Opdracht 1. Samenvatting Samenvatting In de proloog wordt Waldemar geïntroduceerd. Het is een Surinaamse jongen die in Suriname woont. Het is op dat moment 1923 en Waldemar houdt er ontzettend van om in de Surinamerivier te zwemen. In 1928 kijkt Rika Hagenaar-van der Lans terug op haar leven. Op dat moment is ze net weggegaan bij haar echtgenoot, Willem Hagenaar. Ze komt uit de streng katholieke familie Van der Lans en ze is een knappe meid. Op 16 jarige leeftijd werd ze verliefd op Willem, die protestants was opgevoed. Dit leidde toch hevig verzet bij de familie, maar uiteindelijk gaven ze toe aan de liefde van Rika voor Willem. Ze gaven zelfs toestemming voor een huwelijk, dat dan ook plaatsvond. Ze hebben een erg goed leven in Den Bosch en krijgen 4 kinderen. Willem, Lamertina, Jan en Henk Maar dan moet Willem voor zijn werk verhuizen naar Goedereede, een klein plaatsje op een eiland in Zuid-Holland. De overgang is groot van het vrije Den Bosch naar het conservatie boerdendorp. Rika probeert zich aan te passen aan de situatie, maar dit lukt niet. Dit leidt tot ruzies met Willem waarbij hij haar zelfs zal slaan en uiteindelijk besluit ze te vluchten naar haar familie in Den Haag. Ze gaat bij haar zus Jo wonen en ook haar kinderen trekken in. Rika is inmiddels al bijna 40. Ze besluit om voor de kost een pension op te zetten. Al vrij gauw komt er een eerste klant. Het is de 20 jarige Waldemar, afkomstig uit Suriname. Ze kan al snel erg goed opschieten met Waldemar en ook de kinderen kunnen goed overweg met deze exotische man. Maar als blijkt dat Waldemar en Rika een relatie hebben, voelen 2 van de kinderen (Willem en Jan) zich verraden en vluchten naar hun vader in Goedereede. Hij is razend als hij hoort dat zijn ex-vrouw een relatie heeft met een neger. Hij probeert alle kinderen op te eisen, wat hem met juridische dreiging en advocaten ook lukt. Ze mogen dan ook geen contact meer met hun moeder hebben. Een zwaar verlies voor Rika. Ze stuurt haar kinderen elke week brieven en cadeautjes. In 1929 bevalt Rika van een zoon, Waldy genaamd. Ze geven hem de bijnaam ‘Sonny Boy’. Rika en Waldemar zijn blij, maar andere mensen niet. Haar familie en vrienden willen niets meer met haar te maken hebben; terwijl ze officieel nog getrouwd was met Willem, heeft ze een kind van een neger gekregen! Een ware schande! Toch zijn Rika en Waldemar gelukkig, hoewel ze het ook financieel niet gemakkelijk hebben. Rika is de rijkdom met Willem nog gewend, terwijl ze nu keihard moet werken voor het geld. Ze betaalt ook Waldemars studie, die uiteindelijk ook afstudeert en een baan vindt. Dan verhuizen ze naar Scheveningen, waar Rika opnieuw een pension start, genaamd pension Walda. Ditmaal is het een groots succes. Vanwege haar hartelijkheid en goede kookkunsten staan er slechts lovende woorden in het gastenboek. Er komen steeds meer gasten en het gaat ze voor de wind, totdat de oorlog uitbreekt in 1940. Aanvankelijk zijn de gevolgen niet zo groot, behalve dan dat er regelmatig Duitse soldaten in het pension overnachten. Deze zijn ook zeker niet onvriendelijk en Rika maakt zich daarom niet zoveel zorgen om de oorlog. Maar dan komt het bericht dat van Scheveningen een grote verdedigingsvestiging gemaakt wordt. Rika krijgt een nieuw huis, waarin ze o.a. (Joodse) onderduikers gaat opvangen, op aandringen van verzetsman Kees Chardon. Aanvankelijk vooral vanwege het geld wat het oplevert, maar later puur uit liefde en zorg voor de bedreigde mensen. Rika is echter niet heel erg voorzichtig. Op een dag worden ze verraden en ze belanden in de gevangenis. In de gevangenis zijn ze 7 jaar getrouwd. Rika wordt ondervraagd door de uiterst beruchte NSB’er Kapitein, die later zelf de doodstraf zou krijgen. Ze wordt veroordeeld tot levenslange gevangenisstraf wegens ‘Judenhilfe’. Ze wordt overgeplaatst naar het als tamelijk gunstig bekendstaande kamp Vught. De omstandigheden zijn hier niet onmenselijk en ook Waldemar en Kees Chardon bevinden