Verwachting vooraf:

Ik wist van een vriendin dat dit een heel makkelijk boekje was die je zo uit had. En dat hij ook nog een leuk verhaal in zat. Ik heb hem vooral uitgekozen omdat hij makkelijk zou zijn en ik hem dan snel uit zou hebben. Verder waar het over ging of wat voor een verhaal het was wist ik helemaal niet. Toen ik hem al thuis had en de achterkant las leek hij me ineens helemaal niet zo leuk.

Ervaring achteraf:

Ik vond het inderdaad een erg makkelijk boek. Ik heb nog nooit zo snel een boek gelezen. Ook omdat ik het een erg mooi en ingrijpend verhaal vond. Ik heb er na het lezen ook nog lang over na gedacht. Dat vond ik wel bijzonder want dat heb ik niet zo vaak met boeken.

Drie indrukwekkende gedeeltes:

Het is alweer een tijd geleden dat ik hem gelezen heb maar een stuk weet ik nog heel erg goed:

Dat was toen Gerson zelfmoord pleegde. Hij zei dat hij een stukje ging wandelen: een rondje op de vijver. Hij ging met zijn nieuwe stok en nam hun hondje mee. Een maal bij de stijger liet hij zich langzaam in het water zakken. Er werd hiervan ook een stukje vanuit de hond verteld, dat vond ik ook heel bijzonder. Gerson ging zwemmen maar verdronk, ik zelf denk dat het zelfmoord was maar dat word niet echt duidelijk gemaakt in het boek. Maar hij wou perse alleen wandelen en hij ging zwemmen terwijl hij wel zou moeten weten dat dat moeilijk is als je blind bent.

Wat ik zo bijzonder vond aan dit stukje is dat het heel mooi vanuit het hondje die er helemaal niets van snapt word verteld. En dat ik het helemaal niet had verwacht dat hij zelfmoord zou plegen. Ik dacht namelijk dat hij best gelukkig was.

Wat ik lastige stukjes vond om te lezen waren de 2 stukjes waarin verteld werd vanuit Gerson toen hij nog in het ziekenhuis in coma lag. Heel knap hoe je dat zo kan beschrijven. Het was bijna poëtisch geschreven vond ik. Het kwam wel treurig over al was het niet perse zo bedoeld denk ik. Ik werd echt meegetrokken in het boek. Ik kreeg echt een beetje het idee hoe het is om in coma te zijn.

En het stukje dat wordt verteld hoe het auto ongeluk plaats vind. Niet eens perse de aanrijding zelf maar vooral het stukje wat daarvoor gebeurt. Het gesprek over de perenbomen. Gerson wou namelijk perse binnendoor omdat ze dan langs de perenbomen kwamen, die zouden wit bloeien en dat vond hij mooi. Het gesprek ging zo vlak nadat ze de snelweg verlieten:

Klaas: hoe weet je eigenlijk dat het perenbomen zijn?

Gerson: omdat de bloesem wit is

Kees: nou en?

Gerson: een peer bloeit wit een appel bloeit roze

Klaas: daar geloof ik niets van

Gerson: toch is het zo

Gerard is het niet precies andersom?

Gerard kijkt meer naar de bomen dan naar de weg. Gerson zegt er wat van. Waardoor Gerard expres in de berm aan de linker kant gaat rijden.

Dan word er heel nuchter beschreven dat er een auto op de auto van Gerard in rijd. Het word verteld alsof het de normaalste zaak van de wereld is, dat vind ik zo bijzonder. Niet te veel drama.

Verdiepingsopdracht

Ik vind de essentie van dit boek vooral eraan overgeven dat het zo is. Gerson in nu een maal blind, dat kan niet meer veranderen. Ik heb gezocht op ‘overgave’ ik vind dat dit plaatje heel mooi uitbeeld dat hij/zij zich ergens aan over geeft. Maar door dat je niet het hele lichaam ziet geeft hij zich toch niet helemaal over. En dat doet Gerson ook niet! hij accepteert niet dat hij blind is, want hij pleegt zelfmoord aan het einde. Ook heeft het plaatje door de wijde horizon iets eenzaams waardoor het ook wel weer bij het boek past. Gerson is een beetje eenzaam. Hij is niet onderdeel van de tweeling en voelt zich daardoor misschien wel buiten gesloten. Nu is hij ook nog blind en dat maakt het voor hem al niet makkelijker.