1. Bibliografische gegevens
Meijsing, D. (1947). Over de liefde. Amsterdam: Querido.
2. Opdracht en motto.
Er is geen opdracht en ook geen motto in dit boek.
3. Motivering boekkeuze.
Mijn moeder heeft dit boek vorig jaar gekregen met haar verjaardag, maar het sprak haar eigenlijk totaal niet aan. Ik was wel nieuwsgierig ernaar, vooral naar aanleiding van de titel ben ik het gaan lezen, want ik dacht dat het hierdoor een echt romantisch verhaal was. En het boek is bekroond met de AKO Literatuurprijs 2008, dus dan moet het wel een goed boek zijn dacht ik!
4. Verslag van je leeservaring.
Tussenstand nr. 1 Bladzijde 57
1. Inhoud:
Deel 1: De ik-persoon is een vrouw van middelbare leeftijd en ze zit in het begin van dit deel in een vrij diepe mentale crisis, omdat de liefdesrelatie die zij met ene Jula (directeur van de Wereldomroep) na twaalf jaar beëindigd is. Jula die veertien jaar jonger is dan de ik-persoon, heeft haar in de steek gelaten voor een liefdesrelatie met een man die bovendien nog ouder is dan de ik-persoon. De ik-persoon weet maar niet waarom Jula hun relatie heeft beëindigd en nog raarder vindt ze waarom Jula ineens van homoseksueel naar hetero is veranderd. Het is november en de ik-persoon krijgt een DVD waarop een tv-documentaire staat over Nederlands-Indië. Hij gaat over het Jappenkamp. Ze kent de afzender, Jan Vermeer, niet. Voordat de ik-persoon een relatie met Jula had, had ze een vriendin genaamd Maret, die een echte kunstvrouw was. Een goede vriend van haar Jason, adviseert haar de DVD te bekijken en dan blijkt dat ze een van de belangrijkste figuren op de DVD wel kent. Het is Buri Vermeer, de lerares van de ik-persoon toen ze op de MMS zat. De ik-persoon was helemaal verliefd op Buri Vermeer. Het begon al toen ze 12 jaar oud op die school kwam. Het is nu veertig jaar later en dat betekent dat Buri Vermeer achter in de zestig moet zijn. De zoon van Buri geeft aan dat de tijd in het Jappenkamp van grote invloed is geweest op het leven van Buri. Zo vertelt hij de anekdote van de zware straf die Buri heeft gekregen in het kamp, toen ze een stuk hout had gestolen. De ik-persoon vindt de inhoud van de documentaire niet zo geslaagd.
Jula is een hele sportieve vrouw en wanneer ze samen met de ik-persoon op vakantie is geweest naar Toscane verandert er iets. Tijdens de vakantie was Jula begonnen over een lat-relatie maar de ik-persoon had gedacht dat dit maar een grapje was. Jason is een bijzondere vriend: hij houdt er zelfs drie minnaressen op na. Hij neemt steeds de vrouw mee op zijn reizen die er het meeste recht op heeft.
2. Mening:
Ik vind het tot nu toe nog weinig spannend omdat er nog niet echt iets is gebeurd en omdat ik ook de naam van de hoofdpersoon nog niet weet. Deze vrouw vertelt alleen maar over haar drie ex-geliefden en dit maakt het een beetje langdradig. Wel vind ik het grappig wat die Jason doet, dat maakt het boek dan weer humoristisch.
3. Plaats:
Amsterdam, in het huis van de ik-persoon. Maar op bladzijde 57 is er een terugblik naar een fietstocht langs de Amstel en een fietstocht op Sicilië. Waar Jula (de laatste ex-vriendin van de ik-persoon), die heel sportief was, altijd op het voorwiel lag en de ik-persoon wil daar niet onder doen.
4. Tijd:
Er staat geen precieze tijd bij, maar het boek is in 2007 geschreven, dus ik verwacht dat het over de periode van 1947 tot 2007 gaat, door de vele flashbacks en omdat het een boek is met een hoog autobiografisch gehalte.
5. Stijl:
Het verhaal is geschreven met veel flashbacks. De schrijfstijl van de auteur is erg beschrijvend en beeldsprakig en er zijn tot nu toe weinig dialogen, meer monologen die de hoofdpersoon met zichzelf voert.
6. Perspectief:
Het boek is in de ik-vorm geschreven.
7. Motieven:
Liefde: Het boek gaat over de liefde, want de ik-persoon vertelt over haar eerste verliefde gevoel op haar toenmalige lerares, Buri Vermeer en ze vertelt ook over haar drie ex-vriendinnen (de ik-persoon is lesbisch) die haar alle drie gedumpt hebben.
Vriendschap: Ze heeft één echte vriend, dat is Jason Merkouros, die drie geliefden had verspreid over de hele wereld. Jason is brutaal genoeg om gewoon bij de ik-persoon te blijven om te praten terwijl de ik-persoon dit niet wil.
Verdriet: De ik-persoon heeft veel pijn en verdriet van haar drie stukgelopen liefdes. Hierdoor is ze erg in de war en op het randje van depressief.
8. Verwachtingen:
Ik hoop dat er nu iets spannends gaat gebeuren waardoor het boek niet zo langdradig blijft.
Tussenstand nr. 2: Bladzijde 114
1. Inhoud:
Deel 1: Nu is de naam van de hoofdpersoon bekend: ze heet Philippa van der Steur, maar die naam vindt ze maar niets en hierdoor noemt iedereen haar Pip. Voordat Jason op reis gaat, zegt hij tegen Pip dat ze eens iets moet doen aan de vlek op haar parketvloer. Pip vindt dat Jason gelijk heeft en besluit iets aan die vlek te doen. De vloerenzaak ‘Het Vloerenhuis’ is op de Willemparkweg en Pip gaat er naartoe. Als ze op een terras zit, ziet ze dat een cementwagen een tram niet meer kan ontlopen en ze zorgt met een handige actie ervoor dat ze twee vrouwen redt, die anders om het leven zouden zijn gekomen. Daarna valt ze tegen een paaltje en ze komt weer bij in het ziekenhuis, waar ze een schedelbasisfractuur heeft gekregen. Als ze bijkomt, zitten haar drie broers aan het ziekenhuisbed. Ze praten over vroeger en vertellen over een ongeluk dat hun vader op één van de vakanties ook was overkomen. Pip kan zich niet meer herinneren wat ze ging doen op de Willemsparkweg. Het is gewoon een gat in haar geheugen.
Dan komt Jula naar het ziekenhuis: zij was dan degene die het uitmaakte, maar wil gewoon blijven omgaan met Pip die daar weer niets voor voelt. Pip krijgt van Jula te horen hoe ze eruit ziet: ze heeft een “blauwe bril”en omdat ze geopereerd is, heeft ze ook een kaal hoofd. Nu komt Pip alles te weten, want de hele vriendenkring van Pip wist dat Jula al twee jaar lang vreemd ging met een man; alleen Pip wist het zelf niet. Waarschijnlijk wilde Jula een kind, maar dat weet Pip niet helemaal zeker. Wanneer ze uit het ziekenhuis komt, is het al half december. In een flashback wordt duidelijk gemaakt hoe Jula een einde had gemaakt aan de relatie. Pip was gastdocent geweest in Wenen over begrafenisrituelen en toen was het uitgekomen, wat iedereen om haar heen al wist.
