Zakelijke gegevens De titel van het boek is Radeloos. De schrijver is Carry Slee. Het boek is uitgegeven door Uitgeverij Pimenta in 2005. De eerste druk kwam uit Amsterdam van Promotheus Kinderboeken. Dat was in 2003. In het boek zelf staan geen plaatjes. Ik kan niet vinden wie het omslagontwerp getekend en ontworpenheeft. Het boek is getipt door De Nederlandse Kinderjury en getipt door De Jonge Jury. Over Carry Slee: Carry is geboren in Amsterdam, in het jaar 1949. Toen ze klein was en nog niet kon schrijven, bedacht ze al verhaaltjes en vertelde die dan aan haar knuffels. Toen ze iets ouder was en kon lezen en schrijven hield ze zich veel bezig met verhalen en boeken. Op de lagere school had ze een speciaal schrift waar ze verhalen en gedichten in schreef. Na de middelbare school ging ze naar de Academie voor Woord en Gebaar in Utrecht. In 1975 slaagde ze voor deze opleiding. Ze werd dramadocent in het middelbaar onderwijs. Samen met haar leerlingen bedacht ze verhalen die toneelstukken werden. Die werden met groot succes opgevoerd door de leerlingen. Carry schrijft voor kinderen van alle leeftijden, en ook voor volwassenen. Ze schrijft over dingen die in veel boeken niet voorkomen, zoals drugs, homoseksualiteit en pesten.
Samenvatting Paco en zijn vrienden zijn goed in het maken van websites. Ze doen mee aan een wedstrijd. Je moet daarvoor een site maken en bepaald plakband als hoofdonderwerp hebben. Ze hebben een geweldig idee: ze nemen als hoofdpersoon Sulders, een leraar die ze niet mogen. Paco heeft een vriendin die Floor heet. Ze kan iedereen krijgen, en Paco is blij dat hij met haar heeft. Paco’s vader heeft een eigen garage, waarin hij oldtimers opknapt. Paco helpt vaak in de garage en hij gaat vaak mee een andere oldtimer ophalen. Dat gaan ze vandaag ook doen. Paco en zijn vader zitten in de auto om weg te gaan, maar Paco’s mobiel ligt nog binnen. Zijn vader zegt dat hij hem moet gaan halen, maar Paco heeft daar geen zin in. Ze gaan weg. Als alles met de oldtimer geregeld is, gaan ze weer terug. Paco’s vader zegt niet veel. Paco vindt het niets voor hem. Paco ziet dat zijn vader naar zijn borst grijpt en geen lucht meer krijgt. Hij wil de ambulance bellen, maar hij heeft zijn mobiel niet bij zich. Hij gaat langs de weg staan en gebaart mensen te stoppen. Na een tijdje stopt er een vrachtwagenchauffeur. Die belt meteen een ambulance. Paco en zijn vader gaan naar het ziekenhuis. Paco zit op de gang te wachten met zijn moeder, die ook gekomen is. Als ze een hele tijd wachten komt de dokter met het nieuws: zijn vader is overleden. Paco is verdrietig. Hij denkt dat het zijn schuld is, omdat hij zijn mobiel niet mee had. Zijn moeder lijkt er snel overheen te zijn, en een nieuwe vriend te hebben, en daar kan Paco al helemaal niet tegen. Daarom gaat hij naar de garage van zijn vader. Daar is hij tenminste alleen en kan hij nadenken. Hij is nooit meer met zijn vrienden. Floor ziet hij ook nooit meer. Hij is dag en nacht in de garage, alleen. Zijn vrienden kunnen er niets aan doen, maar ze vinden dat het zo niet langer kan. Ze gaan naar de garage toe en zeggen dat hij weer moet komen, dat het zo niet langer kan. Paco beseft het wel, maar hij doet er niets mee. Hij gaat naar Floor. Hij dacht