zich in dit kamp, zij het op de mannenafdeling. Toch krijgt ze hier Waldemar nog voor een laatste keer te zien. Dan worden ze getransporteerd naar verschillende Duitse kampen. Rika komt terug in het Duitse kamp Ravensbruck. Ze dacht dat het er ook nog wel te doen zou zijn, maar niets is minder waar. Het is er zwaar overbevolkt, er heersen ziektes en het is er een complete chaos. Contact met het thuisfront d.m.v. brieven zit er ook niet meer in. Als er dysenterie uitbreekt, is Rika een van de zieken. Ze wordt apart gezet en overlijdt. Waldemar zal het langer uithouden, zo blijkt later. Het gaat niet goed met Sonny Boy. Nederland is op dat moment al bevrijd. Eerst had Sonny Boy bij zijn grootouders gewoond, maar die konden de zorg niet meer aan. Vervolgens was hij naar zijn favoriete tante Jo gegaan. Hij had via het Rode Kruis gehoord wat er met zijn moeder is gebeurd en over zijn vader wist hij aanvankelijk nog niets. Hij had grote psychische problemen en psychologen raadden hem aan om zijn leven op te schrijven. Dit lukt hem echter niet. Hij gaat studeren en trouwt, maar het huwelijk mislukt. Dan wordt er in de epiloog verteld over Waldemar. Het is op dat moment 3 mei 1945, bijna het einde van de oorlog. Waldemar is aan de gruwelijkheden van het gevangenkamp ontsnapt en bevindt zich op een cruiseschip, waar alle gevangen opgezet waren. Uitgerekend door een Amerikaanse bommenwerper wordt het schip gebombardeerd. Waldemar heeft de keuze tussen aan boord blijven en zwemmen. Hij kiest, als fervente zwemmer, voor het laatste. Hij haalt zelfs de oever maar daar aangekomen wordt hij door panikerende Duitse soldagen doodgeschoten. ”Bloed mengde zich met ijskoud water, maar Waldemar voelde al geen pijn meer. Hij wiegde op de golven, en de zee spoelde alle vuil en ellende van hem af. Het water was zijn vriend, zoals het dat altijd was geweest” Opdracht 2 Eerste reactie Schema

Ik vind dit boek: Spannend: 2
Meeslepend: 3
Ontroerend:2
Grappig:1
Realistisch:3
Fantasierijk: 1
Interessant:2
Origineel:2
Goed te begrijpen: 3
Dit werk heeft mij aan het denken gezet: ja
Ik heb iets aan dit werk gehad: ja
Dit werk spreekt me wel aan omdat, ik het een interessant onderwerp vind. En omdat het verhaal lijkt op een documentaire/biografie maar wel zo is geschreven dat het echt een verhaal is. Het verhaal spreekt met ook meer aan doordat het waargebeurd is . Opdracht 3 De wijze van vertellen. De wijze van vertellen is in dit boek: de alwetende of auctoriale verteller. Het is een soort biografie/documentatie. Dit komt door dat het waargebeurd is, en de schrijfster gegevens heeft gebruikt en opgezocht over dit verhaal. Ze kent de gedachten van de beide hoofdpersonen en het verloop van het verhaal. Het effect hiervan is dat wel leest als een verhaal, maar ook een soort informatieve werking heeft. Het lijkt alsof je het verhaal van een afstandje volgt. Ik vind het wel een leuk effect ook omdat ik nog nooit eerder een boek heb gelezen die op deze manier geschreven is. Maar het heeft aan de andere kant ook soms een negatief effect omdat het soms minder gaat over de gevoelens van de hoofdpersonen. Dit hoort natuurlijk ook weer bij literatuur. Opdracht 4 beschrijving van de twee belangrijkste personages. De twee belangrijkste personages in het boek zijn: Rika van der Lans en Waldermar Nods. Rika van der Lans ( meisjesnaam) Uiterlijk + leeftijd