2. Mening:
Ik vind het boek nu wel wat spannender worden omdat er wat meer actie in komt, dus ik ben benieuwd of er straks nog meer gaat gebeuren. Het is wel een boek waar je goed bij na moet denken en waar je zelf ook bij jezelf gaat nadenken, vandaar dat het ook Literatuur is en niet zomaar literatuur.
3. Plaats:
Amsterdam, in het huis van Pip, de hoofdpersoon. Pip heet eigenlijk Philippa van der Steur, maar Pip is haar bijnaam omdat ze zelf Philippa zo verschrikkelijk vindt.
4. Tijd:
Het was bijna Kerstmis en dit is geen terugblik moment.
5. Stijl:
Het verhaal is geschreven met veel flashbacks. De schrijfstijl van de auteur is erg beschrijvend en beeldsprakig en er zijn tot nu toe weinig dialogen, meer monologen die de hoofdpersoon met zichzelf voert.
6. Perspectief:
Het boek is in de ik-vorm geschreven.
7. Motieven:
Bedrog: Het boek vertelt een flashback waarbij Jula en Pip nog bij elkaar zijn, maar waarbij Jula vreemdgaat met een man, wat voor een homoseksuele vrouw blijkbaar nog erger is dan homoseksueel zijn zelf.
Lef: Pip waagt haar leven voor Buri van der Meer die met een vriendin op het terras zit aan de Willemsparkweg, waar een cementwagen hen bijna omver rijdt. Frustratie: Pip vindt het erg vervelend dat ze zich niets meer kan herinneren en dat ze een soort gat in haar geheugen heeft.
Tussenstand nr. 3: Bladzijde183.
1. Inhoud:
Deel 1: Pip analyseert de drie liefdes die ze heeft gekend in haar leven.
Citaat uit het boek:
‘De eerste liefde voor Buri Vermeer was groots en meeslepend, afhankelijk, al snel overgaand in macht en onderdanigheid, wreedheid en wedijver, duur: zeven jaar
De tweede liefde voor Maret was onverwacht en verrukkelijk, lichtvoetig, onafhankelijk, verrassend, plotseling eindigend, duur: vijf jaar.
De derde liefde voor Jula was voorzichtig, groeiend, warm, vol genegenheid, stabiel, duur: twaalf jaar.’
Dan keert Jason in december terug van zijn reis. Pip heeft veel kaarten gekregen die ze niet heeft geopend. Jason ontdekt tussen de brieven een schrijven van Buri Vermeer. Hij denkt dat dit geen toeval kan zijn. Juli blijft erg behulpzaam, maar Pip wil haar de toegang ontzeggen. Voor haar is een relatie voorbij wanneer de één die verbroken heeft.
Deel 2: Het is maart. Pip gaat met haar drie broers genaamd Lucas, Pieter en Brent naar een klein dorpje in Zwitserland dat tegen de Italiaanse grens aan ligt. Brent was met het idee gekomen op de derde sterfdag van hun vader. Vroeger waren ze altijd in de auto naar dit dorpje gereden en ze logeerden dan in een huis dat hun vader “overhandigd” had gekregen van een invloedrijke inwoner van het dorp met wie de vader van Pip veel optrok. Deze man heette Floretti Ze dronken ook samen te veel. Het huis is nu oud en vervallen en vrijwel niets waard. Ze knappen met zijn allen het huis wat op. Brent heeft een theorie dat er een heel erg waardevol schilderij van Mantegna in het huis hing en dat hij wel wil verkopen. Wanneer ze ’s avonds bij elkaar zitten krijgen ze het natuurlijk over Jula en haar bijzondere verandering van liefde voor het mannelijke geslacht. Het is ook nog eens vreemd dat ze op een oudere man is gevallen. Brent gaat op zoek naar het kostbare schilderij, maar kan het niet vinden. Dan willen ze het huis terug overhandigen aan Floretti, maar die wil hen liever niet ontvangen. De zoon van Floretti, die in een gele Ferrari rijdt, komt hem achterna en zegt dat het huis eigenlijk nooit van iemand is geweest. Brent denkt dat het geld van het schilderij in de Ferrari zit, maar zijn broers vinden dat hij niet zo achterdochtig moet zijn. Als Pip nog even aan het rommelen is in haar oude kamertje, ziet ze op haar bureau nog de initialen B.V. staan (van Buri Vermeer).
2. Mening:
Ik vind het ontzettend langdradig en het is maar goed dat er een klein stukje spanning in het boek kwam door de zoektocht naar het schilderij. Maar deze situatie wordt ook weer zo afgekapt, dus ik blijf bij mijn standpunt: langdradig!
3. Plaats:
Amsterdam en Ticino, het kleine Zwitserse dorpje aan de grens van Italië.
4. Tijd:
Maart 2005.
5. Stijl:
Het verhaal is geschreven met veel flashbacks. De schrijfstijl van de auteur is erg beschrijvend en beeldsprakig en er zijn tot nu toe weinig dialogen, meer monologen die de hoofdpersoon met zichzelf voert.
6. Perspectief:
Het boek is in de ik-vorm geschreven.
7. Motieven:
Liefde: Pip ziet in dat ze in haar leven drie liefdes heeft gekend, waarvan er twee beantwoord zijn. Buri Vermeer was haar onbereikbare liefde toen ze op de middelbare school zat, hierna kwam Maret, waarmee ze een tamelijk lange relatie heeft gehad en als laatste Jula, die haar heeft verlaten voor een oudere man. Familiegevoel: Pip gaat samen met haar 3 broers Lucas, Brent en Pieter naar Ticino, waar ze het oude, vervallen huis opknappen en waar ze het toch heel gezellig hebben omdat ze veel praten over vroeger en Pip haar geheugen komt langzaamaan terug.
8. Verwachtingen:
Ik hoop dat er nu een klapper komt waardoor ik nog lang over dit boek na zal denken en als ik eraan terugdenk tegen mezelf kan zeggen: Nou, dit was echt een goed boek, ik ben blij dat ik dit boek heb gelezen voor mijn literatuurlijst.
Tussenstand nr. 4: Bladzijde 237.
1. Inhoud:
Deel 3: Langzaam komt het geheugen van Pip terug. Ze weet zich op een bepaald moment weer te herinneren waarom ze naar de Willemsparkweg is gegaan. Namelijk om adviezen over de vlek in haar parketvloer te krijgen.
