A.
Titel: oorlog zonder vrienden
Auteur: Evert Hartman
Uitgever: Lemniscaat
Aantal pagina’s: 252
Categorie: C boek
Genre: oorlogsroman

B.
De NSB-er Arnold wordt erg veel gepest. En het meest door Martin. Hij komt erachter dat die Martin in het verzet zit. Door alle pesterijen wantrouwde Arnold de NSB steeds meer. Als hij door die zelfde Martin in het ziekenhuis wordt geslagen, ontmoet hij daar een jongen die Arjen heet, ook hij zit in het verzet. Met Arjen praat Arnold veel, en hij besluit niet langer lid te willen zijn van de NSB, bovendien helpt hij Jeroen te ontsnappen uit het ziekenhuis zonder dat hij gepakt wordt door de Duitsers.

C.

Het is een zeer spannend boek en het is erg realistisch. De spanning komt vooral omdat het boek zo vlot verteld word en omdat Arnold een NSB-er is.

Sander’s probleem is dat hij veel met mensen die in het verzet zitten te maken krijgt. Maar zelf is hij een NSB-er, terwijl hij het eigenlijk niet leuk vindt om lid te zijn van de NSB. En omdat hij bij de NSB is vind ik dit verhaal zo leuk, want er zijn weinig boeken waarbij de hoofdpersoon aan de “slechte” kant staat of eigenlijk word gedwongen te staan. Maar verder kom je weinig te weten over zijn precieze opvattingen van de hoofdpersoon te weten omdat hij geen vrienden heeft (vandaar ook de titel) waaraan hij deze opvattingen kan vertellen. Hij krijgt in de loop van het verhaal wel een soortgenoot (iemand die ook lid is van de NSB) maar hij sluit met deze Pieter Bergman geen echte vriendschap. Wel wordt Jeroen zijn vriend, dit is aan het einden van dit boek. Want Arnold wordt dan het ziekenhuis in geslagen door Martin. Daar ontmoet hij dan Jeroen, die blijkt in het verzet te zitten, en hij is het ziekenhuis ingeschoten door de Duitsers. Dit stukje vind ik wel een van de leukste stukjes uit het boek omdat twee mensen die elkaar eigenlijk moeten haten toch vrienden worden. En vanaf dat moment heeft Arnold lak aan de NSB. Hij helpt dan zelfs jeroen ontsnappen uit het ziekenhuis. Ook dit vind ik een leuk en spannend stukje want hij pakt dan het pistool van zij vader en geeft dit dan aan Jeroen. Maar verder wordt er eigenlijk niet verteld over deze ontsnapping. Het verhaal heeft een open einden, dat vind ik aan de ene kant wel leuk maar aan de andere kant ook weer niet. Aan de ene kant omdat ik dan lekker kan fantaseren over hoe het zou kunnen aflopen. Maar ik zou ook graag willen weten hoe het werkelijk afloopt. Het boek eindigt namelijk dat Arnold niet mee vlucht voor de geallieerden naar Duitsland maar dat hij alleen achter blijft.

D.
Evert Hartman werd op 12 juli 1937 geboren in Dedemsvaart geboren. In 1947 verhuisde hij met zijn familie naar Kampen. Na zijn eindexamen op de H.B.S. ging hij eerst in militaire dienst, en begon in 1958 aan zijn studie sociale geografie aan de Rijksuniversiteit in Utrecht. Deze studie sloot hij in 1965 af met een doctoraal examen Maar ondertussen was hij al begonnen met les te geven in Hoogeveen. Hij was daar leraar aardrijkskunde tot 1992. Sindsdien wijdde hij zich volledig aan het schrijven. Op donderdag 7 april 1994 overleed hij in zijn woonplaats hoogeveen. Evert Hartman was getrouwd en had twee zonen.

De boeken die hij heeft geschreven heeft zijn:
1973 Signalen in de nacht
1975 Machinist op dood spoor
1977 De laatste stuw
1979 Oorlog zonder vrienden
1980 Vechten voor overmorgen
1982 Het onzichtbare licht
1984 Gegijzeld
1986 Buitenspel
1987 Morgen ben ik beter
1988 Het bedreigde land
1989 De droom in de woestijn
1991 Niemand houdt mij tegen
1993 De voorspelling
1994 De vloek van Polyfemos

De boeken van Evert Hartman zijn verschenen in het Engels, Spaans (castiliaans), Duits, Deens en IJslands.