Over Tijd door Dirk Bracke

Schrijfopdracht : Recensie : ‘Over tijd’



Dorien is een jonge moeder van zestien die verblijft in het opvangtehuis voor tiener-moeders in Kasterlee. Ze maakt al snel nieuwe vriendinnen waarmee ze gaat shoppen en fuiven. Op een fuif leert ze de leuke jongen Martin kennen. Ze zijn een tijdje smoorverliefd op elkaar, tot Martin ontdekt dat Dorien een dochtertje heeft. Hij voelt zich gekwetst omdat ze hem er niets van had gezegd en hij wil haar niet meer zien. Er zijn nog dingen die Dorien tegenvallen : ze kan niet én studeren én voor haar baby Aïsha zorgen, ze heeft ruzie met haar moeder, ze moet heel zuinig met haar budget omspringen en ze worstelt nog steeds met haar verleden. Als de directeur van het tehuis ziet hoe Dorien met haar baby omgaat, wijst hij de kleine Aïsha toe aan een pleeggezin. Dorien krijgt ook goed nieuws te horen : de politie heeft de vader van Aïsha, de jongen die Dorien verkrachtte na een festival, opgepakt.

Ik vind het boek heel goed geschreven omdat Bracke zijn woorden zorgvuldig uitkiest en heel mooie zinnen maakt. De lezer voelt als het ware hoe het is om een tienermoeder te zijn : de frustraties die ermee gepaard gaan, de blikken van de mensen op straat en de drang naar vrijheid. Ook de cover en de titel vind ik goed gekozen. Ik denk dat de uitgever voor een rood met roze kaft heeft gekozen omdat rood de kleur is van de liefde en de passie, maar ook van de woede. Als ik de roze kleur zie, denk ik aan Doriens onschuld en aan Aïsha ‘s babyvelletje. De felle kleuren en het groot lettertype laten het boek opvallen. Ook de mysterieuze titel maakt de lezer nieuwsgierig. Wat ik vooral apprecieer, is het thema. Niet alle schrijvers kunnen over zo’n moeilijk thema schrijven en Bracke heeft toch al enkele boeken uitgebracht over tieners die anders zijn. Dat vind ik heel knap !