Samenvatting:
Aga Akbar wordt doofstom geboren. Zijn moeder overlijdt als hij nog jong is en daarom wordt hij opgevoed door zijn oom Kazem Gan. Zijn oom leert hem zijn gedachten op te schrijven in een boek net zoals de koning in de grot vlak bij hun dorp dat heeft gedaan. Aga Akbar kan niet lezen en schrijven en ontwerpt zijn eigen spijkerschrift. Aga Akbar krijgt een zoon Ismaiël en later nog drie dochters. Ismaiël krijgt na zijn vaders dood het boek opgestuurd. Hij probeert met dit boek en de hulp van andere mensen zijn vaders gedachten te ontcijferen.

Mening:
Het boek vind ik een erg mooi, ontroerend en interessant boek. Naarmate je verder komt in het verhaal kom je steeds meer te weten over de hoofdpersonen in het boek. Dit maakt het lezen wel spannend, verder zijn er namelijk niet echt veel spannende gebeurtenissen in het boek. Juist omdat ik meer en meer wilde weten bleef het boek spannend. Ook vond ik het vooral leuk om meer te weten te komen over Aga Akbar. Er wordt nooit in het boek vanuit hem, vanuit zijn gedachten, gesproken. Vaak worden zijn gedachten door Ismaiël vertaald en ben je dus ook helemaal afhankelijk van wat Ismaiël wel en niet vertelt. Ik zou het leuk gevonden hebben als ik het boek ook eens vanuit het perspectief van Aga Akbar zou kunnen lezen, om zo zijn kijk op de wereld wat beter te begrijpen. Ik kan me geen boek herinneren dat ik heb gelezen en dat op dit boek lijkt. Het was dus weer iets heel nieuws voor mij. Ook de manier waarop het verhaal geschreven is is heel anders dan ik gewend ben. Het boek geeft veel informatie, maar is toch ook heel eenvoudig geschreven. Eigenlijk vond ik het taalgebruik wel gaan, dit is omdat ik gewend ben aan een moeilijker soort taalgebruik of een makkelijker soort taalgebruik. Ik heb eigenlijk nog nooit eerder een literair boek gelezen, en ik verwachte dat mijn eerste boek qua taalgebruik wel wat pittiger zou zijn. Dat was alleen niet zo, gelukkig! Ik snapte zo’n beetje alles wel. Er werden wel eens Perzische woorden en zinnetjes gebruikt, maar de vertaling hiervan was gemakkelijk terug te vinden in de “Aantekeningen” (ook wel de woordenlijst) achter in het boek. Dat maakte het verhaal veel duidelijker.

Daarom moet iedereen dit boek lezen. Het is niet zo heel erg moeilijk te lezen en het is leuk. Dus iedereen moet dit lezen.