Razend… Personen van het boek De hoofdpersoon: Sven Feije
Andere belangrijke personen in het boek: Lennart Feije
Roosmarijn
De vader van Lennart (en Sven) Bijfiguren: De moeder van Sven
Bob, de wiskunde leraar van klas 2b
Halima, de beste vriendin van Roosmarijn
Bart , de beste vriend van Sven
Arnout, een van de vrienden van Sven
Hakim, een andere vriend van Sven
De oma van Sven
Astrid van Lanen
Meneer Hazelman, de conrector op de school van Sven
Sven: Sven is een jongen die heel erg mishandeld word door zijn vader, daarom voelt hij zich vaak ongelukkig. Als zijn vrienden geen vrienden meer met hem willen zijn, omdat hij vaak niet komt opdagen, wordt hij nog onzekerder. Lennart: Lennart wordt voorgetrokken door zijn vader, omdat hij alles doet wat hij zegt. Hij gaat wel door met zwemmen, en als zijn vader hem zomaar een trui cadeau geeft waar Sven heel lang voor heeft moeten werken, doet hij er niks aan. Roosmarijn: Roosmarijn is het belangrijkste persoon in het boek na Sven. Ze heeft te maken met een groot probleem: ze wordt seksueel geïntimideerd door haar leraar. En dan niet eens een leraar waar iedereen een hekel aan heeft, maar de favoriete leraar van de klas

De vader van Sven: Je weet niet precies waarom hij Sven slaat en Lennart niet. Mij lijkt het een persoon die vindt dat iedereen naar hem moet luisteren, in ieder geval zijn familie moet dat. Hij laat het niet toe dat zijn vrouw Sven troost of de wonden schoon maakt. Hij denkt waarschijnlijk alleen maar na over zijn gedachten, over wat hij ergens van vindt, en vindt ook dat iedereen zo moet denken. De moeder van Sven: De moeder van Sven wordt onderdrukt door haar man. Je kunt in sommige stukken van het verhaal merken (bijvoorbeeld gesprekken tussen Sven en zijn moeder) dat ze het niet eens is met de manier hoe haar man Sven behandelt. Toch komt ze niet voor Sven op als hij weer mishandeld wordt. Bob: Bob geeft wiskunde. Hij is de favoriete leraar van klas 2b, en bijna alle leerlingen van de school vinden hem aardig. Als Roosmarijn vertelt dat hij haar seksueel intimideert gelooft niemand haar. Sven krijgt in de klas ruzie met hem over wat er rond Roosmarijn gebeurt, als Roosmarijn later bij de conrector ontkent dat ze aangerand is door Bob, wordt Sven geschorst. Halima: Halima is de beste vriendin van Roosmarijn. Ze steunt Roosmarijn, is erg behulpzaam als het nodig is en komt op voor haar vriendin als niemand anders dat doet. Bart: Bart is de beste vriend van Sven. De vriendschap loopt stuk, omdat Sven hun afspraken altijd afzegt. Bart zit hier ook erg mee, maar begrijpt niet waarom en dat kan ook niet omdat Sven niet vertelt aan zijn vrienden hoe het bij hem thuis is. Arnout en Hakim
Ik doe deze 2 personen samen, omdat ze in het boek alleen maar samen voorkomen. Ze spreken af om te gaan chatten en via de chatbox een vriendin te vinden. Ze doen zich voor als 2 meisjes(Dieke en Lotte) en hopen zo beet te krijgen. Als Sven en Bart dit horen spreken ze af om met Hakim en Arnout te gaan chatten, en zich dan voor te doen als 2 meisjes (Arnout en Hakim weten dit niet). Als ze een paar keer met elkaar gechat hebben spreken ze een keer ergens af. Als Arnout en Hakim zien dat Sven en Bart hun in de maling hebben genomen worden ze eerst boos, maar daarna kunnen ze er wel om lachen. De oma van Sven: De oma van Sven komt maar enkele momenten in het boek voor. In die momenten praat ze met haar zoon (Sven’s vader) aan de telefoon. Ze stelt haar zoon voor om naar mevrouw Simons een psycholoog te gaan, maar dat wil hij niet. Sven’s vader zegt dat je de ellende alleen maar uit Sven kan slaan. De oma heeft dus door wat er bij haar thuis gebeurt, maar de vader van Sven luistert niet. De schrijfster: Naam: Carry Slee
Geboortedatum: 01-07-1949
Woonplaats: Bergen
Debuut: Morgen mag ik in het diepe (1983) Opleiding: H.B.S.B. Academie voor Expressie door woord en gebaar
Genres: Kinder- en jeugdboeken
Beroep: kinderboekenschrijfster
Gewicht: 62 kilo
Lengte: 1.69
Kleur ogen: blauw
Haarkleur: blond
Werktijden: overdag van 9.00 tot 17.00 uur
Huisgenoten: Elles, Nadja, Masja, Doenja en kleine Fay
Wens: Dat ik nog heel lang mooie boeken mag schrijven
Hekel aan: zeurpieten
Toekomstplannen: lekker veel schrijven
Hobbies: wandelen, lekker eten, sauna
Lievelingseten: Couscous
Lievelingskleur: blauw
Favoriete onderwerp: onrecht

Favoriete dier: hond
Favoriete muziek: zigeunermuziek
Favoriete kinderboek (als kind): Kruimeltje
