Verhaallijn
Sonny Boy gaat over de verboden liefde tussen Rika Hagenaar-van der Lans en Waldemar Nods. Het verhaal over hun liefde begint in 1928.
Rika woont hiervoor met haar streng gereformeerde man Willem Hagenaar en vier kinderen op Goeree-Overflakkee. Ze is erg spontaan en gezellig en ze verveelt zich op het saaie eiland. Ze is vergeleken met de andere vrouwen in het dorp erg rebels; zo gaat ze op zondag niet naar de kerk maar naar het strand, wat erg wordt afgekeurd door de dorpelingen. Hierover heeft Rika vaak ruzie met Willem.
Op een bepaald moment besluit ze het geruzie te ontvluchten en gaat ze in Den Haag wonen, eerst met alleen haar jongste zoon maar later met alle vier de kinderen. Ze verdient haar kost door kamers te verhuren.
Op een gegeven moment komt er een jonge student uit Suriname in een van haar kamers wonen; in het huis waar ze zelf ook woont: Waldemar Nods. Hij is opgegroeid in Paramaribo in een welvarende handelsfamilie, met een liefhebbende moeder, veel broers en zusjes en een vader die altijd weg was. Hij heeft een mooie jeugd, stond bekend als ocean swimmer: de jongens die altijd door de Surinamerivier zwommen. Hij is de trots van zijn moeder, wanneer hij naar Nederland komt om te studeren.

Rika en Waldemar worden verliefd, en na een tijdje is Rika zelfs zwanger van hem. Het knappe zoontje met de bruine krullenbol krijgt de naam Waldemar, naar zijn vader. Ze noemen hem Waldy of Sonny Boy; naar het liedje dat die zomer zo populair is.

De liefde tussen Rika en Waldemar is een schande in vele opzichten: Rika is een middelbare vrouw en Waldemar nog jong, Rika is een blanke Nederlandse en Waldemar een zwarte Surinamer. Bovendien was Rika nog niet eens gescheiden van Jan en niet getrouwd met Waldemar toen ze zwanger werd. Daarbovenop was scheiden ook nog eens een enorme schande.
Met het buitenechtelijke kind van Rika als reden laat Willem de kinderen weer terug naar Goeree-Overflakkee komen; hij is natuurlijk woedend. Rika is hier heel verdrietig om; ze mist haar kinderen elke dag.
In de maanden die daarop volgen hebben Rika en Waldemar het erg zwaar: Waldemar kan moeilijk een baan vinden vanwege zijn huidskleur en de economische crisis, waardoor er weinig geld is, en op een gegeven moment staan de twee zelfs op straat. Ook van Rika's familie krijgen ze weinig steun: die waren al tegen het huwelijk tussen Willem en Rika, en de scheiding vinden ze al helemaal schande.
Uiteindelijk vindt Waldemar toch een baantje en start Rika pension Nods; waar ze toeristen voor weinig geld een gezellig onderkomen biedt. Dit is een groot succes en ze verhuist tot tweemaal toe naar een groter gebouw, zelfs één aan de zeekant, waarbij ze de naam verandert in 'pension Walda'. Ondertussen verhuurt ze ook nog kamers, en allerlei beroemde artiesten die in het Kurhaus optreden komen bij haar slapen. Het zijn gouden maanden. Ondertussen mag Rika haar kinderen steeds minder zien door de verbitterde Willem; die hen zo veel mogelijk bij haar weghoudt. Rika is hier enorm bedroefd om, en geeft de hoop bijna op wanneer ze de kinderen nog maar twee uur per jaar mag zien. Toch houdt Rika vol, en elke maand stuurt ze cadeautjes en brieven, ook al reageren de kinderen nauwelijks.
In 1937 trouwen Rika en Waldemar. Het jaar daarop is een van de warmste en mooiste zomers van die jaren, het jaar daarop breekt de wereldoorlog uit. Rika moet haar pension aan de zeekant opgeven omdat Duitse militairen het pand betrekken, maar blijft wel in Scheveningen wonen, in de Stevinstraat. Ondertussen heeft ze steeds meer contact met haar kinderen, waar ze erg gelukkig mee is.
Rika en Waldemar besluiten Joden in hun huis te laten onderduiken, wat ze met veel liefde maar veel te opvallend doen. Wat je al had aan zien komen gebeurt: in januari 1944 worden Waldemar, Rika en Waldy opgepakt en in het politiebureau opgesloten. Waldy komt later vrij, maar voor Waldemar en Rika is het nog lang niet over. Ze worden allebei naar een kamp in Vught getransporteerd, waarna Waldemar al snel door gaat naar Duitsland en Rika nog een tijd in Vught blijft. Beiden hebben in het begin nog een redelijk goed bestaan; ze werken zich op in rangorde en komen weinig tekort, ze schrijven zelfs liefdevolle brieven naar huis. Ondertussen missen ze elkaar enorm. Een paar maanden later wordt Rika toch naar Duitsland getransporteerd, waar ze in maart 1945 sterft in het concentratiekamp Ravensbruck. Waldemar zit ondertussen in het concentratiekamp Neuengamme, wat wordt opgeheven aan het einde van de oorlog. Toch wordt hij door de Duitsers naar de Duitse kust geleid en op een soort drijvend concentratiekamp geladen: de Cap Acrona. Op de een-na-laatste dag van de oorlog, 3 mei, wordt de Cap Acrona door de geallieerden beschoten vanuit de lucht; er zouden Duitse officiers aan boord zijn. Waldemar besluit in zee te duiken en terug naar de Duitse kust te zwemmen. Wanneer hij die bereikt staan er twee jonge Duitse officiers die geen genade voor hem hebben. Zo sterft hij in het water, waar hij ooit met zoveel plezier doorheen zwom.

