen gaan ze Jochem zoeken. Ze gaan langs alle plekjes waar Nienke en Jochem vaak samen naar toe gingen, maar nergens is Jochem te vinden. Tenslotte is er nog maar 1 plaats over. Dat is het meertje waar Jochem vaak zit als hij verdrietig is. En dat kwam vaak voor. Dan krijgen ze de schrik van hun leven. Op het water drijft een tas die wel heel erg veel op die van Jochem lijkt. David en Nienke barsten in tranen uit. Ook al is het niet zeker dat het Jochems tas is, weten ze al genoeg. Jochem is dood…… De duikploegen van de politie gaan op zoek naar Jochem en na een paar duiken wordt Jochems lichaam levenloos naar de kant gedragen. Niemand kan geloven dat Jochem echt dood is. Maar het is toch echt waar. Iedereen treurt, de één omdat hij Jochem niet heeft geholpen, de ander omdat hij niet is gestopt met pesten. David voelt dat hij de grootste schuld heeft, omdat hij zijn woord heeft gebroken. Niemand is het met hem eens, want iedereen is schuldig geweest. De hele klas is aanwezig op de begrafenis van Jochem. David leest een aangrijpend verhaal voor uit het dagboek van Jochem. Na de begrafenis gaan ze in een lange stoet naar het meer waar Jochem is verdronken. Ze strooien daar witte bloemen op het water. De hele redactie van de schoolkrant is het er over eens dat dit niet nog een keer kan en mag gebeuren. Ze moeten wat doen tegen het pesten op scholen. Zo bedenken ze de pestlijn. David, Vera, Manon, Niels en Youssef werken daar aan mee. Zo helpen ze veel kinderen. Op een dag is er ook een meisje met liefdesproblemen. Het blijkt Vera te zijn die op dat moment verkering aan David vraagt. David kan dan eindelijk zeggen wat hij altijd al heeft willen zeggen: Babe I love you! Titelverklaring De titel van het boek is; “Spijt!” Deze titel slaat op een gebeurtenis. Namelijk dat alle kinderen in de klas van Jochem er spijt van hebben dat ze niet iets aan het gepest hebben gedaan.
Genre “Spijt!” is een jeugdboek. Dat zie je aan de volgende kenmerken. Het boek is in een makkelijke taal geschreven. Er zijn jonge hoofdpersonen. Het is een onderwerp wat jongeren aanspreekt. Personages De hoofdpersonen zijn David en Jochem. David is ongeveer 14 jaar en zit in de tweede van de middelbare school. David is gewoon een normale jongen die af en toe een beetje verlegen is. Hij is een goede vriend voor anderen. Tegenover Justin, Remco en Sanne is hij heel verlegen. Hij durft niks tegen ze terug te zeggen als ze Jochem weer eens pesten. Als hij met Vera is probeert hij een beetje de stoere vent uit te hangen, want hij vindt Vera namelijk heel leuk. David verandert pas aan het eind van het verhaal. Als Jochem al zelfmoord heeft gepleegd. Hij durfde voor Jochems dood niet tegen anderen in te gaan. Na Jochems dood ziet hij pas in dat hij wél iets terug moet zeggen. David is thuis enig kind en woont bij allebei zijn ouders. Veel invloed heeft David niet op andere personen. De tweede hoofdpersoon is Jochem. Van hem weet je niet zo veel omdat hij nogal in zichzelf gekeerd is. Jochem is ongeveer 14 jaar. Hij is verlegen. Jochem is behoorlijk dik en niet de knapste uit de klas. Vooral met z’n dikke postuur wordt hij gepest. Jochem gedraagt zich nogal afzonderlijk van de rest. Hij trekt zich niets van iemand aan. Hij liegt tegenover zijn ouders over zijn “vrienden”. Hij heeft verder geen vrienden en kan met niemand goed opschieten behalve met Nienke de Graaf. Een vriendin uit zijn oude buurt waar hij altijd goede band mee heeft gehad. Jochem verandert een beetje in het verhaal. Hij wordt steeds onzekerder over zichzelf en op een gegeven moment kan hij het niet meer aan en pleegt hij zelfmoord. Hij is enig kind en woont bij zijn ouders thuis. Hij heeft geen invloed op andere personages. Maar als hij zelfmoord heeft gepleegd zet hij wel een heleboel mensen aan het denken. Dus dan heeft hij eigenlijk weer wel invloed op andere personages maar hij is er dan zelf niet meer bij. De bijfiguren in het boek zijn Vera, Manon, Niels, Youssef, Tino van Dijk en Nienke de Graaf. Vera is iemand waar bijna iedereen wel verkering mee wil en kan met iedereen goed omgaan. Ze is een vriendin van Manon. Ze zit in de redactie van de schoolkrant