Naam boek: Spijkerschrift
Schrijver: Kader Abdolah Beschrijvingsopdracht: Motivatie: Mijn motivatie om het boek te lezen is eigenlijk gekomen nadat ik alle achterkanten van de boeken waaruit we mochten kiezen had gelezen. Het boek sprak me het meeste aan omdat het beschreven werd als een veelzijdig boek. Een grote roman over liefde, verraad, dood en religie in een even sprookjesachtig als woelig perzie. En dat leek me interessant. Eerste persoonlijke reactie: Als ik heel eerlijk ben vond ik het een saai boek, omdat het in het begin nogal langdradig was. Ik snapte ook in het begin weinig van de sprongen in de tijd die steeds gemaakt werden. Je moest het echt een paar keer goed lezen wilde je weten wat er gebeurd was. En waar ze nu eigenlijk over aan het vertellen waren. Dat komt natuurlijk ook omdat je eerst heel veel geschiedenis krijgt. Ook vond ik het in het begin zielig dat Aga Akbar doof was. Maar als ik dan verder las had hij daar zelf geen moeite mee. Tevens was het wel een realistisch boek, en dat vind ik altijd wel leuk om te lezen. Samenvatting van de inhoud: Het begon allemaal toen Aga Akbaer werd geboren In Iran.Hij bleek doofstom te zijn. Na dat zijn moeder was overleden werd hij verder opgevoegd door zijn oom, Kazem Gan. Die hem op een gegeven moment mee nam naar de berg Saffraanberg waar een spijkerschrift op de muren stond. Aga die dus nooit heeft leren schrijven, schrijft na aanleiding van het spijkerschrift en op verzoek van zijn oom zijn eigen “spijkerschrift”. Iedere keer als hij iets mee gemaakt heeft schrijft hij dat op in zijn dagboek. Wanneer Aga ouder word, vinden ze het tijd om een vrouw voor hem te zoeken.En dat doen ze dus ook.Uiteindelijk trouwt hij met Tine. Ze krijgen vier kinderen. Tine is altijd een goede vrouw geweest voor Aga en hun kinderen. Ze krijgen maar èèn zoon zijn naam is Ismaiel. Hij is ook de oudste. Goudklokje is hun jongste dochter. De namen van de andere dochters van Aga en Tine worden niet genoemd. Aga en Ismaiel hebben altijd een goede band gehad met elkaar. Ze konden goed met elkaar praten doordat ze een soort gebarentaal gebruikten. De relatie tussen Ismaiel en Goudklokje was ook altijd goed. Goudklokje was het lievelingszusje van Ismaiel. Als Ismaiel wat ouder is en gaat studeren in Teheran komt hij in contact met een verzetsbeweging. En dan gaat het zo slecht dat hij zelfs het land uit moet vluchten. Zo komt hij dan uiteindelijk terecht in Nederland. Dan wordt Goudklokje gearresteerd en gevangen genomen. Als Goudklokje wordt vermist krijgt Ismaiel te horen dat ze waarschijnlijk geexecuteerd is.Er is maar een kleine kans dat ze heeft kunnen vluchten. Aga Akbar gaat dan de bergen in om zijn dochter te zoeken. Daar gaat hij dood. Als hij dan gevonden wordt krijgt Ismaiel het dagboek van zijn vader (in spijkerschrift) toegestuurd. Relatie werk en leven schrijver: kadar abdolah wil met zijn werk de relatie tussen zijn vaderland irak en nederland verbeteren. Hij schrijft vaak over zijn vaderland en gebruikt daar soms gebeurtenissen van anderen bij en hij verwerkt soms ook gebeurtenissen van zichzelf. Kader Abdolah is het pseudoniem van Hossein Sadjadi Ghaemaghami Farahani. Hij werd geboren in 1954 in Arak, Iran. Wegens politieke activiteiten tegen de dictatuur van Khomeini, moet hij in 1985 vluchten. Hij droomt van een leven in Amerika, maar belandt in Nederland. Zijn betovergrootvader is een groot Perzische schrijver. Abdolah wil in zijn voetsporen treden en wordt, nadat hij natuurkunde studeerde en directeur van een emballagebedrijf was, zelf ook schrijver. In zijn eigen taal schreef hij