Hoofdpersonages
In Sonny Boy komen erg veel verschillende namen voor, maar er zijn toch maar drie personen die je als hoofdpersonages kan aanwijzen: Rika, Waldemar en hun zoontje Waldy.
– Rika
Rika is een spontane, liefdevolle, vrolijke, rebelse levensgenietster. Ze doet wat ze wil en trekt zich van niemand iets aan; kijk maar naar haar huwelijk met Waldemar. Voor die tijd is Rika ook een erg moderne vrouw: ze zet zelf een pension op en doet niet alleen het huishouden maar is zelfs kostwinner. Daarnaast is ze ook erg liefdevol en gastvrij, wat je kan zien aan de manier waarop ze pension Walda runt: met veel succes. Als allerbelangrijkste eigenschap is Rika een doorzetster: ze ziet haar kinderen jarenlang niet en heeft daar erg veel verdriet van, maar toch blijft ze ze brieven schrijven en blijft ze hopen op een weerzien.
– Waldemar
Waldemar is een intelligente, knappe maar introverte man. Het verschil tussen het kleurrijke Suriname en het harde, discriminderende Nederland heeft hem zo misschien wel gevormd. Hij zorgt met veel liefde voor Waldy en gaat ondanks kansen nooit vreemd: hij is erg trouw aan Rika. Voor de rest wordt over Waldemar niet veel geschreven in het boek; het gaat toch vooral over Rika.
– Waldy
Waldy is de liefdesbaby van Rika en Waldemar. De jonge Waldy heeft een zorgeloze jeugd en is daardoor een grappig, lief en gezellig jongetje. Met zijn bruine krullenbol loopt hij altijd vrolijk door het pension heen. Maar door de oorlog en het verlies van zijn ouders wordt Waldemar Jr. een andere jongen: introverter en stiller.

Genre
Sonny Boy is non-fictie: het verhaal van Waldemar en Rika is waargebeurd. Het is wel literaire non-fictie: het waargebeurde verhaal is geromantiseerd, anders zou het geen boeiende roman van meer dan 200 pagina's kunnen zijn.

Open plekken
Omdat Sonny Boy waargebeurd is, wordt het verhaal verteld uit opgebouwde feiten: toen gebeurde dit, daarna gebeurde dat. De lezer weet dus niet meer of minder dan de personages. Wel is er in het begin natuurlijk de vraag wat de titel betekent, maar dat wordt al vrij snel duidelijk. De roman heeft wel een open einde: wat komt er uiteindelijk van Waldy terecht? Wordt hij uiteindelijk nog echt gelukkig of zal het grote verdriet om zijn ouders zijn leven voor altijd overheersen?