en heeft een tijdje verkering met Youssef, maar aaan het eind van het boek gaat dat uit en krijgt ze met David. Over Manon wordt eigenlijk niet zo heel veel verteld. Ze is een vriendin van Vera en zit ook in de redactie van de schoolkrant. Zij kan met iedereen goed opschieten en anderen goed aanvoelen. Niels is een goede vriend van David en ook een beetje van Youssef. Ook Niels zit in de redactie van de schoolkrant. Youssef is een echte computerfreak. Hij heeft op een gegeven moment verkering met Vera maar dat duurt niet zo lang. Hij zit in de redactie van de schoolkrant. Tino van Dijk is de mentor van klas 2A. Daar waar de hoofd- en bijpersonen inzitten. Hij is ook hun gymleraar. Hij heeft zelf ook een beetje een hekel aan Jochem omdat hij zich niet genoeg inzet tijdens de gymlessen. Hij heeft dan ook ieder les weer een vernederende opmerking tegenover Jochem. Nienke de Graaf is de enige en beste vriendin van Jochem. Hij kent haar uit zijn oude buurt. Tijd Het verhaal wordt continu verteld. Er zitten geen terugblikken in het verhaal. Wel zit er 1 vooruitwijzing in. Dat is pas na Jochems dood. Als ze al een tijdje met de pestlijn bezig zijn. Het verhaal speelt zich af in deze tijd. Tussen het begin en Jochems dood zit ongeveer 2 weken. Daarna wordt in een korte tijd nog ongeveer 2 weken besproken. Dat is de tijd waarin ze met de pestlijn bezig zijn. Het verhaal wordt per dag verteld. Vertelsituatie Het verhaal is geschreven in de personale vertelsituatie. Plaats Het speelt zich gewoon in Nederland af, maar er wordt geen duidelijke plaats aangewezen. Wel wordt er gesproken over “het centrum” en over gebieden met landbouw en boerderijen. Je kunt er dus van uit gaan dat we hier met een redelijk grote stad te maken hebben. Structuur In het boek zit geen inleiding. Je komt midden in het verhaal terecht. Voordat het boek begon werd Jochem al gepest. Er zit niet echt spanning in het boek. Het is meer ontroering. Wel is het natuurlijk even spannend of Jochem echt dood is. Het boek heeft een gesloten eind. Jochem is dood en iedereen moet weer verder met zijn of haar leven. Thema en motieven Het thema van het boek is pesten. Jochem wordt gepest en de gevolgen daarvan zijn vreselijk voor iedereen. De motieven zijn; machteloosheid, durf en spijt.
Bedoeling De bedoeling van de schrijfster is jongeren de mogelijke gevolgen van pesten in te laten zien. Het boek is geschreven naar aanleiding van een brief achter op de VPRO gids, waarin stond dat een jongen zijn buurmeisje zó gepest had dat ze voor de trein gesprongen is. Moeilijkheidsgraad Het verhaal leest makkelijk weg. Er worden geen moeilijke woorden in gebruikt en er zitten geen lange discussies of dialogen in. De schrijfster gebruikt moderne woorden want zo trekt het eerder aan bij jongeren om het te lezen. Eigen mening Ik vond het een heel zielig boek, vooral omdat heel goed wordt beschreven hoe machteloos Jochem was en hoe makkelijk het is om met z’n allen één iemand te pesten. Ik vind het ook leuk dat het boek eens een keer niet goed afloopt. Het boek zet me wel aan het denken. Vaak zie je niet in als je iemand pest dat de gevolgen voor zo’n iemand zo erg kunnen zijn dat diegene zelfs een eind aan zijn leven ervoor maakt. Ik vind het boek ook erg mooi geschreven. Als Jochems lichaam dood is gevonden kan ik me heel goed inleven je moet dan echt even slikken. Want zo’n afloop had je toch niet verwacht. Ik geef dit boek een 9. Ik geef dit boek geen 10 omdat ik het eind niet zo sterk vind. Als Jochem dood is gaat het een beetje te lang door. Maar verder vind ik het een ontzettend mooi boek. Over de schrijfster Carry Slee is in 1949 in Amsterdam geboren. Na de middelbare school volgde zij een opleiding aan de Academie voor Expressie. Na het behalen van haar diploma werkte zij als dramadocent op een middelbare school. Haar eerste boek verscheen in 1989. Het heet Rik en Roosje. In 1989 gaf zij haar baan in het onderwijs op om zich geheel aan het schrijven te wijden. Andere titels van haar boeken zijn; Verdriet met mayonaise, Confetti conflict, Ridder schijtebroek, Spijt en Afblijven. Spijt werd in 1997 door de Nederlandse Kinderjury bekroond.