Philip en Julia door Else van Erkel

Inhoudelijk Verslag:

Samenvatting:

Julia ontmoet Philip tijdens een schoolreis in Parijs. Ze vindt hem gelijk leuk. Niet alleen omdat hij knap is, maar vooral omdat hij anders is. Philip gaat niet naar school en als hij wil reist hij de hele wereld rond. Julia’s ouders zijn Philip niet helemaal zitten. Dan belt Philip midden in de nacht op en vraagt haar dringend mee te gaan op reis. Julia gaat mee. Nadat ze al een eind gereisd hebben door een aantal landen, is Julia het zat. Ze mag haar ouders niet bellen, omdat Philip bang is dat ze elkaar dan nooit meer zien. Julia belt toch haar ouders op om te vragen of ze haar op komen halen. Julia’s ouders halen haar op, en Philip komt in een paviljoen. In het boek word niet gezegd wat voor paviljoen. Maar volgens mij is het een soort paviljoen om tot rust te komen.

Inhoud:

* De belangrijkste personen uit dit boek zijn Philip & Julia. Zij zijn verliefd op elkaar.
Philip is zo’n jongen met rijke ouders, die precies doet wat hij zelf wil en wanneer hij het wil. Hij gaat soms zomaar op reis als hij daar behoefte aan heeft. Houd zich niet aan afspraken en trekt zich van niemand wat aan.
Julia is een meisje die eigenlijk precies het tegen over gestelde is van Philip. Zij houd rekening met haar ouders. Doet liever niks zonder toestemming van haar ouders.
In het begin van het boek zijn Julia en Philip net verliefd. Julia is helemaal gek van Philip en vind alles wat hij doet geweldig. Dan gaat ze met hem op reis. En blijkt het allemaal niet zo leuk als ze dacht. Hij is de ene keer heel erg bazig, en de andere keer weer heel erg lief.

*Dit verhaal speelt zich overal wel af. In het begin in Disneyland en de rest van Parijs. Later naar Barcelona, de Pyreneeën en nog een paar dagen in Frankrijk. Deze plaatsen zijn op zich niet zo heel belangrijk. Daar komen ze op hun reis. Het verhaal eindigt in het paviljoen waar Philip dan logeert om tot rust te komen.

*De tijd speelt niet echt een rol.

*Het verhaal wordt verteld door iemand van buiten het verhaal. Iemand die niet in het verhaal mee speelt. Ik denk dat dit vertel perspectief gekozen is, omdat het dan makkelijker te lezen en te begrijpen is.. voorbeeld: Langzaam begon ze achter de anderen aan te lopen. De jongen liep mee omdat iedereen die kant op ging. ‘Ben je hier alleen?’informeerde hij. Ze had zin om ja te zeggen. Ineens leek het haar veel spannender om met hem dit fantastische park te ontdekken.

*Dit boek hoort tot de genre liefde. Dit kun je zien aan de kaft, daar staat het op. Maar je kan het ook aan het verhaal zien. Het gaat over een jongen en een meisje die heel erg verliefd zijn en koste wat kost bij elkaar wil zijn.

*De titel: Philip & Julia past goed bij dit boek, omdat het ook over Philip & Julia gaat. Lijkt me logisch. De titel van dit boek is niet zo bijzonder, iedereen had deze titel kunnen bedenken.

Ik vind de volgende stukjes wel bijzonder. Het eerste stukje komt uit een brief van Philip naar Julia:
Lieve Julia,
De terug weg naar het appartement was eenzaam. Hier heb ik dadelijk postpapier gepakt en zit ik op de bank en schrijf ik je omdat ik je nu al mis. Waarom ben je niet gebleven? Ik dacht dat ik je begreep: je wilde terug naar je ouders, maar nu begrijp ik dat minder. Waarom? Je bent 15!. Je bent geen kind meer. In heel wat landen zijn kinderen van die leeftijd al min of meer zelfstandig. Maar in ons land word je klein gehouden door je ouders en de schoolleiding en de overheid. Je mag veel dingen niet en je moet veel ander dingen wel, zoals naar school gaan. Een aantal jaren geleden liep de leerplicht tot 14 jaar. Terecht, vind ik. Julia, jij bent net zoals ik een soort zijlijner. De hele doorgedraaide, opgeschroefde samenleving hoeft van jou ook niet. Waarom zou je meedoen? Waarom zou je een kwart van je leven besteden aan het leren van een beroep en daarna nog bijna tweekwart jezelf kapot werken om allerlei dingen te kopen die je niet nodig hebt? Als je met mij meegaat, kan ik je een heel ander leven bieden. Ik weet niet precies waar op deze wereld, maar ik denk dat ik iets fantastisch kan opzetten waar je geen voorstelling van hebt. Totaal anders dan alles wat je kent, Julia!
Lieve Julia, neem alsjeblieft zo snel mogelijk contact met me op!
Ik wacht op je, Philip.

Wat ik hier zo bijzonder aan vind is de manier waarop hij dingen voorstelt.. Hij belooft haar zeg maar een betere wereld. Hij vindt dat zij haar eigen gang moet gaan. Hij probeert haar over te halen, door mooie dingen te zeggen die hij waarschijnlijk toch niet waar maakt of waar kan maken.

Het tweede stukje dat ik wel bijzonder was is: ‘Weet je’ zei Philip, terwijl ze hand in hand langs de zee liepen, ‘ik ben serieus op zoek naar een afgelegen, maar mooie plek ergens in Europa of waar dan ook op de wereld. Daar wil ik een soort leven beginnen, met mensen die net zo denken als ik.’ Het is geen vakantie, het is een manier van leven. En wat betreft dat zogenaamd nuttig zijn moeten zijn. Ik zou me verdienstelijk maken doordat mensen door mij anders gaan leven. Niet alleen dat handjevol dat me komt opzoeken. Maar via internet iedereen op de hele wereld die dat wil! En binnenkort iedereen in het universum. Er circuleren nu al regelmatig astronauten om de aarde. Binnenkort wonen er mensen op de maan en nog wat later op Mars. En ergens anders leven vast nog ander wezens. Soms kan ik bijna niet meer wachten. Maar eerst moet ik op zoek gaan naar een plek en mensen en ideeën verzamelen.

Dit vind ik zo bijzonder, omdat hij weet wat hij wil. Hij heeft goed over zijn ideeën nagedacht. En hij wil de wereld veranderen, of in elk geval de mensen die er wonen. En hij gelooft ook echt dat hij dat kan..