Jason dwingt Pip om de twee brieven die ze van Buri Vermeer heeft ontvangen te openen. Dan blijkt dat Pip met haar actie op het terras het leven van Buri heeft gered en die wil haar daarvoor bedanken. Ze is de oud-lerares op wie Pip verliefd is geweest. Ze gaat met de trein naar Abcoude en wordt daar ontvangen door de lerares die nu wat ouder is geworden. Dat doet ze twee dagen achterelkaar. Buri wil haar het verhaal van haar leven vertellen. In het Jappenkamp had ze een blok hout gestolen, waarvoor ze dagen in een hok had moeten zitten. Maar in tegenstelling tot wat iedereen dacht, was dat helemaal niet vervelend. Ze was namelijk als 12-jarige stapelverliefd geworden op de 25-jarige kampcommandant. Die had haar steeds verhalen in het Japans verteld. Toen ze wegging, had hij haar een gouden kettinkje gegeven, dat krijgt Pip nu van haar omdat die haar leven heeft gered. Ook heeft Buri een massagekliniek en een medewerkster van haar, zal Pip bovendien een lekkere nek/schoudermassage geven. Wanneer ze heerlijk ontspannen raakt tijdens de massage, denkt ze dat de handen van de masseuse de handen van Buri zijn en Pip krijgt dan een orgasme voor haar liefde van Buri.
Jula heeft intussen gevraagd of Pip op haar verjaardagsfeest wil komen. Allerlei vriendinnen van Jula komen ook: het zijn vrijwel allemaal roeisters. Er wordt lekker geroddeld over relaties die aangegaan zijn of juist verbroken. Wanneer Pip gaat staan om een toespraak voor Jula te houden, struikelt ze en valt ze in de Prinsengracht. Er zijn handen genoeg om haar te redden, maar Pip zwemt met een stevige schoolslag uit het leven van Jula weg. Verderop wordt ze door een actie van de brandweer en ambulance personeel op de kant geholpen.
Wanneer ze haar willen opnemen komt Jason bij toeval langs. Hij zegt dat hij haar zal thuisbrengen en voor haar zal zorgen die nacht. Het boek eindigt dat Pip in slaap valt bij haar zwarte vlek op het parket.
2. Mening:
Ik vond wel een apart boek om te lezen, al zou ik het voor geen goud nog een keer lezen. Er zaten flinke lappen tekst in waarvan ik vond dat ze niet zoveel met het verhaal te maken hadden en steeds die flashbacks maakten het ook erg vervelend, omdat ik soms niet goed kon opmaken of ze nu over een flashback vertelde of over het gewone verhaal.
3. Plaats:
Amsterdam en Abcoude.
4. Tijd:
Juli 2005.
5. Stijl:
Het verhaal is geschreven met veel flashbacks. De schrijfstijl van de auteur is erg beschrijvend en beeldsprakig en er zijn tot nu toe weinig dialogen, meer monologen die de hoofdpersoon met zichzelf voert.
6. Perspectief:
Het boek is in de ik-vorm geschreven.
7. Motieven:
De eerste jeugdliefde: Pip was altijd heel erg verliefd op Buri en na een periode van 40 jaar zien ze elkaar weer, hierdoor krijgt Pip weer dezelfde gevoelens en krijgt ze ook een orgasme. Duidelijkheid: Pip krijgt eindelijk haar geheugen weer terug en hierdoor wordt haar situatie een stuk duidelijker voor zichzelf, maar ook voor haar vriend Jason, die het vervelend vond dat hij niet wist waarom Pip nou naar de Willemparkweg moest, maar dit was dus om iets aan de vlek in het parket te laten doen. Vrijheid: Pip wil Jula uit haar leven en door middel van het wegzwemmen in de grachten van Amsterdam, voelt ze dat ze nu niet meer in de ban van Jula is, maar dat ze nu gewoon verder kan gaan met haar leven.
8. Thema:
De liefde van een lesbische vrouw die ze voor drie vrouwen heeft gevoeld. Alle drie de liefdes van Pip waren heel verschillend, de eerste was onbereikbaar, de tweede was verrukkelijk en de derde was voorzichtig, zo zie je dat er veel verschillende varianten van het woord liefde bestaan.
5. Korte samenvatting.
Een lesbische vrouw genaamd Philippa van der Steur, afgekort Pip wordt door haar geliefde verlaten. Zo is haar derde, eigenlijk tweede lange liefdesrelatie stukgelopen. Haar eerste liefde was haar vroegere schooljuffrouw Buri Vermeer, hier had ze geen relatie mee, maar hier was ze wel helemaal verliefd op. Pip’s tweede relatie was met Maret, maar die verliet haar ook. En nu is haar derde relatie beëindigd met Jula, die haar verlaten heeft voor een man. Pip heeft geen idee waarom Jula haar heeft verlaten en ze weet al vooral niet waarom Jula ineens voor een man heeft gekozen. Voor de zoveelste keer in haar leven is ze alleen, in de steek gelaten, en op het randje van een depressie. Dan overkomt haar een ernstig ongeluk, waarbij ze Buri Vermeer en een vriendin redde, maar waarbij ze zelf wel werd aangereden door een cementwagen waar ze een schedelbasisfractuur aan overhoudt. Dan gaat ze met haar drie broers naar haar vroegere vakantieplek waar ze hun oude vakantiehuis terug proberen te geven, wat niet goed lukt. Daarna vindt haar beste vriend Jason dat ze de brieven van Buri Vermeer moet openmaken en nadat Pip dit heeft gedaan gaat ze bij Buri op bezoek die haar haar levensverhaal vertelt. En op het einde wil Pip zich losmaken van haar ex-vriendin Jula en zwemt ze door de Prinsengracht in Amsterdam, waarna Jason haar opvangt.
6. Informatie over de schrijver.
Doeschka Maria Johanna Meijsing is geboren op 21 oktober 1947 in Eindhoven. Ze is de oudere zus van schrijver Geerten Meijsing en filosofe Monica Meijsing. Doeschka is een Nederlandse romanschrijfster.
Toen ze drie jaar oud was, verhuisde de familie Meijsing naar Haarlem. Doeschka studeerde Nederlands en literatuurwetenschap aan de Universiteit van Amsterdam. Van 1971 tot 1976 gaf ze les aan een gymnasium en daarna was ze tot 1978 medewerkster aan het Instituut voor Neerlandistiek van de UvA. In 1978 werd Doeschka redactrice voor de boekenbijlage van Vrij Nederland en in 1989 werd ze literatuurredactrice van Elsevier.
In 1974 verscheen haar eerste verhalenbundel genaamd ‘De hanen en andere verhalen’. Doeschka schreef ook poëzie. En ze won een aantal prijzen zoals de AKO Literatuurprijs en de F. Bordewijksprijs voor ‘Over de liefde’, de Multatuliprijs voor ‘Tijger, tijger!’ en de Tzumprijs voor de beste literaire zin uit het boek ‘De tweede man’.