Favoriete kinderboek (nu): Ik wil die Imme Dros Samenvatting: Sven is niet gelukkig thuis. Hij wordt thuis mishandeld door zijn vader. Hij weet zijn blauwe plekken zorgvuldig te verbergen. Lennart wordt voorgetrokken, omdat hij alles doet wat zijn vader zegt. Het begint met een dure trui die Sven heeft gekocht van zijn eigen bespaarde geld. En als Sven deze trui terug vind met een grote vlek, dan wordt hij woedend op Lennart. Maar dit heeft geen nut, zijn ‘vader’ komt toch altijd voor Lennart op. Net als nu, Lennart krijgt geld van zijn vader en koopt net zo’n trui. ls Sven tegen zijn vader zegt dat hij stopt met zwemmen om meer aan zijn hobby filmen te doen, loopt het helemaal uit de hand. Hij is dolblij als uit de loting blijkt dat Roosemarijn in zijn film mee gaat spelen. Sven wil namelijk een film gaan maken met Roosmarijn in de hoofdrol (het meisje waar hij verliefd op is) maar de vader van Sven steekt hier een stokje voor, hij wil op dat moment alles filmen, met Svens videocamera. Want Lennart moet zwemmen en dat gaat voor Sven. Sven denkt dat Lennart alles doet om hem te treiteren maar dat is eigenlijk niet zo. Ondertussen hebben Bart en Sven een meesterplan gemaakt. Arnout en Hakim willen 2 meiden na doen op de chatbox. En een afspraakje maken. Maar Bart en Sven doen ook 2 meiden na. En zoeken op de chatbox na ‘Dieke en Lotte’ Dit zijn Arnout en Hakim. En zo doen ze een paar weken erover om ‘Dieke en Lotte’ volle vertrouwen op hun te geven. Op het laatst spreken ze wat af… Arnout en Hakim trappen er helemaal in. Eerst waren ze een beetje boos maar na die tijd konden ze er hard om lachen. Niemand mag weten dat hij thuis wordt geslagen. Zeker Roosmarijn niet, op wie hij verliefd is. Roosmarijn verbergt haar probleem niet. Ze vertelt de klas dat hun favoriete leraar zijn handen niet thuis kan houden, maar ze wordt niet geloofd. Behalve Sven en Halima (haar vriendin) komen voor haar op, want ze heeft wel eens praatjes. Sven besluit weg te lopen, als blijkt dat Lennart weer een streek uithaald, hij wil Roosmarijn af pakken. Hij schrijft een afscheidsbrief, waarin hij aan zijn moeder uitlegt waarom hij weg gaat, niet voor zijn vader, die heeft immers gezegd daarvoor: Jij bent mijn zoon niet meer! Roosmarijn vindt die brief, en is helemaal overstuur... Want Sven had tegen meneer Hazelman (de directeur van de school) net gezegd dat de leraar wiskunde zijn handen niet kon thuis houden van Roosmarijn. Maar Roosmarijn had alles ontkent want ze wist niet dat het door Sven kwam dat meneer Hazelman het wist. Roosmarijn was naar hem toegegaan om te zeggen dat het haar spijt. Want Sven werd niet geloofd, en werd geschorst. Maar Sven was weg… Hij was weggelopen al zijn vrienden waren immers boos op hem dacht hij. En Roosmarijn kon hij wel vergeten die had Lennart al. Hij was geschorst van school en hij had geen vader meer… En aan zijn moeder had hij niks. Die kwam net zo min voor hem op. Toen hij was weggelopen bedacht Sven een oplossing voor het mishandelen: als zijn vader hem dan toch dood wil hebben moet hij hem maar meteen vermoorden, hij stapt een winkel in en zegt: Ik wil graag een mes, een scherp groot mes. Hij loopt terug naar huis toe en stormt naar binnen, zijn vader weet niet dat Sven is weggelopen… En reageert verbaast. Hij zegt: Sven? Wat doe jij beneden? Sven haalt zijn mes tevoorschijn, en z’n vader zegt: Ik wist het, je wilt me dood hebben of niet? Sven zegt: Nee! Hij geeft het mes aan zijn vader en zegt: Jij wilt toch van me af? Steek me dan dood! Dit doet zijn vader niet, en dan blijkt dat zijn vader vroeger zelf ook mishandeld is en zich daarom zo gedraagt. Mening Ik vond het een heel goed boek. Het is heel realistisch geschreven en daardoor heel spannend. Het boek is romantisch maar ook dramatisch. Als je eenmaal begonnen bent aan het boek wil je het het liefst in een ruk uitlezen en daarom heb ik het ook in één keer uitgelezen. Je vraagt je heel erg af of Sven uiteindelijk weg zal lopen en of hij en Roosmarijn door hebben (van elkaar) dat ze elkaar meer dan aardig vinden. Eigenlijk kan je al wel bedenken dat die vader vroeger ook mishandeld is, maar je weet het toch niet zeker en dat blíjft knagen. Je wil dus zo snel mogelijk het antwoord daarop hebben. Het is boek leest heel lekker weg, door het vlotte goede en makkelijke taalgebruik dat ze in het boek gebruiken. Toch moet je wel op blijven letten omdat er heel veel dingen tegelijk gebeuren, bijvoorbeeld het verliefd zijn van Sven op Roosmarijn (en andersom), de mishandelingen van Sven’s vader tegen Sven en de problemen van Roosmarijn door de aanranding van haar leraar. Ik heb me geen moment verveeld bij het lezen van het boek, en dat vind ik één van de belangrijkste dingen, dat het boek niet langdradig moet zijn. Het is een echt probleemboek (wat ik wel interessant vind om te lezen), het verhaal is erg apart. De actie van Sven op het einde had ik echt niet verwacht, en dat maakt het verhaal net iets spannender.