Rico's vleugels door Rascha Peper

Rico’s vleugels
Auteur: Rascha Peper

1 Beschrijvingsopdracht
Motivatie
Dit boek heb ik gekozen omdat mijn letterkunde docent zei dat het een erg mooi boek was. En een jongen uit mijn klas had een ander boek van Rascha Peper gelezen en vond dat een erg leuk boek. Toen ik naar de bibliotheek ging om een boek uit te zoeken en dit boek zag staan, moest ik aan het bovenstaande denken. Het boek heeft geen flaptekst maar de samenvattende zin op het kaart van de bibliotheek (aan de binnenkant van de kaft) sprak me wel aan. Dat gaf voor mij de doorslag om dit boek te gaan lezen.

Persoonlijke reactie
Het boek Rico’s vleugels vind ik niet het leukste boek wat ik heb gelezen, maar ook niet het slechte. Dat ik het boek niet zo leuk vind komt doordat het erg voorspelbaar is, behalve het einde. Aan het einde gebeuren er verrassende dingen. Maar het einde is nou ook weer niet zo leuk omdat het een redelijk open einde heeft en daar hou niet zo van. Het einde is open omdat een jongen wegloopt nadat hij een huis in de brand heeft gestoken en na iemand te hebben neergestoken. De man die de jongen, Rico, heeft neergestoken loopt hem, op het stand achterna. Deze man wordt later dood gevonden. Maar hoe het met Rico en de collectie schelpen afloopt weet je niet. En dat was juist waar het hele boek overging.


Samenvatting
Schelpen zijn het belangrijkste in het leven van het echtpaar Eduard en Cecile Rochèl. Ze kunnen niet zonder hun uitvoerige collectie. Vooral voor Cecile zijn ze niet weg te denken
uit haar leven, ze stelt dan ook alles in het werk om de schelpen veilig. Als het op de Filippijnen, waar het echtpaar leeft, wat onrustiger wordt, staat Cecile er dan ook op om de schelpenoverdracht, die eigenlijk na de dood van een van hun beiden gepland staat, per direct te doen.
De schelpen worden overgedragen aan het Nederlandse Seba-insituut. Dat museum, met name mr. Bol, wil de schelpen dolgraag hebben, want de verzameling staat bekend als de grootste en meest uitgebreide collectie De Rochèls zijn met hun schelpen naar Nederland gekomen om ze daar nog één keer allemaal na te kijken en alle feiten per schelp op een rij te zetten. Dat doen ze omzeker te weten dat hun schelpencollectie goed en rijk aan details de geschiedenisboeken in gaat.
Ernst Bol, malacoloog (weekdierkundige), is belast met de overdracht. Hij moet daarvoor op zoek naar een rustig, aan zee gelegen huis voor de Rochèls. Ook moet hij er voor zorgen dat het Seba-instituut een nieuw groter gebouw toegewezen krijgt omdat ze anders niet eens de hele collectie kwijt kunnen.

Maar dan wordt de zus van Cecile, Titia, plotseling ziek. Zij woont in Frankrijk en heeft waarschijnlijk niet lang meer te leven. Cecile zit met een probleem: ze kan haar schelpen toch niet alleen met haar man achterlaten? Ernst Bol belooft haar een hulpje te vinden, die Rochèl dan tijdens de afwezigheid van Cecile kan helpen met de schelpen.

Het hulpje, dat Bol vindt is de veertienjarige Rico Gabrieli, een spijbelend crimineeltje. Op woensdagnacht komt Bol hem tegen als hij met een kapotte auto langs staat. Rico, die doet voorkomen dat hij bijna zestien is, helpt hem uit de brand, door van zijn auto tijdelijk te repareren. Bol is zo blij en opgelucht dat hij het als voorbestemd ziet en Rico het baantje aanbiedt.
Rico vindt het aanbod van Bol erg aantrekkelijk omdat hij altijd geld nodig heeft. Voor honderd gulden per dag mag Rico Rochèl helpen met het doornemen van de schelpen. Rico mag de schelpen inpakken en in dozen doen.

Rochèl heeft echter een verleden waar Cecile niet graag over praat. Als Bol haar dan ook over de telefoon meedeelt dat Rochèl in gezelschap is van een jongen, schrikt Cecile er van, maar wil niet zeggen wat daar mis mee is. Bol begrijpt het niet en legt het naast zich neer. Maar hij komt er uiteindelijk toch achter dat Rochèl een pedofiel is. Hij heeft ooit iets met een jongen gehad. Opeens is alles hem duidelijk. Bol weet niet meer wat hij moet doen; hij hoopt maar dat Rico snel genoeg krijgt van zijn baantje.