7. Secundaire literatuur (Literom)
Recensie 1:
Schrijver Meijsing, Doeschka
Titel Over de liefde
Jaar van uitgave 2009
Bron Haarlems Dagblad
Publicatiedatum 01-04-2009
Recensent Hanneke van den Berg
Recensietitel Rijxman gaat over de top
Doeschka Meijsing won vorig jaar de AKO Literatuurprijs en de F. Bordewijkprijs voor haar roman 'Over de liefde'. Een prachtig boek over een lesbische vrouw (of 'homoseksuele vrouw' zoals de hoofdpersoon Pip het omschrijft) die in haar volwassen leven drie langlopende relaties stuk heeft zien gaan. Bij eentje liep ze zelf weg, bij de andere werd ze in de steek gelaten. In 'Over de liefde' vraagt Pip zich de hele tijd af waarom het allemaal zo is gelopen. Vooral het weglopen van Jula doet haar nog veel pijn, vooral omdat die haar liet vallen voor een man.Echte antwoorden op haar vragen krijgt ze niet. Toch is ze uiteindelijk rijker geworden van al dat nadenken.
Actrice Lineke Rijxman, die al vaker luisterboeken heeft ingesproken, is hier niet op haar best. Ze wil het allemaal veel te mooi doen, met veel wisselingen van toonhoogte. Ook de Engelse citaten zijn veel te geaffecteerd. Maar ach, het boek is prachtig.
Doeschka Meijsing Over de liefde Uitg. Rubinstein. Voorgelezen door Lineke Rijkxman, Euro 24,95, 7 cd's.
Recensie 2:
Schrijver Meijsing, Doeschka
Titel Over de liefde
Jaar van uitgave 2008
Bron De Groene Amsterdammer
Publicatiedatum 19-12-2008
Recensent Marja Pruis
Recensietitel Pijnlijk en gestileerd
De beste boeken doen een beetje pijn als je ze leest. Als je er desondanks ook nog bij kunt lachen, dan heb je wel echt iets bijzonders in handen. Over de liefde van Doeschka Meijsing schaart zich in de reeks moderne Nederlandse klassiekers die tegen het egodocument aanschuren. Niets te verliezen en toch bang van Renate Rubinstein staat bijvoorbeeld in dat rijtje, maar ook Familiefeest van Theodor Holman. Glashelder, maar geheel gestileerd ontrafelt Meijsing in haar roman het vernederende proces van verraden en verlaten worden. Geen slachtofferproza, geen klaagschrift, maar een genadeloos onderzoek naar zichzelf en haar omgeving. Een gevaarlijk boek ook, dat dicht op de eigen huid is geschreven, en zich kwetsbaar maakt voor voyeuristische blikken en kwaadwillende bejegening. Ook dat zijn de beste boeken: die alles op alles lijken te zetten. Het knapste is misschien de consequente toon, zielig noch superieur, meedogenloos maar ook melancholiek, doortrokken van een verlangen naar 'een vroeger ik, dat nog geen fouten had gemaakt'.
Recensie 3:
Schrijver Meijsing, Doeschka
Titel Over de liefde
Jaar van uitgave 2008
Bron De Volkskrant
Publicatiedatum 05-11-2008
Recensent Daniëlle Serdijn
Recensietitel Verlaten worden - dan ook nog voor een man
'Wat is het hier glad', waren de eerste woorden die AKO-winnares Doeschka Meijsing richtte tot presentator Paul Witteman. Naast haar stond juryvoorzitter Wim Deetman, braaf te wachten tot Meijsing haar voeten onder de tafel had geschoven. Toen ze eenmaal zat en tot haar schrik zag wie er naast haar stond, veerde ze weer op en nam de AKO Literatuurprijs 2008 in ontvangst.'Het leek een sandwichbord, dat Deetman haar overhandigde, maar het was een symbolische cheque ter waarde van 50.000 euro.Doeschka Meijsing (1947) ontving de prijs voor haar roman Over de liefde. Het is Meijsings 19de titel, en het meest autobiografische boek dat ze tot nog toe schreef. Over de liefde is het moedige liefdesrelaas van Philippa van de Steur, kortweg Pip. Ze is verlaten door haar vriendin met wie zij een innige relatie had. In haar herinnering ziet ze vorige verhoudingen, die, na vele gelukkige jaren, ook stuk liepen. Waar lag het toch aan, vraagt Pip zich al: 'Alles wat goed en mooi aan mijn leven was geweest, was ik kwijt en ik be greep niet eens waarom het zo gekomen was. Had ik zo'n slechte inborst? Was ik zo'n einzelgänger?'. Wat de zaak in emotioneel opzicht compliceert, is dat Pip werd verlaten voor een man. Een grotere nederlaag is in de damesliefde nauwelijks denkbaar. Onmiskenbaar was dit de realiteit. Roddels waren destijds niet van de lucht. Doeschka was verlaten door haar vriendin. En die vriendin, plots heteroseksueel, was nog zwanger ook. De roman werd goed ontvangen. Aanvankelijke Schadenfreude over een teloorgegane grachtengordelromance maakte direct plaats voor bewondering. Beroeps- en ontspanningslezers waren vrijwel unaniem in hun oordeel: Meijsing had een universeel verhaal verteld, waarin schaamte en liefde verrassend met elkaar waren verbonden. De personen om wie het in werkelijkheid ooit was gegaan, waren opgelost in het niets. Verdwenen. Het verhaal sprak voor zichzelf.
Het was niet voor het eerst dat Meijsing werd genomineerd voor de AKO Literatuurprijs. In 2000 haalde ze de shortlist met De tweede man, een veelomvattende roman over twee broers. Het boek was een uitstalkast van haar kunnen. 100% chemie (2003), over de perikelen binnen een familie, werd genomineerd voor die andere grote prijs, de Libris Literatuurprijs. Meijsing won hem niet. Ook voor kleinere prijzen werd ze genomineerd en soms bekroond. Het moeten helse uren zijn geweest afgelopen maandag, daar in de studio bij Pauw en Witteman. Gelukkig had ze een supporter bij zich: de ex-vriendin. Om wie het allemaal begonnen was.
Danielie Serdijn
8. Reactie op de recensies.
Reactie op recensie 1: Ik ben het met deze recensie eens ondanks dat deze recensie zo kort is. Het is een goed boek en je denkt er veel over na.
Reactie op recensie 2: Deze recensie vind ik beter, omdat deze recensie meer verteld over het boek en over de manier waarop het gelezen wordt. Het is een boek waarbij je veel nadenkt en ook veel met de harde realiteit te maken hebt. Ook staan er veel slimme theorieën in, waardoor het boek alsmaar interessanter wordt.
Reactie op recensie 3: Hierbij ben ik het ook mee eens, want dit verhaal gaat inderdaad over schaamte en liefde en op de manier waarop dit wordt geaccepteerd en hoe erover gedacht wordt. Dat iemand zich helemaal kan 'isoleren' van de buitenwereld door een gebroken hart wist ik niet, dat een gebroken hart veel pijn doet wist ik wel. Maar het ligt er misschien ook aan hoe sterk je zelf bent en in wat voor soort relatie je zit en hoe je als persoon in elkaar zit.
