Inhoud

In het begin komen alle dieren naar het hof van koning Nobel, omdat het hofdag is. Reynaert de vos is de enige die niet komt, omdat hij de andere dieren zoveel had misdaan dat hij er niet heen durfde. En alle dieren, die hij wat had misdaan, beklagen zich dan ook tegen de koning op hofdag. Dan wordt ook duidelijk hoe sluw, gemeen en bloeddorstig Reynaert is. Isengrijn, Bruun en Tibeert waren wel de ergste vijanden van Reynaert. Zijn neefje komt alleen voor hem op. De koning wil na het horen van deze verhalen Reynaert terechtstellen voor zijn misdaden. En stuurt Bruun de beer om Reynaert voor een rechtzitting naar het hof te halen. Reynaert laat hem echter in de val lopen (door Bruun zijn eigen hebzucht) en Bruun kwam halfdood weer terug bij het hof. Daarna stuurt de koning Tibeert de kater. Deze werd echter ook in de val gelokt, weer door eigen hebzucht en komt ernstig gewond weer terug. De derde keer stuurt de Koning dus maar Grimbeert de das, Reynaert zijn neef. De neef die ook al eerder voor Reynaert was opgekomen. De derde keer gaat Reynaert mee en ‘biecht’ zijn misdaden op voor zijn neef. Eenmaal op het hof aangekomen wordt hij veroordeeld tot de galg, Reynaert was intussen al een sluw plan aan het bedenken. Hij vertelt dan aan de koning en de koningin dat er een complot tegen de koning was geweest uitgedacht door Reynaert zijn vader, Isengrijn, Bruun, Tibeert en Grimbeert. Hijzelf had voorkomen dat er wat was gebeurt en had de schat ,die de onruststokers wilden gebruiken voor de kwade plannen, opgeborgen. Hij vertelde ook dat hij een bedevaartstocht wou maken. Het verhaal werd geloofd en hij mocht weggaan om een bedevaartstocht te maken. Hij gaat dan naar zijn huis met Belijn de ram en Cuwaert de haas. Cuwaert laat hij binnenkomen en bijt hem het hoofd eraf. Het hoofd doet hij in zijn pelgrimstas en geeft deze mee aan Belijn, met de boodschap dat er een belangrijke brief inzit. De koning is woedend en treft allerlei maatregelen die vooral betrekking hebben tot de familie van Reynaert, die mochten op elk moment gedood worden.

Thema

Hoofsheid, correcte normen en waarden van het feodalisme zijn vaak alleen maar schijnvertoningen die de echte aard van de mens bedekken. Hij laat zien dat de maatschappij veel gebreken had, terwijl het vaak als ‘heilig’ en ‘perfect’ afgedaan werd door middel van ridderromans etc.

Literaire motieven

• misdaad                                                                
• haat
• leugens                                                                
• recht
• feodale verhoudingen
• schuld

Verhaal motieven

• Drie keer misleidt hebzucht de dieren.
• Drie keer wordt een geestelijke verkeerd afgeschilderd.
• Adel blijkt steeds hebzuchtig en dom te zijn.
• Het volk is telkens dom en wreed.
• Koning is vooringenomen.

Personen en hun doel

Reynaert de vos: Hij probeert het hele boek door de andere personages te slim af te zijn. Dat doet hij telkens door hun zwakke karaktereigenschappen te gebruiken.

Koning Nobel: Hij wil Reynaert gevangen nemen en heeft eigenlijk ook al besloten dat hij Reynaert wil ophangen. Hij heeft als zwakke eigenschappen dat hij hebzuchtig is en afgaat op het oordeel van een ander.

Izengrijn de wolf: Hij wil het liefst dat Reynaert wordt opgehangen en hij was wel zijn grote vijand. Izengrijn was zelf ook sluw en gemeen, alleen wat minder slim.

Bruun de beer en Tibeert de kater: Beide hebben als opdracht Reynaert te vinden en ze willen hem straffen. Door hebzucht gaan ze beide ten onder.

Grimbeert de das: Zijn neef, moet Reynaert ook vinden, maar hij wil Reynaert verdedigen. Een beetje stom misschien, het lijkt wel of alle streken van Reynaert hem ontgaan zijn.

Tijd en ruimte

De tijd waarin dit verhaal speelt is rond de 1200. De ruimte is het land van Waas (Oost-Vlaanderen), tussen Gent en Hulsterlo. Daar is ook het hof van de koning, bos en Reynaert zijn burcht.

Titelverklaring

De titel van dit boek is de naam van Reynaert.

Verteller

Alwetende verteller.

Genre

Een dierenepos

Spannendste element

Ik denk dat het stuk met de meeste spanning voor mij is hoe/of Reynaert zich uit zijn straf gaat redden, wanneer hij eenmaal op het hof is.

Schrijfstijl

Het boek is in dichtvorm geschreven.

Waardering in Recensies

Er zijn niet echt recensies over dit boek geschreven, maar in ons literatuur boek staat bijvoorbeeld dat het een zeer gelaagde tekst is van hoog niveau. Voorin het boek zelf staat in het voorwoord dat de auteur geweldig moest zijn geweest en dat het jammer is dat zijn andere teksten verdwenen zijn.

Persoonlijke waardering

aIk vond het ten eerste heel leuk om eens een boek te lezen uit de middeleeuwen, omdat het compleet wat anders is. Toen ik in Laagland las over het boek, dacht ik: dat vind ik wel interessant. Dat kwam doordat er stond dat het een boek met kritiek op de toenmalige maatschappij was. Het is natuurlijk heel erg interessant dat iemand via een dierenepos zijn kritiek geeft. Terwijl het gebruikelijk was dat een boek een loflied was op de maatschappij. Hij geeft zijn kritiek dan wel niet openlijk, maar toch duidelijk voor iedereen. Iedereen wordt als ware door te luisteren naar dit boek een spiegel voorgezet. Nu roepen we onze kritiek en meningen door elkaar heen, terwijl dit misschien duidelijker en beter doordringt, omdat er ook gebruik is gemaakt van grappen en dieren i.p.v. mensen. (Geen directe aanval.) Ik had het alleen leuker gevonden als ik wat meer achtergrond informatie had gehad (meer specifieker over de situatie in Gent 12e eeuw), want dan kun je zo tekst in cultuurhistorisch perspectief plaatsen en zelf nog beter de kritiek tussen de regels doorlezen. Als je nog niet verdiept bent in het Nederlands van die tijd, dan mis je wel de ‘grapjes’ en woordspelingen van het boek. Toen ik dan ook ging zoeken naar achtergrond informatie, kwam ik achter enkele dingen die mij niet waren opgevallen. Ook was het apart om de tekst van het ‘Nederlands’ van die tijd even te bekijken, want het is in dichtvorm en je zag nog steeds overeenkomsten met het Nederlands van nu.