twee boeken; over het lot van de Koerden en over de revolutie. In 1993 debuteert hij in het Nederlands met De Adelaars, over het onzekere bestaan van een asielzoeker. Het boek krijgt het Gouden Ezelsoor voor het best verkochte debuut. Onder de naam Mirza schrijft Kader Abdolah columns in de Volkskrant In april 2000 krijgt hij een koninklijke onderscheiding voor zijn unieke bijdrage aan de Nederlandse taal. Verdieping 1: Verwachtingen: Ik had na het lezen van de flaptekst en de titel eigenlijk heel andere verwachtingen bij het boek ik dacht dat er alleen over het spijkerschrift werd geschreven, maar ze gingen helemaal in op de geschiedenis van Aga en zijn zoon dat vond ik het boek wel wat spannender maken dan ik had verwacht. Open plekken + voorbeelden: Een open plek zit het op het einde want je weet niet als Goudklokje dood is of als ze gevlucht is. Dat vind ik wel jammer maar dat geeft je ook weer de kans om over het boek na te denken. En ik denk dat de schrijver het daarom ook zo heeft geschreven. Manipulatietechniek: Er worden wel een manipulatietechniek gebruikt. Er wordt namelijk gebruik gemaakt van tijdsprongen. Er wordt dan namelijk overgeschakeld naar een nieuw hoofdstuk. Zo zorgt de schrijver ervoor dat je ineens in een hele anders tijd zit.En je komt er dan pas een tijdje daarna achter wat er in de tussen tijd gebeurd is. Spanningsbogen: Er was een spanningboog en die is nog steeds niet weg. Want je weet nog steeds niet als Goudklokje nog leeft als of ze gevlucht is.
Verdieping 2: Onderwerp: Het onderwerp van het boek is de relatie tussen de doofstomme vader en zijn zoon. Ik vond het wel interessant om te zien hoe een vader die doofstom is een goede relatie op te bouwen met zijn zoon. Doormiddel van die gebarentaal krijgen ze een goede band en begrijpen ze elkaar. Als je zou zeggen dat het echt gebeurd was zou ik het geloven, zo geloofwaardig was het boek. Gebeurtenissen: De belangrijkste gebeurtenissen zijn dat Aga en Tine gaan trouwen en kinderen krijgen want als dit niet gebeurd was dan zou Ismaiel nooit geboren zijn. Hij kwam in contact met een verzetsbeweging toen hij ging studeren in Teheran.Goudklokje wordt opgepakt en gevangen gezet. Ismaiel krijgt te horen dat ze waarschijnlijk geëxecuteerd is. Er is maar een kleine kans dat ze ontsnapt is. Aga gaat Goudklokje zoeken in de bergen. Daar gaat hij dood. Als hij dan gevonden wordt krijgt Ismaiel zijn dagboek toegestuurd in Nederland. In het begin heb ik al gezegd dat ik het boek een beetje saai vond omdat het in het begin nogal langdradig was. Maar als je dan na vele bladzijden te hebben gelezen bij de gebeurtenissen aan komt is het toch wel interessant om te lezen. Het enige dat ik jammer vind is dat ik nu nog niet weet wat er met Goudklokje is gebeurd. Toch was het boek leerzaam omdat je zo ziet dat je niet perse moet kunnen horen om een goede band met iemand te kunnen krijgen. Personages: Je kunt goed meeleven met de personen in het boek, vooral bij Aga en Ismaiel. Dat komt omdat de gedachten en gevoelens van Aga en Ismaiel goed beschreven worden. Op een gegeven moment kon je gewoon met hem mee denken en je wist ook een beeld van hem te scheppen. Van de andere personen had je een minder goed beeld dat kwam vooral omdat ze niet zo gedetailleerd beschreven werden. Je kunt de band van Aga en Ismaiel steeds beter begrijpen. En je leert ook waarom sommige personen juist een keuze maken die ze op dat moment hebben genomen. Opbouw: Het boek bevat 3 verschillende verhalen. Die verhalen hebben ook nog ieder hun eigen hoofdstukken.Als je naar de titels kijkt dan kan je zien waar