8. Bronnenlijst.
Wikipedia (n.d). Doeschka Meijsing. Opgehaald 21 januari 2010, van http://nl.wikipedia.org/wiki/Doeschka_Meijsing
Over de Liefde omslag. Opgehaald 21 januari 2010, van http://weblog.zwitserlevengevoel.nl/Over%20de%20liefde/Meijsing.gif
Doeschka Meijsing. Opgehaald 21 januari 2010, van http://images.vpro.nl/img.db?6382101++s(200)
H. van den Berg (01-04-2009). Rijxman gaat over de top. Opgehaald 11 januari 2010, van www.literom.nl
M. Pruis (19-12-2008). Pijnlijk en gestileerd. Opgehaald 11 januari 2010, van www.literom.nl
D. Serdijn (05-11-2008). Verlaten worden – dan ook nog voor een man. Opgehaald 11 januari 2010, van
www.literom.nl
Meijsing, D. (1947). Over de liefde. Amsterdam: Querido.
2. Opdracht en motto.
Er is geen opdracht en ook geen motto in dit boek.
3. Motivering boekkeuze.
Mijn moeder heeft dit boek vorig jaar gekregen met haar verjaardag, maar het sprak haar eigenlijk totaal niet aan. Ik was wel nieuwsgierig ernaar, vooral naar aanleiding van de titel ben ik het gaan lezen, want ik dacht dat het hierdoor een echt romantisch verhaal was. En het boek is bekroond met de AKO Literatuurprijs 2008, dus dan moet het wel een goed boek zijn dacht ik!
4. Verslag van je leeservaring.
Tussenstand nr. 1 Bladzijde 57
1. Inhoud:
Deel 1: De ik-persoon is een vrouw van middelbare leeftijd en ze zit in het begin van dit deel in een vrij diepe mentale crisis, omdat de liefdesrelatie die zij met ene Jula (directeur van de Wereldomroep) na twaalf jaar beëindigd is. Jula die veertien jaar jonger is dan de ik-persoon, heeft haar in de steek gelaten voor een liefdesrelatie met een man die bovendien nog ouder is dan de ik-persoon. De ik-persoon weet maar niet waarom Jula hun relatie heeft beëindigd en nog raarder vindt ze waarom Jula ineens van homoseksueel naar hetero is veranderd. Het is november en de ik-persoon krijgt een DVD waarop een tv-documentaire staat over Nederlands-Indië. Hij gaat over het Jappenkamp. Ze kent de afzender, Jan Vermeer, niet. Voordat de ik-persoon een relatie met Jula had, had ze een vriendin genaamd Maret, die een echte kunstvrouw was. Een goede vriend van haar Jason, adviseert haar de DVD te bekijken en dan blijkt dat ze een van de belangrijkste figuren op de DVD wel kent. Het is Buri Vermeer, de lerares van de ik-persoon toen ze op de MMS zat. De ik-persoon was helemaal verliefd op Buri Vermeer. Het begon al toen ze 12 jaar oud op die school kwam. Het is nu veertig jaar later en dat betekent dat Buri Vermeer achter in de zestig moet zijn. De zoon van Buri geeft aan dat de tijd in het Jappenkamp van grote invloed is geweest op het leven van Buri. Zo vertelt hij de anekdote van de zware straf die Buri heeft gekregen in het kamp, toen ze een stuk hout had gestolen. De ik-persoon vindt de inhoud van de documentaire niet zo geslaagd.
2. Mening:
Ik vind het tot nu toe nog weinig spannend omdat er nog niet echt iets is gebeurd en omdat ik ook de naam van de hoofdpersoon nog niet weet. Deze vrouw vertelt alleen maar over haar drie ex-geliefden en dit maakt het een beetje langdradig. Wel vind ik het grappig wat die Jason doet, dat maakt het boek dan weer humoristisch.
3. Plaats:
Amsterdam, in het huis van de ik-persoon. Maar op bladzijde 57 is er een terugblik naar een fietstocht langs de Amstel en een fietstocht op Sicilië. Waar Jula (de laatste ex-vriendin van de ik-persoon), die heel sportief was, altijd op het voorwiel lag en de ik-persoon wil daar niet onder doen.
4. Tijd:
Er staat geen precieze tijd bij, maar het boek is in 2007 geschreven, dus ik verwacht dat het over de periode van 1947 tot 2007 gaat, door de vele flashbacks en omdat het een boek is met een hoog autobiografisch gehalte.
5. Stijl:
Het verhaal is geschreven met veel flashbacks. De schrijfstijl van de auteur is erg beschrijvend en beeldsprakig en er zijn tot nu toe weinig dialogen, meer monologen die de hoofdpersoon met zichzelf voert.
6. Perspectief:
Het boek is in de ik-vorm geschreven.
7. Motieven:
Liefde: Het boek gaat over de liefde, want de ik-persoon vertelt over haar eerste verliefde gevoel op haar toenmalige lerares, Buri Vermeer en ze vertelt ook over haar drie ex-vriendinnen (de ik-persoon is lesbisch) die haar alle drie gedumpt hebben.
Vriendschap: Ze heeft één echte vriend, dat is Jason Merkouros, die drie geliefden had verspreid over de hele wereld. Jason is brutaal genoeg om gewoon bij de ik-persoon te blijven om te praten terwijl de ik-persoon dit niet wil.
8. Verwachtingen:
Ik hoop dat er nu iets spannends gaat gebeuren waardoor het boek niet zo langdradig blijft.
Tussenstand nr. 2: Bladzijde 114
1. Inhoud:
Deel 1: Nu is de naam van de hoofdpersoon bekend: ze heet Philippa van der Steur, maar die naam vindt ze maar niets en hierdoor noemt iedereen haar Pip. Voordat Jason op reis gaat, zegt hij tegen Pip dat ze eens iets moet doen aan de vlek op haar parketvloer. Pip vindt dat Jason gelijk heeft en besluit iets aan die vlek te doen. De vloerenzaak ‘Het Vloerenhuis’ is op de Willemparkweg en Pip gaat er naartoe. Als ze op een terras zit, ziet ze dat een cementwagen een tram niet meer kan ontlopen en ze zorgt met een handige actie ervoor dat ze twee vrouwen redt, die anders om het leven zouden zijn gekomen. Daarna valt ze tegen een paaltje en ze komt weer bij in het ziekenhuis, waar ze een schedelbasisfractuur heeft gekregen. Als ze bijkomt, zitten haar drie broers aan het ziekenhuisbed. Ze praten over vroeger en vertellen over een ongeluk dat hun vader op één van de vakanties ook was overkomen. Pip kan zich niet meer herinneren wat ze ging doen op de Willemsparkweg. Het is gewoon een gat in haar geheugen.
