Marike in paniek door Lydia Rood

Titel: Marike in paniek Auteur: Lydia Rood Uitgeverij: Leopold Jaar van uitgave: 2003 Druk: Eerste druk Aantal bladzijden: 114 bladzijden De hoofdstukken van het boek zijn: 1. - Wilde hengsten
2. - Een half regenwormpje
3. - Een klopje op de deur
4. - Doen we even
5. - Collage Wim
6. - Laarpoerlarig
7. - Nieuwtjes
8. - Lekkere jongen
9. - Gloeiende thee
10. - Piekerpop
11. - Louisa
12. - Het huiswer
13. - Bloedarmoede
14. - Holle zalen

15. - Wereldgast
Het boek is een over school en ook een beetje over de liefde. Wat er voor gebeurde: Marike is een meisje van 12 (bijna 13). In de vorige boeken van haar beleeft ze het avontuur van de basisschool naar de middelbareschool, nu zit ze in de 2e klas . Daphe is haar beste vriendin en verder heeft ze niet echt veel andere vriendinnen. Ze woont op een soort van boerderij, met haar moeder en haar vader, haar 2 broertjes, de aupair: Goos en de dochter van haar vader Jorinde ( haar vader heeft 2 vrouwen, ze wonen allebei in hetzelfde huis, ze heten Angnes en Elly. Elly is de moeder van Marike en van Roeland en Radbout. Agnes is de moeder van Jorinde en is nu zwanger. Rein, haar vader, houd van allebei de vrouwen, hij is alleen met geen van beide getrouwd. Marike is waanzinig verliefd op een jongen uit de 5e. Hij heet Samir. Daar kan ze het niet met Daphne over hebben, want die vindt het maar onzin en geloofd er helemaal niets van, het is zelfs nog erger. Daphne denk dat Marike verliefd is op Olivier, de vriend van Daphne. Er zijn nog veel meer verschillen tussen Daphne en Marike . Daphne is een echte puber, ook haar lichaam is al veel meer verandert dan dat lichaam van Marike, ze vind zichzelf een krielkip. Marike helemaal niet populair op school, ze zit meestal alleen in de pauze en heeft Daphne als enige vriendin. Daphne is een van de populairste meiden op school, Marike is één van haar vriendinnen. Marike is een hele jonge leerling en dus nog niet zo ver in haar ontwikkeling. Alle meiden van haar klas zijn dat wel. Agnes maakt kleding voor haar, omdat ze niet genoeg geld hebben voor kleding, maar ook omdat Agnes het leuk vind om kleding te maken voor de kinderen. Marike zit op Rhijnvis Feitcollege, een middelbare school in het plaatsje ‘zuideroog’. Ze wonen aan de zee. Daphne en Marike hebben het over van alles, en Marike gaat twijfelen of zij niet iets fout doet, want de dingen die Daphne allemaal al met Olivier doet en met haarzelf, doet Marike helemaal niet. Ze vraagt het daarom maar aan haar moeder. Die legt het tenminste uit zonder de hele tijd te lachen en te zeggen “weet jij dat niet” dat vind Marike heel erg vervelend. Marike heeft meegedaan aan een auditie voor een toneelstuk op school en ze is genomineerd. Ze heeft het al helemaal in gedachten, zij in de hoofdrol, en de hele school kijkt ernaar. Ze speelt de sterren van de hemel. Alleen is Marike een brugklasser, dus ze krijgt waarschijnlijk helemaal niet zo’n mooie rol, een bijrol zal het wel worden, denkt ze. De vader van marike heeft een huisje in de tuin,daar zit hij heel erg vaak. Het huisje het de villa, als je daar langs moet komen zit er iets niet helemaal goed, of het is juist heel erg goed. Marike met Olivier zijn de enige brugklassers in het toneelstuk. Daarom bedenk Marike om samen met Olivier een script te schrijven, en daarmee helemaal de blits te maken. Ze spreekt met Olivier af, maar als ze op de afgesproken dag aankomt bij Olivier’s huis is hij het helemaal vergeten. Hij heeft al een script geschreven, over iets heel vaag. Als Olivier het script aan het voorlezen is aan haar, komt Daphne binnen. Ze wordt heel erg boos, en denkt dat Marike en Olivier iets hebben. Marike maakt zich zo snel mogelijk uit de voeten. Ze moet die dag nog naar de gymleraar, want ze gaat samen met hem het paaspingpongwestrijdt organiseren . Ze gaat achter de computer zitten. De leraar brengt haar naar het computerlokaal, en gaat achter haar zitten. Ze moet een inschrijfformulier maken. Maar voelt zich helemaal niet op haar gemak. De leraar zit veel te dicht achter haar. Hij legt een hand op har schouder. Ze schrikt zich helemaal rot. Na een tijdje zegt ze maar dat ze het een andere keer wel weer verder gaan. Ze wil zo snel mogelijk naar huis. Als ze thuis is aangekomen wil ze haar verhaal en problemen bij iemand kwijt, maar niemand heeft eigenlijk tijd om naar haar te luisteren. Alleen Jorinde, maar daar heeft ze niet zoveel aan, en die zal het ook niet begrijpen. Als ze de volgende dag op school komt doet Daphne net of er de dag ervoor niets is gebeurt. De gymleraar komt naar haar toe, en zegt “kun je niet is een keer bij me langs komen?”. Marike durft geen nee te zeggen, en gaat op de afgesproken plek bij van Beuren langs. Ze moet hem Wim noemen van hem, maar dat vindt Marike wel heel raar. Hij noemt haar ook steeds collega terwijl ze een leerling is van hem. Als ze bij z’n huis aan is gekomen doet er een vrouw open, de vrouw heeft een hele dikke buik. Ze denkt “hij heeft dus een vrouw, en die is ook nog zwanger”. De vrouw zegt “kom binnen”en Marike loopt de kamer binnen. Ik kom voor …. het is even stil. Dan zegt de vrouw “ja, ik weet het je komt voor Wim”. Ze mag naar boven lopen. Daar zit hij aan zijn bureau, haar hart gaat sneller kloppen als ze hem ziet. Ze vindt het maar eng, hun twee zo alleen in een kamer. Hij zegt “ga maar zitten” en wijst naar de oude bank. Ze gaat zitten. Hij vraagt haar of ze mee helpen samen met de andere vrijwilligers de tafels opzetten. Ze denkt “waarom niet, dan ben ik toch niet met hem alleen dus kan hij met niets doen.”en antwoord “ja”. Ze schuift zo ver mogelijk naar de hoek. Hij gaat heel erg dicht naast haar zitten. Ze kan geen kant meer op. dan komt gelukkig de vrouw binnen, en zet thee neer. Ze gaat weer weg. Marike pakt haar kopje op, en wil gaan drinken, maar meneer van Beuren, buigt zijn hoofd heel dicht naar haar toe. Marike schrikt zo erg dat ze haar kopje laat vallen. Midden in haar schoot. Ze gilt van de pijn. De vrouw komt snel binnen en probeert te helpen. Meneer van Beuren wel ook helpen maar dat vind de vrouw niet goed. Ze krijgen onderling ruzie, en Marike wil zo snel mogelijk weg. Ze zegt “ik ga maar weer”. En de vrouw laat haar naar buiten. Als ze thuis is aangekomen gaat ze snel onder de douche. Ze heeft een hele rode plek op haar been, het doet nog behoorlijk pijn. Weer wil ze er met iemand over praten, maar iedereen heeft het te druk. Ze besluit in haar bed te gaan liggen. Ze moet huilen, en het duurt uren tot het huilen opgehouden is. Ze wil het aan haar vriendin vertellen, maar die heeft geen oor om te luisteren. Ze heeft het veel te druk met praten over haar vriend: Olivier. Als ze op school aangekomen is ontdekt ze dat ze haar gymspullen is vergeten, en haalt gelukkig adem. Nu hoeft ze niet te gymmen, maar haar moeder komt op school om het te brengen. Ze moest toch langs en dus kwam ze het maar even brengen. “Nee hé” nu moet ze toch gymmen. Ze gaan trampoline springen, Laurens en meneer van Beuren zijn aan het vangen. Ze is bijna aan de beurt, ze rent, maar van Beuren roept “stop jij doet zeker de salto?”. Ze moet de salto doen. Ze springt in de trampoline en maakt zich klein. Halverwege raakt ze in de war en beland boven op Laurens. Meneer van Beuren tilt haar op. Haar bloed stroomt door haar lijf, ze valt bijna flauw. Hij zet haar neer op de bank, en vertelt dat hij denkt dat ze bloedarmoede heeft. Hij komt s’avonds nog thuis langs, om haar ouders te vertellen wat er gebeurt was, en ze maar met haar naar de dokter moeten gaan. Wat een aardige leraar zeggen de ouders van Marike. Marike denkt daar wel anders over. Een paar dagen later moet ze helpen met de tafels op te zetten,voor het paaspingpong toernooi. Vlak voor de school komt ze Samir tegen,de jongen waar ze op verliefd is. Ze vraagt of hij ook komt helpen met de tafels op te zetten. Maar hij heeft daar niet zo’n zin in. Ze heeft al een beetje rond gevraagd maar ze heeft niemand gevonden die ook gevraagd is om mee te helpen. Als ze binnen komt is er ook helemaal niemand. Alleen van Beuren. Hij komt naar haar toe, en gaat voor haar staan, Marike staat tegen de muur. Hij komt steeds dichter naar haar toe. Hij wil haar gaan zoenen, maar dan opeens pakt iemand meneer van Beuren bij z’n jas. Marike haalt opgelucht adem. En kijkt wie het is, het is Samir. Na lang praten met Samir blijkt dat ook Samir door meneer van Beuren iets te geliefd was. Daarom wilde hij ook niet meehelpen met de tafels neer zetten. Hij gaat naar huis en zegt dat ze samen wel tot een oplossing komen. Ze loopt naar huis, en daar treft ze Jeltje aan, een vriendin van Rein, ze begint te huilen en vertelt het hele verhaal. Jeltje loopt naar binnen en vertelt het haar ouders. Die gaan druk tekeer, en haar vader wil direct naar die man toe om hem is even duidelijk te maken dat het niet kan zo. Maar zijn vrouwen houden hem tegen. Uiteindelijk is het allemaal opgelost. Ze zit tegen de muur van een café in het dorp, samen met Samir te praten over, de hele toestand. Samir vertelt over iemand die hem boeit en hij noemt hem een wereldgast. En weet je wie dat is: haar vader, Rein. Samir gaat bij hem werken, hij gaat helpen als schapenscherder. Marike kan wel juichen van blijdschap, maar dat doet ze natuurlijk niet. De titel: Het boek heet, Marike in paniek. Ikzelf vind het een hele gepaste naam voor het boek, want de dingen die Marike beleefd zijn ook wel dingen, waar je enorm in paniek van raakt. Omdat ze het bij niemand kwijt kan stapelt ze het op. Met het gevolg dat ze helemaal in paniek raakt. Vandaar dat Marike in paniek is. De tijd: Het verhaal is een verhaal van deze tijd, de dingen die gebeuren zijn nu ook allemaal gaande. Het is dus een boek van deze tijd. De ruimte: Het boek speelt zich af in het dorpje Zuideroog, en dan voornamelijk op de school Rhijnvis Feitcollege. Ook speelt het bij verschillende mensen thuis. De personen: Marike Ze is een bang en jonge brugklasser. Daphne Marikes vriendin, het is een populair meisje met een grote mond. Olivier De vriend van Daphne. Deze jongen kun je het beste beschrijven als een grote etterbak.
Tanja: Een gewoon meisje dat iedereen te vriend heeft. Douwe: Een goede vriend van Marike, het is een eigenaardige jongen maar ook heel aardig. Elly, haar moeder. Agnes, haar 2e moeder. Rein, haar vader. Roeland en radbout, haar 2 broertjes. Goos, haar stiefbroer en beste maatje. Jorinde, haar kleine zusje. Samir, een jongen uit de 4e en haar grote liefde. Jeltje, de vriendin van zijn vader en de moeder van Douwe Wim van Beuren, haar gymleraar, en ook iemand die haar niet lekker zit. Onderwerp: Het onderwerp van het boek spreekt me heel erg aan. Omdat het herkenbaar is. Ik houd helemaal niet van boeken uit de 2e wereldoorlog, omdat dat boeken zijn waar je de dingen niet kan herkende. Dit boek is precies wel een boek waar ik me juist wel in de hoofdpersoon kan plaatsen. Het verhaal heeft me heel erg goed uitgelegd, hoe zoiets is, ik heb wel vaker zo’n boek gelezen maar dat raakte me veel minder diep. Bij dit verhaal is het heel langzaam vertelt, en daardoor kan je het heel langzaam tot je in laten dringen. Ik heb er zeker over nagedacht nadat ik het gelezen heb. Vooral dan hoe ik zoiets aan zou pakken. Ik dacht dan dat ik het zo zou vertellen aan mijn moeder, maar toen dacht, ik nee dat lukt mij ook nooit, ik heb heel veel begrip voor haar. Nee, ik had helemaal niet gedacht dat het zo’n wending zou krijgen, heel leuk dat zelf de lezer zoiets nog niet weet. Ik ben het helemaal eens met Marike dat ze niet meer naar de gymles wilde, ook snap ik dat ze niet voor haar mening uit durft te komen, want dat is ook heel moeilijk. Nee, ik heb alleen veel meer over te weten gekomen maar ben er niet beter van gaan denken, want wat die leraar doet, is nog steeds niet goed. Ik vind dat het onderwerp heel erg grondig en langzaam uitgelegd wordt. Het heeft een heel mooi en een beetje onverwachte eind, ergens heeft het ook een hele aparte draai. Ik vind dat alle onderwerpen in het hele boek goed worden uitgelegd. Gebeurtenissen: Het verhaal blijf me continu boeien omdat het steeds weer een gebeurtenis met zich mee brengt en daarom laat je het niet zomaar liggen. Je bent dan benieuwd hoe het afloopt en of er nog meer gaat gebeuren. Het is af en toe iets te langzaam maar dat is maar heel even, verder vind ik het tempo in het boek goed. Het verhaal gaat vooral om de gedachten Marike, ook de gevoelens pelen een belangrijke rol. De gebeurtenis heeft indruk op me gemaakt, vooral omdat je leest hoe de gevoelens zijn van de hoofdpersoon. Dat is heel erg indrukwekend. Je merk dan pas dat er heel erg veel door je hoofd spookt. Het is een geloofwaardig verhaal. Ook is het heel herkenbaar. Het is een gewoon goed verhaal, het heeft een aparte draai en dat maakt het verhaal goed. Nee, ik zou het ook niet graag willen. Alles wat er gebeurt is toch wat te heftig.