het verhaal over zal gaan. Elk hoofdstuk beschrijft weer een andere gebeurtenis. Het verhaal komt maar langzaam op gang je moet eerst veel bladzijden over de geschiedenis van Aga lezen voordat de gebeurtenissen beginnen. Het verhaal is in het begin niet spannend, maar hoe verder je in het boek komt hoe spannender het wordt. Daarom is het verhaal in het begin ook helemaal niet boeiend. Ik was bijna gestopt met lezen om een ander boek te gaan halen. Maar ik nam me voor om nog een stukje te lezen. Dat heb ik toen gedaan en kwam toen tot het besluit om het boek toch maar uit te lezen. Er zijn twee verhaallijnen in het boek. De ene gaat over Ismaiel die het boek schrijft en de andere gaat over het leven van Aga en Ismaiel in Iran. Dat vond ik niet moeilijk om te begrijpen. Door die twee verhaallijnen wordt er met de tijd gespeeld, dat vond ik niet moeilijk om te begrijpen. Maar om nou te zeggen dat het er spannender van werd.Ik vond van niet. Het bijna hele boek bestaat uit terug blikken en herinneringen. Daar stoor ik me bijna nooit aan alleen als ze te lang over een onderwerp doorgaan. Maar als je bijna bij het einde bent ben je wel nieuwsgierig hoe het met Goudklokje af is gelopen. Ik vind het jammer dat ik dat nu nog steeds niet weet. Maar zo ga je wel meer over het boek nadenken. Taalgebruik: Ik vond het taalgebruik goed. Het was niet lastig om te lezen. Het was mijn eerste literatuur boek en ik zag er nog al tegen op. Omdat ik dacht dat het heel moeilijk zou zijn om z`n boek te begrijpen dat viel reuze mee.natuurlijk wist ik wel eens een woord niet. Maar dan pakte ik mijn woordenboek en zocht het op. Sommige woorden kon je niet opzoeken omdat ze in een andere taal geschreven waren maar die woorden stonden dan uitgelegd. De verhouding tussen dialoog en weergave van gedachten en gevoelen is goed. Als er meer dialoog was geweest denk ik dat er te weinig aandacht was besteed aan de gevoelens en gedachten van de personen. Ik vind het namelijk belangrijk dat je mee kan leven met een boek. Als je dat niet kan dan verplaats je jezelf niet in de personen en kan je ook niet mee denken. Ik vind het heel belangrijk dat je kan meeleven als dat niet kan dan lees ik een boek vaak niet uit. Evaluatie/Eindoordeel: Zoals ik al eerder heb gezegd vond ik het boek in het begin saai. Naarmate je meer gebeurtenissen in het verhaal kreeg werd het leuker en interessanter om het boek te lezen. Ik vond de band tussen vader en zoon heel indrukwekkend, vooral omdat Aga doof was. Hij zag de dingen toch heel anders dan mensen die niet doof zijn. En dat besefte ik eigenlijk niet zo goed voordat ik dit boek las. Het einde vond ik wel zielig omdat Aga dood ging, maar dat wist je eigenlijk al als je de achterkant van het boek had gelezen. Maar toch leefde ik met hem mee. Ik vond het een realistisch boek en vind het nog steeds jammer dat ik niet weet hoe het met Goudklokje is afgelopen. Daar zal ik wel nooit achterkomen. Verdiepingsopdracht: Ik vond de verdiepingsopdracht tegenvallen. Ik dacht dat het wel makkelijk zou zijn om ze te beantwoorden. Maar de begrippen vond ik moeilijk vooral de manipulatietechnieken en de spanningbogen vond ik moeilijk om onder woorden te brengen. Toen heb ik de begrippen opgezocht.Ik weet niet als ik het wel goed heb gedaan, maar ik heb mijn best ervoor gedaan.Het is wel leuk om je leeservaring beter te bekijken, je leert er meer van dan je zelf denkt. Dat merk je pas als je deze opdrachten hebt gemaakt. Je ziet dan wat het boek met je gedaan heeft je gaat er over nadenken. Volgens mij is dat ook de reden waarom schrijvers een boek schrijven.