Dan komt Jula naar het ziekenhuis: zij was dan degene die het uitmaakte, maar wil gewoon blijven omgaan met Pip die daar weer niets voor voelt. Pip krijgt van Jula te horen hoe ze eruit ziet: ze heeft een “blauwe bril”en omdat ze geopereerd is, heeft ze ook een kaal hoofd. Nu komt Pip alles te weten, want de hele vriendenkring van Pip wist dat Jula al twee jaar lang vreemd ging met een man; alleen Pip wist het zelf niet. Waarschijnlijk wilde Jula een kind, maar dat weet Pip niet helemaal zeker. Wanneer ze uit het ziekenhuis komt, is het al half december. In een flashback wordt duidelijk gemaakt hoe Jula een einde had gemaakt aan de relatie. Pip was gastdocent geweest in Wenen over begrafenisrituelen en toen was het uitgekomen, wat iedereen om haar heen al wist.
2. Mening:
Ik vind het boek nu wel wat spannender worden omdat er wat meer actie in komt, dus ik ben benieuwd of er straks nog meer gaat gebeuren. Het is wel een boek waar je goed bij na moet denken en waar je zelf ook bij jezelf gaat nadenken, vandaar dat het ook Literatuur is en niet zomaar literatuur.
3. Plaats:
Amsterdam, in het huis van Pip, de hoofdpersoon. Pip heet eigenlijk Philippa van der Steur, maar Pip is haar bijnaam omdat ze zelf Philippa zo verschrikkelijk vindt.
4. Tijd:
Het was bijna Kerstmis en dit is geen terugblik moment.
Het verhaal is geschreven met veel flashbacks. De schrijfstijl van de auteur is erg beschrijvend en beeldsprakig en er zijn tot nu toe weinig dialogen, meer monologen die de hoofdpersoon met zichzelf voert.
6. Perspectief:
Het boek is in de ik-vorm geschreven.
7. Motieven:
Bedrog: Het boek vertelt een flashback waarbij Jula en Pip nog bij elkaar zijn, maar waarbij Jula vreemdgaat met een man, wat voor een homoseksuele vrouw blijkbaar nog erger is dan homoseksueel zijn zelf.
Lef: Pip waagt haar leven voor Buri van der Meer die met een vriendin op het terras zit aan de Willemsparkweg, waar een cementwagen hen bijna omver rijdt. Frustratie: Pip vindt het erg vervelend dat ze zich niets meer kan herinneren en dat ze een soort gat in haar geheugen heeft.
Tussenstand nr. 3: Bladzijde183.
1. Inhoud:
Deel 1: Pip analyseert de drie liefdes die ze heeft gekend in haar leven.
Citaat uit het boek:
‘De eerste liefde voor Buri Vermeer was groots en meeslepend, afhankelijk, al snel overgaand in macht en onderdanigheid, wreedheid en wedijver, duur: zeven jaar
De derde liefde voor Jula was voorzichtig, groeiend, warm, vol genegenheid, stabiel, duur: twaalf jaar.’
Dan keert Jason in december terug van zijn reis. Pip heeft veel kaarten gekregen die ze niet heeft geopend. Jason ontdekt tussen de brieven een schrijven van Buri Vermeer. Hij denkt dat dit geen toeval kan zijn. Juli blijft erg behulpzaam, maar Pip wil haar de toegang ontzeggen. Voor haar is een relatie voorbij wanneer de één die verbroken heeft.
Deel 2: Het is maart. Pip gaat met haar drie broers genaamd Lucas, Pieter en Brent naar een klein dorpje in Zwitserland dat tegen de Italiaanse grens aan ligt. Brent was met het idee gekomen op de derde sterfdag van hun vader. Vroeger waren ze altijd in de auto naar dit dorpje gereden en ze logeerden dan in een huis dat hun vader “overhandigd” had gekregen van een invloedrijke inwoner van het dorp met wie de vader van Pip veel optrok. Deze man heette Floretti Ze dronken ook samen te veel. Het huis is nu oud en vervallen en vrijwel niets waard. Ze knappen met zijn allen het huis wat op. Brent heeft een theorie dat er een heel erg waardevol schilderij van Mantegna in het huis hing en dat hij wel wil verkopen. Wanneer ze ’s avonds bij elkaar zitten krijgen ze het natuurlijk over Jula en haar bijzondere verandering van liefde voor het mannelijke geslacht. Het is ook nog eens vreemd dat ze op een oudere man is gevallen. Brent gaat op zoek naar het kostbare schilderij, maar kan het niet vinden. Dan willen ze het huis terug overhandigen aan Floretti, maar die wil hen liever niet ontvangen. De zoon van Floretti, die in een gele Ferrari rijdt, komt hem achterna en zegt dat het huis eigenlijk nooit van iemand is geweest. Brent denkt dat het geld van het schilderij in de Ferrari zit, maar zijn broers vinden dat hij niet zo achterdochtig moet zijn. Als Pip nog even aan het rommelen is in haar oude kamertje, ziet ze op haar bureau nog de initialen B.V. staan (van Buri Vermeer).
2. Mening:
Ik vind het ontzettend langdradig en het is maar goed dat er een klein stukje spanning in het boek kwam door de zoektocht naar het schilderij. Maar deze situatie wordt ook weer zo afgekapt, dus ik blijf bij mijn standpunt: langdradig!
3. Plaats:
Amsterdam en Ticino, het kleine Zwitserse dorpje aan de grens van Italië.
4. Tijd:
Maart 2005.
5. Stijl:
Het verhaal is geschreven met veel flashbacks. De schrijfstijl van de auteur is erg beschrijvend en beeldsprakig en er zijn tot nu toe weinig dialogen, meer monologen die de hoofdpersoon met zichzelf voert.
6. Perspectief:
Het boek is in de ik-vorm geschreven.
7. Motieven:
Liefde: Pip ziet in dat ze in haar leven drie liefdes heeft gekend, waarvan er twee beantwoord zijn. Buri Vermeer was haar onbereikbare liefde toen ze op de middelbare school zat, hierna kwam Maret, waarmee ze een tamelijk lange relatie heeft gehad en als laatste Jula, die haar heeft verlaten voor een oudere man. Familiegevoel: Pip gaat samen met haar 3 broers Lucas, Brent en Pieter naar Ticino, waar ze het oude, vervallen huis opknappen en waar ze het toch heel gezellig hebben omdat ze veel praten over vroeger en Pip haar geheugen komt langzaamaan terug.
8. Verwachtingen:
Ik hoop dat er nu een klapper komt waardoor ik nog lang over dit boek na zal denken en als ik eraan terugdenk tegen mezelf kan zeggen: Nou, dit was echt een goed boek, ik ben blij dat ik dit boek heb gelezen voor mijn literatuurlijst.
1. Inhoud:
Deel 3: Langzaam komt het geheugen van Pip terug. Ze weet zich op een bepaald moment weer te herinneren waarom ze naar de Willemsparkweg is gegaan. Namelijk om adviezen over de vlek in haar parketvloer te krijgen.