Rico vindt het nog best wel leuk bij Rochèl, terwijl hij er eerst niet zo’n zin in had. Rochèl kan heel boeiend vertellen over de schelpen en weet veel verhalen over hun leven op de Filippijnen. Rico leert veel over de schelpen en vertelt die verhalen ook aan zijn vrienden Krokewit, Zafer en Dijk. Die vinden hem maar gek dat hij elke dag met dat mooie weer bij die oude man schelpjes gaat zitten inpakken. Zijn vrienden willen weten of er nog wat te jatten valt in dat huis. Maar Rico vertelt hen dat dat niet zo is. Hij wil die oude man beschermen en er ís gewoonweg niets te jatten in dat huis.


Rochèl vindt het gezelschap van Rico heel wat gezelliger dan dat van Cecile. Rico wil van alles weten en is niet zo’n muggenzifter als Cecile. Hij krijgt van Rico tenminste aandacht. Naarmate de twee vaker bij elkaar zijn, begint Rochèl toch meer te voelen voor Rico dan gewone vriendschap. Rochèl wordt verliefd op de jongen. Hij probeert op alle mogelijke manieren de aandacht van Rico te trekken, zonder dat het opvalt. Rochèl geeft hem bijvoorbeeld een schelp cadeau. En wel de Conus Marmorus Linné, de zogenaamde Rembrandtsschelp. Schelpen zijn het symbool van de liefde. Niet voor niets draagt de liefdesgodin Venus altijd deze schelp bij zich. Rico merkt wel dat Rochèl af en toe wat naar hem zit te kijken, maar hij schenkt er geen aandacht aan.

Rochèl heeft nog een probleem: elke dag sterft er een goudvis in zijn vijver en hij weet niet hoe dat komt. Karperachtigen nog wel, die moeten toch ergens tegen kunnen? Want karpers staan voor moed, kracht en volharding. Rico vertelt dan aan Rochèl dat het de gewoonte van de maffia is om met een dode vis een naderend einde aan te kondigen.

Rico begint langzamerhand te merken dat Rochèl meer voor hem voelt dan dat hij in eerste instantie dacht. Rochèl haalt allerlei lekkere dingen in huis, betaalt hem te veel uit en laat hem overwerken voor nóg meer geld. Rico weet niet wat hij nu moet doen. In het verhaal blijft het onduidelijk wat Rico nou precies voelt voor Rochèl. Hij kan er nu natuurlijk gebruik van maken door de man te chanteren voor meer geld. Maar hij twijfelt daaraan. Verliefd op Rochèl is Rico niet. Hij vindt hem wel aardig, maar dan normaal aardig.

Rico heeft het thuis niet naar zijn zin. Zijn moeder verdient haar geld op haar rug, ook al weet haar man, de vader van Rico dat niet. De vader van Rico bemoeit zich nergens mee en zit alleen maar te zeuren, drinkt te veel of slaapt. Soms heeft hij een woede aanval en slaat hij alles kort en klein.
Het is dat ook Rico’s droom om weg te gaan uit huis en ergens anders te gaan wonen en werken. In Amsterdam bijvoorbeeld. Maar Rico vraag of hij mee mag met de Rochèls de Filippijnen. Hij belooft alles te zullen doen. Rochèl wil niets liever, maar denkt dat Cecile het niets vindt, zij zit nog steeds met de vroegere relatie van Rochèl. Cecile is nog steeds erg van streek door de verhouding die Rochèl vroeger met een Tunesische jongen heeft gehad.

De avances van Rochèl worden wel erg duidelijk en Rico laat merken dat hij het niet erg vindt. Daardoor gaat Rochèl steeds verder. Uiteindelijk probeert hij Rico het bed in te krijgen, maar het komt er maar niet van. Ze worden steeds gestoord. Rico geeft toe aan de toenaderingspogingen van Rochèl, maar wacht met spanning af wat er allemaal gaat gebeuren.

Opeens komt Cecile onverwacht thuis. Titia was in een coma geraakt en had haar aandacht dus nu niet nodig. Ze voelt dat er iets niet klopt. Rochèl is met zijn gedachten ver weg en hij is geschrokken van Ceciles plotselinge terugkomst. Cecile brengt Rochèl naar bed en ondertussen stuurt ze Rico terug naar huis met de mededeling dat hij niet meer terug hoeft te komen. Rico pikt dat niet, want hij zou nog de hele week blijven werken. Het excuus dat Rochèl niet zo lekker is, gelooft hij niet. Hij laat zich niet zomaar naar huis sturen.
Rico gaat weg en Cecile gaat terug naar Rochèl. Hij wil weten waar Rico is. Als Cecile vertelt dat hij weg is, wordt Rochèl boos. Hij gaat er vandoor om Rico te zoeken.

Rico gaat intussen naar zijn vrienden en neemt wat XTC-pillen. Daar krijgt hij allerlei waanbeelden van. Hij beraadt daarna een plan om weer naar de Rochèls toe te gaan. Hij is woedend op Cecile. In een vlaag van verstandsverbijstering steekt hij het huis in brand. Rochèl heeft het gevoel dat dit het werk van Rico is en vlucht naar buiten om hem te zien. Maar Rico is woedend en steekt hem in zijn buik. Rico vlucht en Rochèl rent hem achterna het strand op. Maar hij struikelt en valt neer. Zijn laatste droombeeld is dat Rico in zijn armen komt liggen en hem een zakje met daarin een zeepaardje geeft. Hij sterft dan ook met een glimlach op zijn gezicht.