Tijd
Sonny Boy vindt plaats over een periode van 17 jaar: het begint bij de liefde dus Rika en Waldemar in 1928 en eindigt in hun dood in 1945. Op het eind wordt er ook nog kort verteld hoe het Waldy afgaat in zijn verdere leven, maar dit reken ik niet tot het echte verhaal. In het boek is er veel versnelling: toen gebeurde dit, toen gebeurde dat, afgewisseld met vertraging: lange sfeeromschrijvingen van Waldemars jeugd in Paramaribo, de tijden van pension Walda en de verschrikkelijke tijden in de concentratiekampen. Er komen geen scenes voor; er zijn namelijk ook geen dialogen. De schrijver laat de personages nooit zelf praten, alleen in de brieven zie je wat ze tegen elkaar zeggen.
Er komen geen vooruitwijzingen, terugwijzingen of flashbacks voor: het verhaal wordt helemaal in chronologische volgorde verteld. Alleen in het laatste hoofdstuk wordt nog verteld hoe het met Waldemar afliep: een flashback.
Er komen geen echte herhalingen of motieven voor, wel komen steeds weer de brieven terug die Rika aan haar kinderen schrijft en Waldemar en Rika aan elkaar tijdens hun verblijf in de concentratiekampen.

Het verhaal bestaat in het begin uit twee verhaallijnen: Rika's jeugd en Waldemars jeugd. Wanneer ze elkaar ontmoeten wordt dit een verhaallijn, en wanneer ze van elkaar gescheiden worden zijn het weer twee verhaallijnen: die van beiden in het verschillende concentratiekamp.
 

Vertelinstantie
De verteller van Sonny Boy is duidelijk geen onderdeel van het verhaal; de dingen die de personages doen worden van een afstand verteld: 'Waldemar was een zwemmer'. Het is dus een personale vertelinstantie.

Taalgebruik
Het taalgebruik in Sonny Boy zou ik omschrijven als normaal. Het is niet modern of ouderwets, niet saai of populair. Wel wordt er erg veel sfeer omschreven, met behulp van veel bijvoeglijk naamwoorden.

Mening
Ik vind Sonny Boy een erg mooi en ontroerend boek. Het gaat over twee mensen die door erg moeilijke periodes gingen maar toch de moed erin hielden. Ik kan me erg inleven in Rika, die zich verzet tegen de veroordelende samenleving, er altijd het beste van maakt en ook nog eens erg getalenteerd en succesvol is. Haar liefde met Waldemar vind ik een erg mooi uitgangspunt van het boek; iedereen was ertegen, maar toch hielden ze vol. De sfeeromschrijvingen van Paramaribo en haar zonnige rivier en alle gezelligheid in pension Walda vind ik heerlijk om te lezen. Het idee dat het verhaal waargebeurd is, maakt het boek voor mij nog leuker. Ook worden er veel stukjes geschiedenis verteld waar ik nog nooit van had gehoord; het was leerzaam. Ik vind het altijd wel erg jammer als de personages waar je tijdens het lezen van het boek van bent gaan houden het op het eind toch niet redden. Maar dat maakt dit boek juist ook wel weer goed; het laat gewoon de waarheid zien: niet alles heeft een happy end. Ik had het leuker gevonden als het boek een happy end had gehad, maar het is nou eenmaal waar gebeurd, en dus moet wel de waarheid worden verteld op het eind. Ik vind Sonny Boy kortom gewoon een heel erg goed boek, vanwege het doorzettingsvermogen van de hoofdpersonen, de gezelligheid maar ook de waarheid.

Schrijfster
Annejet van der Zijl is geboren in april 1962, en is nu dus 54 jaar oud. Ze werkte tien jaar in de journalistiek. Dit kan je ook terugzien in haar boek: er worden veel feiten omschreven. In 2002 kwam haar biografie Anna van Annie M.G. Schmidt uit, waarmee ze erg bekend werd. In 2004 kwam Sonny Boy uit, wat een groot succes werd en zelfs verfilmd werd. In 2012 won ze de Gouden Ganzenveer: één van de belangrijkste Nederlandse literatuurprijzen.