dat zij hem wel kon troosten, maar ze maakt het uit, omdat ze geen zin heeft in iemand die de hele dag jankt. Paco is nu nog verdrietiger. Hij wil hier weg. Hij gaat naar huis en pakt zijn spullen. Hij wil nog afscheid nemen van zijn vrienden. Die zullen wel aan de website bezig zijn in de kelder. Paco gaat erheen. Hij ziet ze niet. Hij loopt maar terug, via de hal. Hij schrikt. Hij ziet Yara lijkbleek op de grond liggen. Hij weet wat hij moet doen: haar zo snel mogelijk naar het ziekenhuis krijgen. Hij ziet niemand in de buurt, dus bedenkt hij zich dat hij het zelf maar moet doen. Hij ziet de jas van Sulders hangen. Hij voelt of zijn autosleutels erin zitten. Hij voelt ze. Snel tilt hij Yara op. Hij schrikt weer. Ze is veel te licht! Hij rent naar buiten en legt haar op de achterbank van de auto van Sulders. Hij rijdt weg, zonder rijbewijs. Hij moet niet te hard rijden, want dan wordt hij aangehouden. Als ze eenmaal in het ziekenhuis zijn, wordt Yara meteen geholpen. Paco en Yara’s moeder, die er inmiddels ook is, wachten op de gang. Na een tijdje komt er een dokter. Paco hoopt op goed nieuws, en dit keer geen slecht nieuws. Gelukkig, denkt Paco. Het levensgevaar is over. Yara’s moeder mag even bij haar. Paco gaat de volgende dagen steeds naar haar toe. Yara is er blij mee. Zo heeft ze wat afleiding. Het gaat al stukken beter met haar. Yara heeft verteld wat er aan de hand was. Ze vond zichzelf te dik en lelijk. Daarom stak ze na elke maaltijd haar vinger in haar keel. Dat vond ze toch een beetje onhandig en vies, dus ging ze laxeerpillen slikken. Ze werd steeds zwakken, en viel steeds bijna flauw. Nu wordt ze goed gevoed. Ze heeft het ook met Paco over zijn vader. Paco vindt het wel fijn. Hij zegt ook tegen haar dat hij denkt dat het zijn schuld is. Yara wil niet dat hij dat denkt. Als Paco er een keer niet is overlegt ze met een dokter. Als Paco weer bij haar is, vraagt ze hem of hij haar naar een dokter wil brengen. Dat wil hij. Als ze bij die dokter zijn, zegt Yara dat hij mee naar binnen moet gaan. Paco twijfelt, maar doet het toch. De dokter begint niet tegen Yara te praten, maar tegen Paco! Over zijn vader. Paco schrikt. Hij wil weggaan maar Yara houdt hem tegen. Ze wil dat hij even luistert. De dokter zegt dat hij er niets aan kon doen. Zijn vader had een zwak hart. Ook als was er meteen een ambulance geweest, en had geen zin gehad. Paco is eigenlijk wel opgelucht. Hij is zo blij dat hij Yara kust. Yara kust hem terug. Ze zoenen nog een tijdje. Ze zijn allebei gelukkig. Paco is blij dat Yara hem geholpen heeft, en andersom. Ze hebben de wedstrijd van de beste website gewonnen! Ze lieten de site zien in de aula aan heel de school. Iedereen vond hem geweldig! Eigen mening Ik vind het boek spannend, omdat je niet weet hoe het met Paco en Yara afloopt. Ik vind het boek vlot verteld. Er gebeuren veel dingen, en het duurt niet lang voordat er weer iets gebeurt. Er komt steeds weer een nieuw probleem met iemand. Ik vind het boek geschikt voor kinderen van mijn leeftijd, omdat het over moeilijkere onderwerpen gaat, zoals anorexia en rouw. Het omslagontwerp vind ik niet zo goed. Je ziet een meisje vanaf haar buik tot haar neus. Ze denkt na. Je ziet niet echt duidelijk waar het boek over