Bol komt helemaal overstuur bij het brandende huis aan. Hij ziet zijn hele collectie in vlammen opgaan! Cecile loopt als een hysterische heks rond het huis te gillen. Ze wil dat Bol direct Rochèl gaat zoeken, want Rico heeft een mes. In eerste instantie is Rochèl niet te vinden. Maar uiteindelijk ziet Bol hem liggen in de kuil. Dood. Met een glimlach op zijn gezicht.


2. Verdieping
A. Verdiepingsopdracht 1
Vertelsituatie
De vertelsituatie is de alwetende vorm. Niet een “echt” persoon die het verhaal vertelt maar het is geen personale vorm. Want je zit niet elke keer in het hoofd van een persoon, maar je kijkt er van buitenaf tegen aan.
Het voordeel voor de lezer is dat die weet wat de alle personages doen en denken, zonder een subjectief beeld te krijgen. Doordat er elke keer als het ware “ingezoomd” wordt op een ander personage, blijft het afwisselend.

Thematiek
- Een thema van het boek is Pedofilie. Dat is makkelijk te verklaren want Rochèl is een pedofiel. Niet zo’n vieze oude man, maar een man die echt verliefd op Rico wordt.
- Een ander thema van het boek is verzamelen. Deze is ook makkelijk uit te leggen want de Rochèls verzamelen tenslotte al een groot deel van hun leven schelpen. De schelpen zijn voor Cecile echt een obsessie.
- De dood is ook een thema in het boek. De vissen die de hele tijd dood gaan voorspellen een slecht toekomst. De vissen voorspellen als het ware de dood van Rochèl en de slechte afloop voor de schelpen, waarvan een groot deel kapot gaat inde vlammen.

Ruimte
De zee en het strand spelen een belangrijke rol in dit verhaal.
- De schelpen zijn kinderen van de zee en spoelen aan op het strand.
- Rico is een kind van de zee, hij woont in een dorp aan de zee, zijn vader kwam van over de oceaan en werkt in de visafslag.
- De Rochèls nemen, met hun schelpen, tijdelijk intrek in een afgelegen villa in de duinen, niet ver van zee. Het is in deze villa dat zich het grootste gedeelte van het verhaal afspeelt.

B. Verdiepingsopdracht 2
Autobiografische elementen
schuilnaam-> Rico wenst ombekend te blijven


3. Evaluatie
Beoordeling Opdrachten
De eerste verdiepingsopdracht vond ik niet moeilijk, want bepaling van de thema’s en de ruimte hebben we vorig jaar zeer uitgebreid behandeld. De vertelsituatie vond ik ook niet moeilijk want daarmee hebben we veel geoefend in de klas.
De tweede verdiepingsopdracht vond ik ook niet moeilijk, maar het was wel veel werk. Je moest veel zoekwerk op internet verrichten en naar de schoolbibliotheek om het kritisch Lexicon te raadplegen.

Beoordeling Boek
Het verhaal van het boek vond ik wel interessant omdat ik het wel eens grappig vond om te lezen dat een man ook echt verliefd wordt op een jonge jongen. En dat pedofielen niet alleen maar vieze mannetjes zijn.
Het taalgebruik vind ik alleen niet zo prettig. De schrijfster probeert hip te zijn door de woorden die Rico zegt, op te schrijven zo als hij ze uitspreekt. Dat hoeft van mij niet zo. Ik heb liever normale woorden en een minder “hip” boek.
De schrijfstijl vind ik wel weer fijn. Geen lange zinnen en de gevoelens worden wel beschreven maar niet te lang. Wat ik wel jammer vind is dat de beeldspraak die ze vaak gebruikt (de fantasieën van Rochèl en Rico) niet op mij overkomen. Ik vind het meer bladvulling. Ik kan mij niet veel voorstellen bij mensen die zo denken en dromen over schelpen.
De opbouw van het boek vind ik saai. Alles gebeurt in logische- chronologische volgorde, zonder flashbacks of andere verhaallijnen. En ik hou juist van veel afwisseling, als het maar logisch blijft.
De gebeurtenissen van het boek zijn redelijk voorspelbaar. Je hebt al vrij snel door dat Rochèl op jonge jongens valt en dan snap je ook wel dat hij verliefd wordt op Rico. Alleen het einde is nog redelijk verrassend want dat Rico het huis in brand zou steken kon je nog van tevoren bedenken, maar dat hij Rochèl doodsteekt, had ik echt niet verwacht. Ik vind het alleen heel jammer dat het boek zo plotseling ophield.