Uiterlijk: Rika heeft een fijn gevormd gezicht, met donkere bijna zwarte ogen. Ze heeft een lachende mond en stralende ogen. Haar ogen keken altijd een beetje ondeugend. Ze heeft donkerblond haar in haar jeugd wat later veranderd in bruin. Ze is een beetje stevig met mollige armen. Voorbeeld uit het boek: Willem was negentien toen hij voor het eerst een blik wierp op de oudste dochter Van der Lans . Met haar fijnbesneden gezicht en mollige armen zag ze eruit alsof ze zo van een prentbriefkaart was gestapt. Leeftijd: Geboren in het jaar 1891. Aan het begin van het boek is ze rond de tweeëndertig. Veertig jaar als ze een kind heeft samen met Waldemar. In het concentratiekamp loopt ze tegen de vijftig jaar. Omstandigheden: gezin/familie, jeugd, werk, Gezin/familie: Rika groeit op in een streng gelovig gezin ( katholiek). Op zestienjarige leeftijd wordt ze verliefd op Willem Hagenaar. Dit leidde tot spanningen omdat Willem protestants was opgevoed. Willem heeft een goede baan in Den Bosch. Ze Krijgt vier kinderen: Willem, Lambertina, Jan en Henk. Als ze later scheid van Willem en een relatie krijgt met Waldemar Nods krijgt ze een zoon: Waldy. Jeugd: Opgegroeid in een middenstands milieu in Den Haag. Oudste dochter van een aardappelhandelaar. Haar moeder regeerde haar kinderen met ijzeren hand. Werk
Nadat ze met Willem was getrouwd was ze huisvrouw zorgde voor het eten en de kinderen. Na haar scheiding met Willem richtte ze een pensioen op. Pensioen Walda in schevingen een pensioen dat zeer goed liep omdat er in het boek vaak geciteerde stukje uit het gastenboek voorkwamen. Daar vertelden de gasten in dat ze nog nooit zo goed verzorgd en ontvangen waren als in pensioen Walda. Het was een thuis voor de gasten. Gedrag en karaktereigenschappen. Vrolijk en optimistisch. Ze had als kind al iets rusteloos in zich en haar woordje klaar. Ze is ook erg zorgzaam voor haar kinderen, ook al wonen ze niet meer bij haar maar bij hun vader toch stuurt ze lieve brieven en cadeaus. Ook voor haar gasten was ze een soort moeder. En behulpzaam voor andere mensen, ze bood onderdak aan Joden in de tijd van de tweede wereldoorlog. Haar optimisme is vooral gebleken in de het concentratie kamp waar ze tot het eind aan toe optimistisch bleef over de afloop. Ontwikkeling. Rika is aan het begin van het boek niet veel anders dan aan het eind. Ze blijft haar hele leven optimistisch. Ik denk dat ze alleen wat meer durf kreeg toen ze een relatie kreeg met Waldemar. Ze was meer vrij dan toen ze nog met Willem getrouwd was en bij haar ouders woonde. Waldemar Nods. Uiterlijk + leeftijd
Uiterlijk: Waldemar is een Surinamer met donkere huidskleur. Hij heeft indische gelaatstrekken. Grote zwart wenkbrauwen en ogen. Ook heeft hij zwart kroeshaar. Leeftijd: Aan het begin van het boek is hij vijftien jaar oud. In Nederland als hij samenwoont met rika en zij samen een zoon krijgen, is hij rond de twintig jaar oud. Aan het eind van het boek rond de dertig. Omstandigheden: gezin/familie, jeugd, werk, Gezin/familie: Vader: Koos Nods
Een goudzoeker, avonturier. Hij groeide op, op de plantage en ging naar school. En werd daarna de meest vermogende burger van Suriname. Dit door zijn succes met goud zoeken en goede investeringen. Wilde zijn status verhogen en wilde daarom trouwen met een vrouw die een zo licht mogelijke huid had. Want hij bleef voor anderen een neger. Moeder: Eugenie Elder
Was een keurige zondagsschool lerares. Haar vader was een blanke eigenaar van een succesvolle koffie/cacao plantage. Ze was opgevoed met het bewustzijn van haar status door haar lichtere huid. Broers/zussen: Hilda Esline
Desire Eugene
Waldermar zelf
Lilly Mathilde
Jeugd: Door het vel geld van hun vader werden ze verwend. Alleen het best was goed genoeg. Citaat uit het boek: Ze werden gedoopt in de zware zilveren doopvont die een Hollandse plantage familie ooit aan de lutherse kerk had geschonken. En ze kregen een echte , door hun vader uit Brits- Guyana geïmporteerd nanny. Werk
Waldemar werkt op een notaris kantoor. Het is niet een echte goede baan. Maar voor die tijd was het al een wonder dat je een baan had. Gedrag en karaktereigenschappen. Rustig en geïnteresseerd. Hij is opgegroeid in het relaxte klimaat van Suriname. Maar hij pas zich makkelijk aan en is altijd beleefd. Ook is hij slim maar door het weinige aanbod is er niet een hele goede baan te vinden. Ontwikkeling. Waldemar is net als Rika niet heel veel veranderd. Behalve dan dat hij meer volwassenen is geworden in zijn doen en laten. Maar hij blijft beleefd en geeft de moed niet op.