Jason dwingt Pip om de twee brieven die ze van Buri Vermeer heeft ontvangen te openen. Dan blijkt dat Pip met haar actie op het terras het leven van Buri heeft gered en die wil haar daarvoor bedanken. Ze is de oud-lerares op wie Pip verliefd is geweest. Ze gaat met de trein naar Abcoude en wordt daar ontvangen door de lerares die nu wat ouder is geworden. Dat doet ze twee dagen achterelkaar. Buri wil haar het verhaal van haar leven vertellen. In het Jappenkamp had ze een blok hout gestolen, waarvoor ze dagen in een hok had moeten zitten. Maar in tegenstelling tot wat iedereen dacht, was dat helemaal niet vervelend. Ze was namelijk als 12-jarige stapelverliefd geworden op de 25-jarige kampcommandant. Die had haar steeds verhalen in het Japans verteld. Toen ze wegging, had hij haar een gouden kettinkje gegeven, dat krijgt Pip nu van haar omdat die haar leven heeft gered. Ook heeft Buri een massagekliniek en een medewerkster van haar, zal Pip bovendien een lekkere nek/schoudermassage geven. Wanneer ze heerlijk ontspannen raakt tijdens de massage, denkt ze dat de handen van de masseuse de handen van Buri zijn en Pip krijgt dan een orgasme voor haar liefde van Buri.
Jula heeft intussen gevraagd of Pip op haar verjaardagsfeest wil komen. Allerlei vriendinnen van Jula komen ook: het zijn vrijwel allemaal roeisters. Er wordt lekker geroddeld over relaties die aangegaan zijn of juist verbroken. Wanneer Pip gaat staan om een toespraak voor Jula te houden, struikelt ze en valt ze in de Prinsengracht. Er zijn handen genoeg om haar te redden, maar Pip zwemt met een stevige schoolslag uit het leven van Jula weg. Verderop wordt ze door een actie van de brandweer en ambulance personeel op de kant geholpen.
Wanneer ze haar willen opnemen komt Jason bij toeval langs. Hij zegt dat hij haar zal thuisbrengen en voor haar zal zorgen die nacht. Het boek eindigt dat Pip in slaap valt bij haar zwarte vlek op het parket.
2. Mening:
Ik vond wel een apart boek om te lezen, al zou ik het voor geen goud nog een keer lezen. Er zaten flinke lappen tekst in waarvan ik vond dat ze niet zoveel met het verhaal te maken hadden en steeds die flashbacks maakten het ook erg vervelend, omdat ik soms niet goed kon opmaken of ze nu over een flashback vertelde of over het gewone verhaal.
3. Plaats:
Amsterdam en Abcoude.
4. Tijd:
Juli 2005.
5. Stijl:
Het verhaal is geschreven met veel flashbacks. De schrijfstijl van de auteur is erg beschrijvend en beeldsprakig en er zijn tot nu toe weinig dialogen, meer monologen die de hoofdpersoon met zichzelf voert.
6. Perspectief:
Het boek is in de ik-vorm geschreven.
7. Motieven:
De eerste jeugdliefde: Pip was altijd heel erg verliefd op Buri en na een periode van 40 jaar zien ze elkaar weer, hierdoor krijgt Pip weer dezelfde gevoelens en krijgt ze ook een orgasme. Duidelijkheid: Pip krijgt eindelijk haar geheugen weer terug en hierdoor wordt haar situatie een stuk duidelijker voor zichzelf, maar ook voor haar vriend Jason, die het vervelend vond dat hij niet wist waarom Pip nou naar de Willemparkweg moest, maar dit was dus om iets aan de vlek in het parket te laten doen. Vrijheid: Pip wil Jula uit haar leven en door middel van het wegzwemmen in de grachten van Amsterdam, voelt ze dat ze nu niet meer in de ban van Jula is, maar dat ze nu gewoon verder kan gaan met haar leven.
8. Thema:
De liefde van een lesbische vrouw die ze voor drie vrouwen heeft gevoeld. Alle drie de liefdes van Pip waren heel verschillend, de eerste was onbereikbaar, de tweede was verrukkelijk en de derde was voorzichtig, zo zie je dat er veel verschillende varianten van het woord liefde bestaan.
5. Korte samenvatting.
Een lesbische vrouw genaamd Philippa van der Steur, afgekort Pip wordt door haar geliefde verlaten. Zo is haar derde, eigenlijk tweede lange liefdesrelatie stukgelopen. Haar eerste liefde was haar vroegere schooljuffrouw Buri Vermeer, hier had ze geen relatie mee, maar hier was ze wel helemaal verliefd op. Pip’s tweede relatie was met Maret, maar die verliet haar ook. En nu is haar derde relatie beëindigd met Jula, die haar verlaten heeft voor een man. Pip heeft geen idee waarom Jula haar heeft verlaten en ze weet al vooral niet waarom Jula ineens voor een man heeft gekozen. Voor de zoveelste keer in haar leven is ze alleen, in de steek gelaten, en op het randje van een depressie. Dan overkomt haar een ernstig ongeluk, waarbij ze Buri Vermeer en een vriendin redde, maar waarbij ze zelf wel werd aangereden door een cementwagen waar ze een schedelbasisfractuur aan overhoudt. Dan gaat ze met haar drie broers naar haar vroegere vakantieplek waar ze hun oude vakantiehuis terug proberen te geven, wat niet goed lukt. Daarna vindt haar beste vriend Jason dat ze de brieven van Buri Vermeer moet openmaken en nadat Pip dit heeft gedaan gaat ze bij Buri op bezoek die haar haar levensverhaal vertelt. En op het einde wil Pip zich losmaken van haar ex-vriendin Jula en zwemt ze door de Prinsengracht in Amsterdam, waarna Jason haar opvangt.
6. Informatie over de schrijver.
Doeschka Maria Johanna Meijsing is geboren op 21 oktober 1947 in Eindhoven. Ze is de oudere zus van schrijver Geerten Meijsing en filosofe Monica Meijsing. Doeschka is een Nederlandse romanschrijfster.
In 1974 verscheen haar eerste verhalenbundel genaamd ‘De hanen en andere verhalen’. Doeschka schreef ook poëzie. En ze won een aantal prijzen zoals de AKO Literatuurprijs en de F. Bordewijksprijs voor ‘Over de liefde’, de Multatuliprijs voor ‘Tijger, tijger!’ en de Tzumprijs voor de beste literaire zin uit het boek ‘De tweede man’.
7. Secundaire literatuur (Literom)
Recensie 1:
Schrijver Meijsing, Doeschka
Titel Over de liefde
Jaar van uitgave 2009
Bron Haarlems Dagblad
Publicatiedatum 01-04-2009
Recensent Hanneke van den Berg
Recensietitel Rijxman gaat over de top
Doeschka Meijsing won vorig jaar de AKO Literatuurprijs en de F. Bordewijkprijs voor haar roman 'Over de liefde'. Een prachtig boek over een lesbische vrouw (of 'homoseksuele vrouw' zoals de hoofdpersoon Pip het omschrijft) die in haar volwassen leven drie langlopende relaties stuk heeft zien gaan. Bij eentje liep ze zelf weg, bij de andere werd ze in de steek gelaten. In 'Over de liefde' vraagt Pip zich de hele tijd af waarom het allemaal zo is gelopen. Vooral het weglopen van Jula doet haar nog veel pijn, vooral omdat die haar liet vallen voor een man.Echte antwoorden op haar vragen krijgt ze niet. Toch is ze uiteindelijk rijker geworden van al dat nadenken.
