Verhulst, D, Mevrouw Verona daalt de heuvel af, 2de druk, uitgeverij contact, Antwerpen, 2006.

1. Personages.
a) Het hoofdpersonage is Mevrouw Verona, een oudere vrouw die in een huisje op een heuvel woont. Het nevenpersonage is wijlen mijnheer Pottenbakker, de echtgenoot van mevrouw Verona en kunstenaar. De andere personages in het boek zijn de inwoners van Oucwègne. Ze zijn niet zo belangrijk in het verhaal maar ze zijn wel noodzakelijk voor het verloop van het verhaal.

b) De auteur beschrijft het leven van mevrouw Verona, dit zorgt ervoor dat we heel veel te weten komen over haar. De auteur gebruikt ook flashbacks waardoor we het leven van mevrouw Verona kennen ten tijden van haar huwelijk.

c) De personages maken zelf geen evolutie door maar door middel van de flashbacks kennen we het verleden. In het begin en op het einde van het boek is mevrouw Verona oud en levensmoe maar in de loop van het verhaal keert de auteur terug naar de tijd van haar huwelijk, de toen nog levende mijnheer Pottenbakker en het bruisende dorpje Oucwègne.

2. Tijd en ruimte.
a) Het verhaal speelt zich af na de tweede wereldoorlog, in de jaren 50-60. Het heeft een invloed op het verhaal want zonder dat je het beseft ervaar je het verhaal zeer somber, zeer zwart-wit. Als je het boek leest denk je vaak dat het verhaal zich afspeelt in de 19de eeuw omdat het zo eenvoudig en somber is maar kleine details zorgen ervoor dat je weet dat het zich in het midden van de 20ste eeuw afspeelt. Een goed voorbeeld hiervan is Rosetta Courthéoux, de kruidenierster, zij rekent alles nog uit manueel uit in plaats van een rekenmachine te gebruiken.

b) Het verhaal speelt zich af in het kleine en verlaten dorpje Oucwègne meer bepaald op een heuvel waar het huis van mevrouw Verona en mijnheer Pottenbakker staat en in een bos. In het bos naast hun huis heeft mijnheer Pottenbakker zelfmoord gepleegd, hij heeft zich aan een tak opgehangen. Mevrouw Verona die veel te vroeg weduwe is geworden leeft sindsdien eenzaam in hun huisje. Nu is mevrouw Verona al een oudere dame en ze heeft veel last om de heuvel waarop ze woont af te dalen en op te klimmen om van het dorp naar huis te gaan. Voor zijn dood heeft mijnheer Pottenbakker heel veel hout gekliefd zodat zijn geliefde vrouw heel haar leven voort kan. Na jaren breekt de dag aan dat ze het laatste stuk hout in haar stof legt, ze besluit om met haar hond de heuvel af te dalen om er op een verlaten bankje dood te vriezen. Vandaar de titel: “Mevrouw Verona daalt de heuvel af.”