gaat. Ik vind het boek grappig, omdat ze met een website maken een leraar terugpakken. Ik vind het boek origineel, omdat het over onderwerpen gaat waar weinig boeken over gaan. Ik vind het boek makkelijk om te lezen. De schrijver heeft soms wel moeilijke woorden gebruikt, de betekenis kon je dan wel bedenken met het stukje tekst eromheen. De zinnen zijn niet al te lang. Ik zou het boek best nog een keer willen lezen, omdat het meelevend en spannend is. Verwerkingsopdracht Ik heb gekozen voor opdracht . Het zijn 4 dagen uit Paco’s dagboek. Lief dagboek, Vandaag ben ik verdergegaan met het beschilderen van mijn eigen bus. Het wordt super! Ik zie me straks al rijden. Wat zal Floor denken? Ze vindt me vast geweldig! Vanmiddag ben ik met mijn vader een oldtimer op gaan halen. Ik wilde dat ik het nooit gedaan had. Mijn leven staat op zijn kop. Het begon bij huis. Mijn vader en ik wilden weggaan, maar mijn mobiel lag nog binnen. Mijn vader zei dat ik hem moest halen, maar ik zei dat ik hem niet nodig had. Dat was stom van me. Op de terugweg zei mijn vader niet veel. Dat was niets voor hem. En dat bleek. Op een gegeven moment greep hij naar zijn borst en kreeg geen lucht. Ik dacht dat hij speelde, maar het was echt. Ik wilde een ambulance bellen, maar ik had mijn mobiel niet bij me. Gelukkig stopte er een vrachtwagenchauffeur. Hij belde meteen een ambulance, en die kwam snel. Mijn vader en ik gingen naar het ziekenhuis, waar ik nu ben. Ik wacht op een bericht van een dokter. Volgens mij komt er iemand aan, ik schrijf straks verder. Lief dagboek, Gisteren heb ik geen tijd gehad om terug te schrijven. Gisteren is het ergste in mijn hele leven gebeurd. Ik kan het nog steeds niet geloven. Gisteren is mij vader overleden! Een dokter zei dat hij een zwak hart had. Het is allemaal mijn schuld. Als ik mijn mobiel meegenomen had, had hij nu nog geleefd. Ik denk dat ik altijd verdrietig blijf. Ik kan er gewoon niet tegen. Nu komt er ook nog al het gezeur bij over rouwkaarten en de begrafenis. Dat is wel het laatste waar ik nu zin in heb. Ik hoop dat ik er snel overheen ben, maar dat zal wel niet zo zijn. Lief dagboek, Ik heb al een hele tijd niet meer geschreven. Ik ben alleen maar met mijn vader bezig. Ik zie mijn vrienden bijna nooit meer, maar het kan me ook niets schelen. Zij hebben toch ook geen zin in iemand die de hele dag verdrietig is. Zij hebben wel iets beters te doen. Ik overleef wel in de garage van mijn vader. Lief dagboek, Het lijkt wel of al dat gedoe met mijn vader nog niet genoeg is. Nu is er weer iets gebeurd met Yara. Ik moest nog iets op school doen. Ik vond Yara in de hal. Ze lag daar op de grond. Ik wilde niet nog een keer iemands dood op mijn geweten hebben. Ik moest haar naar het ziekenhuis brengen. Ik zag Sullies jas hangen. Ik zocht zijn sleutels, omdat ik wist welke auto van hem was. Ik tilde Yara op. Ze was licht! Ik legde haar op de achterbank en reed snel naar het ziekenhuis, maar niet te snel, anders zou ik aangehouden worden en geen rijbewijs hebben. Toen ik een tijdje op de gang zat te wachten met Yara’s moeder, kwam er een dokter. Hij vertelde dat ze al een tijdje eetproblemen had. Yara’s moeder mocht naar haar toe. Ze was veel te dun. Maar als het goed is komt alles weer goed.