1. Renate Dorrestein, Ontaarde moeders, Amsterdam, 1992
2. Ik heb dit boek gekozen omdat ik er al eerder van een vriendin over gehoord had. Ze had het gelezen en vond het een mooi boek. 3. Ik vind het een interessant boek omdat het op een aparte manier geschreven is, het lijkt qua schrijfstijl totaal niet op andere boeken. Verder vond ik het een indrukwekkend boek. Vooral het gedeelte waarin Meijken terug denkt aan haar verkrachting vond ik erg indrukwekkend om te lezen. Je weet wel dat een verkrachting iets heel ergs is maar je kunt je er geen voorstelling bij maken. Ik vond het erg zielig voor Maryemma. Ze voelt dat haar vader haar eigenlijk kwijt wil. Zwier wil dit inderdaad, maar kan tegelijkertijd ook niet zonder haar. Ook is Zwier vaak driftig. Hij slaat Maryemma dan of scheldt haar uit. Hij bedoelt het niet zo, maar hij kan zich niet anders uiten. 4. De belangrijkste open plek is dat je in het begin niet weet wie de moeder is van Bonnie. In het begin denk je dat de moeder van Meijken ook Bonnies moeder is maar dat is niet waar. Nog een belangrijke open plek is wanneer Meijken naar haar moeder gaat in het verzorgingstehuis. Meijken komt normaal nooit uit haar huis dus het is vreemd als ze nu opeens bij haar moeder op bezoek gaat. Later blijkt dat moeder op sterven ligt en dat Meijken dat gevoeld moet hebben en nog afscheid wilde nemen. 5. Het boek heeft een niet chronologische volgorde. Er wordt vaak gebruik gemaakt van flashbacks. Bijvoorbeeld als Meijken haar verkrachting herbeleefd of als Zwier terug denkt aan zijn werk als archeoloog in afrika. 6. De eerste verhaallijn is de verhaallijn van Meijken en Gert Balm. Zij wonen in een huis en hebben een eigen drogisterij. De tweede verhaallijn is de verhaallijn van Zwier en zijn dochter Maryemma. Zij hebben hun hele leven al in Afrika gewoond, maar komen nu naar Nederland omdat Maryemma naar de middelbare school moet. Deze twee verhaallijnen komen in verband met elkaar omdat Zwier en zijn dochter kunnen logeren bij Meijken en Gert Balm. 7. Het verhaal begint in Afrika en wordt verteld door een ik-figuur, Bonnie. De volgende hoofdstukken spelen zich af in Sibculo en worden in de alwetende vertelsituatie verteld. Dit is een redelijk betrouwbaar perspectief omdat het niet door een ik persoon word verteld. 8. Ik vind dit boek ontroerend, daardoor leef je mee met de hoofdpersonen en kom je in het verhaal. Zo zegt Maryemma bijvoorbeeld: “Zijn sombere stemmingen komen immers niet zomaar uit de lucht vallen: het is altijd door haar schuld dat hij zijn geduld verliest en dan dingen doet waarvoor hij zich later zo schaamt dat hij er beroerd en neerslachtig van wordt en in zijn slaap met zijn tanden knarst.” (blz. 108) Ik vind dat er vreemde situaties in het verhaal voorkomen, dat houdt het verhaal interessant en boeiend. En ik vind het boek af en toe hard, maar wel realistisch. Het is goed om ook over die onderwerpen te lezen, zodat je daar meer over te weten komt.
2. Ik heb dit boek gekozen omdat ik er al eerder van een vriendin over gehoord had. Ze had het gelezen en vond het een mooi boek. 3. Ik vind het een interessant boek omdat het op een aparte manier geschreven is, het lijkt qua schrijfstijl totaal niet op andere boeken. Verder vond ik het een indrukwekkend boek. Vooral het gedeelte waarin Meijken terug denkt aan haar verkrachting vond ik erg indrukwekkend om te lezen. Je weet wel dat een verkrachting iets heel ergs is maar je kunt je er geen voorstelling bij maken. Ik vond het erg zielig voor Maryemma. Ze voelt dat haar vader haar eigenlijk kwijt wil. Zwier wil dit inderdaad, maar kan tegelijkertijd ook niet zonder haar. Ook is Zwier vaak driftig. Hij slaat Maryemma dan of scheldt haar uit. Hij bedoelt het niet zo, maar hij kan zich niet anders uiten. 4. De belangrijkste open plek is dat je in het begin niet weet wie de moeder is van Bonnie. In het begin denk je dat de moeder van Meijken ook Bonnies moeder is maar dat is niet waar. Nog een belangrijke open plek is wanneer Meijken naar haar moeder gaat in het verzorgingstehuis. Meijken komt normaal nooit uit haar huis dus het is vreemd als ze nu opeens bij haar moeder op bezoek gaat. Later blijkt dat moeder op sterven ligt en dat Meijken dat gevoeld moet hebben en nog afscheid wilde nemen. 5. Het boek heeft een niet chronologische volgorde. Er wordt vaak gebruik gemaakt van flashbacks. Bijvoorbeeld als Meijken haar verkrachting herbeleefd of als Zwier terug denkt aan zijn werk als archeoloog in afrika. 6. De eerste verhaallijn is de verhaallijn van Meijken en Gert Balm. Zij wonen in een huis en hebben een eigen drogisterij. De tweede verhaallijn is de verhaallijn van Zwier en zijn dochter Maryemma. Zij hebben hun hele leven al in Afrika gewoond, maar komen nu naar Nederland omdat Maryemma naar de middelbare school moet. Deze twee verhaallijnen komen in verband met elkaar omdat Zwier en zijn dochter kunnen logeren bij Meijken en Gert Balm. 7. Het verhaal begint in Afrika en wordt verteld door een ik-figuur, Bonnie. De volgende hoofdstukken spelen zich af in Sibculo en worden in de alwetende vertelsituatie verteld. Dit is een redelijk betrouwbaar perspectief omdat het niet door een ik persoon word verteld. 8. Ik vind dit boek ontroerend, daardoor leef je mee met de hoofdpersonen en kom je in het verhaal. Zo zegt Maryemma bijvoorbeeld: “Zijn sombere stemmingen komen immers niet zomaar uit de lucht vallen: het is altijd door haar schuld dat hij zijn geduld verliest en dan dingen doet waarvoor hij zich later zo schaamt dat hij er beroerd en neerslachtig van wordt en in zijn slaap met zijn tanden knarst.” (blz. 108) Ik vind dat er vreemde situaties in het verhaal voorkomen, dat houdt het verhaal interessant en boeiend. En ik vind het boek af en toe hard, maar wel realistisch. Het is goed om ook over die onderwerpen te lezen, zodat je daar meer over te weten komt.
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden