Mijn tante is een grindewal door Anne Provoost

Inhoudsopgave: Biografie van Anne Provoost. Anne Provoost is geboren in Poperinge op 26 juli in 1964. Poperinge is een plaatsje op het Vlaamse platte land. Ze is opgegroeid in de Westhoek in een gezin van vier kinderen. Op de lagere school schreef ze schriftjes vol met fantasie verhalen. Ze illustreerde zelf met potloot. Van haar negende tot haar achttiende hield ze een dagboek bij en op haar zeventiende schreef ze ‘ik heb altijd gehoopt dat ik eens iets echt onthullends kon schrijven, iets vreemds, wat iedere lezer van mijn dagboek de adem in de keel zou doen stokken. Iets wat de spanning naar het einde toe zou opvoeren en waardoor iedereen bepaalde passages zou moeten overlezen, en nog eens en nog eens omdat, door de schokkende zinswendingen, het niemand zou kunnen laten. Zo, dat de lezer elke regel tussen de vuisten zou moeten nemen om hem tot de laatste druppel uit te wringen en iedere mogelijke betekenis eruit te laten spijlen. Wring maar, het resultaat is en blijft een droog vod. Ik kan het niet. Ik voel me impotent tegen over de rijkheid aan gevoelens, ik leef in het verlangen die rijkheid uitzaaien op papier, maar val bewusteloos in de ervaring dat er geen woorden meer bestaan buiten degene die ik ken. Ik voel iets en wil het neerschrijven, maar terwijl ik schrijf, voel ik de gedachten slap worden als een mus die sterft tussen mijn handen. Anne Provoost werkte acht jaar deeltijd thuis voor Youth for Understanding, een internationale uitwisselingsorganisatie voor jongeren. Sinds 1 januari 1966 is ze volledig schrijfster en zorgt daarnaast voor haar zoon en dochter. Samenvatting: Anna is niet blij als ze van haar moeder hoort dat haar nicht Tara Myrold uit Cleveland bij hun komen wonen op de Kabeljauwskaap. De moeder van Anna laat Anna een foto zien van Tara, ze vindt Tara er vies uitzien en ze denkt dat Tara stinkt want de foto stinkt ook. Anna hoopt dat haar oom en tante Tara vergeten mee te nemen. Maar helaas…… de hele familie Myrold komt naar de Kabeljauwskaap en huren de kust villa waar vroeger de zeeheks Goody Hallet gewoond heeft. Tara kan heel goed met haar vader opschieten omdat ze alles van hem krijgt en van haar moeder niet. Als haar moeder zegt dat Tara naar bed moet dan gaat haar vader Tara uit haar bed halen en gaan samen tv zitten kijken. Ze vindt haar vader heel lief alleen als hij haar aanraakt vindt ze dat niet leuk. Ze wordt seksueel misbruikt door haar vader(Tony Myrold) en ze moet het geheim houden daarom geeft haar vader haar iedere keer weer 1 dollar. Anna vertelt dat als Tara haar mond open doet over iets dat geheim is dat Goody Hallet haar mond dan in steen veranderd. Tara wil en durf er met niemand over te praten maar haar moeder komt er toch achter want op een dag was zijn vader weer bezig met Tara seksueel te misbruiken en haar moeder kwam toen binnen en riep ’ ben ik niet goed genoeg voor je dat je Tara dan maar neemt’. Na een lange tijd pleegt haar moeder zelf moord door allemaal pillen te slikken. Het duurde lang voor dat Tara het verhaal aan Anna durfde te vertellen. Tara heeft een verhaal gehoord dat rood ‘stop’ betekende daarom draagt ze nog steeds dat rode T-shirt. Als er op een dag grindewallen (een soort walvissen) aanspoelen denkt ze dat hun hetzelfde doen als haar moeder. Dat de walvissen iets hebben gezien wat ze niet leuk vonden en dat ze dan zelf moord wilde plegen door aan te spoelen. Er bleven drie walvissen in leven en die brachten ze naar een aquarium om ze daar weer beter te laten worden de kleinste heette Baby en de andere heette Notch en Tag. Baby was bang geworden en Tara ging Baby helpen en Anna ging Notch en Tag helpen. Als ze weer helemaal beter waren gingen ze op een boot en dan lieten ze de grindewallen in het water zakken. Ze hadden een zender op de vin gedaan dus konden ze de grindewallen drie dagen volgen. Tara was nog lang niet over haar problemen heen ook al zat ze met haar vader in therapie.
Verdieping: 1. De titel van dit boek heeft te maken met: de moeder van Tara, Anna’s tante pleegt zelfmoord. Wanneer er later een kudde grindewallen, een soort tandwalvissen, het strand opzwemt en uiteindelijk bijna alle dieren sterven, vergelijkt Tara deze grindewallen met haar moeder. 2. Deze vraag weet ik niet. 3. Anna: is de ikpersoon van het verhaal. We leren haar pas kennen als haar moeder een foto van haar nichtje bekijkt. In het begin zijn Anna en Tara gedwongen vriendinnen. De sfeer tussen hun is koel en verward. Anna is eigenlijk een gewoon meisje met een rustig, vredig leven totdat Tara bij hun komt wonen. Tara: is een spichtig meisje met dun haren langen gekrulde wimpers. In het begin gedraagt ze zich hatelijk en gesloten. Tara is een moeilijk meisje. Ze verandert veel in het boek. Eerst is ze erg terug getrokken en dan gaat ze zo goed met Anna om dat ze een groot verhaal vertelt. Tante Tanja: mooi en slank. Maakt depressieve periodes mee en pleegt zelfmoord door een over dosis pillen te slikken. Ome Tony: groot en mager maar toch ook mooi. Anna wil ook zo’n vader omdat Tara alles van hem kreeg. Mijn tante is een grindewal is een psychologische jeugd roman over de gevolgen van incest en het meedragen van een verscheurend geheim. 4. Mijn tante is een grindewal word verteld uit de ikpersoon. Anna vertelt over haar jeugd met haar nichtje Tara. Doordat het verhaal helemaal vanuit Anna wordt verteld word het langzaam duidelijk wat er met Tara aan de hand is. 5. Het verhaal speelt zich af in deze tijd, en word verteld in de verledentijd. Je zou kunnen zeggen dat het hele boek één grote terugblik is van de jeugd van Anna met haar nichtje Tara. Die terug blik begint als Anna 7 jaar is en eindigt wanneer de meisjes oud genoeg zijn voor verkering een jaar of 15. 6. Het verhaal wordt afgespeeld in de VS bij het stadje Truro aan de kust. De meisjes spelen in de duinen, en zwemmen in de zee. Het huis van Anna staat aan de rand van het stadje Truro. 7. Dat Anna het niet leuk vindt dat haar nichtje Tara bij haar komt wonen en dat ze nog haar buurmeisje wordt ook. 8. Het loopt niet echt goed af want ik had gehoopt dat Tara van haar problemen zou afkomen maar dat hebben ze er niet in gezegd dus is het ook een open einde. 9. Ik vond het een heel leuk boek maar wel zielig.