Actrice Lineke Rijxman, die al vaker luisterboeken heeft ingesproken, is hier niet op haar best. Ze wil het allemaal veel te mooi doen, met veel wisselingen van toonhoogte. Ook de Engelse citaten zijn veel te geaffecteerd. Maar ach, het boek is prachtig.
Recensie 2:
Schrijver Meijsing, Doeschka
Titel Over de liefde
Jaar van uitgave 2008
Bron De Groene Amsterdammer
Publicatiedatum 19-12-2008
Recensent Marja Pruis
Recensietitel Pijnlijk en gestileerd
De beste boeken doen een beetje pijn als je ze leest. Als je er desondanks ook nog bij kunt lachen, dan heb je wel echt iets bijzonders in handen. Over de liefde van Doeschka Meijsing schaart zich in de reeks moderne Nederlandse klassiekers die tegen het egodocument aanschuren. Niets te verliezen en toch bang van Renate Rubinstein staat bijvoorbeeld in dat rijtje, maar ook Familiefeest van Theodor Holman. Glashelder, maar geheel gestileerd ontrafelt Meijsing in haar roman het vernederende proces van verraden en verlaten worden. Geen slachtofferproza, geen klaagschrift, maar een genadeloos onderzoek naar zichzelf en haar omgeving. Een gevaarlijk boek ook, dat dicht op de eigen huid is geschreven, en zich kwetsbaar maakt voor voyeuristische blikken en kwaadwillende bejegening. Ook dat zijn de beste boeken: die alles op alles lijken te zetten. Het knapste is misschien de consequente toon, zielig noch superieur, meedogenloos maar ook melancholiek, doortrokken van een verlangen naar 'een vroeger ik, dat nog geen fouten had gemaakt'.
Recensie 3:
Schrijver Meijsing, Doeschka
Jaar van uitgave 2008
Bron De Volkskrant
Publicatiedatum 05-11-2008
Recensent Daniëlle Serdijn
Recensietitel Verlaten worden - dan ook nog voor een man
'Wat is het hier glad', waren de eerste woorden die AKO-winnares Doeschka Meijsing richtte tot presentator Paul Witteman. Naast haar stond juryvoorzitter Wim Deetman, braaf te wachten tot Meijsing haar voeten onder de tafel had geschoven. Toen ze eenmaal zat en tot haar schrik zag wie er naast haar stond, veerde ze weer op en nam de AKO Literatuurprijs 2008 in ontvangst.'Het leek een sandwichbord, dat Deetman haar overhandigde, maar het was een symbolische cheque ter waarde van 50.000 euro.Doeschka Meijsing (1947) ontving de prijs voor haar roman Over de liefde. Het is Meijsings 19de titel, en het meest autobiografische boek dat ze tot nog toe schreef. Over de liefde is het moedige liefdesrelaas van Philippa van de Steur, kortweg Pip. Ze is verlaten door haar vriendin met wie zij een innige relatie had. In haar herinnering ziet ze vorige verhoudingen, die, na vele gelukkige jaren, ook stuk liepen. Waar lag het toch aan, vraagt Pip zich al: 'Alles wat goed en mooi aan mijn leven was geweest, was ik kwijt en ik be greep niet eens waarom het zo gekomen was. Had ik zo'n slechte inborst? Was ik zo'n einzelgänger?'. Wat de zaak in emotioneel opzicht compliceert, is dat Pip werd verlaten voor een man. Een grotere nederlaag is in de damesliefde nauwelijks denkbaar. Onmiskenbaar was dit de realiteit. Roddels waren destijds niet van de lucht. Doeschka was verlaten door haar vriendin. En die vriendin, plots heteroseksueel, was nog zwanger ook. De roman werd goed ontvangen. Aanvankelijke Schadenfreude over een teloorgegane grachtengordelromance maakte direct plaats voor bewondering. Beroeps- en ontspanningslezers waren vrijwel unaniem in hun oordeel: Meijsing had een universeel verhaal verteld, waarin schaamte en liefde verrassend met elkaar waren verbonden. De personen om wie het in werkelijkheid ooit was gegaan, waren opgelost in het niets. Verdwenen. Het verhaal sprak voor zichzelf.
Het was niet voor het eerst dat Meijsing werd genomineerd voor de AKO Literatuurprijs. In 2000 haalde ze de shortlist met De tweede man, een veelomvattende roman over twee broers. Het boek was een uitstalkast van haar kunnen. 100% chemie (2003), over de perikelen binnen een familie, werd genomineerd voor die andere grote prijs, de Libris Literatuurprijs. Meijsing won hem niet. Ook voor kleinere prijzen werd ze genomineerd en soms bekroond. Het moeten helse uren zijn geweest afgelopen maandag, daar in de studio bij Pauw en Witteman. Gelukkig had ze een supporter bij zich: de ex-vriendin. Om wie het allemaal begonnen was.
Danielie Serdijn
Reactie op recensie 1: Ik ben het met deze recensie eens ondanks dat deze recensie zo kort is. Het is een goed boek en je denkt er veel over na.
Reactie op recensie 2: Deze recensie vind ik beter, omdat deze recensie meer verteld over het boek en over de manier waarop het gelezen wordt. Het is een boek waarbij je veel nadenkt en ook veel met de harde realiteit te maken hebt. Ook staan er veel slimme theorieën in, waardoor het boek alsmaar interessanter wordt.
Reactie op recensie 3: Hierbij ben ik het ook mee eens, want dit verhaal gaat inderdaad over schaamte en liefde en op de manier waarop dit wordt geaccepteerd en hoe erover gedacht wordt. Dat iemand zich helemaal kan 'isoleren' van de buitenwereld door een gebroken hart wist ik niet, dat een gebroken hart veel pijn doet wist ik wel. Maar het ligt er misschien ook aan hoe sterk je zelf bent en in wat voor soort relatie je zit en hoe je als persoon in elkaar zit.
8. Bronnenlijst.
Wikipedia (n.d). Doeschka Meijsing. Opgehaald 21 januari 2010, van http://nl.wikipedia.org/wiki/Doeschka_Meijsing
Over de Liefde omslag. Opgehaald 21 januari 2010, van http://weblog.zwitserlevengevoel.nl/Over%20de%20liefde/Meijsing.gif
Doeschka Meijsing. Opgehaald 21 januari 2010, van http://images.vpro.nl/img.db?6382101++s(200)
H. van den Berg (01-04-2009). Rijxman gaat over de top. Opgehaald 11 januari 2010, van www.literom.nl
M. Pruis (19-12-2008). Pijnlijk en gestileerd. Opgehaald 11 januari 2010, van www.literom.nl
D. Serdijn (05-11-2008). Verlaten worden – dan ook nog voor een man. Opgehaald 11 januari 2010, van
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden