Man zoekt vrouw om hem gelukkig te maken door Yusef Halal el

Bibliografische gegevens

Titel: Man zoekt vrouw om hem gelukkig te maken
Auteur: Yusef el Halal
Uitgeverij: ECI
Plaats van uitgave: Vianen
Jaar van uitgave: 2004
Gelezen druk: 2de druk, december 2004
Aantal bladzijden: 192 blz.
Bijzonderheden; opgedragen aan Najoua

Informatie over de auteur

Yusef el Halal is een pseudoniem. Letterlijk vertaald betekent zijn naam Joost de Reine, de Kosjere. Volgens het boek moet de auteur geboren zijn in Marokko (Bouzinka) in 1987. Op zijn derde is hij naar Nederland gekomen. Na de uitgave van zijn boek bleek al snel dat het om een pseudoniem ging net zoals Arnon Grunberg. Er wordt vanuit gegaan dat de Rotterdamse student economie de echte schrijver is. Zijn naam is: Erwin van der Kwast. Anderen beweren dat er een hele groep schrijvers achter zit, dat mij overigens sterk lijkt. Waarschijnlijk wordt er een pseudoniem gebruikt om te laten zien dat er sprake is van positieve discriminatie tegenover buitenlanders.

Samenvatting van internet

De samenvatting komt van www.scholieren.com
Deze is nogal uitgebreid, het geeft precies de gebeurtenissen weer, vandaar dat dit een goede samenvatting is. Zo weet ik in de zesde nog waar het verhaal over gaat. Ik heb sommige details uit de samenvatting gehaald, omdat ik ze niet relevant vond. Het is ook iets verkort, want anders was het helemaal een lange samenvatting. Het boek is opgedeeld in verhalen, maar er loopt een rode draad doorheen.

1. Titelverhaal: Man zoekt vrouw om hem gelukkig te maken
In dit verhaal zit Yusef op zijn studentenkamer in Rotterdam. Hij is na een nare droom uit bed gevallen, maar hij is verliefd op Najoua. Hij besluit dan ook om haar later op die dag te gaan opzoeken. Hij heeft haar ooit ontmoet op het slotfeest van zijn middelbare school. Hij wordt bij de deur afgesnauwd door een barse vader, maar die roept Najoua wel. Wanneer ze er nog niet is, heeft hij een heel visioen hoe gelukkig ze zullen worden met hun kinderen. Maar als ze aan de deuropening verschijnt, zegt ze “Ik moet naar Marokko.” Ze wordt uitgehuwelijkt. Yusef wil zich nu omdraaien en hopen dat het maar een droom is.

2. Geweigerd

In dit verhaal krijgt de Marokkaan Mehmed (een vriend van Yusef) maar geen toestemming van de portiers om de bekende Rotterdamse disco Baja Beach Club binnen te komen. Hij blijft het echter proberen. Wanneer het niet lukt, gaan ze samen in een coffeeshop jointjes roken. Mehmed probeert zich te vermommen als een neger: hij heeft zijn huid bruin gemaakt en zijn haar in de krullen gezet, de portiers geeft hij een CD met rapmuziek. Maar het begint te regenen en hij valt door de mand. De volgende keer scheert hij zijn benen, verft zijn lippen en trekt een strak truitje aan. Hij mag naar binnen.

3. Twee Marokkanen en een boot

Yusef en Saïd maken vakantieplannen. Said wil vooral seks en Yusef wil er een literaire reis van maken. Ze besluiten de tocht van Gipharts “Ik ook van jou” na te doen en gaan naar de Dordogne om een kanotocht te maken. Al spoedig ontdekken ze twee Leidse studentenmeisjes die aanvankelijk nogal arrogant doen. Maar Saïd gaat met het leukste meisje weg en Yusef blijft met een tutje achter. Toch heeft hij een aantal geweldige seksuele ervaringen, want ze had nog nooit met een Marokkaan gevreeën. Er zijn passages in het verhaal die regelrecht verwijzen naar de scènes uit “Ik ook van jou” De volgende dag blijkt dat Saïd er niet aan toegekomen is, omdat ze het op zijn “berbers” wilden proberen en de kano omsloeg. Het meisje had hem moeten redden omdat hij geen zwemdiploma had. Daarna was de lust tot vrijen geblust.

4. Waarom ik?

In dit hoofdstuk krijgt Yusef een baantje: hij verveelt zich en hij gaat werken bij een koeriersbedrijf. Hij krijgt een opdracht om pakjes met het vliegtuig weg te brengen. Als de opdracht gelukt is, krijgt hij tweeduizend piek per keer. Hij vliegt over de hele wereld en wordt slapend rijk. Zijn vriendje Aziz begrijpt het niet en hij adviseert Yusef om eens een pakje open te maken. Op de eerstvolgende vlucht naar Pittsburg doet Yusef dat: het blijkt een klein machineonderdeel te zijn. Boos spoelt hij het ding door het toilet. Maar nu komt hij in de problemen: de kleine lettertjes van het arbeidscontract treden in werking. Hij moet namelijk 50.000 gulden schade vergoeden, omdat het Amerikaanse bedrijf een week heeft stilgelegen. Dat geld heeft hij niet hij moest dat dus gaan “ophalen bij de bank”.Hij krijgt 50.000 gulden los als hij een geweerschot lost. De zaak is voor het koeriersbedrijf hiermee afgedaan. En er komt een einde aan de periode van Grote Geldnood 1997-1998.

5. Kapot

Yusef is in Marokko bij zijn oom Oulilidad. Die heeft zijn vrouw met een ketting aan huis geketend. Zo staat ze te koken. Yusef is er met zijn rode Nikes naar toe gegaan en bezoekt een godsdienstige viering van de imam. Buiten staat een eenbenige homofiele bedelaar. Als de viering is afgelopen, mist hij zijn Nikes. Tegen zijn oom vertelt Yusef dat hij een hele zwik meisjes heeft afgewerkt. Zijn oom schrikt daarvan. Bij zijn vertrek mag zijn tante even los. Bij het voorbijrijden van de moskee ziet hij dat de imam zijn rode Nikes aanheeft. Het kan hem eigenlijk niet veel schelen. Hij wil zo snel mogelijk terug naar Nederland. In dit hoofdstuk worden de vooroordelen ten opzichte van Marokkanen weer volledig ingelost: het jatten, het afkeuren van homofilie, het vastbinden van de vrouwen.

6. De prins van Perzië

In het begin van dit verhaal geeft Yusef zijn idee over het schrijversschap. Hij was negen jaar toen hij voor het eerst een gedicht schreef. Proza en poëzie gaan goed samengaan, zeker op het gebied van seks met vrouwen is zijn opvatting. Poëzie : het komt uit de ballen van mijn hart. Vervolgens worden er twaalf gedichten gepubliceerd: o.a. over Najoua, Fatima. Jihad Bouazza over de schrijver Hafid Bouazza.

7. Verhaal zonder grap

Momo zo werd hij genoemd na zijn dood. Het was een gewone Marokkaanse man die altijd zijn moeder lieve brieven schreef. Op een dag wordt hij verliefd op een Turkse vrouw Meltem. Hij ziet haar lopen in een supermarkt en laat van schrik zijn boodschappen vallen. De volgende dagen ontmoeten ze elkaar weer en ze worden verliefd op elkaar. Zijn moeder is heel blij voor hem. Momo heeft niet veel ervaring. Aan de een nieuwe medewerker, Achmed, die hij bij het schoonmaken moet inwerken, vertelt hij over zijn liefde Meltem. Later krijgt hij een dreigbrief in zijn brievenbus, waarin staat dat hij haar met rust moet laten. Meltem adviseert hem naar de politie te gaan, maar dat kan niet, want hij is illegaal in Nederland. De volgende dag wordt hij door een drietal mannen in elkaar geslagen en gedood. Hij bloedt dood op straat. De politie vindt alleen de man met zijn sleutelhanger waaraan een foto van zijn geit Bobo zit. Daarom noemt de politie hem Momo. Dat klonk wel grappig.

8. Geef jezelf uit

Hier wordt aangegeven hoe de Nederlandse uitgeverijen achter een Marokkaanse schrijver aanjagen die een brief heeft gewonnen in een verhalenwedstrijd. Aanvankelijk is deze Yusef een glazenwasser in een restaurant, maar geeft hij aan dat hij schrijver wil worden. Diverse uitgeverijen vinden zijn werk goed en willen hem een contract laten tekenen. Daarom zijn in dit verhaal enkele mails opgenomen. Ook geeft Yusef nogal af op de schrijver Abdelkader Benali. Zelf wil hij de bekendste Nederlandse schrijver worden. Hij moet zijn verhalen gaan voorlezen en dat levert nogal eens vermakelijke situaties op: zo is er een festival waarop men met tomaten mag gooien naar de schrijvers en men rozen moet schenken aan de zangeressen. Na met tomaten te zijn bekogeld, komt er toch een meisje Yusef een roos aanbieden. Hoewel hij op Najoua verliefd is, heeft hij op een middag kort achter elkaar twee afspraken met meisjes. Het loopt maar net goed af. Op zijn werk vertelt hij dat hij met een roman bezig is. Maar de liefde voor Najoua is bepalend voor zijn schrijversschap. Hij lijdt aan de liefde. Dat ze het uitgemaakt heeft, moet te maken hebben met het feit dat ze uitgehuwelijkt wordt. Yusef schrijft het verhaal in Marokko, april 2004.

9. Marokkaanse culturele avond

Yusef wil schrijver worden, maar zijn familie vindt dat niet leuk. Als Yusef zich verveeld beraamd hij plannetjes samen met zijn vrienden: iets in de fik steken, wat vernielen. Dan willen ze naar Museum Boymans van Beuningen. Voorbijgangers durven hen bijna niet de weg te wijzen. Dan dringen ze het museum binnen en vernielen een aantal schilderijen. Thuisgekomen zet Yusef zich weer aan het schrijven: het wordt een meesterwerk.

10. De heuvels van Mekka

Yusef verveelt zich weer en zit aan een bar in Rotterdam whisky te drinken. Het is een heel bijzonder merk, Bruichladdich. Ineens komt er een vrouw binnen, in de termen van de jonge Marokkanen is dit een “oma”. Ze vraagt of ze van het toilet gebruik mag maken en Yusef wordt hier seksueel opgewonden van. Als ze weer wil vertrekken, vraagt hij of ze wat drinken. Ze zegt dat ze een afspraak heeft, maar wil wel zijn telefoonnummer hebben. Even later belt ze hem toch op: haar afspraak is niet doorgegaan en ze wil wat met hem. Hij gaat naar Hotel New York en ze hebben seks. Ze vraagt of hij Marokkaans kan praten.

11. Urk

Yusef is met twee vrienden Hafid en Murat in een gestolen Saab naar Urk gereden, omdat er zoveel meisjes (die allemaal Renske heten) wonen. Als ze niemand zien, moet Yusef van zijn vrienden voor straf een verhaal vertellen. Hij vertelt een verhaal over een patatzaak die van een Marokkaan was en goed liep; in de Marokkaanse straat werd de zaak overgenomen door een Nederlands echtpaar (allochtonen dus voor Yusef) Er komt nooit iemand. Hij besluit op een keer met bruut geweld een bestelling te doen. De dochter van de baas komt het brengen, ze heet Renske. Hij wil dat nog wel eens meemaken. Bij de volgende bestelling blijft ze voor de eerste keer met hem vrijen. Dat gaat zo een tijdje door. De moeder van het meisje komt erachter en de volgende keer komt die zelf de kaassoufflé brengen. De vader van Yusef wil hem aan de veel te dikke Samira koppelen. Hij ziet haar niet zitten. Dan komt ineens Renske weer in beeld. Ze wil bij hem blijven. Maar op de dag van haar vertrek wordt hij door tien allochtonen (dus Nederlanders) in elkaar geramd: Renske verdwijnt en de patatzaak is weer leeg. Dan gaan de jongens naar hun gestolen Saab en rijden stil terug naar Rotterdam.

12. Brief naast een lichaam gevonden

De brief is geadresseerd “aan degene die mij vindt”. Yusef geeft aan dat hij dood gevonden zal worden, maar geen afscheid heeft genomen van de mensen die hem omringen. De brief aan de vinder is een soort afscheidsbrief. De vinder krijgt diverse boodschappen mee. De laatste zin luidt: “Maar vertel de waarheid aan Najoua”

Eigen samenvatting

In dit boek kijk je mee met het leven van een Marokkaan die in Nederland woont. Hij zit tussen twee culturen in. Als rare Marokkaan wordt hij niet geaccepteerd in Nederland. Hij wordt niet alleen uit disco’s geweerd, ook de buren praten niet tegen hem. Aan de andere kant is hij ook geen echte Marokkaan. In de Marokkaanse cultuur past hij niet, omdat hij over seks en vrouwen praat, op Nikes loopt en met alle vrouwen te gelijk gaat. En als dat niet genoeg problemen geeft, heeft hij ook nog eens liefdesverdriet, want zijn Marokkaanse vriendinnetje wordt uitgehuwelijkt. Als zelfs zijn vrienden hem niet meer begrijpen schrijft hij een brief ‘aan degene die mij vindt.’ Hij ziet door de bomen het bos niet meer.
Woorden: 125

Literatuur?

In het begin twijfelde ik een beetje of dit boek, man zoekt vrouw om hem gelukkig te maken, literatuur was of niet. Toch ben ik er van overtuigd dat het literatuur is. Dit omdat literaire boeken altijd bijdragen in de Nederlandse cultuur of schrijversstijl. Dat doet dit boek, ook al lijkt de titel dit niet te voorspellen. Het heeft veel te maken met de cultuur verschillen. Je moet het eigenlijk zien als Heren van de thee van Helle S. Haasse alleen dan verplaatst naar onze tijd. Het vulgaire taalgebruik is ook iets wat de laatste tijd erg in is bij nieuwe literaire schrijvers. Het is dus zeker literatuur.

Thema

In dit boek gaat het over de verschillende culturen en hoe mensen daar mee omgaan. Het zet een goede werkelijkheid neer, wat voor mij erg belangrijk is in een boek. Er wordt ook veel gebruik gemaakt van vooroordelen. Het thema van dit boek is: Als je tussen twee culturen in zit dan krijg je het erg moeilijk met het ontwikkelen van je eigen identiteit.

Met dit thema wordt bedoeld dat iemand steeds in tweestrijd is met zichzelf. Je hoort eigenlijk dan ook nergens bij. Je bent je eigen identiteit kwijt. Elke keer wordt je door gebeurtenissen heen en weer geslingerd tussen de culturen.
• Je kunt in het boek makkelijk merken dat Yusef een probleem heeft met vrouwen en seks. In de Marokkaanse cultuur hoort het niet om met andere vrouwen te gaan. De oom van Yusef schrikt ook erg van als Yusef het hem vertelt. In Nederland ben je helemaal vrij om te doen en te laten wat je wilt. Daar maakt hij dan ook gebruik van door zelfs meer dan een afspraakje op een dag te doen. Diep van binnen wil hij gewoon met Najoua oud worden, daarom schrikt hij zo als Najoua het uit maakt. Als zelf zij wordt uitgehuwelijkt moet hij dan ook niet snel aan de vrouw?
• Als Yusef op vakantie is in Marokko krijg je echt rare informatie. Zijn oom bindt zijn vrouw vast aan een ketting, de imam steelt zijn Nikes en homo’s worden continue gepest. Het lijkt dus alsof het een vreselijke wereld is en dat hij maar blij moet zijn dat Yusef daar niet hoeft te leven. Yusef zelf gebruikt vrouwen ook als tussendoortje, bespot Nederlanders in een verhaaltje over Momo en slaat zo nodig een museum kort en klein. Zodra hij beseft dat hij eigenlijk geen haar beter is raakt hij in de war. Is hij nou Nederlander of Marokkaan? Hij eindigt dan stoned in een coffeeshop, maar het geeft aan dat hij weer niet weet wie hij is.
• Ook zijn agressieve gedrag komt voort uit het niet ontwikkelen van een eigen identiteit. Meerdere malen rijden Yusef en zijn vrienden in een gestolen Saab of slaan zie iets kort een klein. Dit is een vooroordeel over de Marokkaanse jongeren. De vriend die de disco niet in mag is helemaal niet gewelddadig maar die wordt ook geweerd. De vriend is niet eens Marokkaan, zijn familie woont al 50 jaar in Nederland.
• Yusef gaat gewoon mee met wat de rest van de jongeren doen. Zo verbergt hij zijn eigen identiteit. Iedereen gaat naar de hoeren, dus hij ook. Iedereen slaat wel eens een museum kort en klein, dus hij ook. Als Yusef niet mee zou doen is hij niemand, en aangezien hij zich al zo voelt probeert hij dat weg te nemen.
• Vervolgens praten de Nederlandse mensen niet tegen Yusef. Hij voelt zich dus niet verbonden met hen. De buren zorgen dat ze het huis goed afsluiten als ze weggaan. Ook lust hij geen boerenstamppot. Maar in Marokko wil hij ook niet naar de imam, omdat hij niet echt gelovig meer is. Daardoor gaat hij weer twijfelen.

Kortom, het thema van dit boek is: Als je tussen twee culturen in zit dan krijg je het erg moeilijk met het ontwikkelen van je eigen identiteit. Dit thema geldt, omdat Yusef eigenlijk ook niet weet wie hij nou precies is en daarom met alle vrouwen te gelijk gaat. Hij voelt zich geen Nederlander maar ook geen Marokkaan. Hij past nergens tussen.

Commentaar thema

In dit boek komt het thema voor: Als je tussen twee culturen in zit dan krijg je het moeilijk met het ontwikkelen van je eigen identiteit. Het is geen moeilijk thema om te begrijpen. Yusef hoort eigenlijk nergens bij.

Aan de ene kant vind ik het thema erg interessant en van nu. In Nederland komen velen culturen bij elkaar. Die gaan zich mengen, totdat de mensen niet meer weten waar ze bij horen. Dat zie je overal gebeuren: op school, bij de sport club en op straat. Mensen worden snel onzeker als ze niemand zien die hetzelfde geloof heeft of er dezelfde ideeën op na houdt. Dan ga je al snel twijfelen aan jezelf en probeer bij een groep te horen. Ik ben het ook eens met het thema, omdat het al moeilijk is om je eigen identiteit te ontwikkelen als je één cultuur hebt, dus laat staan twee.
Aan de andere kant is het thema wel zwart wit. Het ligt er maar net aan wat voor een persoonlijkheid je hebt. Sommige mensen kunnen beter omgaan met verschillen tussen mensen dan anderen. Yusef duidelijk niet, vandaar dat hij wel binnen het thema past. Nederlanders kunnen ook meelopers zijn. Het thema kan misschien genuanceerd worden tot: Als je tussen twee culturen in zit is de kans groter dat je het moeilijker vindt, dan mensen met één cultuur, om een eigen identiteit te krijgen.
Mijn eigen ervaringen ondersteunen het thema. Zo heeft mijn zusje ooit een vriendinnetje gehad die met haar ouders en jongere zusje gevlucht was uit Joegoslavië. Na zes jaar in Nederland mochten zij toch niet blijven. De moedertaal van de jongste was Nederlands, maar dat maakte geen verschil. Ze verhuisden naar Amerika. Toen ik de jongste aan de telefoon had weigerde die Nederlands tegen mij te praten. Ook kan ik mij herinneren dat zij altijd ruzie had op de speelplaats op school, omdat ze niet geaccepteerd werd in Nederland. Ze zaten tussen verschillende culturen gevangen.

Kortom, dit thema heeft zo zijn onduidelijkheden die verholpen kunnen worden door het thema te verlengen. Om over dit thema te lezen vind ik erg leuk. Er zijn voorbeelden genoeg waarin je ziet dat mensen uit verschillende culturen tegen problemen aanlopen.

Titelverklaring

Man zoekt vrouw om hem gelukkig te maken, is natuurlijk een vreemde titel. De man verwijst naar Yusef el Halal. Hij kan zijn geluk niet vinden. Hij wil een vrouw die gewoon voor hem kookt, het huishouden doet en van hem houdt. En niet te vergeten dat ze goed zorgt voor de kinderen. Yusef is ongelukkig zonder vrouw, een vrouw kan hem gelukkig maken.

De titel is heel passend bij het boek. Het is niet alleen pakkend, maar het verraad nog niks van het boek zelf. Als de titel al alles verraad is het boek het lezen niet meer waard, want dan is het niet spannend meer. Ik vind de titel wel genoeg stof tot nadenken geven. Naar mijn mening hoort een titel dat te doen. Een goed punt aan de titel is ook dat hij op te delen is in twee stukken. Dan kun je of alleen de eerste helft vermelden of alle twee.
Het is echter wel zo dat het heel veel suggereert maar dat niet waar maakt. Ik had, naar de titel kijkend, meer een sprookjesprins verwacht opzoek naar zijn verloren liefde. De titel sluit niet aan op het verhaal wat in het boek verteld wordt. In de titel had de twijfel van Yusef wel meer naar voren kunnen komen.
Zelf zou ik kiezen voor een andere titel. Bijvoorbeeld: ‘De weg kwijt in de coffeeshop’ of ‘Kerst of ramadan?’ Natuurlij zullen ze vast met zorg de titel bedacht hebben, maar ik denk dat ze nog wat meer hadden kunnen zeggen in de titel.

Kortom, de titel zegt wat over de hoofdpersoon. De titel verraad nog niks over het boek wat het spannend houdt. Maar het suggereert wel verkeerde dingen en niet waar het verhaal zelf over gaat. Ik zou zelf voor een andere titel gaan.

Mening over het boek

Het zal je waarschijnlijk niet ontgaan zijn dat ik dit een goed boek vindt. De achterliggende gedachte van dit boek is nog mooier dan het verhaal, dat me eerlijk gezegd tegen viel. Ondanks de kritiek moet je dit boek zeker lezen.

Ten eerste is dit boek makkelijk weg te lezen. Het kost je geen moeite om hier doorheen te komen. Volzinnen komen bijna niet voor. De meeste zinnen zijn het zoals deze: ‘Buiten was de lucht blauw en er stond geen vuurpeloton van de politie op me te wachten’. Binnen een paar uurtjes heb je het boek uit. Het is een zeer moderne schrijversstijl. Er wordt gebruikt gemaakt van de woorden: neuken, jatten en allochtonenbak.
Vervolgens heeft dit boek veel symboliek en achterliggende gedachtes. Dat is eigenlijk wat me het meest fascineert aan dit boek. Er wordt spot gedreven met uitgevers, Nederlanders en Marokkanen. Dit boek brengt naar voren dat er steeds meer knuffel Marokkanen ontstaan. In het hoofdstuk ‘geef jezelf uit,’ is er in elke achtste zin een metafoor. De onderliggende toon is zo mooi in dit boek. Je moet het echt lezen voordat je dat begrijpt.
Ook is het boek erg realistisch. Het geeft een eerlijk beeld over Nederland en Marokko. Je ziet hoe allochtonen zich proberen te redden in onze maatschappij. Je ziet ook echt wat erom gaat in het hoofd van Yusef. Als hij dan een brief krijgt van zijn moeder en dan weer twee weken van slag is. Het boek heeft ook veel grappige elementen als Yusef weer stoned inde coffeeshop zit.
Aan de andere kant is het wel een vreemd boek en vaak vulgair. Er is geen een hoofdstuk waar er niet gepraat wordt over seks. Het gaat me een beetje te ver. Als je niet eens kan vertellen over een bank zonder het woord seks te gebruiken dan is er toch iets mis. Het mag dan wel in zijn om het over seks te hebben in boeken, ik vind het te vulgair. Het is zonde van het verhaal.
Ook heeft dit boek een negatieve ondertoon. Het lijkt net alsof dit boek als een soort opstand geschreven is. Er is iets in het boek wat ik niet begrijp aan de toonzetting. Het is negatief over de positieve discriminatie. Het maakt me in de war, waardoor de rest van het boek moeilijker leest. Je blijft dan maar denken wat het is.
Je moet ook niet vergeten dat het boek een roteinde heeft. Yusef gaat uiteindelijk dood. Zeer deprimerend voor een boek. Hij gaat zielig en alleen dood. Het lijkt net alsof hij geen doel heeft in het leven. Mensen zonder doel zijn over het algemeen niet echt interessant om over te lezen. Het is erg jammer, want ik denk dat de schrijver wel talent heeft om een goed verhaal te schrijven.
Er zijn verschillende factoren waar ik rekening mee moet houden. Als je van nieuwe literatuur houdt, dus de iets vulgairdere boeken, moet dit boek geen probleem zijn. Ik vind het taalgebruik wel vulgair en telt dus zwaar mee, maar achterliggende gedachtes houden mij bezig en dat vind ik juist leuk. Iets van een cultuur leren kan er altijd wel erbij. Ook de grappige elementen zijn voor mij doorslaggevend geweest.

Kortom, ik vind dit een goed boek. Het is niet alleen realistisch maar ook met veel achterliggende gedachtes. Het is een goed boek, ondanks het roteinde en het vulgaire taalgebruik. Je moet dit boek zeker gaan lezen.